Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lipca 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy P. w W. I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Julita Wyrębiak - Romero

Protokolant: Ewelina Nikodemska

po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2016 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka Akcyjna w W.

przeciwko E. K. (1)

o zapłatę

powództwo oddala.

Sygn. akt I C 900/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 18 grudnia 2014 roku powód (...) S. A. w W., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniósł przed Sądem Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie o zasądzenie od pozwanej E. K. (1) kwoty 1702,56 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 1.344,02 zł od dnia 18 grudnia 2014 roku do dnia zapłaty oraz od kwoty 358,54 zł od dnia 18 grudnia 2014 roku do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania według norm przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego (pozew, k. 1).

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 27 stycznia 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie zasądził od pozwanej na rzecz powoda, zgodnie z żądaniem pozwu (nakaz zapłaty, k. 7).

W dniu 13 lutego 2015 roku, w przepisanym terminie, pozwana wniosła sprzeciw, w którym wniosła o oddalenie powództwa (sprzeciw, k. 10).

Postanowieniem z dnia 25 lutego 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania tutejszemu sądowi.

Stanowiska stron nie zmieniły się do zakończenia rozprawy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana E. K. (1) zawarła w dniu 28 listopada 2011 roku umowę z powodem (...) S. A. umowę ubezpieczenia samochodu O. (...) o nr rej. (...) (polisa, k. 26). E. K. (2) wypowiedziała umowę pismem z dnia 13 listopada 2012 roku ze skutkiem na dzień 30 listopada 2012 roku agentowi ubezpieczeniowemu powoda – E. S. w oddziale powoda (wypowiedzenie, k. 12, zeznania świadka E. S., k. 93, zeznania pozwanej w charakterze strony, k. 93). Przedmiotowy pojazd E. K. (1) sprzedała w dniu 28 grudnia 2012 roku K. K. (umowa sprzedaży, k. 13).

E. S. pracuje z powodem na podstawie umowy o współpracę. W czasie, gdy pozwana złożyła wypowiedzenie, każde pismo E. S. przekazywała do poczty wewnętrznej - centrali powoda. Zdarzały się sytuacje, że korespondencja kierowana do firmy gdzieś podpinała się pod inne akta lub gubiła się (zeznania świadka E. S., k. 93, zeznania pozwanej w charakterze strony, k. 93).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Powód domagał się zasądzenia na jego rzecz kwot z tytułu składki obowiązkowego ubezpieczenia pojazdu za okres od 21 stycznia 2013 roku, wobec automatycznego przedłużenia umowy zawartej dnia 28 listopada 2011 roku. Tymczasem pozwana konsekwentnie podnosiła, iż umowę zawartą 28 listopada 2011 roku wypowiedziała. Okoliczność zawarcia umowy ubezpieczenia z dnia 28 listopada 2011 roku nie była sporna między stronami. Nie było też sporne, iż pozwana E. K. (1) zawarła umowę w oddziale powoda za pośrednictwem agenta ubezpieczeniowego E. S.. Powyższe poparte zostało dodatkowo przedstawionymi w sprawie dokumentami, w tym polisą ubezpieczeniową oraz zeznaniami świadka E. S. (protokół, k. 93) i zeznaniami samej pozwanej. Sporne natomiast było to, czy pozwana złożyła wypowiedzenie umowy, zanim spełniły się przesłanki do jej przedłużenia na kolejne 12 miesięcy.

Zgodnie z brzmieniem art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U.03.124.1152) na upływu czasu, na który została zawarta umowa z dnia 28 listopada 2011 roku, jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy.

W ocenie Sądu, pozwana wykazała, że skutecznie wypowiedziała zawartą w listopadzie 2011 roku umowę ubezpieczenia. Za kluczowe Sąd uznał zeznania agenta ubezpieczeniowego powoda E. S.. W sposób nie budzący wątpliwości przyznała ona nie tylko, iż to za jej pośrednictwem pozwana zawarła umowę z powodem, ale także wskazała, że pozwana umowę tę wypowiedziała w przewidzianym ustawowo terminie. Zeznania E. S. nie budziły wątpliwości Sądu, bowiem zeznawała ona rzeczowo i logicznie, ponadto do jej zeznań w żaden sposób nie odniósł się powód, uznać należało więc że ich treści co do zasady nie kwestionuje. Sąd przekonuje zatem argumentacja pozwanej, że złożyła ona wypowiedzenie w terminie i skutecznie, także wobec przedstawionej kserokopii złożonego dokumentu (k. 12) oraz okoliczności, iż w czasie kiedy do wypowiedzenia doszło, zdarzały się sytuacje, że korespondencja kierowana do powoda potrafiła zaginąć, na co wskazała w swych zeznaniach E. S..

Tym samym uznać należało, że pozwana skutecznie wykazała, że do wypowiedzenia doszło. Skoro więc umowa – wobec powyższego – nie została z mocy prawa przedłużona na kolejny okres 12 miesięczny, powodowi nie będzie przysługiwać składka za ubezpieczenie pojazdu, który notabene został przez pozwaną sprzedany, za okres przypadający po jej wypowiedzeniu.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie przywołanych wyżej przepisów, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.