Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 242/20

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.

M. Z.

Czyn z aktu oskarżenia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony był ojcem O. Z. i miał na jej rzecz łożyć alimenty w kwotach po 600 złotych miesięcznie.

Oskarżony uchylał się od łożenia tych alimentów w okresie od dnia 31 lipca 2018 r. do dnia 21 stycznia 2020 r. W okresie tym oskarżony wpłacił na poczet alimentów:

- kwotę 492,03 zł w dniu 29.04.2019 r.,

- kwotę 200 zł w dniu 5.06.2019 r.,

- kwotę 200 zł w dniu 13.09.2019 r.,

- kwotę 100 zł w dniu 5.10.2019 r.,

- kwotę 100 zł w dniu 20.11.2019 r.,

- kwotę 100 zł w dniu 6.12.2019 r.

- zeznania S. Ś.,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego,

- zaświadczenie Komornika,

- odpis wyroku,

- dowody wpłat.

-k.24v-25,82v-83,

-k. 45,82v,

-k.2,

-k. 19,

- k.28-33.

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.

M. Z.

Czyn z aktu oskarżenia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Niemożność wywiązywania się z obowiązku alimentacyjnego.

Niewiarygodna część wyjaśnień oskarżonego.

k.45,82v.

2.  OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.

zeznania S. Ś.,

wiarygodna część wyjaśnień oskarżonego

Dokumenty w postaci:

- zaświadczenia Komornika (k.2),

- odpisu wyroku (k.19),

- dowody wpłat (k.28-33),

- oświadczenie A. J. (k.71)

- pisma Komornika (k.78).

Zeznania oskarżycielki posiłkowej zasługują na wiarygodność, gdyż są logiczne, rzeczowe i znajdują potwierdzenie w wiarygodnej części wyjaśnień oskarżonego (k.45,82v), zaświadczeniu Komornika (k.2) i treści wyroku (k.19).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, w części, w której przyznał się do uchylania się od łożenia alimentów oraz w tej części, w której podał, że dokonał wpłat na ich poczet, miał ponadto na utrzymaniu syna, na którego miał płacić 500 złotych alimentów i ten obowiązek wykonywał, gdyż w tej części są logiczne, rzeczowe i znajdują potwierdzenie w zeznaniach oskarżycielki posiłkowej, odpisie wyroku (k.19), dowodach wpłat (k.28-33), oświadczeniu A. J. (k.71) i zaświadczeniu Komornika (k.78).

Wskazane obok dokumenty zostały uznane za podstawę ustaleń faktycznych, gdyż zostały sporządzone przez powołane do tego osoby, ich autentyczność nie budzi wątpliwości i strony ich nie kwestionowały.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2

Niewiarygodna część wyjaśnień oskarżonego

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w części w której podał, że nie mógł wywiązywać się z obowiązku alimentacyjnego na rzecz córki w pełnej wysokości, gdyż ta część wyjaśnień jest sprzeczna z zeznaniami oskarżycielki posiłkowej, treścią wyroku (k.19) i dowodami wpłat (k.28-33). Oskarżony wiedział ile wynosiły alimenty (por. odpis wyroku z k. 19), wiedział zatem ile pieniędzy musiał zarobić by przy uwzględnieniu wydatków i kosztów własnego utrzymania przesłać kwotę 600 złotych na rzecz córki O. miesięcznie. Oskarżony w tym czasie był zdrowy, zdolny do pracy, miał na utrzymaniu ponadto jednego syna, na którego wpłacał alimenty w kwocie 500 złotych miesięcznie (por. oświadczenie A. J. z k. 71). Oskarżony w okresie od lipca 2018 r. do stycznia 2020 r. pracował dorywczo, według jego deklaracji zarabiał około 1.000 złotych miesięcznie (por. oświadczenie z k. 45). W okresie ujętym w akcie oskarżenia oskarżony dokonał 6 wpłat, na łączną kwotę 1.192,03 zł (wpłaty z k. 28-33, zaświadczenie Komornika z k. 78), co nie stanowi nawet dwukrotności miesięcznych alimentów. Stan zdrowia oskarżonego nie uniemożliwiał mu wykonania pracy pozwalającej na zarobienie pieniędzy potrzebnych do spłaty alimentów i wystarczających do utrzymania. Należy też zwrócić uwagę na treść wyjaśnień oskarżonego, w których wskazał, że uchylanie się od łożenia alimentów na rzecz córki wynikało częściowo ze złośliwości związanej z tym, że była żona utrudniała mu kontakty z córką (k.82v).

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I. art. 209 § 1 a k.k.

M. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony był ojcem O. Z., wiedział, że pozostawała na utrzymaniu jego byłej żony, ponadto znał wysokość alimentów, wiedział zatem ile musiał zarobić pieniędzy, by przekazać na rzecz córki kwotę odpowiadającą alimentom.

Podkreślić należy, że była żona oskarżonego utrzymywała się z niewysokiego wynagrodzenia za pracę i świadczeń socjalnych. W tym czasie oskarżony musiał mieć dochody, skoro był w stanie przeżyć i zaspakajać swoje potrzeby. Gdyby córka oskarżonego musiała liczyć tylko na jego pomoc, nie zaspokoiłaby nawet podstawowych potrzeb. Przemawia to więc za uznaniem, iż uprawniona do alimentacji znajdowała się w sytuacji narażenia na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Wpłaty dokonane przez oskarżonego nie stanowiły nawet równowartości 2 miesięcznych należności (k.28-33,78), były dokonywane sporadycznie i z pewnością nie można uznać, że oskarżony choć przez pewien czas wykonywał należycie obowiązek alimentacyjny wobec córki. W okresie od dnia 31 lipca 2018 r. do dnia 21 stycznia 2020 r. oskarżony mógł świadczyć pracę, miał możliwości zarobkowania, a nie przekazał kwot pieniężnych odpowiadających zasądzonych alimentom.

Należy zwrócić uwagę, że istota przestępstwa niealimentacji polega na tym, że niemożność zaspokojenia potrzeb życiowych następuje na skutek uchylania się od obowiązku opieki przez jedną z osób zobowiązanych, nawet jeśli uprawniony ma zaspokojone wszystkie podstawowe potrzeby na skutek zwiększonego wysiłku innej osoby lub instytucji publicznych. W tej sytuacji nie można uznać, że utrzymywanie córki oskarżonego przez jej matkę, wspieraną przez państwo, poprzez świadczenia socjalne, zwalniało oskarżonego z obowiązku alimentacyjnego. Niewątpliwie natomiast zdolności zarobkowe oskarżonego były zmniejszone, przez to, że nie miał stałej pracy, ale jego sprawność fizyczna nie była ograniczona, należy podnieść ponadto, że wykonywał w tym czasie obowiązek alimentacyjny wobec starszego syna (oświadczenie A. J. z k. 71).

Czyn oskarżonego powinien być uznany za występek stypizowany w art. 209 § 1a k.k., gdyż uporczywie uchylał się od łożenia alimentów, określonych orzeczeniem Sądu, zaległość alimentacyjna przekroczyła 3-krotność miesięcznych świadczeń, wskutek czego jego córka została narażona na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. Z.

I.

I.

Okoliczności obciążające:

- dość długi okres uchylania się od alimentacji,

- okazane lekceważenie porządku prawnego,

- znaczny stopień winy i społecznej szkodliwości czynu,

- uprzednia karalność, dwukrotnie za podobne czyny (k.50).

Okoliczności łagodzące:

- wykonywanie obowiązku alimentacyjnego wobec syna (k.71),

- wpłaty na poczet alimentów, zarówno w okresie z aktu oskarżenia (k.71), jak i po tym okresie (k.74,75,80,81),

- wsparcie finansowe córki w 2020 r., poprzez 4-krotne przekazywanie kieszonkowego w kwotach po 100 złotych.

Karą adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oraz zdolną spełnić swe cele prewencji indywidualnej i ogólnej za przestępstwo uchylania się przez oskarżonego od łożenia alimentów na rzecz córki powinna być kara 6 miesięcy pozbawienia wolności.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

------------

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Oskarżony nie ma stałej pracy, a po uprawomocnieniu się wyroku może odbyć karę izolacyjną, ponadto powinien spłacać alimenty, a obowiązek alimentacyjny trwać będzie jeszcze co najmniej 7 lat, jeśli nie ulegną zmianie okoliczności faktyczne ani prawne sprawy. Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd zwolnił oskarżonego z obowiązku zwrotu kosztów sądowych.

5.  Podpis