Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Krzysztof Stępniewski
Protokolant:	Karolina Walczak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 maja 2016 r. w Legionowie sprawy

z powództwa Syndyk masy upadłości S. K. O. K. w W. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w W.

przeciwko M. G.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanej M. G. na rzecz powoda Syndyka masy upadłości S. K. O. K. w W. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w W. kwotę 2.310,48 złotych z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 26 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanej M. G. na rzecz powoda Syndyka masy upadłości S. K. O. K. w W. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w W. koszty procesu, w tym koszty zastępstwa procesowego w całości, pozostawiając ich szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu.

III.  Wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt C 473/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 26 stycznia 2016 r. powód Syndyk masy upadłości S. K. O. K. w W. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w W. wniósł do Sądu Rejonowego (...) w L., VI Wydziału Cywilnego pozew o zapłatę, wnosząc o wydanie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym na jego rzecz zasądzającego od pozwanej M. G. kwotę 2.310,48 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od kwoty 2.310,48 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty z tytułu zawartej umowy pożyczki oraz o zasądzenie od pozwanej kosztów sądowych (pozew k. 1-7).

Postanowieniem z dnia 5 lutego 2016 r. Sąd Rejonowy (...) w L.stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do rozpoznania przez tutejszy Sąd (k. 8 postanowienie).

Na rozprawie w dniu 25 maja 2016 r. pozwana oświadczyła, że uznaje powództwo (k. 73 oświadczenie pozwanej).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 maja 2012 r. S. K. O. K. w W. z siedzibą w W. zawarła z pozwaną umowę pożyczki odnawialnej (...) nr (...), na podstawie której przyznała pozwanej uprawnienie do zaciągania jednomiesięcznych pożyczek w ramach przyznanego limitu w kwocie 2.000 zł. Pozwana zobowiązana była do spłaty pożyczki w terminie jednego miesiąca od dnia jej zaciągnięcia. Pomimo zobowiązania wynikającego z umowy, pozwana nie uregulowała należności w ramach przyznanego jej limitu w ustalonym terminie (okoliczności bezsporne, k. 35-40 umowa pożyczki wraz z regulaminem).

Pismem z dnia 15 maja 2015 r. S. K. O. K. w W. skierowała do pozwanej wezwanie do zapłaty kwoty 2.145, 94 zł tytułem zaległej należności wynikającej z umowy nr (...) (k. 41 wezwanie).

Wobec braku spłaty należności we wskazanym terminie w dniu 23 lipca 2015 r. S. K. O. K. w W. wypowiedziała w/w umowę. Po upływie wskazanego okresu wypowiedzenia pozwana również nie dokonała wpłat zaległych należności (okoliczności bezsporne, k. 43 wypowiedzenie).

Postanowieniem z dnia 5 lutego 2015 r. wydanym w sprawie o sygn. akt (...) Sąd Rejonowy dla m.st W. w W. X Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych ogłosił upadłość (...) z możliwością zawarcia układu, powierzając sprawowanie zarządu całym majątkiem upadłego – Zarządcy w osobie L. K.. Następnie postanowieniem z dnia 19 marca 2015 r. wydanym w sprawie o sygn. akt (...) Sąd Rejonowy dla m.st W. w W. X Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych zmienił sposób prowadzenia postępowania upadłościowego (...) z postępowania z możliwością zawarcia układu na postępowanie obejmujące likwidację majątku upadłego i ustanowił Syndyka w osobie L. K. (k. 13-14 postanowienia Sądu Rejonowego dla m.st W. w W. X Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych, k. 19-25 odpis z rejestru KRS).

Na rozprawie w dniu 25 maja 2016 r. pozwana oświadczyła, że uznaje powództwo (k. 73 oświadczenie pozwanej).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dokumentów załączonych do materiału dowodowego zgromadzonego w aktach niniejszej sprawy przez stronę powodową oraz okoliczności przyznane przez pozwaną.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Stosownie do treści art. 231 § 2 k.p.c. sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Uznanie powództwa jest aktem dyspozycyjności materialnej pozwanego, który za zasadne uznaje zarówno roszczenie powoda, jak i przyznaje uzasadniające je przytoczone przez powoda okoliczności faktyczne, a w konsekwencji godzi się na wydanie wyroku uwzględniającego żądanie pozwu (zob. wyrok SN z dnia 14 września 1983 roku, III CRN 188/83, OSNC 1984, nr 4, poz. 60). Jest to stanowcze, bezwarunkowe oświadczenie woli i wiedzy pozwanego.

Wskazać należy, iż Sąd jest co do zasady związany uznaniem. Obowiązany jest jednak dokonać oceny, czy czynność ta nie jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. W doktrynie zauważono, że ocena, czy zachodzi niedopuszczalność uznania powództwa, powinna nastąpić w zasadzie wyłącznie w świetle materiału procesowego znajdującego się w aktach sprawy. Wskutek uznania przewodniczący zamyka rozprawę (art. 224 § 1 k.p.c.) i wydaje tzw. wyrok z uznania, uwzględniający powództwo w zakresie objętym uznaniem i zaopatruje go z urzędu rygorem natychmiastowej wykonalności (art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c.), o ile wyrok jest zdatny do wykonania w trybie egzekucji. Uznanie roszczenia może być traktowane jako środek obrony pozwanego, ponieważ w sytuacji unormowanej w art. 101 k.p.c. umożliwi mu wygranie kosztów procesu.

W okolicznościach niniejszej sprawy Sąd nie znajduje podstaw do stwierdzenia, że uznanie powództwa przez pozwaną jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Pozwana uznając powództwo przyznała okoliczności faktyczne podnoszone przez powoda (art. 229 k.p.c.), w związku z czym okoliczności, że pozwana zawarła z pozwanym przedmiotową umowę pożyczki i jej nie spłaciła nie wymagały dowodu. Nie budziło zatem wątpliwości, że zarówno podstawa faktyczna, jak i prawna roszczenia znajduje potwierdzenie w materiale procesowym znajdującym się w aktach sprawy.

Biorąc pod uwagę powyższe, na podstawie wskazanych wyżej przepisów Sąd zasadził od pozwanej na rzecz powoda kwotę dochodzoną pozwem z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od daty wniesienia powództwa (26 stycznia 2016 roku – k.1) do dnia zapłaty.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 - 3 k.p.c. zasądzając od pozwanej na rzecz powoda zwrot kosztów postępowania albowiem pozwana przegrała sprawę w całości. Stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c. Sąd opatrzył wyrok rygorem natychmiastowej wykonalności.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł, jak w sentencji.