Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 717/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 12 maja 2021 r., wydany w sprawie o sygn. akt II K 1257/18

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

W. K.

uprzednia, wielokrotna karalność oskarżonego

aktualna karta karna

131-134

2.1.1.2.

W. K.

informacja o aktualnej sytuacji majątkowej oskarżonego

wydruk z systemu ePUAP

127

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

aktualna karta karna

Omawiany dowód ma charakter dokumentu urzędowego, którego wiarygodność nie budzi żadnych wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony postępowania.

2.1.1.2

wydruk z systemu ePUAP

Omawiany dowód ma charakter dokumentu urzędowego, którego wiarygodność nie budzi żadnych wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony postępowania.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obrazy przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, a mianowicie art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, polegające na uznaniu oskarżonego W. K. za winnego popełnienia czynu z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., gdy prawidłowa analiza zgromadzonego materiału dowodowego, zasada domniemania niewinności oraz rozstrzygania wszelkich wątpliwości na korzyść oskarżonego jak również doświadczenia życiowego prowadzą do wniosku, że oskarżony W. K. powinien zostać uniewinniony od popełnienia zarzucanego mu czynu bowiem:

- świadek D. Z. w złożonych zeznaniach przyznał się, że to on kierował samochodem marki F. (...), nr rej. (...), co powinno skutkować uniewinnieniem oskarżonego W. K. od popełnienia zarzucanego mu czynu,

- mając na uwadze fakt, że oskarżony W. K. oraz świadek D. Z. poruszali się zabudowanym samochodem marki F. (...), mającym kilka metrów długości to bez problemu mogli zamienić się miejscami w tym samochodzie, a przy tym policjanci dokonujący zatrzymania oskarżonego mogli tego nie zauważyć,

- odrzuceniu przez Sąd jako nielogicznego faktu przyznania się świadka D. Z. do tego, że to on kierował samochodem marki F. (...) w sytuacji gdy w stosunku do D. Z. był również orzeczony zakaz kierowania pojazdami.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przedstawiony wyżej zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. W ocenie Sądu Okręgowego ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd Rejonowy w zakresie sprawstwa W. K. są w pełni prawidłowe i znajdują swoje odzwierciedlenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Wyjaśnienia oskarżonego (diametralnie zmienione na sądowym etapie prowadzonego przeciwko niemu postępowania) należy wyłącznie traktować jako przejaw przyjętej przez niego linii obrony, albowiem nie znajdują one żadnego potwierdzenia w innych zabezpieczonych w sprawie dowodach.

Złożone w toku postępowania sądowego zeznania świadka D. Z. należy natomiast ocenić (w kontekście całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego) wyłącznie jako nieudolną próbę pomocy oskarżonemu. Depozycje te różnią się bowiem w zakresie szczegółów zdarzenia z dnia 14 września 2018 r. oraz są sprzeczne z zeznaniami świadka Z. J., który dokonywał zatrzymania pojazdu F. (...) i nie miał żadnych wątpliwości co do ustalenia osoby kierującej tym pojazdem. Ponadto, względy wiedzy i doświadczenia życiowego pozwalają na uznanie, że wręcz nieprawdopodobną jest przedstawiana przez oskarżonego oraz D. Z. teza, jakoby oskarżony (nieposiadający prawa jazdy, będący pod znacznym wpływem alkoholu oraz uprzednio karany z art. 178a § 1 k.k.) miał w celu uchronienia kolegi przed odpowiedzialnością karną przesiadać się na miejsce kierowcy, na moment przed rozpoczęciem kontroli tego pojazdu przez funkcjonariusza Policji.

Co zaś tyczy się zeznań świadka Z. J. (będącego funkcjonariuszem Policji) potrzeba stwierdzić, że świadek zeznając na rozprawie głównej wskazał co prawda, że z uwagi na ilość podobnych do siebie interwencji nie pamięta szczegółów czynności przeprowadzanych przez niego w związku z zatrzymaniem oskarżonego, jednakże w przypadku powzięcia jakichkolwiek wątpliwości co do tożsamości osoby kierującej pojazdem w dacie inkryminowanego zdarzenia, po zatrzymaniu pojazdu dokonałby również badania alkomatem ujawnionego pasażera. Materiał dowodowy niniejszej sprawy nie daje przy tym jakichkolwiek podstaw do kwestionowania prawdziwości tego twierdzenia, a świadek jako funkcjonariusz publiczny nie miał żadnego powodu, by niesłusznie obciążać oskarżonego.

Wniosek

zmiana wyroku poprzez uniewinnienie W. K. od popełnienia zarzucanego mu czynu lub uchylenie go i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na stwierdzoną wyżej niezasadność zarzutu apelacji, skorelowane z nim wnioski nie mogły także zostać uwzględnione.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

w realiach niniejszej sprawy nie stwierdzono istnienia takich okoliczności

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

całość wyroku Sądu Rejonowego

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Apelacja obrońcy oskarżonego W. K. nie zasługuje na uwzględnienie.

Mając na uwadze całość powyższych rozważań Sąd Okręgowy uznał, iż brak jest podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku w sposób postulowany przez skarżącego. Argumentacja przedstawiona w treści apelacji obrońcy nie wzbudziła wątpliwości co do słusznych ustaleń Sądu Rejonowego w zakresie przypisania oskarżonemu sprawstwa zarzucanego mu czynu. Potrzeba wskazać, że Sąd Okręgowy w całości podziela pogląd wyrażony przez Sąd Apelacyjny w Warszawie, stanowiący, że odmówienie wiary niektórym zeznaniom lub wyjaśnieniom złożonym przez świadków lub oskarżonych, a w rezultacie ich pominięcie jako podstawy dowodowej podczas dokonywanych ustaleń faktycznych, nie może być utożsamiane ani z brakiem oceny okoliczności, których tego rodzaju dowód dotyczy w kontekście finalnego rozstrzygnięcia, ani też nie jest wyrazem złamania zasady bezstronności sądu, bowiem odmowa przyznania waloru wiarygodności niektórym z przeprowadzonych dowodów, przy jednoczesnej aprobacie i uwzględnieniu innych dowodów, jest niczym więcej niż realizacją przysługującego sądowi orzekającemu uprawnienia w ramach czynienia ustaleń faktycznych, z pełnym uwzględnieniem zasady swobodnej oceny dowodów wymienionej w art. 7 k.p.k. (por. wyrok SA w Warszawie z dnia 26 czerwca 2020 r., wydany w sprawie II AKa 98/20). Ponadto, z szeregu orzeczeń Sądu Najwyższego jednoznacznie wynika, że przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną reguły z art. 7 k.p.k., jeżeli zostało poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, stanowi wyraz rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego oraz jest zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, a nadto zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku. Ocena wiarygodności przeprowadzonych dowodów jest zarówno oceną każdego z dowodów z osobna, jak i oceną każdego dowodu w powiązaniu z innymi dowodami, a nadto oceną całokształtu materiału dowodowego, z którego wynikają określone ustalenia faktyczne, a obrazy art. 7 k.p.k. nie stanowi fakt, że w ocenie strony poczynione ustalenia faktyczne i ocena dowodów jest dla skazanego niekorzystna i nie spełnia jego oczekiwań (por. wyrok SN z dnia 12 marca 2020 r. wydany w sprawie V KK 48/19, postanowienie SN z dnia 17 marca 2020 r., wydane w sprawie V KK 263/19).

Odnosząc się z natomiast z urzędu do kwestii związanych z orzeczoną w stosunku do W. K. karą, to w ocenie Sądu Okręgowego wymierzona mu kara 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności nie nosi cech rażącej niewspółmierności i jest zgodna z dyrektywami zawartymi w treści art. 53 k.k. Dostatecznie uwzględnia także fakt uprzedniej karalności podsądnego za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości oraz działanie oskarżonego w ramach powrotu do przestępstwa w rozumieniu art. 64 § 1 k.k.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd Okręgowy na podstawie art. 635 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa oraz na podstawie § 17 ust. 2 pkt. 4 w zw. z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu przyznał odpowiednie wynagrodzenie ustanowionemu z urzędu obrońcy W. K..

7.  PODPIS

SSO Adam Bednarczyk

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

całość wyroku

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana