Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego L. T. Z., W. M. – spółki jawnej w G. kwoty 64 285,25 zł tytułem ceny sprzedaży nakrętek.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pomiędzy powodem jako sprzedawcą a pozwanym jako kupującym zawarte zostały w okresie od dnia 18 maja 2012 r. do 28 czerwca 2012 r. umowy sprzedaży nakrętek za łączną kwotę 64 267,25 zł (faktury VAT – k. 17 – 23). Pismami z dnia 31 października 2012 r. i 4 stycznia 2013 pozwany zaproponował harmonogram spłaty zadłużenia (pisma – k. 26 – 28).

Powołany wyżej stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o niebudzące wątpliwości co do wiarygodności dokumenty.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo było uzasadnione co do kwoty 64 267,25 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 2440 zł od dnia 3 lipca 2012 r. do dnia zapłaty; 6 481,49 zł od dnia 6 lipca 2012 r. do dnia zapłaty; 3 357,90 zł od dnia 10 lipca 2012 r. do dnia zapłaty; 21 858,33 zł od dnia 15 lipca 2012 r. do dnia zapłaty; 8 969,78 zł od dnia 27 lipca 2012 r. do dnia zapłaty; 6 968,40 zł od dnia 29 lipca 2012 r. do dnia zapłaty; 14 190,51 zł od dnia 13 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty.

W pozostałej części podlegało ono oddaleniu.

Roszczenie powoda stanowi żądanie zapłaty ceny sprzedaży. Zgodnie z art. 535 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Brak było sporu co do zawarcia umów sprzedaży stwierdzonych fakturami VAT załączonymi do pozwu, jak też ich wykonania przez powoda. Jedyne zastrzeżenia co do żądania budzi tylko wysokość kwoty roszczenia. Suma kwot ze wskazanych faktur to 64 267,25 zł, nie zaś kwota 64 285,25 zł.

Zwrócić należy uwagę, iż pozwany uznał przed procesem roszczenie powoda, gdyż sam przedstawił harmonogram spłaty nie kwestionując długu. Takie oświadczenie należy traktować właśnie jako uznanie niewłaściwe.

Odsetki uzasadnione były na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. według wysokości ustawowej, uznając termin płatności wskazany na fakturach, który także nie był sporny.

Pozwany na rozprawie wniósł o oddalenie powództwa. Jako zarzut wskazał niezasadność roszczenia, nie podając jednak na czym miałaby ona polegać. Zarzut pozwanego ma zatem walor zaprzeczenia, które co do zasady nie jest skuteczną obroną.

O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c. Oddalenie powództwa w stosunku do całości żądania było na tyle nieznaczne, iż sąd włożył obowiązek pokrycia całości kosztów na pozwanego. Na należne powodowi od pozwanego koszty złożyły się opłata sądowa od pozwu i koszty zastępstwa procesowego według stawki minimalnej na podstawie § 6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

ZARZĄDZENIE

(...)