Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX GC 248/14 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2014-06-16

Sygn. akt: IX GC 248/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29 listopada 2013 r. powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wniósł o zasądzenie od (...) Spółki Akcyjnej w K. kwoty 492 zł wraz z odsetkami w wysokości ustawowej od dnia 15 października 2013 r. do dnia zapłaty.

W odpowiedzi pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Swoje roszczenie powód wywodził z umowy syntesys dotyczącej usług optymalizacji procesu zarzadzania należnościami w przedsiębiorstwie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pomiędzy stronami zawarto umowę syntesys nr s/ (...) w ramach, której powód oferował pakiet usług związanych z optymalizacją procesu zarzadzania należnościami w przedsiębiorstwie (umowa wraz z załącznikami – k. 26 - 37).

Na podstawie powołanej wyżej umowy pozwany zlecił powodowi stałe, comiesięczne dostarczanie informacji o przedsiębiorcach w zakresie wywiązywania się przez nich ze swoich zobowiązań płatniczych (umowa analizy należności (...)2012/5.0. – k. 33 – 34). Dzięki tej usłudze pozwany miał dostęp do programu komputerowego analiz należności za pomocą, którego mógł weryfikować swoich odbiorców, bądź potencjalnych klientów. Z czego strona pozwana korzystała na co wskazują statystyki logowań na stronie internetowej pochodzące z września i października 2013 r. Jednocześnie strona pozwana nie zgłaszała żadnych zastrzeżeń co do jakości wykonywanej usługi (zeznania M. M. – k. 91).

Stosownie do pkt 4.1. i 4.2 umowy analizy należności pierwszy miesiąc rozliczeniowy, od którego przysługiwało wynagrodzenie rozpoczął się dnia 1 września 2012 r. zaś wysokość wynagrodzenia ustalona została na podstawie tabeli opłat i prowizji stanowiącej załącznik do umowy systensys (tabela opłat i prowizji – k. 37) i wynosiła 400 zł miesięcznie plus należny podatek VAT.

Ponadto w umowie głównej – umowie syntesys nr s/ (...) w § 8 strony ustaliły, że wszelkie spory związane z zawarciem i wykonaniem niniejszej umowy rozstrzygane będą przez sąd właściwy dla siedziby powoda.

Powód w dniu 30 września 2013 r. wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT z terminem płatności do 14 października 2013 r. na kwotę 492,00 zł tytułem umowy należności za okres od 1 września 2013 r. do dnia 30 września 2013 r. (k. 38).

Pismem z dnia 25 listopada 2013 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem (k. 39-40).

Powołany powyżej stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wskazane dokumenty, które nie budziły wątpliwości co do ich autentyczności, a także na podstawie zeznań świadka M. M., które były spójne, logiczne, i którym Sąd w całości dał wiarę.

Sąd pominął dowód z przesłuchania stron z uwagi na ich niestawiennictwo na termin przesłuchania.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo było w całości uzasadnione.

Roszczenie powoda znajduje postawę w art. 750 k.c. w zw. z art. 734 § 1 i 2 k.c. W myśl pierwszego z powołanych przepisów do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Natomiast zgodnie z art. 734 § 1 i 2 k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. W braku odmiennej umowy zlecenie obejmuje umocowanie do wykonania czynności w imieniu dającego zlecenie. Przepis ten nie uchybia przepisom o formie pełnomocnictwa.

W pierwszej kolejności odnieść się należy do zarzutu strony pozwanej co do niewłaściwości miejscowej tut. Sądu. Art. 46 § 1 i 2 k.p.c. stanowi, iż strony mogą umówić się na piśmie o poddanie sądowi pierwszej instancji, który według ustawy nie jest miejscowo właściwy, sporu już wynikłego lub sporów mogących w przyszłości wyniknąć z oznaczonego stosunku prawnego. Sąd ten będzie wówczas wyłącznie właściwy, jeżeli strony nie postanowiły inaczej lub jeżeli powód nie złożył pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Strony mogą również ograniczyć umową pisemną prawo wyboru powoda pomiędzy kilku sądami właściwymi dla takich sporów. Strony nie mogą jednak zmieniać właściwości wyłącznej.

Powyższy przepis stanowi podstawę do zawierania umów prorogacyjnych, w których strony określają właściwość miejscową w sposób odmienny od przepisów kodeksu postępowania cywilnego o właściwości ogólnej i przemiennej. W treści umowy strony mogą wskazać sąd właściwy lub ograniczyć możliwości wyboru tego sądu. W braku odmiennych postanowień sąd ten będzie wyłącznie właściwy.

Zgodnie z § 8 umowy syntesys nr s/ (...) wszelkie spory związane z zawarciem i wykonaniem niniejszej umowy rozstrzygane będą przez sąd właściwy dla siedziby powoda. Należy mieć na względzie, iż umowa dot. analizy należności stanowi aneks do powołanej ww. umowy. A tym samym klauzula prorogacyjna znajduje również zastosowanie do spraw wynikłych z umowy dotyczącej analizy należności.

Tym samym zarzut niewłaściwości miejscowej tut. Sądu był bezzasadny.

Na uwzględnienie nie zasługuje również argumentacja strony pozwanej dotycząca niewykonania przez powoda zobowiązania wynikającego z przedmiotowej umowy. Warto zauważyć, iż na tą okoliczność pozwany nie przedkłada żadnych dowodów np. w postaci reklamacji wadliwie świadczonej usługi lub wypowiedzenia umowy z powodu nieświadczenia usług przez powoda. Ponadto należy zwrócić uwagę na zeznania M. M., z których wynika, iż pozwany miał nie tylko możliwość użytkowania oprogramowania powoda pozwalającego na weryfikację kontrahentów handlowych, lecz również skrzętnie z usługi tej korzystał, nie zgłaszając nigdy żadnych zastrzeżeń. Czyni to ów zarzut całkowicie bezzasadnym.

Mając powyższe na uwadze zasądzona na rzecz powoda kwotę 492,00 zł na podstawie art. 750 k.c. w zw. z art. 734 k.c.

O odsetkach orzeczona na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Powód wygrał w całości sprawę i na należne mu od pozwanego koszty złożyły się koszt opłaty sądowej od pozwu w wysokości 30 zł oraz koszty zastępstwa procesowego według stawki minimalnej na podstawie § 6 pkt 2 w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2002 Nr 163 poz. 1349 ze zm.) w kwocie 60 zł wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa – 17 zł.


ZARZĄDZENIE

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Chludzińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie
Data wytworzenia informacji: