Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym dnia 2 lutego 2012 roku powódka D. M. wniosła przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowo – akcyjnej w W. o nakazanie usunięcia wady fizycznej skrzyni biegów poprzez jej naprawienie, znajdującej się w pojeździe C. (...) nr identyfikacyjny (...), nr rej. (...). Ewentualnie powódka wniosła o nakazanie pozwanej dokonania na rzecz powódki wymiany wadliwego samochodu na nowy wolny od wad samochód tej samej marki i modelu wyprodukowanego w dacie uprawomocnienia się orzeczenia. Ponadto powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz kwoty (...) zł wraz z odsetkami od dnia doręczenia pozwu do dnia zapłaty.

Niniejszym pozwem powódka dochodziła przysługujących jej uprawnień względem pozwanej, jako sprzedawcy przedmiotowego pojazdu, z tytułu gwarancji. Powódka korzystała bowiem z pojazdu na podstawie umowy leasingu zawartej dnia 28 października 2010 roku z (...) spółką akcyjną z siedzibą w W. (finansujący). W myśl pkt 5.4. ogólnych warunków umowy leasingu, z chwilą zawarcia umowy powódka nabyła roszczenia przysługujące finansującemu względem zbywcy auta z tytułu wad przedmiotu leasingu.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, podnosząc przy tym, iż powódka nie spełniła warunków gwarancji.

Sąd ustalił co następuje:

Powódka na podstawie umowy leasingu z dnia 28 października 2010 roku zawartej z (...) spółką akcyjną z siedzibą w W. korzystała z pojazdu C. (...) nr identyfikacyjny (...), nr rej. (...), który został nabyty od pozwanej. Zgodnie pkt 5.4. ogólnych warunków umowy leasingu, z chwilą zawarcia umowy powódka nabyła roszczenia przysługujące finansującemu względem zbywcy auta z tytułu wad przedmiotu leasingu. Przedmiotowy pojazd miał zostać nabyty przez finansującego w okresie pomiędzy 28 października a 30 listopada 2010 roku (umowa leasingu – k. 9 – 10, owu – k. 12 - 17).

Pojazd powódki wykorzystywany był, jako taksówka (okoliczność bezsporna). Zgodnie z zasadami serwisowania producenta auta, użytkowanie pojazdu w charakterze taksówki uznać należy za trudne warunki eksploatacji. W takim przypadku jak wynika z informacji z przewodnika po czynnościach serwisowych auta, koniecznością może być wykonywanie określonych czynności serwisowych częściej niż zakłada to harmonogram czynności. W celu określenia zwiększonych wymagań serwisowych, jakie są konieczne w danych warunkach eksploatacyjnych należy skonsultować się z pracownikiem serwisu (książka gwarancyjna i przewodnik po czynnościach serwisowych, str. 171, załącznik do pisma powódki z dnia 12 października 2014 roku – k. 228).

Sprzedawca udzielił gwarancji na zakupiony samochód, która zgodnie z pkt 1 gwarancji obowiązywała przez okres 3 lat od wydania samochodu przez autoryzowanego dystrybutora C., albo od momentu osiągnięcia przebiegu 100 000 km (w zależności od tego, która z tych okoliczności nastąpi wcześniej) Limit przebiegu nie obowiązuje w ciągu dwóch pierwszych lat eksploatacji (gwarancja – książka gwarancyjna i przewodnik po czynnościach serwisowych, str. 8 – 12 - załącznik do pisma powódki z dnia 12 października 2014 roku – k. 228).

Pojazd powódki serwisowany był w warsztacie Z. w W. w:

- kwietniu 2011 roku;

- 12 września 2011 roku;

- 9 lutego 2012 roku.

(książka gwarancyjna i przewodnik po czynnościach serwisowych, str. 17 załącznik do pisma powódki z dnia 12 października 2014 roku – k. 228, spis czynności 51 - 53).

W dniu 23 marca 2012 roku pojazd powódki został odstawiony przez R. M. (za zgodą powódki) do warsztatu naprawczego (...)spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo akcyjnej z siedzibą w W. celu sprawdzenia nieprawidłowości w funkcjonowaniu skrzyni biegów. W warsztacie dokonano wymiany oleju w skrzyni biegów, w tym czasie przebieg pojazdu wynosił 70 132 km. Jednocześnie pracownicy warsztatu stwierdzili, iż skrzynia biegów pracuje bardzo głośno i szarpie, a olej znajdujący się w skrzyni był przepalony (zlecenie wymiany oleju – k. 19, pismo(...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo akcyjnej z siedzibą w W. - k. 33).

Z instrukcji serwisowej (...) w (...) spółki akcyjnej z siedzibą w R. (k. 479 - 483) wynika, iż wymiana oleju przekładniowego w modelu samochodu powódki w warunkach uciążliwych powinna nastąpić co 75 000 km lub 5 lat (k. 480).

W związku ze stwierdzeniem wystąpienia awarii skrzyni biegów powódka wezwała pozwanego do naprawy skrzyni biegów w ramach gwarancji, pismem z dnia 5 kwietnia 2012 roku powódka wniosła o przyśpieszenie naprawy (pismo z dnia 5 kwietnia 2012 roku – k. 20).

Pismem z dnia 11 kwietnia 2012 roku pozwany odmówił wykonania naprawy skrzyni biegów w ramach gwarancji z tej przyczyny, iż dokumenty przedstawione przez powódkę nie potwierdziły tego, iż auto było serwisowane zgodnie z zaleceniami producenta, w tym nie dokonano „inspekcji” skrzyni biegów (pismo z dnia 11 kwietnia 2012 roku – k. 21, zeznania świadka W. W. – k. 100 - 101).

W dniu 17 kwietnia 2012 roku powódka otrzymała opinię rzeczoznawcy mgr J. S., z której wynika, iż uszkodzeniu uległy następujące elementy skrzyni biegów:

- osłona łańcucha (połamana);

- pierścień S. (połamany z śladami przegrzania);

- zbierak zewnętrzny i wewnętrzny (z licznymi uszkodzeniami mechanicznymi);

- obudowa układu planetarnego (z licznymi rysami i głębokimi wgnieceniami na krawędziach);

- pierścienie metalowe (ze śladami przegrzania, odbarwieniami, z przepaleniami na tarczach ciernych).

Zdaniem rzeczoznawcy, użytkownik pojazdu nie miał wpływu na powstanie powyższych uszkodzeń. Koszt sporządzenia opinii wyniósł (...)zł brutto (prywatna opinia rzeczoznawcy – k. 23 – 26, faktura VAT – k. 22).

W dniu 18 kwietnia 2012 roku wykonana została przez warsztat (...) J. P. w J. na koszt powódki wymiana skrzyni biegów za kwotę (...)zł (faktura VAT – k. 27, wycena – k. 28, gwarancja k. 29 - 30). Dodatkowo powódka była zmuszona do wymiany komputera pokładowego, co kosztowało (...) zł brutto (faktura VAT – k. 34).

Pismem z dnia 3 lipca 2012 roku powódka wezwała pozwanego do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad (wezwanie – k. 31 - 32).

Pozwany w dalszym ciągu podtrzymywał, iż powódka nie spełniła warunków gwarancji (k. 33).

Powołany powyżej stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wymienionych dokumentów, które nie budziły wątpliwości co do ich autentyczności.

Zeznania świadka W. W. (k. 100 – 101) w niewielkim stopniu okazały się przydatne do poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie. Na ich podstawie Sąd ustalił, iż pozwany odmówił wykonania naprawy skrzyni biegów w ramach gwarancji z tej przyczyny, iż powódka nie wykazała, iż wykonywała „inspekcję” skrzyni biegów. W pozostałym zakresie zeznania odnoszące się głównie do przyczyny uszkodzenia skrzyni biegów to własna opinia świadka. Jednocześnie zeznania świadka w zakresie w jakim stwierdził, on iż „inspekcja” skrzyni biegów obejmująca sprawdzenie lub wymianę oleju w skrzyni winna być przeprowadzana co 30 000 km lub co roku nie znajduje potwierdzenia w dokumentach serwisowych auta.

Zeznania świadka A. Ł. nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Zeznania te były wewnętrznie niespójne, a także w stały w sprzeczności z dokumentami serwisowymi auta. Świadek ten zeznał, iż stan oleju w skrzyni biegów winien być kontrolowany podczas każdego serwisowania, jednocześnie w dalszej części zeznań świadek stwierdził, iż olej na polecenie klienta został wymieniony wcześniej, niż wymagają tego zalecenia producenta. Świadek zeznał także, iż stan oleju wskazywał na to, iż problemy ze skrzynią biegów musiały wystąpić dużo wcześniej, a powódka zbyt późno zgłosiła ten problem do warsztatu naprawczego, czym powiększyła tylko usterkę. Zdaniem Sądu powyższe zeznania stanowią jedynie ocenę własną świadka, która jest sprzeczna z zasadami doświadczenia życiowego. W ocenie Sądu kierowca nowego pojazdu nie będzie zwlekał z udaniem się do warsztatu naprawczego, celem zbadania usterek związanych z funkcjonowaniem skrzyni biegów. Tym bardziej, gdy pojazd wykorzystuje na potrzeby działalności gospodarczej. Podnieść również należy, iż pozwany warsztat naprawczy, którego pracownikami są obie wyżej wymienione osoby, nie dokonywał ani oględzin skrzyni biegów, ani też jej naprawy. Co tym bardziej podważa wiarygodność ocen przyczyny uszkodzenia skrzyni biegów stawianych przez A. Ł. i W. W..

W sprawie przeprowadzony został dowód z opinii biegłego do spraw motoryzacji na okoliczność ustalenia:

- czy w samochodzie marki C. (...) o nr rej. (...) występuje wada fizyczna skrzyni biegów, a jeśli tak, określenie jej charakteru i przyczyn powstania;

- czy ujawniona wada może być usunięta ze 100% skutecznością w warunkach pozafabrycznego ciągu technologicznego;

- czy naprawa skrzyni biegów wykonana wcześniej była przeprowadzona prawidłowo i czy użyto właściwych części,

- dlaczego ewentualna wada fizyczna ujawniła się dopiero przy przebiegu 70 tys. km i po ok. 2 latach użytkowania;

- jak długo z tak stwierdzoną usterką mógł ten samochód jeździć.

(pisemna opinia biegłego A. J. – k. 119 – 134, opinia uzupełniająca – k. 167 – 170, opinia ustna – k. 212 – 215).

Z opinii tej wynika, iż naprawa skrzyni biegów została wykonana przez powódkę w sposób skuteczny, prawidłowy, przy użyciu odpowiednich części, czego zdaniem biegłego dowodzi przede wszystkim fakt, iż od daty zakupu do daty sporządzania opinii powódka przejechała autem ok 180 000 km. W tym zakresie Sąd podziela opinię biegłego, uznając ją za wiarygodną i logiczną.

Ponadto biegły wskazał, iż w automatycznych skrzyniach biegów zachodzi konieczność relatywnie częstej wymiany olejów w skrzyni biegów tj. po przejechaniu od 30 000 km do 50 000 km. W tej części biegły swoje wnioski opierał na własnej wiedzy i doświadczeniu, których Sąd nie kwestionuje. Jednakże biegły w tym zakresie odnosił się do zasad serwisowania skrzyni biegów ogólnie, nie wskazując przy tym, aby takie wymogi przewidywał producent auta powódki (co również nie wynika z dokumentów dotyczących serwisowania auta). W ocenie Sądu opinia biegłego w tym zakresie nie może dowodzić tego, iż na powódce ciążył obowiązek dokonywania wymiany, przeglądu oleju w skrzyni biegów w przedziale wskazanym przez biegłego. Ta okoliczność powinna być wprost wskazana w dokumentach serwisowych auta.

Sąd dał wiarę opinii biegłego w części w jakiej wskazał on, iż z usterką polegającą na pęknięciu pierścienia S. można poruszać się od kilkudziesięciu do kilkuset kilometrów, nim dojdzie do uszkodzenia skrzyni biegów, które może doprowadzić do ostatecznego unieruchomienia pojazdu. Jednakże Sąd nie podziela opinii biegłego w części w jakiej wskazał on, iż od uszkodzenia pierścienia S. do uszkodzenia skrzyni biegów uzasadniającego jej całkowitą wymianę powódka pokonała, 534 km (różnica pomiędzy stanem licznika 23 marca 2012 r. a 18 kwietnia 2012 r.) oraz w części w jakiej biegły podniósł, iż uszkodzenie pierścienia S. powinno być w łatwy sposób wykryte przez kierowcę pojazdu już tuż po jego powstaniu. Podnieść bowiem należy, iż wywód ten ma charakter teoretyczny, biegły nie miał możliwości zbadania ani skrzyni biegów ani jej części. Trudno zatem stwierdzić, czy rozważania biegłego można odnieść także do przedmiotowego przypadku. Jednocześnie wskazać należy, iż ani z twierdzeń pozwanego, ani z zeznań świadków u niego zatrudnionych (zawodowo zajmujących się naprawą samochodów) nie wynika jakiego rodzaju uszkodzeniom uległa skrzynia biegów. Chociaż pracownicy pozwanego mieli dostęp do samochodu, zaś jego użytkownik sygnalizował im nieprawidłową prace skrzyni biegów. Mając na względzie te okoliczności, Sąd uznał, iż trudno jest w niniejszym przypadku mówić o przyczynieniu się powódki do powiększania się usterek skrzyni biegów.

Sąd nie uwzględnił twierdzeń zawartych w opinii biegłego dotyczących nienależytego serwisowania pojazdu powódki, ze względu na brak kontaktu z autoryzowanym serwisem lub dealerem w celu ustalenia zwiększonych wymagań serwisowych, jakie są konieczne w danych warunkach eksploatacyjnych. Podnieść bowiem należy, iż rolą Sądu, a nie biegłego jest ustalenie treści łączącego strony stosunku prawnego oraz ocena sposobu w jaki strony tegoż stosunku wywiązują się w wynikających z niego obowiązków.

Oddalono wniosek o przesłuchanie stron, z tej przyczyny, iż w świetle dotychczas zgromadzonych dowodów, okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy został ustalone w wystarczającym stopniu. Wskazać bowiem należy, iż w myśl przepisu art. 299 § 1 k.p.c. dowód z przesłuchania stron ma charakter subsydiarnego środka dowodowego, który powinien być przeprowadzony jedynie wówczas, gdy za pomocą innych środków dowodowych nie zostały dostatecznie wyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Jednocześnie w ocenie Sądu dowód ten, nie mógł służyć okolicznościom istotnym dla rozstrzygnięcia sprawy.

Jednocześnie oddalono wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii innego biegłego. Wskazać należy, iż przeprowadzenie opinii z dowodu innego biegłego nie mogło w żaden sposób rozwiązać wątpliwości powstałych pomiędzy stronami na tle niniejszej sprawy, które dotyczyły przede wszystkim łączącego strony stosunku w zakresie częstotliwości i wymogów związanych z serwisowaniem auta. A także przyczyn uszkodzenia skrzyni biegów, której zbadanie ze względu na brak samej skrzyni i jej elementów był już niemożliwy.

Sąd zważył co następuje:

Roszczenie powódki podlegało zasądzeniu, co kwoty (...) zł z odsetkami w wysokości ustawowej od dnia 2 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty. W pozostałym zakresie roszczenie oddalono.

Żądanie powódki znajduje podstawę w art. 471 k.c. w zw. z art. 577 § 1 – 2 k.c. Pierwszy z powyższych przepisów stanowi, iż dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Natomiast w myśl przepisu art. 577 § 1 – 2 k.c. w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji. Jeżeli w gwarancji nie zastrzeżono innego terminu, termin wynosi jeden rok licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana.

Poszkodowana korzystała z przedmiotowego pojazdu na podstawie umowy leasingu opisanej w art. 7091 k.c. Na podstawie pkt 5.4. ogólnych warunków umowy leasingu powódka z chwilą zawarcia umowy nabyła roszczenia przysługujące finansującemu względem zbywcy auta tj. pozwanego z tytułu wad przedmiotu leasingu. Pomiędzy finansującym, a pozwanym zawarto umowę sprzedaży, o której mowa w art. 535 k.c.

Wskazać należy, iż gwarancja stanowi dodatkowe zastrzeżenie umowne w umowie sprzedaży. Podstawową funkcją gwarancji przy sprzedaży jest ochrona kupującego (uprawnionego z gwarancji) przed konsekwencjami „zepsucia się" przedmiotu objętego gwarancją, przed niewłaściwym funkcjonowaniem tego przedmiotu, pozostającym w związku z jego wadliwością. Z istoty gwarancji wynika mianowicie, że ma ona zapewnić zdatność rzeczy do normalnego użytku, pojęcie wadliwości zatem nawiązuje do braku (zmniejszenia) tylko cech użytkowych, jakie rzecz powinna mieć zgodnie z normami i uzasadnionymi oczekiwaniami (E. Łętowska, Prawo umów konsumenckich, Warszawa 2002, s. 296).

Przepis art. 577 § 2 k.c. według stanu na dzień udzielenia gwarancji przez powoda nakładał na gwaranta dwa obowiązki gwarancyjne: usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji. Wskazać należy, iż nieuzasadnione niewykonanie powyższych obowiązków może prowadzić do odpowiedzialności kontraktowej gwaranta na zasadzie opisanej w art. 471 k.c.

Strona pozwana podniosła, iż w niniejszej sprawie odpowiedzialność pozwanej spółki z tytułu rękojmi nie znajduje zastosowania. Jednocześnie pozwany zakwestionował swoją odpowiedzialność z tytułu gwarancji uzasadniając to tym, iż powódka nie spełniła warunków gwarancji w szczególności poprzez:

- naruszenie § 8 warunków gwarancji poprzez istnienie niespójności między rachunkami i oświadczeniami powoda a informacjami wpisanymi w książce gwarancyjnej;

- niewykazanie, iż powódka wykonywała wszystkie przeglądy gwarancyjne zgodnie z zaleceniami producenta;

- harmonogram czynności serwisowych zawiera informację o potrzebie regularnego sprawdzania poziomu płynu przekładniowego. W ocenie Sądu zarzut niedotrzymania przez powódkę warunków gwarancji w zakresie w jakim dopuścił się ona (a raczej warsztat wykonujący okresowe przeglądy) błędów w prowadzeniu rejestru przeglądów i czynności obsługi okresowej uznać należy za nietrafny - nie mogły mieć wpływu na powstanie awarii skrzyni biegów.

Jak wynika ze zgromadzonych w sprawie dowodów w postaci dokumentów oraz zeznań świadków, główną przyczyną dla, której pozwana odmówiła dokonania naprawy skrzyni lub jej wymiany na nową było niewykonywanie „inspekcji” skrzyni biegów w ustalonym przez producenta auta przedziale czasowym. Pozwana nie wskazała co prawda, z jaką częstotliwością „inspekcje” te powinny być wykonywane, lecz powołała się na informację zamieszczoną na 171 str. książki gwarancyjnej i przewodnika po czynnościach serwisowych auta, z której wynika, iż w przypadku użytkowania pojazdu w trudnych warunkach eksploatacji (a w takich użytkowany był pojazd powódki) koniecznością może być wykonywanie określonych czynności serwisowych częściej niż zakłada to harmonogram. W celu określenia zwiększonych wymagań serwisowych, jakie są konieczne w danych warunkach eksploatacyjnych należy skontaktować się z pracownikiem serwisu.

Odnosząc się do powyższego zarzutu wskazać należy, iż sama okoliczność tego rodzaju, iż powódka nie skontaktowała się przedstawicielem dealera celem pozyskania informacji o zwiększonych wymaganiach serwisowych, samo w sobie nie może naruszać postanowień gwarancji. O naruszeniu tychże warunków można byłoby mówić dopiero wtedy, gdyby serwisowanie auta byłoby wykonywane wbrew ustalonym przez producenta zaleceniom. Po drugie wskazać należy, iż z informacji zamieszczonej na str. 171 książki gwarancyjnej i przewodnika po czynnościach serwisowych auta wynika, iż trudne warunki eksploatacji mogą powodować jedynie zwiększenie częstotliwości wykonywania czynności określonych przez harmonogram czynności obsługowych (k. 15). Z powyższego dokumentu nie wynika jednak, iż trudne warunki eksploatacji mogłyby powodować konieczność wykonania czynności serwisowych nieprzewidzianych w harmonogramie. Tymczasem harmonogram czynności obsługowych, wbrew twierdzeniom pozwanego w ogóle nie przewiduje kontroli poziomu płynu przekładniowego w skrzyni biegów, jego inspekcji. Harmonogram zawiera jedynie informacje dotyczące sprawdzania poziomu płynu hamulcowego i sprzęgłowego. W dokumentach serwisowych auta brak jest w ogóle informacji dotyczących serwisowania automatycznej skrzyni biegów.

W ocenie Sądu odmówienie przez pozwanego wykonania naprawy uszkodzonej skrzyni biegów lub jej wymiany na nową wolną od wad było całkowicie bezpodstawne, albowiem dokumenty serwisowe auta w ogóle nie zawierały informacji o potrzebie, częstotliwości i zakresie kontroli poziomu i jakości płynu przekładniowego w skrzyni biegów.

Podnieść również należy, iż w myśl art. 546 § 1 – 2 k.c. sprzedawca obowiązany jest przed zawarciem umowy udzielić kupującemu potrzebnych wyjaśnień o stosunkach prawnych i faktycznych dotyczących rzeczy. Sprzedawca obowiązany jest wydać posiadane przez siebie dokumenty, które dotyczą rzeczy. Jeżeli treść takiego dokumentu dotyczy także innych rzeczy, sprzedawca obowiązany jest wydać uwierzytelniony wyciąg z dokumentu. Ponadto, jeżeli jest to potrzebne do należytego korzystania z rzeczy zgodnie z jej przeznaczeniem, sprzedawca obowiązany jest załączyć instrukcję i udzielić wyjaśnień dotyczących sposobu korzystania z rzeczy. Rozmiar wspomnianych obowiązków jest zasadniczo pochodną kategorii rzeczy będącej przedmiotem umowy, okoliczności towarzyszących zawarciu umowy oraz jej stanu faktycznego. Biorąc pod cenę przedmiotowego auta, sięgającą kilkudziesięciu tysięcy złotych oraz poziom technologicznego skomplikowania tejże maszyny wyposażonej dodatkowo w automatyczną skrzynię biegów, mając na względzie także, zasadę należytej staranności opisaną w art. 355. § 1 – 2 w myśl, której dłużnik obowiązany jest do staranności ogólnie wymaganej w stosunkach danego rodzaju (należyta staranność), pozwany, jako sprzedawca – autoryzowany dealer globalnego koncernu samochodowego winien przekazać wszelkie dostępne informacje dotyczące sposobu użytkowania i serwisowania auta powódki. Odmowa wykonania gwarancji uzasadniona tym, iż powódka nie zgłosiła się do producenta auta lub jego przedstawiciela po szczegółowe informacje dotyczące sposobu serwisowania auta jest zdaniem sądu niedopuszczalna. To sprzedawca powinien udzielić wszystkich wyczerpujących i szczegółowych informacji już w czasie sprzedaży. Trudno wyobrazić sobie, aby klient zwracał się do sprzedawcy o jakieś informacje co do serwisowania pojazdu, bo powstaje pytanie, o jakie informacje ma się zgłosić, w jakich okolicznościach, z jaką częstotliwością, w jakim celu wydaje się książkę serwisową, czy też instrukcję obsługi, które opisują czynności serwisowe. Te powinny być zestandaryzowane, aby nie dopuszczać do szeroko interpretowanej klauzuli możliwości odmowy naprawy gwarancyjnej. Istnieje bowiem wówczas ryzyko przerzucenia na klienta, a nie na sprzedawcę niedoinformowania o sposobie użytkowania, serwisowania pojazdu.

Wskazać wreszcie należy, iż pomimo tego, iż powód nie przekazał ani powódce ani finansującemu danych dotyczących częstotliwości i zakresu serwisowania skrzyni biegów, powódka wykonywała czynności serwisowe zgodnie z zaleceniami producenta. Z instrukcji serwisowej (...) w (...) spółki akcyjnej z siedzibą w R. (k. 479 - 483) wynika, iż wymiana oleju przekładniowego w modelu samochodu powódki w warunkach uciążliwych powinna nastąpić co 75 000 km lub 5 lat (k. 480). Powódka zleciła wymianę oleju w skrzyni zanim pojazd osiągnął ów przebieg.

W ocenie Sądu pozwany winien zwrócić powódce wydatki, jakie poniosła ona w związku z wymianą skrzyni biegów, na skutek odmowy wykonania przez pozwanego naprawy w ramach gwarancji.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 471 k.c. w zw. z art. 577 § 1 – 2 k.c. w zw. z art. 535 k.c. w zw. z art. 7091 k.c. zasądzono na rzecz powódki kwotę (...)zł z odsetkami w wysokości ustawowej od dnia 2 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty.

W pozostałym zakresie oddalono powództwo, z tej przyczyny, iż powódka dokonała wymiany skrzyni biegów w sposób skuteczny, który umożliwia korzystanie z auta w sposób zgodny z jego przeznaczeniem, co w świetle art. 577 § 1 - 2 k.c. czyni żądanie powódki bezprzedmiotowym. Trudno naprawić część pojazdu, która jest naprawiona, a ponadto wymiana pojazdu na nowy w ramach gwarancji nie przysługuje, gdy wada jest skutecznie usunięta i to niezależnie czy wadę usunie gwarant czy osoba trzecia.

O roszczeniu odsetkowym orzeczono na podstawie art. 481 § 1 - 2 k.c. Ponieważ żądanie odszkodowania jest bezterminowe zgodnie z art. 455 k.c., a brak było dowodu doręczenia wezwania wcześniej, należało odsetki zasądzić niezwłocznie po doręczeniu pozwu, przyjmując jako termin zapłaty – 14 dni od doręczenia pozwu, jako niezwłoczny termin zapłaty.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c. w całości nakładając na pozwanego obowiązek zwrotu kosztów postępowania na rzecz powódki. Sposób sformułowania żądań pozwu w zakresie w jakim powództwo zostało oddalone nie pozwalały na precyzyjne określenie wysokości żądania, co uzasadniało nałożenie obowiązku zwrotu kosztów (postanowienie SN z dnia 10 marca 1972 r., II CZ 6/72, Lex nr 7072). Ponadto zwrócić należy uwagę, iż powódka co do zasady dochodziła roszczeń związanych z wadą pojazdu, jej zaistnienie zostało potwierdzone, szkoda została potwierdzona, trudno przyjąć, iż koszty w tej sytuacji należy rozdzielić tylko dlatego, że sformułowanie żądań było kumulatywne (chodzi tu zwłaszcza o żądanie wymiany pojazdu). Zgodnie z aprobowanym przez sąd orzekający Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 26 września 2012 r., III APa 7/12, lex nr 1223434 zastosowanie art. 100 zdanie 2 k.p.c. nie wymaga arytmetycznie dokładnego rozdzielenia kosztów procesu według stosunku części uwzględnionej do oddalonej, ale stawia na słuszność jako zasadnicze kryterium rozłożenia kosztów. Tym samym sąd uznał, iż zwrot całości kosztów należy się powódce.

Na koszty powódki złożyły się koszt opłaty od pozwu w wysokości (...) zł, koszty zastępstwa procesowego według stawki minimalnej na podstawie § 6 pkt 5 w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. 2013 nr 0 poz. 490) w kwocie (...) zł wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa – 17 zł, wydatki na opinię biegłego w łącznej kwocie (...) zł.

Ponadto Sąd na podstawie przepisu art. 84 ust. 1 i 2 w zw. z art. 80 ustawy z dnia ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2005 Nr 167, poz. 1398 ze zm.) nakazał zwrot z kasy Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w W. na rzecz powódki kwotę (...)zł tytułem niewykorzystanej zaliczki na wydatki.

ZARZĄDZENIE

(...)