Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 21 kwietnia 2016

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie :

Przewodniczący : SSR Barbara Ciwińska

Protokolant: Izabela Katryńska

po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2016 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z wniosku Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych m.st. W.

z udziałem M. P.

o zastosowanie obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu

postanawia:

1.  zobowiązać M. P. urodzonego (...) zamieszkałego w W., ul. (...) do zachowywania całkowitej abstynencji od napojów alkoholowych i podjęcia terapii odwykowej w niestacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego,

2.  kosztami postępowania obciążyć M. P. i nakazać pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 422,27 (czterysta dwadzieścia dwa 27/100) złotych tytułem pokrycia kosztów wydanej w sprawie opinii biegłych

UZASADNIENIE

Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych m.st. W. wniosła 25.11.2015 r. o zobowiązanie M. P. do podjęcia leczenia odwykowego podnosząc iż od wielu lat nadużywa on alkoholu, pije dwutygodniowymi ciągami, w stanie nietrzeźwości awanturuje się, zakłóca spokój w domu. Uczestnika zaproszony do Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych m.st. W. na rozmowę interwencyjno – motywacyjną zgłosił się i podpisał zobowiązanie że podejmie dobrowolnie leczenie odwykowe w Ośrodku (...). Jednakże 14.01.2016r. żona uczestnika poinformowała, iż przestał ona uczęszczać na terapię i znowu nadużywa alkoholu.

Uczestnik M. P. oświadczył, że już podjął leczenie – wczepił sobie disulfiram.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :

M. P. ma 54 lata, z zawodu jest technikiem maszyn, pracuje jako pracownik fizyczny. Pracuje na umowę o dzieło. Uczestnik twierdzi, że pracuje na akord, zarabia dziennie 50-150 złotych. Mieszka z żoną, dorosła córka usamodzielniła się. Uczestnik podnosi, że obecnie nie pije alkoholu ponieważ w lutym 2016 roku się zaszył – wczepił sobie disulfiram. . Podnosi, że wcześniej już uczestniczył w spotkaniach dla osób uzależnionych, ale to co inni mówili jeszcze bardziej go przygnębiało.

Badany przez biegłych lekarza psychiatrę oraz psychologa specjalistę ds uzależnień uczestnik stwierdził, że akceptuje propozycję leczenia odwykowego. We wnioskach opinii biegli stwierdzili, że M. P.kryteria uzależnienia od alkoholu przez to że utracił kontrolę nad piciem, ma silne pragnienie picia, występuje u niego obniżenie tolerancji na alkohol, spożywa alkohol mimo jego szkodliwych następstw, zaniedbuje inne źródła przyjemności. Występują też u uczestnika objawy odstawienne, w stanie nietrzeźwym jest agresywny słownie, zakłóca spokój domownikom. Swoim zachowaniem doprowadza do rozkładu rodziny. Występuje u uczestnika fizyczne i psychiczne uzależnienie od alkoholu, zaburzenia emocjonalno - motywacyjne. W tym stanie zdaniem biegłych uczestnik powinien zostać zobowiązany do podjęcia leczenia odwykowego w trybie ambulatoryjnym. Proponowana placówka to (...)przy ul. (...)r. w W.(k.50-52).

T. P. żona uczestnika w wywiadzie rozpoznającym problem alkoholowy 14.11.2014 roku oświadczyła, że mąż nadużywa alkoholu od 5 lat, pije po 2 tygodnie, awanturuje się, krzyczy, nie widzi problemy alkoholowego, nie podejmował nigdy leczenia odwykowego, powoduje rozkład życia rodzinnego (k. 26-33). Przesłuchiwana na rozprawie w charakterze świadka stwierdziła, że od lutego kiedy mąż jest zaszyty to nie spożywa alkoholu. Wcześniej nadużywał alkoholu, awanturował się, czepiał się o wszystko.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o materiał zebrany w aktach sprawy w tym opinię sądowo – psychiatryczno – psychologiczną wydaną przez biegłych (k.50-52) oraz dowód zeznań w charakterze świadka żony uczestnika T. P. oraz dowód z przesłuchania uczestnika M. P. w charakterze strony.

Sąd Rejonowy zważył co następuje :

Wniosek Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych m.st. W. w D. U. o leczenie odwykowe M. P. należało uwzględnić.

Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dnia 26 października 1982 r.( Dz. U 07.70.473) stanowi w art. 26 i 24, iż osoby, które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylają się od pracy albo systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny, jeżeli są uzależnione od alkoholu zobowiązywać można do poddania się leczeniu w stacjonarnym lub niestacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego. O zastosowaniu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego orzeka Sąd Rejonowy właściwy według miejsca zamieszkania lub pobytu osoby, której postępowanie dotyczy, w postępowaniu nieprocesowym. Sąd wszczyna postępowanie na wniosek gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych lub prokuratora. Do wniosku dołącza się zebraną dokumentację wraz z opinią biegłego, jeżeli badanie przez biegłego zostało przeprowadzone.

W niniejszej sprawie uznać należy, iż uczestnik M. P. jest osobą uzależnioną od alkoholu. Stwierdzili to biegli po przebadaniu go i zapoznaniu się z zebranym w aktach materiałem. Stwierdzili również konieczność leczenia w poradni odwykowej ponieważ M. P. kryteria uzależnienia od alkoholu przez to, że utracił kontrolę nad piciem, ma silne pragnienie picia, występuje u niego obniżenie tolerancji na alkohol, spożywa alkohol mimo jego szkodliwych następstw, zaniedbuje inne źródła przyjemności. Występują też u uczestnika objawy odstawienne, w stanie nietrzeźwym jest agresywny słownie, zakłóca spokój domownikom. Swoim zachowaniem doprowadza do rozkładu rodziny. Występuje u uczestnika fizyczne i psychiczne uzależnienie od alkoholu, zaburzenia emocjonalno - motywacyjne.

Zdaniem Sądu Rejonowego zachodziły więc przesłanki do skierowania M. P. na leczenie odwykowe w poradni na podstawie art. 24 i 26 Ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dnia 26 października 1982 r.( Dz. U 07.70.473) bowiem jest on bez wątpienia osobą uzależnioną, która niszczy przez alkohol własne zdrowie i powoduje rozkład życia rodzinnego.

Nie można tu uznać za wystarczające wszczepienie przez uczestnika w lutym 2016r. disulfiramu, bowiem jest to czynnik przejściowy tylko hamujący pociąg do spożywania alkohol. Choroba alkoholowa natomiast wymaga leczenia i terapii, gdyż ma silne następstwa tak fizjologiczne jak i psychologiczne. Powoduje także niszczenie więzi rodzinnych. W tej sprawie uczestnik przed zaszyciem awanturował się w stanie nietrzeźwości, powodował stresy u żony, rozpad więzi małżeńskich.

Z tych względów M. P. zobowiązany został do zachowywania całkowitej abstynencji od napojów alkoholowych i podjęcia leczenia odwykowego w poradni odwykowej. Kosztami postępowania obciążony został uczestnik M. R. w kwocie 422,27 (czterysta dwadzieścia dwa 27/100) tytułem pokrycia kosztów wydanej w sprawie opinii biegłych.