Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Barbara Ciwińska

Protokolant sekr. sądowy Izabela Katryńska

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2017 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej K. K. (1)

reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową E. K.

przeciwko K. K. (2)

o podwyższenie alimentów

1.  podwyższa alimenty od K. K. (2) na rzecz jego małoletniej córki K. K. (1) urodzonej (...) ustalone ostatnio w wyroku tutejszego Sądu z dnia 4 marca 2015 roku w sprawie sygnatura akt VI RC 210/14 z kwoty 650 (sześćset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie do kwoty po 800 (osiemset) złotych miesięcznie za okres od 1 stycznia 2017 r. do 30 kwietnia 2017 r., a poczynając od 1 maja 2017 r. do kwoty po 900 (dziewięćset) złotych miesięcznie płatne do dnia 10-go każdego miesiąca z góry do rąk E. K., jako przedstawicielki ustawowej małoletniej z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat,

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3.  kosztami postępowania obciąża pozwanego K. K. (2) i nakazuje pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 130 (sto trzydzieści) złotych tytułem pokrycia nieuiszczonej opłaty sądowej,

4.  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 lipca 2016 roku (data prezentaty) E. K. – przedstawicielka ustawowa K. K. (1) w imieniu małoletniej córki złożyła pozew przeciwko ojcu małoletniej K. K. (2) o podwyższenie z dniem złożenia pozwu, tj. z dniem 13 lipca 2016 roku alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie VI Wydział Cywilny Rodzinny – Odwoławczy z dnia 24 września 2015 roku, sygn. akt VI Ca 390/15 na rzecz małoletniej K. K. (1) z kwoty 650 zł miesięcznie do kwoty 1900 zł miesięcznie, płatne do rąk matki dziecka E. K. do dnia 10-go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat. Ponadto E. K. wniosła o dzielenie przez oboje rodziców po połowie kosztów dwóch obozów sportowych córki K. K. (1) w każdym roku kalendarzowym, wycieczek szkolnych, jak i „zielonej szkoły”, dzielenie kosztów zakupu podręczników szkolnych oraz wyprawki na dany rok szkolny (raz w roku) oraz dzielenie na pół wszelkich kosztów zakupu specjalistycznego sprzętu sportowego (profesjonalne: okularki, kostiumy kąpielowe – tzw. „skóra pływacka”) niezbędnego córce do realizacji pasji. (k. 2-3 pozew)

W odpowiedzi na pozew pozwany K. K. (2) w piśmie z dnia 7 kwietnia 2017 roku wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od strony powodowej na jego rzecz kosztów procesu według norm prawem przepisanych. (k. 48-53 odpowiedź na pozew)

Na rozprawie sądowej w dniu 12 kwietnia 2017 roku przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki zmodyfikowała powództwo i wniosła o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej K. K. (1) do kwoty 1200 zł miesięcznie oraz o dzielenie przez oboje rodziców po połowie kosztów związanych z obozami sportowymi córki K. K. (1). Pozwany pozostał przy dotychczasowym stanowisku procesowym (k. 124, 127)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia K. K. (1) urodzona dnia (...), ma 12 lat pochodzi ze związku małżeńskiego E. K. i K. K. (2). (k. 28 kserokopia odpisu skróconego aktu urodzenia)

Małżeństwo rodziców małoletniej zostało rozwiązane przez rozwód w dniu (...)roku wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu wydanym w sprawie o sygn. akt XIII RC 980/09. W wydanym wyroku Sąd Okręgowy we Wrocławiu wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią K. K. (1)powierzył matce, a uprawnienia ojca ograniczył do współdecydowania w istotnych sprawach dziecka w zakresie wychowania, wykształcenia, leczenia i do osobistych z nim kontaktów w sposób określony w ww. wyroku. Jednocześnie w wydanym wyroku Sąd Okręgowy we Wrocławiu ustalił udział E. K.i K. K. (2)w ponoszeniu kosztów utrzymania i wychowania małoletniej córki K. K. (1)w ten sposób, że zasądził od K. K. (2)na rzecz małoletniej córki K. K. (1)alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie, poczynając od dnia prawomocności wyroku, płatnych do rąk E. K.w terminie do dnia 10-go każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, zobowiązując E. K.do ponoszenia pozostałych kosztów utrzymania i wychowania małoletniego dziecka i do osobistych o nie starań. (k. 11 akt o sygn. VI RC 210/14 kserokopia wyroku)

Wyrokiem z dnia 18 października 2012 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI RC 324/12 z powództwa małoletniej K. K. (1) reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową E. K. przeciwko K. K. (2) o podwyższenie alimentów tut. Sąd podwyższył alimenty zasądzone od pozwanego K. K. (2) orzeczone wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 1 czerwca 2009 roku sygn. akt XIII RC 980/09 na rzecz małoletniej córki K. K. (1), urodzonej w dniu (...) z kwoty po 500 złotych miesięcznie do kwoty po 850 złotych miesięcznie płatne do rąk matki E. K. do dnia 10 każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 sierpnia 2012 roku (k. 12-13 akt o sygn. VI RC 210/14 kserokopia wyroku)

Następnie tut. Sąd wyrokiem z dnia 4 marca 2015 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI RC 210/14 oddalił powództwo K. K. (2) przeciwko małoletniej K. K. (1) reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową E. K. o obniżenie alimentów (k. 151 akt o sygn. VI RC 210/14 wyrok)

Sąd Okręgowy w Warszawie na skutek apelacji K. K. (2) wyrokiem z dnia 24 września 2015 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI Ca 390/15 zmienił zaskarżony wyrok tut. Sądu z dnia 4 marca 2015 roku wydanego w sprawie o sygn. akt VI RC 210/14, w ten sposób, że z dniem 1 października 2015 roku obniżył alimenty zasądzone wyrokiem tut. Sądu z dnia 18 października 2012 roku w sprawie o sygn. akt VI RC 324/12 od K. K. (2) na rzecz małoletniej córki K. K. (1) z kwoty 850 zł miesięcznie do kwoty 650 zł miesięcznie, płatne do rąk matki dziecka E. K. do dnia 10-go każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat. (k. 206 akt o sygn. VI RC 210/14 kserokopia wyroku)

W tamtym czasie małoletnia K. K. (1) miała 11 lat i była uczennicą klasy IV szkoły podstawowej. Uczęszczała na basen, pływała na poziomie sportowym i brała udział w zawodach. W związku z takim trybem życia koszt wyżywienia małoletniej był wyższy od przeciętnego i wynosił około 20-30 zł dziennie. Miesięczny koszt utrzymania małoletniej K. K. (1) wynosił wówczas około 1500 zł miesięcznie, bez kosztów mieszkaniowych. (k. 159-164 akt o sygn. VI RC 210/14 uzasadnienie wyroku w sprawie o sygn. akt VI RC 210/14, k. 206, 210-215 wyrok wraz z uzasadnieniem w sprawie o sygn. akt VI Ca 390/15)

Obecnie małoletnia K. K. (1) ma prawie 13 lat i uczęszcza do VI klasy szkoły podstawowej. Małoletnia w dalszym ciągu trenuje pływactwo w klubie sportowym i obecnie znajduje się w polskiej kadrze. W związku z prowadzonym sportowym trybem życia koszt wyżywienia małoletniej jest wyższy od przeciętnego. Ponadto małoletnia przyjmuje odżywki regeneracyjne na stawy. Koszty utrzymania małoletniej K. K. (1) z kosztami mieszkaniowymi wynoszą obecnie około 2315 zł miesięcznie, a na wydatki te składają się: wyżywienie – 800 zł miesięcznie, opłaty za mieszkanie w części przypadającej na małoletnią – 200 zł miesięcznie, opłaty szkolne – łącznie 115 zł miesięcznie, zajęcia z języka angielskiego – 120 zł miesięcznie, zajęcia pływackie – 200 zł miesięcznie, inne zajęcia dodatkowe (kino, teatr, kręgle) – 50 zł miesięcznie, odzież – ok. 100 zł miesięcznie, sprzęt sportowy – łącznie ok. 150 zł miesięcznie, starty w zawodach sportowych – około 125 zł miesięcznie, opieka medyczna – 135 zł miesięcznie, środki czystości i środki higieniczne – około 30 zł miesięcznie, wydatki związane z uroczystościami – 50 zł miesięcznie, wydatki związane z wypoczynkiem – 200 zł miesięcznie, kieszonkowe – 40 zł miesięcznie. Do czerwca 2017 roku małoletnia powódka będzie otrzymywać stypendium w wysokości 200 zł miesięcznie. (k. 121, 122-123, 124-125 zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki, k. 121-122, 123-124, 125-127 zeznania pozwanego, k. 11 opłata za basen, k. 18-19 wyliczenie opłat związanych z utrzymaniem małoletniej powódki, k. 29 kserokopia opłaty za obóz pływacki, k. 58-60, 72-81 wydruki wiadomości e-mail, k. 82-83 wydruk z osiągnięciami sportowymi)

W dacie wydania ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów pozwany K. K. (2) mieszkał we W., spłacał kredyt mieszkaniowy i oprócz tego ponosił opłaty za czynsz i media. Pozwany wówczas wykonywał zawód policjanta i był zatrudniony w Komendzie Miejskiej Policji (...) W., gdzie zarabiał 2400 zł miesięcznie netto. K. K. (2)ze związku konkubenckiego z A. K.posiada córkę K. K. (3) urodzoną (...). K. K. (2)w tamtym czasie nie ponosił kosztów utrzymania małoletniej córki K. K. (3). Jego wydatki związane z kredytem, utrzymaniem mieszkania i udziałem w kosztach utrzymania młodszej córki K.wynosiły około 1618 zł miesięcznie, zaś miesięczny koszt jego wyżywienia wynosił około 500 zł miesięcznie. (k. 159-164 akt o sygn. VI RC 210/14 uzasadnienie wyroku w sprawie o sygn. akt VI RC 210/14, k. 206, 210-215 wyrok wraz z uzasadnieniem w sprawie o sygn. akt VI Ca 390/15)

Obecnie pozwany K. K. (2) ma 42 lata. W grudniu 2015 roku odszedł z pracy w policji. Powodem rozwiązania umowy o pracę z Komendą Miejską Policji (...) W.była jak twierdzi odmowa jego przełożonego na podjęcie przez niego dodatkowego zatrudnienia, oraz konieczność opieki nad drugim dzieckiem. K. K. (2)od dnia 1 grudnia 2015 roku jest zatrudniony w Zespole Szkół nr (...) (...) W.na stanowisku nauczyciela wychowania fizycznego i jego wynagrodzenie miesięczne w okresie od 01.01.2017 r. do 31.01.2017 r. wynosiło 3.801,48 zł brutto (tj. 2.715,07 zł netto). W 2016 roku pozwany osiągnął dochód w wysokości 46.530,53 zł. Do wynagrodzenia pozwanego doliczany jest również dodatek za wysługę lat w wysokości 8%, ponadto odrębnie mogą być ustalone inne dodatki. Pozwany jako nauczyciel prowadzi dodatkowe zajęcia, za które otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie, jednak twierdzi, że z uwagi na konieczność odbierania młodszego dziecka, nie jest w stanie pracować dłużej niż do godz. 17:00. Pozwany obecnie pracuje w godzinach od 7:30 do 16:00 oraz 2 dni w tygodniu w godzinach od 7:30 do 17:00 . Jak twierdzi podjął maksymalną ilość godzin jakie mógł przyjąć jako wychowawca klasy i pedagog. Pozwany nie mieszka z matką drugiego dziecka A. K.oraz ze swoją drugą córką K. K. (3). Z uwagi na pracę zawodową A. K.pozwany odbiera młodszą córkę z przedszkola i zajmuje się dzieckiem. Jego młodsza córka K.uczęszcza obecnie do przedszkola, w którym czesne wynosi 170 zł miesięcznie. Pozwany nie ma ustalonych alimentów na młodszą córkę i dobrowolnie łoży on na utrzymanie córki K.kwotę ok. 425 zł miesięcznie. Matka małoletniej K. K. (3)zarabia miesięcznie około 2000 zł. Do kosztów utrzymania pozwanego należą koszty: związane z utrzymaniem mieszkania – 655,90 zł miesięcznie, wyżywienie – 300 zł miesięcznie, odzież – 30 zł miesięcznie, chemia i kosmetyki – 25 zł miesięcznie, abonament telefoniczny – ok. 100 zł miesięcznie, wydatki na leczenie – 30 zł miesięcznie, urlop wypoczynkowy – 40 zł miesięcznie. Pozwany w dniu 14 lutego 2017 roku wziął pożyczkę w kwocie 21.000 zł w banku (...), rata miesięczna spłaty wynosi 427,94 zł miesięcznie. W dalszym ciągu spłaca on kredyt mieszkaniowy. Pozwany nie posiada własnego samochodu i porusza się za pomocą komunikacji publicznej. W 2017 roku przekazał matce małoletniej powódki kwotę 300 zł na zakup skóry pływackiej dla córki. (k. 121-122, 123-124, 125-127 zeznania pozwanego, k. 48-53 odpowiedź na pozew, k. 54, 83 zaświadczenia, k. 55-57 kserokopia deklaracji podatkowych PIT, k. 61-68, 71, 84-118 faktury VAT i potwierdzenia wykonania przelewów, k. 69-70 wydruk z google.maps.com)

W dacie wydania ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów matka małoletniej powódki E. K. pracowała w (...) Społem w W. i jej wynagrodzenie wynosiło wówczas około 2000 zł miesięcznie. Zamieszkiwała wraz z córką w wynajmowanym lokalu, w którym opłata za wynajem wynosiła 1450 zł miesięcznie plus media. (k. 159-164 akt o sygn. VI RC 210/14 uzasadnienie wyroku w sprawie o sygn. akt VI RC 210/14, k. 206, 210-215 wyrok wraz z uzasadnieniem w sprawie o sygn. akt VI Ca 390/15)

Obecnie matka małoletniej powódki E. K. ma 40 lat. Posiada wykształcenie wyższe – nauczyciel wychowania fizycznego. Pracuje jako specjalista ds. handlu i marketingu i jej obecne wynagrodzenie wynosi 2000 zł miesięcznie. W 2014 roku osiągnęła dochód w wysokości 36.772,40 zł. E. K. przebywa obecnie na urlopie i w maju wraca do pracy. Wraz z obecnym partnerem, który jest ojcem jej drugiego dziecka wynajmuje mieszkanie w W. na O. o powierzchni 48 m ², za które płaci 2300 zł miesięcznie. Jej partner jest zawodowym wojskowym, zarabia około 3500 zł miesięcznie, ponadto ma możliwość dodatkowego zarobku (ok. 180 zł za każdą służbę) i ciąży na nim obowiązek alimentacyjny na 2 córki w kwocie 1800 zł. E. K. wraz z obecnym partnerem ponosi po połowie koszty utrzymania. Ponadto otrzymuje ona świadczenie wychowawcze z programu 500+. Jej drugie dziecko K. Z. ur. w dniu (...) ma obecnie 1 rok i 3 miesiące. W dniu 14 grudnia 2015 roku E. K. wzięła pożyczkę w wysokości 3.620,56 zł, aby jej starsza córka mogła wziąć udział w obozie zimowym, rata pożyczki wynosi po 30 zł miesięcznie. (k. 121, 122-123, 124-125 zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki, k. 7-10 kserokopia umowy najmu lokalu mieszkalnego, k. 12 kserokopia odpisu skróconego aktu urodzenia młodszej córki E. K. , k. 13-14 korespondencja e-mail, k. 15-16 kserokopia deklaracji podatkowych PIT, k. 17 kserokopia harmonogramu spłat)

Powołany powyżej stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione dokumenty, które nie budziły wątpliwości co do ich autentyczności pomimo tego, iż część z nich została przedstawiona w formie kserokopii. Zwrócić należy uwagę, iż strony postępowania również nie kwestionowały mocy dowodowej w/w dokumentów.

W sprawie wykorzystano również akta postępowania prowadzonego przed tut. Sądem pod sygn. VI RC 210/14.

Ustalenia faktyczne zostały również poczynione w oparciu o zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki oraz pozwanego składane w charakterze strony.

Mając na uwadze doświadczenie życiowe tut. Sądu oraz inne postępowania w przedmiocie alimentów prowadzone przed tut. Sądem, przedstawione przez matkę małoletniej powódki koszty utrzymania dziecka były nieco zawyżone: tj. w zakresie zakupu odzieży, zakupu środków czystości i środków higienicznych, wydatków związanych z uroczystościami i wypoczynkiem. Odnośnie zaś wydatków związanych z mieszkaniem, w którym mieszkają małoletnia powódka, jej matka, partner matki i ich wspólne dziecko, zważyć należało, iż po wyprowadzce z zajmowanego wcześniej mieszkania matka małoletniej powódki, aby mieć gdzie mieszkać, musiała wynająć lub też zakupić mieszkanie dla siebie i swojej rodziny. Dlatego też Sąd zaliczył do katalogu usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniej powódki udział w opłatach mieszkaniowych na kwotę 200 zł miesięcznie, tj. w zakresie wynajęcia mieszkania z dodatkowym pokojem dla małoletniej powódki. Jednocześnie Sąd do kosztów utrzymania małoletniej powódki nie uwzględnił kosztów związanych z zakupem kostiumu kąpielowego – tzw. „skóry pływackiej”, którą oboje jej rodzice zakupili wspólnie, a także kosztów określonych jako „koszty komunikacyjne”, gdyż jak wynika z wiarygodnych informacji przekazanych przez pozwanego wraz z wydrukiem mapy (k. 69-70): mieszkanie, w którym aktualnie mieszka małoletnia powódka znajduje się w bliskiej odległości zarówno od szkoły, do której uczęszcza K. K. (1) oraz od klubu sportowego, w którym małoletnia powódka trenuje. Ponadto przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki nie przedstawiła żadnego dokumentu, który potwierdzałby, iż jej starsza córka korzysta z komunikacji publicznej. Sąd do kosztów utrzymania małoletniej powódki nie uwzględnił także kosztów związanych z wyposażeniem pokoju, gdyż były to wyłącznie wydatki jednorazowe ponoszone raz na kilka lat.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo należało uwzględnić tak jak w wyroku to jest do kwoty po 800 złotych miesięcznie za okres od 1 stycznia 2017 r. do 30 kwietnia 2017 r., a poczynając od 1 maja 2017 r. do kwoty po 900 złotych miesięcznie, zaś w pozostałym zakresie powództwo należało oddalić.

Zgodnie z dyspozycją art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumieć należy wszelkie zmiany w statusie ekonomicznym stron powodujące zmianę zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub też zmianę zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie dziecka. W takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania dziecka (art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokajane, wyznacza treść art. 96 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie – odpowiednio do jego uzdolnień – do pracy dla dobra społeczeństwa. Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego), dostarczania rozrywek i wypoczynku. Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą, dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami.

Dla stwierdzenia czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego konieczne jest zatem ustalenie czy po dacie wydania wyroku przez Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 4 marca 2015 roku wydanego w sprawie o sygn. akt VI RC 210/14 nastąpiła istotna zmiana w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, zarobkowych oraz majątkowych możliwości zobowiązanego lub istotna zmiana możliwości zaspokajania potrzeb własnymi siłami.

Od daty ostatniego ustalenia alimentów od pozwanego na rzecz małoletniej córki K. K. (1) upłynęło już blisko 2 lata. Od tego czasu zmieniła się zarówno sytuacja małoletniej powódki, jak i obojga jej rodziców.

Zmieniła się przede wszystkim sytuacja matki małoletniej powódki, która w dniu (...) urodziła drugą córkę K. Z. i do chwili obecnej przebywa na urlopie związanym z dzieckiem. Z uwagi na narodziny K. Z. wraz z obecnym partnerem ponosi ona koszty związane z utrzymaniem drugiej córki.

Zwiększyły się także koszty utrzymania małoletniej powódki. Rzeczą oczywistą jest bowiem to, iż wraz z wiekiem dziecka wzrastają koszty jego utrzymania. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz w oparciu o własne doświadczenie życiowe, Sąd uznał, iż uzasadnione koszty utrzymania małoletniej powódki w skali miesiąca wynoszą 2315 zł miesięcznie (zostały one szczegółowo przedstawione w pierwszej części uzasadnienia), podczas, gdy w dacie wydania ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów wynosiły one (bez kosztów mieszkaniowych) około 1500 zł miesięcznie. Małoletnia powódka w dalszym ciągu znajduje się w fazie intensywnego wzrostu, aktywnie ćwiczy, bierze udział w dodatkowo płatnych zawodach sportowych oraz w obozach pływackich i potrzebuje więcej jedzenia niż inne dzieci w tym wieku. Ponadto do uprawiania ww. sportu potrzebny jest jej odpowiedni sprzęt pływacki, który bez wątpienia należy co pewien czas zmieniać, z uwagi na zużywanie się tego sprzętu podczas jego eksploatacji oraz przede wszystkim na to, że małoletnia znajduje się w fazie intensywnego wzrostu i wyrasta np. z kostiumów pływackich.

W niniejszej sprawie nastąpiła również bardzo istotna zmiana w sytuacji pozwanego uzasadniająca weryfikację poprzednio ustalonego obowiązku alimentacyjnego K. K. (2). Pozwany bowiem od daty wydania ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów zmienił pracodawcę i obecnie zarabia 2.715,07 zł netto miesięcznie oraz prowadzi dodatkowe zajęcia, za które otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie, podczas, gdy w dacie wydania poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów zarabiał 2400 zł netto miesięcznie i nie miał możliwości podjęcia dodatkowego zatrudnienia.

W tych okolicznościach Sąd podwyższył alimenty od pozwanego K. K. (2) na rzecz jego małoletniej córki K. K. (1) urodzonej (...) ustalone ostatnio w wyroku tutejszego Sądu z dnia 4 marca 2015 roku w sprawie sygn. akt VI RC 210/14 z kwoty 650 złotych miesięcznie do kwoty po 800 złotych miesięcznie za okres od 1 stycznia 2017 r. do 30 kwietnia 2017 r., a poczynając od 1 maja 2017 r. do kwoty po 900 złotych miesięcznie płatne do dnia 10-go każdego miesiąca z góry do rąk E. K., jako przedstawicielki ustawowej małoletniej z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat. Sąd uwzględniając powództwo tak jak w wyroku, wziął pod uwagę okoliczność, że pozwany winien zgromadzić odpowiednie środki finansowe przeznaczone na alimenty dla córki, które zostały podwyższone ww. wyrokiem. Dlatego też Sąd ustalił obowiązek alimentacyjny pozwanego wobec małoletniej powódki za okres od 1 stycznia 2017 r. do 30 kwietnia 2017 r. w wysokości po 800 złotych miesięcznie, natomiast poczynając od 1 maja 2017 r. w wysokości po 900 złotych miesięcznie.

W pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art. 98 i 100 Kodeksu postępowania cywilnego uznając, iż wobec ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych strony dochodzącej alimentów, kosztami postępowania należało obciążyć pozwanego K. K. (2) i pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 130 złotych tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego.