Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 16 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSR Barbara Ciwińska

Protokolant : Joanna Piwowarska

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2018 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy z urzędu

z udziałem M. M. i M. K.

o pozbawienie obojga rodziców władzy rodzicielskiej nad małoletnią A. K.

postanawia:

1)  pozbawić władzy rodzicielskiej M. M. i M. K. nad ich małoletnią córką A. K. ur. (...),

2)  pozostawić małoletnią A. K. w pieczy zastępczej, w której została umieszczona na mocy postanowienia tutejszego Sądu z dnia 5 grudnia 2016 r. w sprawie sygn. akt VI Nsm 550/16,

3)  koszty postępowania przejąć na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 24 maja 2016 roku tutejszy Sąd wszczął z urzędu postępowanie w sprawie o sygn. akt VI Nsm 550/16 o ograniczenie władzy rodzicielskiej M. M. i M. K. nad ich małoletnią córką A. K. urodzoną (...). Na czas trwania postępowania Sąd ustanowił nadzór kuratora sądowego nad wykonywaniem władzy rodzicielskiej przez M. M. i M. K. nad małoletnią A. K., zobowiązując kuratora do składania sprawozdań z nadzoru raz w miesiącu (k. 1 sygn. akt VI Nsm 550/16 – postanowienie z dnia 24 maja 2016 r.).

Postanowieniem z dnia 30 września 2016 r. tutejszy sąd na czas trwania postępowania umieścił w trybie natychmiastowym małoletnią A. K. w pieczy zastępczej (k. 60 sygn. akt VI Nsm 550/16 – postanowienie z dnia 30 września 2016 r.). Tego samego dnia, w wykonaniu postanowienia tutejszego Sądu z dnia 30 września 2016 r. kurator zawodowy S. G. wraz z kuratorem społecznym I. K. umieścili małoletnią A. K. w pieczy zastępczej (k. 63 sygn. akt VI Nsm 550/16 – postanowienie z dnia 30 września 2016 r., k. 73 sygn. akt VI Nsm 550/16 – notatka urzędowa z dnia 30 września 2016 r. o umieszczeniu małoletniej A. K. w pieczy zastępczej).

Postanowieniem z dnia 5 grudnia 2016 roku w sprawie syg. akt VI Nsm 550 /16 tutejszy Sąd ograniczył władzę rodzicielską M. M. i M. K. nad małoletnią córką A. K. przez umieszczenie małoletniej w pieczy zastępczej (k. 107 sygn. akt VI Nsm 550/16 – postanowienie z dnia 5 grudnia 2016 r.).

Postanowieniem z dnia 29 marca 2017 roku tutejszy Sąd ustalił kontakty E. M., matki uczestniczki M. M., z małoletnią wnuczką A. K. (k. 6 postanowienie z dnia 5 grudnia 2017 r.).

Pismem z dnia 5 października 2017 roku (data prezentaty) A. O., Dyrektor (...) Centrum Pomocy (...), wniosła o wszczęcie z urzędu postępowania dotyczącego pozbawienia władzy rodzicielskiej M. M. i M. K. nad ich małoletnią córką A. K. urodzoną (...) W wniosku zostało wskazane, że podczas posiedzenia w sprawie oceny sytuacji małoletniej A. K. przebywającej w rodzinnej pieczy zastępczej, które odbyło się 12 września 2017 r., uczestnicy tego posiedzenia stwierdzili, że M. M. i M. K. nie podejmują działań zmierzających do przejęcia opieki nad córką oraz nie realizuję zobowiązań podjętych podczas poprzedniego posiedzenia w sprawie oceny sytuacji dziecka: M. M. jest uzależniona od środków odurzających, nie uczęszcza na terapię uzależnień, nie współpracuje z pracownikami Ośrodku Pomocy (...), nie podjęła działań mających na celu uregulowanie sytuacji prawnej lokalu, w którym zamieszkuje z córką. W wniosku wskazano również, że M. K. także nie współpracuje z pracownikami Ośrodka Pomocy (...) oraz przerwał współpracę z specjalistami z Fundacji (...) (k. 1 wniosek o wszczęcie z urzędu postępowania dotyczącego pozbawienia władzy rodzicielskiej).

Postanowieniem z dnia 8 listopada 2017 roku tutejszy Sąd wszczął z urzędu postępowanie o pozbawienie władzy rodzicielskiej M. M. i M. K. nad małoletnią A. K. urodzoną (...) ( k. 3 postanowienie z dnia 8 listopada 2017 r.).

M. M. wyraziła zgodę na pozbawienie jej władzy rodzicielskiej bowiem jest świadoma, że nie wychowa dziecka, a nie chce skazywać córki na pobyt przez całe życie w domu dziecka.

M. K. nie wyrażał zgody na pozbawienie go władzy rodzicielskiej, twierdził, że kocha córkę i jest zdolny ją wychowywać.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :

Małoletnia A. K. urodzoną (...) w W. pochodzi z nieformalnego związku uczestników postępowania, M. M. i M. K. ( k. 11 sygn. akt VI Nsm 550/16 - odpis zupełny aktu urodzenia). Sytuacja opiekuńczo-wychowawcza ich córki małoletniej A. K. od urodzenia była w nieprawidłowa, matka małoletniej była uzależniona od środków odurzających, w trakcie ciąży zażywała metadon. Matka małoletniej spożywała również alkohol. Z powodu poważnych zaniedbań opiekuńczych rodziców małoletnia została umieszczona postanowieniem z dnia 5 grudnia 2016 roku w sprawie syg. akt VI Nsm 550 /16 w pieczy zastępczej, w której nadal przebywa.

M. M. i M. K. nie podejmowali działań wystarczających do przejęcia opieki nad małoletnią A. K.. M. M. jest uzależniona od środków odurzających, nie uczęszcza na terapię uzależnień, nie współpracuje z pracownikami Ośrodku Pomocy (...), nie podjęła działań mających na celu uregulowanie sytuacji prawnej lokalu, w którym zamieszkuje z córką. M. M. nie pracuje, nie jest ubezpieczona, funkcjonuje jak dziecko. Jej matka E. M. nie jest w stanie jej pomóc, nie jest też zdolna do wychowania wnuczki, uważa także iż nie jest do tego zdolny M. K., ponieważ jest mało samodzielny, w praktyce nie podejmuje żadnych kroków aby zmienić sytuację córki, nie poprawił swojej sytuacji mieszkaniowej, nie ma większych kontaktów z dzieckiem, jego starania kończą się na deklaracjach słownych.

M. K. także nie współpracuje z pracownikami Ośrodka Pomocy (...), przerwał współpracę z specjalistami z Fundacji (...). Uczestnik ma 39 lat, jest rozwiedziony, pracuje jako lakiernik, ma nałóg nikotynowy. Nie posiada własnego mieszkania, mieszka z M. M., którą się opiekuje, gdyż ona nie radzi sobie ze swoim życiem. Mieszkał z nią już kilka razy, były awantury, po kłótniach się wyprowadzał, potem wracał. Nie udało mu się jednak skłonić M. M. do zmiany patologicznego stylu życia, nakłonić do podjęcia rzeczywistej terapii i wzięcia odpowiedzialności za siebie i za córkę. Związek uczestników jest chwiejny i niepewny. M. K. nie płaci alimentów na utrzymanie córki i rzadko się z nią widuje. Zdarza mu się popadać w niepohamowane emocje, w rodzinnym domu dziecka krzyczał przy dzieciach tak, że A. dostała histerii ( zeznania B. C.). Z pism (...) Centrum Pomocy (...) znajdujących się w aktach sprawy opiekuńczej syg. akt VI Opm 4 /17 wynika, iż rodzice małoletniej A. K. byli wzywani do współpracy, ale współpracy tej nie podjęli ani z (...) ani z opieką społeczną. W sierpniu 2017 r. M. M. ujawniła na terenie (...), iż niestety korzystała także z dopalaczy, w związku z czym przebywała potem w szpitalu. M. K. nie miał stałej pracy, deklarował że będzie ubiegał się o powrót dziecka pod jego opiekę, co nie nastąpiło. We wrześniu 2017r. uczestnik podjął pracę oraz terapię, nie złożył jednak wniosku o przydział lokalu komunalnego, opieka społeczna nie będzie już z nim współpracowała (k.128 akt VI Opm 4 /17).

Małoletnia A. K. ur. (...) ma prawie 3 lata , badana przez specjalistów wykazywała objawy FAS, ma problemy rozwojowe z zakresu motoryki, jej rozwój jest opóźniony, wymaga wsparcia specjalistów w ramach wczesnego wspomagania rozwoju. Zwrócono także uwagę na możliwość przeżywania przez dziecko traumy wskazującej na molestowanie seksualne. W badaniu przez psychologa –seksuologa nie ujawniła treści ani zachowań na to wskazujących jednakże nie jest możliwe stwierdzenie czy i jakie miała w tym zakresie doświadczenia, gdyż jej rozwój poznawczy na to jeszcze nie pozwala. W informacji z grudnia 2017r. (...) wskazało, iż sytuacja małoletniej poprawiła się, ma lepsze wyniki badań, jest bardziej samodzielna, dobrze funkcjonuje w grupie dzieci, potrzebuje dużo kontaktów indywidualnych. Ojciec małoletniej nadal deklarował gotowość wystąpienia z wnioskiem o przyznanie mu opieki na córką, ale takiego wniosku nie złożył.

W ocenie (...) Centrum Pomocy (...) działania rodziców małoletniej A. K. są niewystarczające i niewiarygodne. Przez okres roku nie wykazali żadnych faktycznych działań, które zbliżyłyby ich do przejęcia opieki nad córką (k.119 akt Opm 4/17 informacja z (...) ).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty zebrane w aktach sprawy, akta sprawy syg. akt VI Opm 4 /17 znane sądowi z urzędu oraz zeznania B. C., J. K., E. M. a także zeznania uczestników postępowania M. M. i M. K..

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Artykuł 92 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, iż dziecko do pełnoletniości pozostaje pod władzą rodzicielską, która to władza z mocy art. 93 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przysługuje obojgu rodzicom. Każdy z rodziców jest uprawniony i zobowiązany do wykonywania władzy rodzicielskiej, jeżeli nie została mu ona odebrana ani ograniczona. Zgodnie z art. 95 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny. Poprzez dobro dziecka należy rozumieć zapewnienie dziecku wszystkich tych wartości, które są konieczne do jego prawidłowego rozwoju fizycznego i duchowego, normalnych warunków do prawidłowego rozwoju.

Sąd opiekuńczy pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej jeżeli:

-

władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody lub,

-

rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub,

-

w sposób rażący zaniedbują swoje obowiązki względem dziecka. (art. 111 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Nadto przepis art. 111 § 1 a Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przewiduje, iż sąd może pozbawić władzy rodzicielskiej jeżeli mimo udzielonej pomocy nie ustały przyczyny zastosowania art. 109 § 2 pkt 5 (umieszczenia w pieczy zastępczej), w szczególności, gdy rodzice trwale nie interesują się dzieckiem.

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu zachodziły przesłanki z art. 111 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do pozbawienia władzy rodzicielskiej M. M. i M. K. nad ich małoletnią córką A. K. oraz do pozostawienia małoletniej A. K. w pieczy zastępczej, w której została umieszczona na mocy postanowienia tutejszego Sądu z dnia 5 grudnia 2016 r. w sprawie o sygn. akt VI Nsm 5510/16.

Tutejszy Sąd wiele razy dawał już szansę M. M. i M. K. na uporządkowanie swego życia i podjęcie właściwej opieki nad córką. Ustanowiony został nadzór kuratora nad wykonywaniem władzy rodzicielskiej wraz z zobowiązaniem do przedkładania sprawozdań z nadzoru raz w miesiącu. Sąd wyrażał przekonanie, że częste wizyty kuratora wpłyną pozytywnie na postawę rodzicielską uczestników postępowania względem ich małoletniej córki, w szczególności zmotywują ich do powstrzymania się od agresji oraz zmotywują matkę małoletniej do zachowania abstynencji. Tak się jednak nie stało, a wręcz przeciwnie sytuacja małoletniej pogorszyła się do tego stopnia, że konieczne było umieszczenie jej w pieczy zastępczej. Z informacji przekazywanych przez kuratora wynikało, że pomimo sprawowanego nadzoru oraz objęcia rodziny opieką asystenta rodziny matka małoletniej jest osobą uzależnioną od środków odurzających, pomimo podejmowanych prób wyjścia z nałogu, rezygnowała z dalszej terapii, przerywając leczenie. Natomiast ojciec małoletniej stosował przemoc fizyczną i psychiczną wobec konkubiny, często w obecności dziecka. Z informacji uzyskanych od kuratora wynika, że w lokalu zajmowanym przez M. M. i M. K. często dochodziło także do interwencji policji. A. w momencie skierowania do pieczy zastępczej była zaniedbana zdrowotnie: była odparzona, nie miała zrobionych żadnych szczepień, była otyła.

Należy podkreślić, iż małoletnia A. K. została przez tutejszy Sąd skierowana do pieczy zastępczej w grudniu 2016r. i od tej pory rodzice nic nie zrobili, aby dziecko wróciło pod ich opiekę. M. M. i M. K. nie podejmowali działań wystarczających do przejęcia opieki nad małoletnią A. K.. M. M. jest uzależniona od środków odurzających, nie uczęszcza na terapię uzależnień, nie współpracuje z pracownikami Ośrodku Pomocy (...), nie podjęła działań mających na celu uregulowanie sytuacji prawnej lokalu, pracę podejmuje dorywczo, korzystała jeszcze niedawno z dopalaczy. Jest świadoma, iż nie ma sił i zdolności do wychowania córki i zdaniem Sądu – niestety – jest to prawda.

M. K. także nie współpracuje z pracownikami Ośrodka Pomocy (...) oraz przerwał współpracę z specjalistami z Fundacji (...). Zdaniem Sądu Rejonowego M. K. jest osobą niedojrzałą, mimo wieku 39 lat i nieodpowiedzialną. Tego zdania jest także E. M. ( babka macierzysta małoletniej), która zna dobrze sytuację rodziny i możliwości jej członków. Gdyby uważała, że jej „zięć” jest zdolny wychować swoje dziecko, to przedstawiłaby jego osobę inaczej. Mając jednak na uwadze dotychczasowe życie i zachowanie M. K. należy uznać w ocenie Sądu, iż kieruje się on głównie własnym komfortem psychicznym i wygodą. Świadczy o tym fakt, iż opiekuje się swoją dorosłą partnerką M. M. jak dzieckiem, z czego zapewne ma określone korzyści partnerskie, natomiast nie opiekuje się swoją córką, bowiem nie ma z tego żadnych korzyści, a byłoby to zadanie trudne i wyczerpujące. W ocenie Sądu M. K., wie że sam nie podoła sam opiece nad trzyletnim dzieckiem i stwarza tylko pozory, że ma takie chęci i możliwości. Gdyby naprawdę chciał się zająć swoją córką – ponieważ ją kocha – to już dawno mógł wynająć mieszkanie tylko dla siebie i dziecka, wyprosić M. M. ze swoje życia i całe swoje siły skierować na małoletnią A.. Mógłby też wynająć opiekunkę dla dziecka na czas jego pracy, lub poprosić babcię lub inne osoby o pomoc w opiece nad dzieckiem, gdyby naprawdę chciał. Jednak nie chciał i nie zależało mu na tyle na córce, aby wprowadzić zasadnicze zmiany w swoim życiu, dlatego też Sąd Rejonowy uważa, iż jest do tego niezdolny i nadal będzie tkwił w swoim patologicznym schemacie bezradności.

Rodzicom małoletniej A. K. została już udzielona wszelka możliwa pomoc, teraz zaś nadszedł czas aby udzielić pomocy ich dziecku, które ma prawo mieć pełną kochającą rodzinę. Sprzeczne z dobrem dziecka jest bowiem dalsze pozostawanie małoletniej w pieczy zastępczej. Dlatego też Sąd Rejonowy nie ma żadnych wątpliwości, iż uczestników należało pozbawić władzy rodzicielskiej, gdyż zachodzą ku temu przesłanki z art. 111 § 1 i § 1a Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 520 Kodeksu postępowania cywilnego.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji.