Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 383/21

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

A. A. (1)

w okresie od nieustalonego dnia listopada 2018 roku do 12 października 2019 roku w W. przy ul. (...) znęcał się psychicznie i fizycznie nad S. P., pozostającą w przemijającym stosunku zależności od niego, w ten sposób, że bez powodu wszczynał awantury, podczas których używał wobec pokrzywdzonej słów wulgarnych, ubliżał jej, poniżał ją, popychał, szarpał, dusił, uderzał po całym ciele, wyrzucał ze wspólnie zajmowanego mieszkania, kierował groźby karalne, które wzbudziły w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że będą spełnione oraz w dniu 12 października 2019 roku w W. na ul. (...) kierując samochodem marki B. o nr rej. (...) potrącił pokrzywdzoną powodując u niej liczne otarcia i stłuczenia, a także w inny złośliwy sposób niepokoił,

tj. czyn z art. 207 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W 2016 roku A. A. (1) i S. P. poznali się przez portal internetowy. Początkowo kontaktowali się wyłącznie przez internet, a następnie zaczęli się spotykać. Po kilku tygodniach S. P. wprowadziła się do mieszkania A. A. (1) w W. przy ul. (...). Początkowo ich relacje układały się dobrze.

W styczniu 2018 roku A. A. (1) został osadzony w zakładzie karnym. Po opuszczeniu izolacji więziennej w listopadzie 2018 roku i powrocie do mieszkania przy ul. (...) A. A. (1) bez powodu zaczął wszczynać awantury, w czasie których wypowiadał wobec S. P. słowa wulgarne, powszechnie uznane za obelżywe, szarpał ją, uderzał po całym ciele oraz groził pozbawieniem życia i zdrowia. Groźby te wzbudzały w S. P. obawę ich spełnienia. Z biegiem czasu agresja A. A. (1) nasilała się. Mężczyzna zaczął wyrzucać S. P. ze wspólnie zajmowanego mieszkania. Kobieta mimo to czuła się emocjonalnie związana z A. A. (1), w związku z czym przyjmowała przeprosiny z jego strony i wracała do mieszkania. Sytuacja jednak powtarzała się.

W lipcu 2019 roku A. A. (1) w czasie wspólnego pobytu nad morzem dotkliwie pobił S. P., powodując zasinienie jej twarzy.

We wrześniu 2019 roku A. A. (1) przewrócił S. P. na podłogę i zaczął dusić ją nogą, powodując początki utraty przytomności. Wówczas S. P. w obawie o własne życie i zdrowie wyprowadziła się z mieszkania przy ul. (...). Mężczyzna jednak w dalszym ciągu próbował nawiązać kontakt telefoniczny z S. P. oraz wysyłał do niej wiadomości SMS, w których ubliżał jej i poniżał ją oraz złośliwie niepokoił.

zeznania S. P.

2-3v; 22-23; 140

zeznania A. P.

28-30; 141

zeznania K. K.

38-39

dokumentacja fotograficzna

5-6

wydruki wiadomości SMS

25

W dniu 12 października 2019 roku A. A. (1), kierując samochodem marki B. na ul. (...) w W., gwałtownie ruszył i celowo uderzył lewym bokiem pojazdu w stojącą obok S. P., wskutek czego kobieta upadła na jezdnię, uderzając w asfalt kolanami, łokciem lewej ręki i barkiem. S. P. poczuła silny ból prawego kolana, doznała na ciele licznych otarć stłuczeń. A. A. (1) odjechał z miejsca zdarzenia. Na miejsce zdarzenia wezwano karetkę pogotowia i (...). S. P. odmówiła przewiezienia do szpitala.

zeznania S. P.

2-3v; 140

zeznania A. P.

28-30; 141

zeznania A. S.

51-52;141

zeznania P. S.

54-55; 140-141

zeznania K. U.

18-18v; 141

protokół oględzin z załącznikami

8-16

notatka

17

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania S. P.

Spójne, logiczne i konsekwentne oraz szczegółowe i korespondujące z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

zeznania A. P.

Sąd miał na względzie okoliczność, że świadek jest matką pokrzywdzonej. Jej relacje były jednak spontaniczne, konsekwentne oraz korespondowały z treścią pozostałych dowodów osobowych i nieosobowych. Świadek w sposób spójny i logiczny opisała historię związku pokrzywdzonej z oskarżonym, który obserwowała w czasie wizyt w zajmowanym przez nich mieszkaniu oraz znała z relacji córki.

zeznania K. U.

Świadek jako funkcjonariusz Policji wykonywał czynności na miejscu zdarzenia w dniu 12 października 2019 roku. Jakkolwiek nie był on bezpośrednim świadkiem zdarzenia z udziałem pokrzywdzonej i oskarżonego, to jednak treść jego zeznań odzwierciedla przebieg interwencji, w czasie której naoczni świadkowie oraz pokrzywdzona relacjonowali, w jaki sposób doszło do zdarzenia oraz jakie były jego następstwa. Zeznania świadka korelują z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

zeznania K. K.

Zeznania świadka korelowały z treścią zeznań pokrzywdzonej oraz świadka A. P.. Ponadto były spójne, logiczne i konsekwentne. Świadek skrupulatnie opisała zaobserwowane przez siebie sytuacje, w których oskarżony stosował przemoc fizyczną i psychiczną wobec pokrzywdzonej.

zeznania A. S. i P. S.

Świadkowie opisali przebieg zdarzenia z dnia 12 października 2019 roku. Depozycje świadków były konsekwentne oraz wzajemnie się uzupełniały, tworząc spójny obraz przebiegu zdarzenia.

dokumenty urzędowe i prywatne

Sporządzone zostały przez uprawnionego tego osoby i kompetentne organy, a ich autentyczność nie była kwestionowana przez strony, zaś Sąd nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia A. A. (2)

Stoją w rażącej sprzeczności z wiarygodnymi zeznaniami pokrzywdzonej i świadków oraz dowodami nieosobowymi. W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu oraz zaprzeczył jakoby celowo uderzył kierowanym przez siebie pojazdem w pokrzywdzoną stanowią przejaw przyjętej przez niego linii obrony, która żadną miarą ostać się nie może.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

A. A. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony A. A. (1) stanął pod zarzutem popełnienia przestępstwa z art. 207 § 1 k.k. Zgodnie z tym przepisem karze podlega ten, kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy.

Znęcanie oznacza zadawanie cierpień, czynienie życia uciążliwym. Znęcanie fizyczne to zadawanie cierpień fizycznych, takich jak np. bicie, popychanie, ciągnięcie za włosy. Znęcanie psychiczne to z kolei powodowanie dyskomfortu psychicznego u ofiary, wzbudzanie u niej poczucia zagrożenia, niepokoju, obawy o własny los i własne mienie, straszenie, grożenie używanie inwektyw, uprzykrzanie jej życia, robienie jej na złość. Takie zachowania, jeśli przybierają intensywną postać, mogą stanowić formę dręczenia pokrzywdzonej, uprzykrzania jej życia, mogą więc wywierać poważny wpływ na jej psychikę, powodując u niej poczucie beznadziejności. Zachowania takie, jak: naruszanie nietykalności cielesnej(art. 217 § 1 k.k.), zniewagi (art. 216 § 1 k.k.), nękanie (art. 190a § 1 k.k.), złośliwe niepokojenie (art. 107 k.w.), groźby bezprawne (art. 115 § 12 k.k.), są konsumowane przez przestępstwo znęcania z art. 207 § 1 k.k. Przestępstwo z art. 207 § 1 k.k. ma charakter wieloczynowy, a więc do jego istoty należy powtarzalność zachowania sprawcy (zob. Violetta Konarska-Wrzosek (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2020, s. 1037-1038).

Przedmiotem czynności wykonawczej na gruncie przepisu art. 207 § 1 k.k. są osoba najbliższa oraz osoba pozostająca ze sprawcą w stosunku zależności. Jak wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 29 stycznia 2019 roku w sprawie IV KK 752/18 stosunek zależności od sprawcy zachodzi wówczas, gdy pokrzywdzony nie jest zdolny z własnej woli przeciwstawić się znęcaniu i znosi je z obawy przez pogorszeniem swoich dotychczasowych warunków życiowych. Stosunek tego rodzaju może istnieć z mocy prawa (np. w razie ustanowienia opieki lub umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej) albo na podstawie umowy (np. między najemcą a wynajmującym). Może też wynikać z sytuacji faktycznej, stwarzającej dla sprawcy sposobność znęcania się przy wykorzystaniu nad ofiarą przewagi, jaką mu daje łącząca ich więź materialna, osobista i uczuciowa. Wspólne zamieszkiwanie może kreować stosunek zależności.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy oraz biorąc pod uwagę zebrany w sprawie materiał dowodowy, zdaniem Sądu nie budzi wątpliwości, że oskarżony A. A. (1) swoim zachowaniem wyczerpał znamiona występku z art. 207 § 1 k.k. Oskarżony w okresie od nieustalonego dnia listopada 2018 roku do 12 października 2019 roku w W. przy ul. (...) znęcał się psychicznie i fizycznie nad S. P. w ten sposób, że bez powodu wszczynał awantury, podczas których używał wobec pokrzywdzonej słów wulgarnych, ubliżał jej, poniżał ją, popychał, szarpał, dusił, uderzał po całym ciele, wyrzucał ze wspólnie zajmowanego mieszkania, kierował groźby karalne, które wzbudziły w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że będą spełnione oraz w dniu 12 października 2019 roku w W. na ul. (...) kierując samochodem marki B. o nr rej. (...) potrącił pokrzywdzoną powodując u niej liczne otarcia i stłuczenia, a także w inny złośliwy sposób niepokoił. W powyższym okresie pokrzywdzona pozostawała z oskarżonym w stosunku zależności. Jak bowiem wynika z poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych w tym czasie S. P. była w nieformalnym związku z A. A. (1). W/w wspólnie zamieszkiwali w W. przy ul. (...). Przy tym pokrzywdzona nie była zdolna z własnej woli przeciwstawić się znęcaniu i bała się oskarżonego. Z kolei oskarżony wykorzystywał nad pokrzywdzoną przewagę, jaką mu dawała łącząca ich więź osobista i uczuciowa.

Z uwagi na powyższe Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia, wyczerpującego znamiona występku z art. 207 § 1 k.k., z tym ustaleniem, że S. P. pozostawała w przemijającym stosunku zależności od sprawcy.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. A. (1)

I

I

Rozważając kwestię wymiaru kary właściwej dla oskarżonego za przypisane mu przestępstwo, Sąd kierował się dyrektywami zawartymi w art. 53 § 1 i 2 k.k.

Sąd wziął pod uwagę znaczny stopień winy oskarżonego. Zważyć bowiem należy, iż w chwili czynu oskarżony był osobą dojrzałą i poczytalną, a więc w pełni zdolną do rozpoznania znaczenia popełnionego czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego Sąd wziął pod uwagę okoliczności wskazane w art. 115 § 2 k.k. Oskarżony swoim czynem naruszył bardzo istotne dobra chronione prawem jakim są: zdrowie, nietykalność cielesna, wolność i cześć (godność) człowieka. A. A. (1) działał z zamiarem bezpośrednim. Sąd uwzględnił także sposób i okoliczności popełnienia czynu, obejmującego okres kilkunastu miesięcy, a także bardzo negatywny wpływ zachowania oskarżonego za życie codzienne pokrzywdzonej. Zważyć bowiem trzeba, że w okresie przestępczego działania oskarżonego pokrzywdzona żyła w ciągłym strachu, obawiała się ujawnić swoją sytuację nawet swojej matce, z którą pozostawała w dobrych relacjach.

Przy wymiarze kary Sąd miał również na uwadze potrzebę zapewnienia realizacji dyrektywy prewencji indywidualnej (celów zapobiegawczych i wychowawczych w stosunku do oskarżonego), jak i prewencji generalnej (pojętej jako kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa). Kara powinna unaocznić sprawcy szkodliwość jego zachowania i jednocześnie na przyszłość powstrzymać go od ponownego dopuszczenia się tego przestępstwa, choćby z obawy przed grożącą mu sankcją.

Jako okoliczność obciążającą Sąd uwzględnił przede wszystkim uprzednią karalność oskarżonego.

Jako okoliczność łagodzącą Sad wziął pod uwagę to, że jak wynika z zeznań pokrzywdzonej oskarżony miał ją przeprosić za swoje zachowanie, a ona miała mu je wybaczyć.

Czyn stypizowany w art. 207 § 1 k.k. jest zagrożony karą od 3 miesięcy do lat 5.

Biorąc pod uwagę przedstawione wyżej okoliczności Sąd wymierzył oskarżonemu karę sześciu miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu tak ukształtowana kara jest w pełni adekwatna do stopnia winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu. Wymierzona kara uświadomi oskarżonemu fakt naruszenia obowiązujących norm społecznych, a przez dolegliwość, jaka łączy się z jej wykonaniem, stanowić będzie na przyszłość bodziec zniechęcający do popełnienia czynów naruszających prawo. Ponadto orzeczona kara spełni potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa - wyrobi w społeczeństwie przekonanie o nieuchronności sankcji, ugruntuje poczucie obowiązywania określonych norm i wartości oraz zaufanie do instytucji państwa i obowiązującego prawa.

Z uwagi na fakt, iż oskarżony był w przeszłości skazany na karę pozbawienia wolności brak było podstaw do zastosowania względem niego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności (art. 69 § 1 k.k.).

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego A. A. (1) w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych uznając, że aktualna izolacja oskarżonego oraz konieczność odbycia bezwzględnej kary pozbawienia wolności uniemożliwiają mu poniesienie ich w jakiekolwiek części.

6.  1Podpis