Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:	SSO Paweł Kieta
Sędziowie:	SO Małgorzata Siemianowicz-Orlik SR del. Patrycja Czyżewska (spr.)
Protokolant:	prot. sąd. Michał Lutrzykowski

po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2016 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P.

przeciwko Bankowi (...) spółce akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie

z dnia 19 marca 2015 r., sygn. akt XVI GC 2301/13

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. na rzecz Banku (...) spółki akcyjnej w W. 300 zł (trzysta złotych) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

SSO Małgorzata Siemianowicz-Orlik

SSO Paweł Kieta

SSR del. Patrycja Czyżewska

Sygn. akt XXIII Ga 1435/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 sierpnia 2013 r. powód (...) sp. z o.o. w P. wniósł o zasądzenie od pozwanego Banku (...) S.A. w W. kwoty 55 109,11 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 8 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie, XVI Wydział Gospodarczy z dnia 03 października 2013 r. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu.

W piśmie procesowym z dnia 18 lutego 2014 r. powód ograniczył żądanie pozwu do kwoty 2 159,07 zł, w pozostałym zakresie cofając pozew i podtrzymując żądanie co do zasądzenia od pozwanego kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego (k. 147-148).

Wyrokiem z dnia 19 marca 2015 r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie w punkcie I umorzył postępowanie co do kwoty należności głównej 55 109,11 złotych, w punkcie II zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 471,07 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek od kwoty 55 109,11 złotych od dnia 03 listopada 2013 r. do dnia 26 listopada 2013 r., w punkcie III w pozostałej części powództwo oddalił, w punkcie IV zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4 995,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3 617,00 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, w punkcie V nakazał zwrócić powodowi kwotę 1 293,56 złotych, a w punkcie VI nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie kwotę 437,58 złotych tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Swoje rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy oparł na następujących ustaleniach faktycznych i rozważaniach prawych:

Dnia 6 czerwca 2012 r. Bank (...) S.A. w W. zawarł z (...) sp. z o.o. w P. umowę w sprawie współpracy w zakresie obsługi i rozliczeń operacji dokonywanych kartami płatniczymi. W umowie (...) sp. z o.o. zobowiązał się do sprzedaży towarów i usług na warunkach bezgotówkowych posiadaczom kart płatniczych, a

Bank (...) S.A. był zobowiązany do przekazania należnych kwot z tytułu operacji dokonanych za pomocą kart płatniczych na rachunek bankowy powoda. W czerwcu 2013 r. i lipcu 2013 r. dokonano transakcji przy użyciu kart płatniczych, które to należności nie zostały przekazane na rachunek (...) Sp. z o.o. przez Bank (...) S.A., który poinformował, że zgodnie z rozdziałem 15 § 19 łączącej strony umowy wstrzymał przelew na kwotę 40 327,98 zł i przelew na kwotę 14 781,13 zł do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego.

(...) Sp. z o.o. dwukrotnie wzywał Bank (...) S.A. do zwrotu zatrzymanych przez niego środków. Postępowanie wyjaśniające zakończyło się w dniu 31 października 2013 r. i w dniu 26 listopada 2014 r. Bank (...) S.A. dokonał na rzecz (...) Sp. z o.o. zapłaty kwoty 55 109,11 zł.

Sąd Rejonowy uznał umowę łączącą strony za umowę o świadczenie usług. Powód wykazał, że należna mu była od pozwanego zapłata łącznie kwoty 55 109,11 zł, natomiast zasadny okazał się zrzut pozwanego przedwczesnego wytoczenia powództwa. Powód, uzasadniając wytoczenie powództwa w dniu 13 sierpnia 2013 r., wskazał na § 15 rozdziału 12 załącznika nr 1 łączącej strony umowy, zgodnie z którym przysługiwało mu prawo reklamacji dotyczących rozliczanych operacji w terminie 30 dni od daty ich realizacji. W przypadku złożenia reklamacji po upływie 30-dniowego terminu pozwany mógłby dokonać rozliczenia na zasadach ustalonych odrębnym porozumieniem uwzględniającym regulacje międzynarodowych organizacji kartowych. Sąd ustalił, że porozumienie takie nie istniało między stronami, a więc powód błędnie powoływał się na wskazany zapis umowy, a pozwany wobec wątpliwości co do prawidłowości dokonanych przez powoda transakcji na podstawie 15 rozdziału § 19 załącznika nr 1 umowy stron zasadnie wszczął postępowanie wyjaśniające. Wobec powyższego pozwany zgodnie z umową odroczył płatność z tytułu ww. transakcji do zakończenia postępowania wyjaśniającego, informując o tym powoda, strony zaś nie umówiły się co do określonego czasu trwania postępowania wyjaśniającego. W dniu zakończenia postępowania wyjaśniającego tj. w dniu 31 października 2013 r. roszczenie stało się, zdaniem Sądu Rejonowego, wymagalne.

Sąd pierwszej instancji ustalił, iż w momencie wytoczenia powództwa roszczenie nie było wymagalne, w związku z powyższym powód wywiódł roszczenie jako przedwczesne, jednakże niewątpliwie stało się ono wymagalne w toku procesu, albowiem pozwany zapłacił kwotę należności głównej dnia 26 listopada 2013 r., a więc po terminie.

W związku z zapłatą przez pozwanego kwoty należności głównej powód cofnął powództwo w tym zakresie, jednocześnie rozszerzając żądanie o kwotę 2 159,07 zł

stanowiącą skapitalizowane odsetki od dnia 8 sierpnia 2013 r. do dnia 26 listopada 2013 r. W ocenie Sądu żądanie odsetek od dnia 8 sierpnia 2013 r. było bezpodstawne, albowiem powoływany przez powoda § 15 rozdziału 12 łączącej strony umowy nie miał zastosowania w przedmiotowym stanie faktycznym. W ocenie Sądu Rejonowego, termin wykonania zobowiązania pozwanego to chwila zakończenia postępowania wyjaśniającego tj. 31 października 2013 r. Pozwany winien był zatem dokonać zapłaty dnia następnego, przy czym ze względu na to, że 1 listopada jest dniem uznanym ustawowo za wolny od pracy, należało uznać, że termin do zapłaty kwoty 55 109,11 zł upływał dla pozwanego z dniem 2 listopada 2013 r. W związku z tym, zasadne było naliczanie odsetek od dnia następnego. Kierując się powyższym, Sąd orzekł jak w punkcie II wyroku, zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 471,07 zł tytułem skapitalizowanych odsetek od kwoty 55 109,11 zł od dnia 3 listopada 2013 r. do dnia 26 listopada 2013 r. W pozostałym zakresie powództwo jako niezasadne zostało oddalone.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. i art. 100 k.p.c. W punkcie V wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 79 ust 1 pkt 3 lit a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, a w punkcie VI na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód, zaskarżając go w części objętej pkt II i III wyroku.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego tj. § 15 pkt 1 oraz 2 załącznika nr 1 do umowy z dnia 6 czerwca 2012 r. w zw. z § 16 umowy z dnia 6 czerwca 2012 r. w zw. z art. 455 k.c. poprzez ich niezastosowanie i przyjęcie, że roszczenie powoda nie stało się wymagalne od dnia 8 sierpnia 2013 r. iw konsekwencji powód nie miał prawa domagania się skapitalizowanych odsetek od kwoty 55 109,11 zł od dnia 8 sierpnia 2013 r. do dnia 26 listopada 2013 r. tj. do dnia dokonania wpłaty przez pozwanego w łącznej wysokości 2 159,07 zł, podczas gdy z treści ww. umowy wraz z załącznikiem wynikało, iż pozwany miał rozpoznać reklamację w terminie 30 dni.

Apelacja zawierała wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku częściowo w zakresie pkt. II poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 2 159,07 zł tytułem skapitalizowanych odsetek od kwoty 55 109,11 zł od dnia 8 sierpnia 2013 r. do dnia 26 listopada 2013 r. i zmianę pkt. III wyroku poprzez uwzględnienie powództwa w całości, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej

instancji do ponownego rozpoznania. Powód wniósł również o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

W odpowiedzi na apelację pozwany wniósł o oddalenie apelacji w całości oraz zasądzenie od powoda kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa prawnego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda jako bezzasadna podlegała oddaleniu.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji i pogląd prawny wyrażony przez Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia.

W zarzutach apelacyjnych powód kwestionował stanowisko Sądu Rejonowego, iż nieprawidłowo ustalił, że roszczenie powoda nie stało się wymagalne z dniem 8 sierpnia 2013 r. i w konsekwencji powód nie miał praw domagać się odsetek od należności głównej od tej daty. Skarżący podtrzymywał stanowisko, iż powód skorzystał z przysługującego prawa reklamacji dotyczących rozliczanych operacji w terminie 30 dni kalendarzowych od daty ich realizacji, a pozwany winien był ją rozpoznać. Wypłata należności, w ocenie powoda, oznaczała uznanie jego reklamacji.

W ocenie Sądu Okręgowego zarzuty powoda były nieuprawnione. Podnieść należy, że wbrew stanowisku skarżącego, Sąd Rejonowy po prawidłowo przeprowadzonym postępowaniu trafnie ustalił, iż podstawą do powstrzymania się przez pozwanego od spełnienia świadczenia na rzecz powoda w zakresie spornych transakcji nie było postępowanie reklamacyjne, lecz zasadnie wszczęte postępowanie wyjaśniające w oparciu o § 19 załącznika nr 1 do umowy. Są to dwie różne instytucje umowne dotyczące uprawnień dwóch różnych stron umowy. Okoliczność złożenia reklamacji przez powoda nie wyklucza trwania postępowania wyjaśniającego, o którym powód został poinformowany, zaś spełnienie roszczenia przez pozwanego po zakończeniu postępowania wyjaśniającego nie może oznaczać uznania zasadności reklamacji powoda.

Jakkolwiek słusznie wskazuje skarżący, iż umowa stron nie przewidywała terminu na przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego, to jednak w świetle umowy stron brak jest podstaw do przyjęcia, iż w tej sytuacji ma zastosowanie termin wskazywany przez powoda. Tym bardziej, iż termin 30 dni był zgodnie z § 15 pkt 1 terminem na zgłoszenie reklamacji przez akceptanta (powoda), a zgodnie z § 15 pkt 2 w przypadku zgłoszenia reklamacji po upływie ww. terminu pozwany mógł dokonać warunkowego rozliczenia operacji na zasadach

ustalonych odrębnym porozumieniem uwzględniającym regulacje międzynarodowych organizacji kartowych.

Zarzut naruszenia art. 455 k.c. przez Sąd Rejonowy również okazał się niesłuszny. Przepis wskazujący, iż świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania, ma bowiem zastosowanie, jeśli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania. W niniejszej sprawie taka sytuacji nie miała miejsca z uwagi na trwanie postępowania wyjaśniającego, do czasu zakończenia którego pozwany nie pozostawał w zwłoce ze spełnieniem świadczenia, co przesądzało o prawidłowości rozstrzygnięcia Sądu pierwszej instancji w zakresie terminu wymagalności roszczenia i zasadności zasądzonej tytułem skapitalizowanych odsetek kwoty.

W związku z powyższym, apelacja nie zasługuje na uwzględnienie, dlatego też na podstawie art. 385 k.p.c. Sąd Okręgowy ją oddalił.

O kosztach Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. oraz § 6 pkt 3 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

SSO Małgorzata Siemianowicz - OrlikSSO Paweł KietaSSR (del) Patrycja Czyżewska