XX GC 1093/15 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Warszawie z 2019-03-25

Sygn. akt XX GC 1093/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 marca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział XX Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Anna Zborzyńska

Protokolant sekretarz sądowy Hanna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2019 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) S.A. w W.

przeciwko: (...) Towarzystwu (...) S.A. w W. (poprzednio: (...) Towarzystwo (...) S.A. w W.)

o zapłatę

utrzymuje w mocy nakaz zapłaty Sądu Okręgowego w Warszawie XX Wydziału Gospodarczego z dnia 9 listopada 2015 r. o sygnaturze akt XX GNc 909/15, z tą zmianą, że po słowach: „nakazuje pozwanemu”: wpisuje: (...) Towarzystwu (...) S.A. w W. (poprzednio: (...) Towarzystwo (...) S.A. w W.).

SSO Anna Zborzyńska

Sygn. akt XX GC 1093/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 30.10.2015 r. powód (...) S.A. w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Towarzystwa (...) S.A. w W. kwoty 556 166,42 zł z ustawowymi odsetkami oraz kosztów procesu.

W uzasadnieniu swojego żądania powód wskazał, iż w dniu 9.01.2013 r. (...) S.A. w W. (dalej: Agent) i (...) S.A. w W. (dalej: Towarzystwo) zawarły umowę o pośrednictwo ubezpieczeniowe nr (...). Integralną część umowy stanowiły załączniki, w szczególności Załączniki Produktowe opisujące zasady wykonywania pośrednictwa oraz naliczania prowizji za doprowadzenie do zawarcia oraz za obsługę posprzedażową poszczególnych produktów ubezpieczeniowych.

Zgodnie z § 6 ust. 1 umowy o pośrednictwo ubezpieczeniowe z tytułu wykonywania obowiązków określonych w Umowie Towarzystwo miało zapłacić Agentowi wynagrodzenie (prowizję) od umów ubezpieczenia zawartych za jego pośrednictwem i przez niego obsługiwanych. Zgodnie z ust. 6 okresem rozliczeniowym miał być miesiąc kalendarzowym, zaś zgodnie z ust. 7 prowizja miała być wypłacana przelewem na rachunek wskazany przez Agenta, na podstawie faktur VAT, w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania przez Towarzystwo. Podstawą obliczenia łącznej prowizji należnej Agentowi miał być raport przekazywany Agentowi przez Towarzystwo w formie elektronicznej do 10 dnia roboczego miesiąca następującego po miesiącu, za który prowizja jest należna.

Sposób doręczenia faktury pozwanemu został ustalony przez strony w ten sposób, że wersja elektroniczna miała być dostarczana na adres poczty elektronicznej wskazany przez Towarzystwo.

W dniu 6.08.2014 r. powód wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 544 586,42 zł z terminem płatności na dzień 20.08.2014 r. Również w dniu 6.08.2014 r. powód wysłał wersję elektroniczną faktury na wskazany przez Towarzystwo adres poczty elektronicznej.

W dniu 08.08.2014 r. powód wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 11 580 zł, z terminem płatności na dzień 22.08.2014 r. Również w dniu 8.08.2014 r. powód wysłał wersję elektroniczną faktury na wskazany przez Towarzystwo adres poczty elektronicznej.

Powód w dniu 22.08.2014 r. wystąpił do pozwanego z pytaniem odnośnie braku zapłaty wymagalnych faktur, na które to wezwanie nie otrzymał odpowiedzi.

Pismem z dnia 5.09.2014 r., które powód otrzymał dnia 9.09.2014 r., (...) S.A. poinformował powoda o skorzystaniu z przysługującego mu uprawnienia do wstrzymania wypłaty prowizji. Zgodnie z § 6 ust. 17 umowy łączącej strony prowizja mogła być zatrzymana do momentu zakończenia postępowania wyjaśniającego, nie dłużej niż na 3 miesiące od dnia, w którym prowizja powinna zostać zapłacona.

Zdaniem powoda jednak, prowadzone przez pozwanego postępowanie wyjaśniające nie uprawniało go do wstrzymania wypłaty faktury VAT nr (...) po dniu 20.11.2014 r., a faktury VAT nr (...) po dniu 22.11.2014 r.

Pozwany nigdy nie kwestionował wysokości kwot wynikających z ww. faktur. Mimo to wynagrodzenie należne powodowi nie zostało zapłacone do dnia wytoczenia niniejszego powództwa.

Pismem z dnia 27.11.2014 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty wynikającej z faktury VAT nr (...) w nieprzekraczalnym terminie do 1.12.2014 r. Wezwanie to okazało się bezskuteczne.

W piśmie z dnia 5.12.2014 r. pozwany zawarł oświadczenie o wypowiedzeniu Umowy o pośrednictwo ubezpieczeniowe bez zachowania terminu wypowiedzenia. Jako podstawę oświadczenia podano § 8 ust. 4 zd. 2 ww. Umowy.

W opinii powoda powyższe oświadczenie nie wywołało skutków prawnych, ponieważ zostało złożone bez podstaw.

Również bezzasadne – zdaniem powoda – było oświadczenie pozwanego o dokonaniu potrącenia bliżej niesprecyzowanych wierzytelności z wierzytelnościami powoda wynikającymi z ww. faktur VAT. Tym oświadczeniem jedynie pozwany dokonał uznania długu wobec powoda.

Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 9 listopada 2015 r. Sąd uwzględnił w całości żądania pozwu.

W zarzutach od nakazu zapłaty pozwany (...) Towarzystwo (...) S.A. (poprzednio (...) Towarzystwo (...) S.A.) w W. wniósł o uchylenie nakazu zapłaty i oddalenie powództwa na koszt powoda.

W uzasadnieniu swojego stanowiska procesowego pozwany wskazał, iż

na podstawie umowy o pośrednictwo ubezpieczeniowe z dnia 9.01.2013 r. pozwany zlecił powodowi świadczenie usług pośrednictwa ubezpieczeniowego na zasadach określonych w Umowie; Regulaminie Sprzedaży i Obsługi Klienta stanowiącym załącznik A do Umowy o pośrednictwo, w załącznikach i aneksach do tej Umowy opisujących zasady wykonywania pośrednictwa oraz zasady wynagradzania powoda za doprowadzenie do zawarcia określonych umów ubezpieczenia oraz za obsługę posprzedażową poszczególnych umów ubezpieczenia.

W związku z zawartą Umową pozwany udzielił powodowi pełnomocnictw do pośredniczenia przy zawieraniu umów ubezpieczenia, w tym także przy pomocy osób fizycznych wykonujących czynności agencyjne.

Na podstawie Umowy o pośrednictwo, udzielonych pełnomocnictw oraz na podstawie ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym z dnia 22 maja 2003 r. powód działał jako agent ubezpieczeniowy na rzecz pozwanego pośrednicząc przy zawieraniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia przy pomocy tzw. przedstawicieli.

Powód był uprawniony przez pozwanego do pośredniczenia przy zawieraniu długoterminowych umów ubezpieczenia na życie, a Umowa o pośrednictwo przewidywała wynagrodzenie prowizyjne w systemie tzw. up-front (tj. w postaci prowizji wypłacanej zaliczkowo z góry w związku z wystawieniem polisy - wysokość prowizji wynosiła około 100% składki należnej od Klienta za okres pierwszego roku obowiązywania umowy ubezpieczenia). Wysokości procentowe służące do wyliczenia prowizji były określone w załącznikach do Umowy o pośrednictwo i zależały od rodzaju zawartej umowy. Zasada naliczania prowizji powodowi up-front nie zależała od wybranej przez Klienta (ubezpieczającego) częstotliwości opłacania składek, co oznacza, że powód otrzymywał prowizję naliczaną jako określony procent od sumy składek należnych za cały pierwszy rok polisowy, również w tych wypadkach, w których ubezpieczający wybrał wariant opłacania składek co miesiąc, a na rachunku danej polisy zaksięgowano jedynie składkę za pierwszy miesiąc ubezpieczenia. W przypadku zaprzestania opłacania składek przez ubezpieczającego, w pierwszym roku polisowym, a w konsekwencji rozwiązania umowy ubezpieczenia, wypłacona zaliczkowo prowizja za utrzymanie umowy ubezpieczenia podlegała zwrotowi w wysokości 1/12 części prowizji za każdy miesiąc pozostały do końca pierwszego roku polisowego. Po upływie pierwszego roku polisowego całość wypłaconej powodowi zaliczkowo prowizji stawała się bezzwrotna i należała się powodowi bez względu na to, jak długo były opłacane składki od polisy.

Pozwany zaznaczył, że Umowa o pośrednictwo oraz Załącznik A do Umowy określały szczegółowo zasady współpracy stron wprowadzając wysokie kary umowne za naruszenie zasad współpracy, które dla pozwanego miały znaczenie kluczowe.

Pozwany powołał się na zapisy § 1 ust. 2, 3 i 9 Załącznika A, a także § 4 Załącznika A i wynikające z tych zapisów obowiązki powoda. Mianowicie, powód miał prawo wykonywać czynności agencyjne wyłącznie przy pomocy osób fizycznych zweryfikowanych przez strony zgodnie z zapisami ustawy, które zostały wpisane do rejestru agentów ubezpieczeniowych (Przedstawiciele) prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego w zakresie wykonywania czynności agencyjnych na rzecz pozwanego i po otrzymaniu numeru identyfikacyjnego nadawanego przez pozwanego. Ponadto, powód ani jego Przedstawiciele nie byli uprawnieni do przyjmowania jakichkolwiek składek ubezpieczeniowych bezpośrednio od klientów, przyjmowania w imieniu pozwanego jakichkolwiek innych wpłat od klientów, w związku z oferowaniem i sprzedażą produktów pozwanego, ani też powołując się w jakikolwiek sposób na pozwanego, bądź inne podmioty wchodzące w skład Grupy (...). Wszelkie płatności związane z umową ubezpieczenia powinny być dokonywane przez klienta przelewem na bankowy rachunek pozwanego wskazany w polisie/wniosku o ubezpieczenie.

Ponadto, zgodnie z Regulaminem Sprzedaży i Obsługi Klientów, powód oraz współpracujący z nim przedstawiciele nie mogli:

- w żadnym przypadku regulować jakichkolwiek płatności w imieniu Klienta i na jego rzecz;

- dzielić się prowizją i proponować gratyfikacji finansowych za złożenie wniosku o ubezpieczenie;

- oferować promocyjnych warunków zawarcia jakiejkolwiek umowy, chyba że zostały one wprowadzone przez pozwanego.

Z uwagi na wagę jaką pozwany przywiązuje do zakazu pobierania składek od klientów oraz zakazu opłacania składek przez agenta na rachunek pozwanego, strony zdecydowały wprowadzić karę umowną za naruszenie przez powoda tych zakazów.

W dniu 3.12.2014 r. skontaktował się z infolinią pozwanego K. B. (1), który zawarł umowę ubezpieczenia z pozwanym za pośrednictwem powoda. K. B. (1) chciał wyjaśnienia sprawy dokonanych przez niego wpłat na produkt (...)zakupiony „w ramach promocji”. Pozwany posiadał w tym czasie ubezpieczenie o zbliżonej nazwie (...). W toku wyjaśniania powyższego zgłoszenia zostało ustalone, że K. B. (1) w dniu 27.03.2014 r. zawarł z pozwanym umowę „indywidualne ubezpieczenie inwestycyjne (...)” na podstawie wniosku o ubezpieczenie podpisanego przez A. Z. (1). W trakcie rozmowy z konsultantem pozwanego, K. B. (1) wyjaśnił, że zawarcie powyższej umowy ubezpieczenia nastąpiło za pośrednictwem P. K. (1), a nie podpisanej na wniosku o zawarcie umowy ubezpieczenia A. Z. (1). K. B. (1) oświadczył, że nigdy nie miał do czynienia i nie widział A. Z. (1). Wszelkie kwestie związane z zawarciem umowy ubezpieczenia załatwiał z P. K. (1), który zaproponował mu w czerwcu 2014 r. wysokooprocentowane produkty inwestycyjne o nazwie (...) na kwotę 28 151,41 zł i na kwotę 20 891 zł. Wpłacone przez K. B. (1) wpłaty w tej wysokości nie były jednak zaksięgowane na rachunku Klienta u pozwanego. K. B. (1) przedstawił dokumenty wystawione przez Spółkę (...) Spółkę z o.o. potwierdzające zawarcie umów na wskazane produkty inwestycyjne. Z przedstawionych przez K. B. (1) dokumentów wynikało, że promocja, o której istnieniu pozwany nie wiedział była oferowana temu Klientowi przez P. K. (1). K. B. (1) powiadomił pozwanego, że w związku z zawartymi umowami dokonał wpłaty środków o łącznej wysokości 49 042,41 zł na rachunek wskazany w dokumentach jakie otrzymał od P. K. (1), na których widniało logo i nazwa pozwanego, dane rejestrowe pozwanego. Pozwany podkreślił, że rachunek na jaki dokonano powyższej wpłaty nigdy do niego nie należał. Ponadto, pozwany nigdy nie upoważniał P. K. (1) ani Spółki (...) do wykonywania czynności agencyjnych na rzecz pozwanego, ani też nie upoważniał do wykorzystywania logo i oznaczeń firmowanych pozwanego.

Informacja uzyskana od K. B. (1) wskazywała na naruszenie przy zawieraniu umowy ubezpieczenia podstawowych zasad zawierania tych umów przez powoda na rzecz pozwanego:

- osobą pośredniczącą przy zawieraniu umowy ubezpieczenia była osoba nieuprawniona (P. K. (1));

- wniosek o ubezpieczenie został podpisany przez przedstawicielkę powoda A. Z. (1), która nie wykonywała w tym przypadku żadnych czynności agencyjnych, a jej rola sprowadzała się do firmowania działań osoby nieuprawnionej;

- osoba działająca w imieniu powoda oferowała Klientowi (K. B. (1)) promocyjne warunki zawarcia umowy z pozwanym wprowadzając tego Klienta w błąd co do tego, że była to wspólna oferta (...) Banku (...), (...) Spółki z o.o.;

- K. B. (1) dokonał wpłaty na rachunek nienależący do pozwanego kwoty 49 042,41 zł (tj. znacznie wyższej niż należna składka za ubezpieczenie), a z tego rachunku już bez udziału Klienta następnie miały być opłacane składki za ubezpieczenie u pozwanego.

Na podstawie rozmów z klientami, pozwany ustalił, że wpłaty na umowy ubezpieczenia formalnie zawarte za pośrednictwem A. Z. (1), która była wskazana jako przedstawiciel powoda pośredniczący przy zawieraniu umów, były dokonywane przez osoby trzecie, w tym przez P. K. (1) oraz (...) Spółkę z o.o.

W trakcie współpracy z powodem, pozwanemu udało się ustalić, że struktura sieci sprzedaży u powoda wyglądała w ten sposób, że powód współpracował z różnymi podmiotami tzw. partnerami. Partnerzy zajmowali się pozyskiwaniem klientów zainteresowanych zawarciem z pozwanym umów ubezpieczenia oraz wykonywaniem innych czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego. Wnioski o zawarcie umowy ubezpieczenia z Klientami pozyskiwanymi przez Partnerów były podpisywane przez osoby fizyczne współpracujące z Partnerem, a jednocześnie zgłoszone pozwanemu jako przedstawiciel powoda. Sposób zorganizowania czynności agencyjnych przez powoda – przy braku nadzoru ze strony powoda nad wykonywaniem czynności agencyjnych przez przedstawicieli – doprowadził w konsekwencji do tego, że osoby nie mające formalnego upoważnienia do pośredniczenia przy zawieraniu umów ubezpieczenia na rzecz pozwanego tj. P. K. (1) – osobiście lub za pomocą osób z nim współpracujących, tj. G. D., M. K. (1) – faktycznie pośredniczyły przy zawieraniu umów ubezpieczenia na rzecz pozwanego, przedstawiając Klientom ofertę produktową odwołującą się do oferty pozwanego, co łączyło się z pobieraniem od Klientów kwot znacznie wyższych od wartości należnych składek za ubezpieczenie tych Klientów u pozwanego. Proceder ten udało się pozwanemu odkryć dopiero na podstawie informacji uzyskanych od Klientów: K. B. (1) i G. J. (1). Z informacji tych wynikało, że oferta produktowa pozwanego stanowiła dla współpracowników powoda podstawę do kreowania rozwiązań finansowych w celu pobierania od Klientów znacznych kwot na rzekome inwestycje, z której to pobranej kwoty jedynie część była przeznaczana na opłacenie składki ubezpieczeniowej u pozwanego.

Dodatkowo w październiku 2014 r. pozwany otrzymał anonimowe zgłoszenie z adresu a-mail (...), którego częścią była instrukcja spisywania wniosków o ubezpieczenie przesłana przez Partnera powoda, w której pojawiło się nazwisko przedstawiciela powoda – M. W., jako osoby która ma być wskazywana na wnioskach o ubezpieczenie. Opisany w instrukcji tryb postępowania miał na celu – zdaniem pozwanego – upozorowanie prawidłowego procesu sprzedaży, za które pozwany wypłacał prowizję powodowi. Podmiotem, który zyskiwałby na opisanym procederze byłby powód, który następnie dzieliłby się otrzymaną prowizją z (...) Spółką z o.o. lub osobami reprezentującymi tę spółkę i osobami współpracującymi z tym podmiotem. Pozwany podał, iż (...) Spółka z o.o. w przeszłości była agentem ubezpieczeniowym pozwanego, jednak na skutek rażących nieprawidłowości przy zawieraniu umów ubezpieczenia, umowa z (...) Spółką z o.o. została rozwiązana w trybie natychmiastowym, a obecnie pozwany dochodzi od (...) kary umownej w postępowaniu przed Sądem Okręgowym w Warszawie XX Wydziałem Gospodarczym w sprawie o sygn. XX GC 160/15.

Po stwierdzeniu powyższych nieprawidłowości pozwany postanowił sprawdzić, w jakim zakresie opłacane są składki za Klientów, którzy zawarli umowy ubezpieczenia za pośrednictwem powoda. Z zestawienia przygotowanego przez pracownika pozwanego – J. P. przygotowanego na podstawie:

- 67 wniosków o ubezpieczenie podpisanych przez przedstawicieli powoda pośredniczących przy zawieraniu umów ubezpieczenia;

- przelewów dokonanych na rachunki pozwanego dotyczące poszczególnych polis,

wynika, że w przypadku 67 polis, aż w 275 przypadkach składki za poszczególne polisy były wpłacane przez osoby powiązane z powodem, a łączna wartość tak opłaconych składek wyniosła 259 876,71 zł.

Fakt naruszenia przez powoda § 1 ust. 10 Załącznika A do Umowy o pośrednictwo rodzi zobowiązanie powoda do zapłaty na rzecz pozwanego kary umownej. Łączna wysokość składek pobranych od Klientów i opłaconych przez przedstawicieli powoda wyniosła 259 876,71 zł, co oznacza przy zastosowaniu reguł opisanych w § 1 ust. 10 Załącznika A do Umowy o pośrednictwo, że wysokość należnej pozwanemu kary umownej wynosi 1 299 383,55 zł, czyli pięciokrotność opłaconych w ten sposób za Klientów składek.

W każdym z analizowanych przypadków osobami opłacającymi składki za Klientów byli przedstawiciele powoda. Z powyższego zestawienia wynika, że za Klientów, którzy zawarli umowy ubezpieczenia na życie za pośrednictwem (...) SA np. M. K. (2) w 59 wypadkach wpłacał składki za ubezpieczenie Klientów, którzy zawierali umowy ubezpieczenia na podstawie wniosków o ubezpieczenie podpisanych przez A. Z. (1). Biorąc pod uwagę zorganizowany na masową skalę proceder opłacania składek za Klientów, nie sposób uznać tego typu działania współpracowników powoda za przypadkowe i podejmowane bez akceptacji powoda. Jedynym wytłumaczeniem masowego opłacania składek za Klientów przez osoby działające na zlecenie powoda może być uprzednie pobranie składek od tych Klientów.

W kontekście odpowiedzialności powoda za naruszenie Umowy o pośrednictwo nie ma znaczenia, czy naruszenia tego dopuścił się osobiście powód, czy też osoba wykonująca czynności w jego imieniu (art. 474 k.c. i § 4 ust. 3 Umowy)

Wobec powyższych ustaleń nie sposób zgodzić się z twierdzeniem powoda, jakoby rozwiązanie z nim Umowy o pośrednictwo bez zachowania terminów wypowiedzenia nie wywołało skutków prawnych.

Pozwany zaznaczył, że w piśmie z dnia 5.12.2014 r. dokonał potrącenia wierzytelności z tytułu kary umownej, skutkiem czego wierzytelność powoda o zapłatę kwoty dochodzonej niniejszym pozwem wygasła w całości. Nieprawdziwe są zarzuty powoda o braku skonkretyzowania wierzytelności zgłoszonej do potrącenia. Pozwany wyraźnie bowiem wskazał jaką kwotę i z jakiego tytułu potrąca i w jaki sposób kwota ta została wyliczona, wskazując na jej wymagalność. W treści oświadczenia o potrąceniu pozwany powołał § 1 ust. 9 Załącznika A do Umowy o pośrednictwo, z którego wynika zakaz przyjmowania przez powoda i jego przedstawicieli od Klientów jakichkolwiek składek ubezpieczeniowych, przyjmowania w imieniu pozwanego jakichkolwiek wpłat od Klientów, w związku z oferowaniem lub sprzedażą produktów pozwanego, ani też przy powoływaniu się w jakikolwiek sposób na pozwanego, bądź inne podmioty wchodzące w skład Grupy (...). Z oświadczenia o potrąceniu wynika, że kwota kary umownej została wyliczona jako pięciokrotność pobranej przez powoda od Klientów wartości wpłat. Ponadto, w treści oświadczenia o potrąceniu powołany został § 1 ust. 10 Załącznika A do Umowy o pośrednictwo.

Pozwany podkreślił, że zgodnie z § ust. 10 Załącznika A do Umowy o pośrednictwo, sam fakt pobrania przez powoda w imieniu pozwanego składki ubezpieczeniowej od Klienta kreuje zobowiązanie do zapłaty kary umownej, co oznacza, że wierzytelność z tego tytułu staje się wymagalna z chwilą pobrania przez powoda składki od Klienta bez konieczności kierowania do powoda odrębnego wezwania.

Zdaniem pozwanego, powód nie kwestionował sposobu wyliczenia kary umownej.

Nawet gdyby oświadczenie o potraceniu kar umownych z dnia 5.12.2014 r. było bezskuteczne, to i tak – zdaniem pozwanego – roszczenie objęte pozwem nie zasługuje na uwzględnienie.

Po pierwsze, pozwany przesłał powodowi raporty prowizyjne za okres grudzień 2014 – październik 2015 r. dotyczące tzw. ujemnych naliczeń prowizyjnych na łączną sumę 537 556 zł, co oznacza, że kwota dochodzona pozwem powinna być pomniejszona o kwotę 537 556 zł, stosownie do § 6 ust. 15-19 Umowy o pośrednictwo ubezpieczeniowe.

Po drugie, z § 6 ust. 2 c-e Umowy o pośrednictwo wynika, że prowizja będzie należna powodowi pod warunkiem, że umowa ubezpieczenia zostanie zawarta przez pozwanego z Klientem za pośrednictwem powoda, w okresie w którym przedstawiciel wykonujący czynności agencyjne w imieniu powoda na rzecz pozwanego był uprawniony do działania na rzecz pozwanego na podstawie pisemnego upoważnienia i któremu pozwany nadał numer indentyfikacyjny uprawniający do wykonywania czynności agencyjnych.

Jeżeli czynności agencyjne były wykonywane przez osobę nieuprawnioną, a wniosek o ubezpieczenie został podpisany przez osobę faktycznie nie uczestniczącą w procesie zawierania umowy ubezpieczenia, to powód nie ma prawa do prowizji z tego tytułu.

Pozwany wskazał, że:

- łączna wartość prowizji za umowy zawarte w lipcu 2014 r. za pośrednictwem A. Z. (1) wyniosła 159 940 zł

- łączna wartość prowizji za umowy zawarte w lipcu 2014 r. za pośrednictwem T. S. wyniosła 65 936,55 zł

- łączna wartość prowizji za umowy zawarte w lipcu 2014 r. za pośrednictwem Ł. K. wyniosła 79 800 zł;

- łączna wartość prowizji za umowy zawarte w lipcu 2014 r. za pośrednictwem M. K. (3) wyniosła 14 729,06 zł;

- łączna wartość prowizji za umowy zawarte w lipcu 2014 r. za pośrednictwem A. B. (1) wyniosła 12 116,91 zł;

- łączna wartość prowizji za umowy zawarte w lipcu 2014 r. za pośrednictwem A. B. (2) wyniosła 9 029,33 zł.

W piśmie procesowym z dnia 11 stycznia 2016 r. powód, odnosząc się do zarzutów i twierdzeń pozwanego, zaznaczył, że Umowa pomiędzy powodem a pozwanym – (...) Towarzystwo (...) S.A. w W. (dawniej (...) Towarzystwo (...) S.A. w W. (dalej: (...)) zawarta w dniu 9.01.2013 r. o pośrednictwo ubezpieczeniowe definiowała w § 1 pojęcie „Przedstawiciela”. Przykładami zapisów, które rozróżnia pozycję i obowiązki Agenta i Przedstawiciela są m.in. § 1, § 2 i § 5 Załącznika A do Umowy. Wszystkie zapisy, w których wymieniony jest Agent odnoszą się do działań powoda, a nie skutków wywołanych działaniami Przedstawicieli lub osób nie związanych z wykonywaniem Umowy, za których nierzetelność przy wykonywaniu obowiązków Agent nie ponosi odpowiedzialności. W związku z tym zarzuty stawiane powodowi, że kara umowna należy się pozwanemu w związku z działalnością Przedstawicieli są całkowicie bezpodstawne.

Powód podkreślił, że stwierdzenia pozwanego dotyczące rzekomych wpłat składek przez klientów na ubezpieczenie oferowane przez pozwanego za pośrednictwem (...), na rachunek bankowy, lub w formie gotówkowej w kasie należącej do powoda są nieprawdziwe i nieudowodnione. Pozwany bowiem nie przedstawił żadnego dowodu, z którego wynikałoby, że (...) pobrała od Klientów wskazanych przez pozwanego świadczenia pieniężne za produkty oferowane w imieniu (...). Powód zaznaczył, że rachunek bankowy ujawniony na wydrukach wygenerowanych przez P. K. (1) lub jego pracowników o nr (...) nigdy nie należał do powodowej spółki, a środki przekazane na to konto nigdy nie trafiły do powoda.

Zarzuty pozwanego, że powód współpracował przy realizacji Umowy z (...) Spółką z o.o. (dalej: (...)) oraz jej prezesem P. K. (1) są bezpodstawne. (...) była związana z powodem umową w zupełnie innym zakresie, niż współpraca przy sprzedaży polis ubezpieczeniowych pozwanego. Powód nigdy nie upoważniał P. K. (1) do działania w jego imieniu oraz na rzecz pozwanego. Działania podejmowane przez P. K. (1) wykonywane były w ramach działalności jego spółki i nie były uzgadniane z powodem. Powód przesłał pozwanemu wzór umowy, którym posługiwał się P. K. (1) w kontaktach ze swoimi klientami. P. K. (1) był także obecny na spotkaniu zorganizowanym na prośbę pozwanego, w którym uczestniczył pozwany w dniu 1.09.2014 r. Spółka (...) została zarekomendowana powodowi przez pracowników pozwanego.

Pani A. Z. (1) była nie tylko Przedstawicielem Agenta, ale również podejmowała inne aktywności zawodowe. Powód posiada informacje, że A. Z. (1) współpracowała z (...). Powód nie kontrolował tego z kim współpracowała A. Z. (1) oraz kto w jej imieniu negocjował umowy, gdyż nie miał takich możliwości. (...) współpracowało z około 650 OWCA (Osoba Wykonująca Czynności Agencyjne) w całej P.. Nadzór nad OWCA powinien być sprawowany przy udziale pozwanego. (...) dokonywało tzw. „terminowania OWCA” czyli czasowego odbierania uprawnień OWCA. Pozwany podejmował takie decyzje jednostronnie, a powód był tylko o tym fakcie informowany.

Powód podkreślił też, że nie miał dostępu do rachunków bankowych prowadzonych na rzecz Klientów przez pozwanego. W związku z tym nie miał możliwości zweryfikowania kto faktycznie opłaca składki za Klientów. (...) powinno informować każdorazowo (...) o sytuacji, w której dochodzi do nieprawidłowości w działaniu agentów. To na pozwanym ciążył obowiązek informowania powoda o wszelkich przypadkach działań Przedstawicieli, które mogło budzić podejrzenie dotyczące łamania obowiązujących procedur.

Powód wskazał, że A. B. (1) wpłacał składki jako przedsiębiorca w imieniu swoich pracowników w ramach ubezpieczenia grupowego, co nie stanowiło naruszenia prawa oraz postanowień Umowy. K. P. (1) i J. W. wprowadzili program lojalnościowy dla swoich pracowników, co również nie stanowiło naruszenia postanowić Umowy.

Powód podkreślił, że nigdy nie współpracował z (...) Spółką z o.o. i nie miał podpisanej umowy z tą spółką w jakimkolwiek obszarze działania, nie może zatem ponosić odpowiedzialności za działania jej przedstawicieli. (...) nigdy nie wypłaciło Spółce (...) jakiejkolwiek prowizji. J. P., prowadzący w imieniu pozwanego kontrole prawidłowości procedur stosowanych przez powoda, przesłał dwie wiadomości elektroniczne oraz otrzymał wyczerpujące odpowiedzi na zadane pytania. Przez cały okres współpracy stron, osobą odpowiedzialną za kontakt z powodem była K. G., na pytania której udzielano odpowiedzi bez zwłoki.

Powód zaznaczył, że powództwo niniejsze dotyczy dwóch faktur wystawionych przez powoda i zaakceptowanych przez pozwanego. Powód nie jest w stanie zweryfikować wyliczeń prowizyjnych pozwanego za okres od grudnia 2014 r. do października 2015 r.

Nieprawdziwe są twierdzenia pozwanego, jakoby powód nie kwestionował wyliczenia kar umownych zgłoszonych do potrącenia przez pozwanego. Nieprawdziwe są też zarzuty braku współpracy ze strony powoda. Powód nie przyznał, że dokonywał wpłaty składek na swoich klientów. Nigdy nie toczyło się również postępowanie karne przeciwko członkom zarządu powoda, a powołane przez pozwanego postępowanie przygotowawcze zostało umorzone.

Powód, powołując się poglądy judykatury – podtrzymał stanowisko o bezskuteczności oświadczenia o potrąceniu kar umownych zawartego w oświadczeniu z dnia 5.12.2014 r. i 15.12.2014 r.

W piśmie z dnia 25 maja 2016 r. pozwany podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie, a w szczególności zasadność naliczenia kar umownych i skuteczności oświadczenia o ich potrąceniu.

Sąd poczynił następujące ustalenia faktyczne:

Powód - (...) S.A. w W. została wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego dnia 14.12.2012 r. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych.

- dowód : odpis z KRS k. 11-13.

Pozwany - (...) Towarzystwo (...) S.A. został wpisany do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego dnia 13.07.2001 r. W lipcu 2015 r. pozwany zmienił nazwę na (...) Towarzystwo (...) S.A.

- dowód : odpis z KRS k. 87-93.

Dnia 9 stycznia 2013 r. (...) Towarzystwo (...) S.A. w W. – jako Towarzystwo zawarło z (...) S.A. w W. – jako Agentem Umowę o pośrednictwo ubezpieczeniowe.

Zgodnie z Umową pod pojęciem „Przedstawiciela” należało rozumieć osobę wykonującą czynności agencyjne w imieniu Agenta na rzecz Towarzystwa, związaną z Agentem umową o pracę, umową zlecenia lub pozostającą z nim w stosunku prawnym o podobnym charakterze. Przez „czynności agencyjne” należało rozumieć czynności podejmowane przez Agenta (Przedstawiciela na zlecenie Agenta) na rzecz Towarzystwa, związane z wykonywaniem pośrednictwa ubezpieczeniowego przez Agenta.

Na podstawie § 2 niniejszej Umowy Towarzystwo zleciło Agentowi na warunkach Umowy świadczenie na rzecz Towarzystwa pośrednictwa ubezpieczeniowego, a Agent zlecenie to przyjął. Zakres obowiązków Agenta oraz zasady wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego zostały opisane w Załączniku A do Umowy oraz w Załącznikach Produktowych.

Agent zobowiązał się do wykonywania czynności agencyjnych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz procedurami ustalonymi przez Towarzystwo, w szczególności z Regulaminem Sprzedaży oraz Kodeksem Etycznym, stanowiącymi część Załącznika A do Umowy.

Agent – zgodnie z Umową – zobowiązał się do zapewnienia upoważnionym pracownikom Towarzystwa możliwości wykonywania nadzoru nad całokształtem działalności agencyjnej, a w szczególności kontrolę wykonywania Umowy przez Agenta, a także kontrolę Przedstawicieli i innych osób związanych z wykonywaniem Umowy oraz dostęp do dokumentacji związanej z działalnością agencyjną.

W razie wykrycia nieprawidłowości przy wykonywaniu działalności agencyjnej Towarzystwo miało prawo zwrócić się do Agenta w celu złożenia wyjaśnień w terminie 5 dni. W przypadku potwierdzenia nieprawidłowości Agent zobowiązany był do podjęcia działań naprawczych, o których to działaniach miał obowiązek powiadomić Towarzystwo.

Do obowiązków Agenta w szczególności należało:

- każdorazowe przeprowadzanie identyfikacji oraz weryfikacja tożsamości ubezpieczającego, jak również osób, których życie lub zdrowie stanowiło przedmiot ubezpieczenia;

- bieżąca aktualizacja informacji wynikających z identyfikacji i weryfikacji ww. osób w trakcie trwania umowy ubezpieczenia oraz informowanie Towarzystwa o wszystkich zmianach w tych danych;

- bezzwłoczne informowanie Towarzystwa o wszystkich sytuacjach podejrzanych.

Umowy ubezpieczenia zawarte z Towarzystwem miały być każdorazowo obsługiwane przez Przedstawicieli Agenta, za pośrednictwem którego dana umowa ubezpieczenia została zawarta.

Agent przyjął na siebie odpowiedzialność wobec Towarzystwa za szkody wyrządzone Towarzystwu w związku z niewykonywaniem lub nieprawidłowym wykonywaniem czynności określonych w Umowie. Agent przyjął na siebie odpowiedzialność za wszelkie działania Przedstawicieli związane z wykonywaniem Umowy. (§ 4Umowy).

Z tytułu wykonywania obowiązków określonych w Umowie Towarzystwo zobowiązało się zapłacić Agentowi wynagrodzenie (prowizję) od umów ubezpieczenia zawartych za jego pośrednictwem i przez niego obsługiwanych. Zasady naliczania prowizji zostały uregulowane w odpowiednich Załącznikach Produktowych. Z zastrzeżeniem innych warunków określonych w Umowie, prowizja należała się Agentowi pod warunkiem, że umowa ubezpieczenia została zawarta przez Towarzystwo z Klientem za pośrednictwem Agenta w okresie w którym:

- Agenta i Towarzystwo łączyła Umowa;

- Agent Został wpisany do Rejestru agentów ubezpieczeniowych, jako uprawniony do wykonywania działalności agencyjnej na rzecz Towarzystwa;

- Przedstawiciel działający w imieniu Agenta na rzecz Towarzystwa otrzymał numer identyfikacyjny, nadany przez Towarzystwo, uprawniający do wykonywania czynności agencyjnych na rzecz Towarzystwa;

- Przedstawiciel działający w imieniu Agenta na rzecz Towarzystwa był uprawniony do działania na rzecz Towarzystwa na podstawie pisemnego upoważnienia, którego wzór stanowił załącznik do Umowy;

- Przedstawiciel działający w imieniu Agenta na rzecz Towarzystwa nie został wykreślony w Rejestru Agentów ubezpieczeniowych uprawnionych do wykonywania czynności agencyjnych.

Przez umowę ubezpieczenia należało rozumieć umowę zawartą pomiędzy Ubezpieczającym a Towarzystwem za pośrednictwem Agenta, na podstawie której Ubezpieczony został objęty ubezpieczeniem na życie.

Okresem rozliczeniowym był miesiąc kalendarzowy. Prowizja miała być wypłacana na rachunek wskazany przez Agenta na podstawie faktury VAT, w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania przez Towarzystwo.

Podstawą obliczenia łącznej prowizji należnej Agentowi był raport przekazywany Agentowi przez Towarzystwo w formie elektronicznej, w terminie do 10 dnia roboczego miesiąca następującego po miesiącu, za który prowizja była należna.

W przypadku złożenia przez właściciela polisy, Ubezpieczonego lub innej osoby uprawnione skargi na działania lub zaniechania Przedstawiciela, Towarzystwo miało prawo zwrócić się do Agenta o przekazanie wszelkich wyjaśnień w sprawie skargi, a Agent miał obowiązek przekazać na piśmie Towarzystwu wyjaśnienia w terminie do 5 dni roboczych licząc od dnia otrzymania od Towarzystwa żądania wyjaśnienia sprawy. W przypadku otrzymania przez Agenta skargi od Klienta, Agent zobowiązany był niezwłocznie przekazać taką skargę Towarzystwu.

W § 6 ust. 17 Umowy zastrzeżono dla Towarzystwo prawo do czasowego wstrzymania wypłaty wszystkich niewypłaconych Agentowi prowizji w przypadku bezspornych podejrzeń ze strony Towarzystwa, co do niezgodności działań Agenta (Przedstawiciela Agenta) z Umową lub przepisami prawa. W takim przypadku prowizja mogła być zatrzymana do momentu zakończenia postępowania wyjaśniającego, nie dłużej niż na 3 miesiące od dnia, w którym prowizja powinna zostać wypłacona.

Umowa została zawarta na czas nieoznaczony.

Wszelkie załączniki do Umowy stanowiły jej integralną część.

Umowa mogła być wypowiedzenia bez zachowania terminów wypowiedzenia z powodu niewykonywania obowiązków określonych Umową przez jedną ze stron w całości lub znacznej części, a także w przypadku zaistnienia nadzwyczajnych okoliczności.

Prawo to przysługiwało Towarzystwu wówczas gdy:

- działania Agenta narażało na szkodę dobre imię lub wizerunek Towarzystwa;

- działania Agenta narażało lub powodowało szkodę materialną Towarzystwa lub klientów;

- Agent otrzymał dodatkowe korzyści od klientów w związku z wykonywaniem Czynności Agencyjnych lub też takich korzyści żąda albo uzależnia wykonywanie Czynności Agencyjnych od ich otrzymywania;

- Agent zaprzestał prowadzenia działalności agencyjnej;

- Organ nadzoru zakazał Towarzystwu, w drodze decyzji, korzystania z usług Agenta;

- Agent naruszył postanowienia Umowy dotyczące ochrony tajemnicy lub ochrony danych osobowych;

- Agent naruszył inne postanowienia Umowy lub przepisy prawa.

W Umowie zawarto zastrzeżenie, że żadne prawa ani obowiązki wynikające z Umowy nie mogą być przenoszone na osoby trzecie bez pisemnej zgody drugiej strony, z wyjątkiem wyraźnego upoważnienia wynikające z zapisów Umowy.

W Aneksie nr (...) do ww. Umowy zawartym dnia 9.01.2013 r. strony przyznały Agentowi prawdo do dodatkowej prowizji na warunkach szczegółowo określonych w Aneksie.

Dnia 22 lipca 2013 r. strony podpisały kolejny Aneks do umowy o pośrednictwo ubezpieczeniowe, na mocy której Towarzystwo powierzyło Agentowi prowadzenie szkoleń dla osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych.

Dnia 02 sierpnia 2013 r. strony podpisały kolejny Aneks do umowy o pośrednictwo ubezpieczeniowe, na mocy którego Towarzystwo zleciło Agentowi oferowanie osobom wskazanym przez Towarzystwo (Potencjalni Klienci) produktów Towarzystwa określonych w Umowie o pośrednictwo ubezpieczeniowe.

W Aneksach z dnia 1 kwietnia 2014 r. do Umowy o pośrednictwo ubezpieczeniowe, strony nadały nowe brzmienie Załącznikowi Produktowemu Grupowego (...) oraz nowe brzmienie Załącznikowi Produktowemu Planu Ubezpieczeniowego z Funduszami Kapitałowymi „(...)”.

- dowód : Umowa o pośrednictwo ubezpieczeniowe k. 16-20.

Aneksy do Umowy wraz z załącznikami k. 95-115.

zeznania świadka P. J. k. 661-662.

W § 1 Załącznika A do ww. Umowy, wskazano, że w ramach (...) Towarzystwo powierza Agentowi:

- pośredniczenie przy zawieraniu umów ubezpieczenia opisanych w Załącznikach Produktowych;

- uczestniczenie w wykonywaniu i administrowaniu umów ubezpieczenia opisanych w Załącznikach produktowych;

- wykonywanie innych czynności wymienionych w załącznikach do Umowy.

Zgodnie z § 1 ust. 2 i 3 Załącznika A czynności agencyjne w ramach pośrednictwa ubezpieczeniowego Agent mógł wykonywać wyłącznie przy pomocy osób fizycznych związanych z Agentem umową o pracę, umową zlecenia lub pozostającą z nim w stosunku prawnym o podobnych charakterze, które po weryfikacji kandydatów przez Agenta i Towarzystwo zgodnie z wymogami Ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, zostały wpisane do Rejestru agentów ubezpieczeniowych (Przedstawiciel) prowadzonego przez KNF, w zakresie wykonywania czynności agencyjnych na rzecz Towarzystwa. Przedstawiciele mogli przystąpić do wykonywania czynności agencyjnych określonych w Umowie po otrzymaniu numeru identyfikacyjnego nadawanego przez Towarzystwo.

W § 1 ust. 9 Załącznika A wprowadzono zastrzeżenie, że Agent ani Przedstawiciele nie zostali uprawnieni do przyjmowania jakichkolwiek składek ubezpieczeniowych bezpośrednio od Klientów (zarówno gotówkowych , jak i w formie przelewu), przyjmowania w imieniu Towarzystwa jakichkolwiek innych wpłat Klientów, w związku z oferowaniem i sprzedażą produktów Towarzystwa, ani też powołując się w jakikolwiek sposób na Towarzystwo, bądź inne podmioty wchodzące w skład Grupy (...). Wszelkie płatności związane z umową ubezpieczenia powinny być dokonywane przez Klienta przelewem na bankowy rachunek Towarzystwa wskazany w polisie.

W przypadku gdyby Agent pobrał w imieniu Towarzystwa składkę ubezpieczeniową od Klienta, miał być obciążany obowiązkiem zapłaty Towarzystwu kary umownej w wysokości pięciokrotności pobranej od Klienta kwoty. (§ 1ust. 10 Załącznika A).

W § 4 pkt III Załącznika A, zakazano Agentowi oraz Przedstawicielom współpracującym z Agentem m.in.:

- sugerowania Klientowi jakichkolwiek niepotwierdzonych prognoz dotyczących wartości polis w przyszłości;

- regulowania jakichkolwiek płatności w imieniu Klienta lub na jego rzecz;

- podpisywania i sporządzania jakichkolwiek dokumentów za Klienta lub w jego imieniu;

- dzielenia się z Klientem prowizją lub proponowania Klientowi gratyfikacji finansowych za złożenie wniosku o ubezpieczenie;

- oferowania promocyjnych warunków zawarcia którejkolwiek z umów, jeżeli Towarzystwo nie wprowadza takich promocji.

Załącznik B zawierał oświadczenie Agenta o tym, że nie wykonuje czynności agencyjnych na rzecz innego zakładu ubezpieczeń w zakresie tego samego działu ubezpieczeń oraz zobowiązanie do niezwłocznego zawiadomienia Towarzystwa o podjęciu się wykonywania czynności agencyjnych na rzecz innego zakładu ubezpieczeń w zakresie tego samego działu ubezpieczeń, w czasie trwania niniejszej Umowy.

Zgodnie z Załącznikiem Produktowym (...) od Umowy Indywidualnego ubezpieczenia inwestycyjnego naliczana miała być w 1 roku trwania Umowy prowizja początkowa w wysokości 120% sumy składek całkowitych należnych za 1 rok polisowy. Prowizja początkowa miała być naliczona Agentowi „z góry” w związku z wystawieniem polisty, niezależnie od częstotliwości opłacania składek przez ubezpieczającego. Prowizja ta miała być naliczana zaliczkowo z wyjątkiem jej bezzwrotnej części, jaką była prowizja za pośredniczenie przy zawarciu umowy.

Zgodnie z Załącznikiem Produktowym Ochrona+ od umowy Terminowego Ubezpieczenia (...) naliczana miała być w 1 roku trwania umowy prowizja początkowa w wysokości 90% sumy składek całkowitych należnych za 1 rok polisowy. Prowizja początkowa miała być naliczona Agentowi „z góry” w związku z wystawieniem polisy, niezależnie od częstotliwości opłacania składek przez ubezpieczającego. Prowizja ta miała być naliczana zaliczkowo z wyjątkiem jej bezzwrotnej części, jaką była prowizja za pośredniczenie przy zawarciu umowy.

- dowód : Załącznik A, B, Załączniki Produktowe k. 21 – 28.

wyjaśnienia za powoda P. M. (1) k. 894-897.

(...) Towarzystwo (...) S.A. udzieliło (...) S.A. pełnomocnictw do wykonywania czynności agencyjnych zgodnych z Umową.

- dowód : pełnomocnictwa k. 116-120.

Dnia 10.09.2013 r. A. Z. (1) wypełniła „Formularz danych kandydata dla zewnętrznych firm dystrybucyjnych”, a także złożyła - jako pracownik/współpracownik (...) S.A. (dalej Przedstawiciel) oświadczenie, że:

– zważywszy na umowę o pośrednictwo ubezpieczeniowe zawartą przez (...) S.A. i (...) Towarzystwo (...) S.A. – będzie wykonywała na rzecz Towarzystwa czynności agencyjne w ramach pośrednictwa ubezpieczeniowego,

- zobowiązuje się do wykonywania czynności agencyjnych ściśle według wskazówek Agenta;

- przyjmuje do wiadomości, że nie jest uprawniona do zawierania umów ubezpieczenia i wystawiania polis ubezpieczeniowych, składania w imieniu Towarzystwa oświadczeń woli w sprawach roszczeń o wypłatę świadczeń ubezpieczeniowych i innych świadczeń z tytułu umów ubezpieczenia, a także do ustanawiania w imieniu Towarzystwa zabezpieczeń na prawach wynikających z umów ubezpieczenia;

- przyjmuje do wiadomości, że będzie odpowiedzialna względem Towarzystwa lub jego klientów za szkodę wynikłą z niezastosowania się do treści niniejszego oświadczenia, w szczególności w zakresie nieprawidłowego wykonywania czynności agencyjnych albo niezachowania tajemnicy ubezpieczeniowej.

Identycznej treści oświadczenia złożyli następujący Przedstawiciele:

- M. R. – dnia 16 stycznia 2013 r.

- I. P. – dnia 16 stycznia 2013 r.;

- M. B. (1) – dnia 16 stycznia 2103 r.;

- T. K. – dnia 01 kwietnia 2013 r.;

- P. W. – dnia 01 lutego 2013 r.;

- A. Z. (2) – dnia 29 kwietnia 2013 r.;

- P. K. (2) – dnia 04 sierpnia 2013 r.;

- M. D. (1) – dnia 10 września 2013 r.;

- M. C. (1) – dnia 11 października 2013 r.;

- A. P. (1) – dnia 6 listopada 2013 r.;

- A. K. (1) – dnia 6 grudnia 2013 r.

Oświadczenia te zostały złożone wobec (...) S.A., a następnie przekazane wraz z kompletem niezbędnych dokumentów do wiadomości (...) Towarzystwa (...) S.A.

- dowód : formularze danych kandydata k. 121- 132.

zeznania świadka A. Z. (1) k. 853-853v.

wyjaśnienia za powoda P. M. (1) k. 894-897.

Przez pierwsze dwa lata obowiązywania ww. Umowy współpraca stron układała się wzorcowo. Powód zrealizował wszystkie założenia biznes planu opracowanego w momencie rozpoczęcia współpracy z pozwanym.

Powód był partnerem strategicznym pozwanego. Do powoda zgłaszały się osoby fizyczne prowadzące jednoosobowo działalność gospodarczą, które chciały na rzecz powoda wykonywać czynności agencyjne.

Przedstawiciele agenta inaczej określani skrótem OWCA tzn. Osoba Wykonująca Czynności Agencyjne, odbywali cykl szkoleń, który kończył się egzaminem. W trakcie tych szkoleń byli informowani, że nie wolno im pobierać składek bezpośrednio od klientów. Podobnie, niedopuszczalne było, aby ktoś inny niż przedstawiciel pośredniczył przy zawieraniu umowy ubezpieczenia. Zasadą było, że OWCA działała samodzielnie.

Bezpośredni nadzór nad prawidłowością działań Przedstawiali Agenta - powoda sprawowała wyznaczona komórka organizacyjna pozwanego.

Nigdy nie zdarzyło się, aby którykolwiek z Przedstawicieli powoda pobrał składkę ubezpieczeniową bezpośrednio od klienta.

- dowód : zeznania świadka J. O. k. 821;

zeznania świadka R. D. k. 825;

zeznania świadka P. J. k. 661-662;

zeznania świadka K. F. k. 662-663

zeznania świadka J. P. k. 664-665:

zeznania świadka T. D. k. 665-666:

zeznania świadka T. S. k. 680;

zeznania świadka P. I. k. 681;

zeznania świadka Ł. K. k. 681;

zeznania świadka M. C. (2) k. 682;

zeznania świadka A. B. (2) k. 683:

zeznania świadka K. G. k. 614-616.

wyjaśnienia za powoda P. M. (1) k. 894-897.

Dnia 06.08.2014 r. (...) S.A. w W. wystawił na rzecz (...) Towarzystwa (...) S.A. w W. fakturę VAT nr (...) na kwotę 544 586,42 zł z tytułu wynagrodzenia za czynności pośrednictwa w zakresie sprzedaży produktów ubezpieczeniowych zgodnie z umową z dnia 09.01.2013 r., płatną do dnia 19.08.2014 r.

Dnia 08.08.2014 r. (...) S.A. w W. wystawił na rzecz (...) Towarzystwa (...) S.A. w W. fakturę VAT nr (...) na kwotę 11 580 zł z tytułu wynagrodzenia za czynności pośrednictwa w zakresie sprzedaży produktów ubezpieczeniowych zgodnie z umową z dnia 09.01.2013 r., płatną do dnia 22.08.2014 r.

- dowód : faktury VAT k.29, 30.

Wraz z e-mailem z dnia 6 sierpnia 2014 r., 8.08.0214 r. i 22 sierpnia 2014 r. powód przekazał pozwanemu ww. fakturę VAT nr (...) w formie elektronicznej., a w e-mailu z dnia 5 sierpnia 2014 r. powód przekazał pozwanemu raport prowizyjny za lipiec 2014 r.

- dowód : korespondencją e-mailowa k. 31-51.

Przedstawiciel I. P. pośredniczyła w zawarciu umów Terminowego ubezpieczenia (...)

- dnia 31.01.2013 r. z Klientem D. Ś.;

- dnia 31.01.2013 r. z Klientem C. M.;

- dnia 31.01.2013 r. z Klientem R. M. (1);

- dnia 31.01.2013 r. z Klientem P. M. (2).

Przedstawiciel A. Z. (1) pośredniczyła w zawarciu umów Indywidualnego ubezpieczenia inwestycyjnego (...):

- dnia 24.06.2014 r. z Klientem R. K. (1);

- dnia 27.06.2014 r. z Klientami: Ł. F., R. K. (2), A. K. (2), P. S. (1), G. G. (1), I. G., K. K. (1), E. F.;

- dnia 30.06.2014 r. z Klientami: R. K. (1), J. M.; M. U.;

- dnia 13.06.2014 r. z Klientami: K. P. (2), R. K. (2);

- dnia 12.06.2014 r. z Klientami: Ł. F., R. K. (2),

- dnia 11.06.2014 r. z Klientem R. K. (2),

- dnia 10.06.2014 r. z Klientem M. J.,

- dnia 06.06.2014 r. z Klientem M. K. (4),

- dnia 05.06.2014 r. z Klientem A. S. (1),

- dnia 27.05.2014 r. z Klientem G. J. (1),

- dnia 26.05.2014 r. z Klientami: R. M. (2), M. Ś.;

- dnia 23.05.2014 r. z Klientem A. P. (2),

- dnia 30.04.2014 r. z Klientem M. K. (5),

- dnia 29.04.2014 r. z Klientem M. G.,

- dnia 28.04.2014 r. z Klientem G. G. (2),

- dnia 03.04.2014 r. z Klientem K. K. (2),

- dnia 31.03.2014 r. z Klientem J. B.,

- dnia 19.03.2014 r. z Klientem Ł. P.,

- dnia 22.01.2014 r. z Klientem R. K. (1).

Przedstawiciel M. C. (1) pośredniczyła w zawarciu umów:

- Ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi i składką regularną (...)– dnia 04.07.2014 r. z Klientem K. Ś.;

- Indywidualnego ubezpieczenia inwestycyjnego (...) z Klientem P. S. (2) dnia 23.05.2014 r.;

- Indywidualnego ubezpieczenia inwestycyjnego (...)z Klientem J. K. – dnia 26.06.2014 r.

Przedstawiciel M. D. (1) pośredniczył w zawarciu umowy Indywidualnego ubezpieczenia inwestycyjnego (...) dnia 10.10.2013 r. z Klientem M. Z..

Przedstawiciel A. P. (1) pośredniczyła w zawarciu umowy Terminowego ubezpieczenia (...) dnia 28.11.2013 r. z Klientem M. B. (2).

Przedstawiciel A. Z. (2) pośredniczyła w zawarciu umowy Indywidualnego ubezpieczenia inwestycyjnego (...) dnia 05.09.2013 r. z Klientem R. H..

Przedstawiciel T. K. pośredniczył w zawarciu umów Indywidualnego ubezpieczenia inwestycyjnego (...):

- dnia 26.09.2013 r. z Klientem W. K.;

- dnia 24.09.2013 r. z Klientem R. K. (3);

- dnia 26.09.2013 r. z Klientem R. K. (4);

- dnia 20.04.2013 r. z Klientem M. M.;

- dnia 22.02.2013 r. z Klientem D. W.;

- dnia 27.03.2013 r. z Klientem A. Ż.;

- dnia 27.02.2013 r. z Klientem A. B. (3).

Przedstawiciel T. K. pośredniczył w zawarciu umowy Terminowego ubezpieczenia (...)dnia 27.06.2013 r. z Klientem K. B. (2).

Przedstawiciel P. K. (2) pośredniczył w zawarciu umów Terminowego Ubezpieczenia (...)

- dnia 22.09.2013 r. z Klientem R. W.;

- dnia 21.09.2013 r. z Klientem K. S.;

- dnia 30.12.2013 r., z Klientem M. S. (1)

- dnia 19.03.2014 r. z Klientem R. M. (3).

Przedstawiciel P. W. pośredniczył przy zawarciu umów Indywidualnego ubezpieczenia inwestycyjnego (...):

- dnia 27.07.2014 r. z Klientem A. K. (1);

- dnia 26.02.2013 r. z Klientem P. Ć.;

- dnia 27.02.2013 r. z Klientem G. J. (2);

- dnia 28.02.2013 r. z Klientem M. K. (6);

Przedstawiciel M. B. (1) pośredniczył w zawarciu umowy Terminowego ubezpieczenia (...)dnia 19.03.2013 r. z Klientem S. A..

- dowód : umowy ubezpieczenia k. 142- 372.

zeznania świadka A. Z. (1) k. 853-853v.

Łączna suma składek uiszczonych przez klientów, którzy zawarli umowy ubezpieczenia na życie za pośrednictwem ww. Przedstawicieli Agenta - (...) S.A. w okresie od 1 stycznia 2013 r. do 30 listopada 2014 r. wyniosła 259 876,71 zł.

- dowód : zestawienie k. 373-374v., 377; 378-399.

Oświadczenie (...) k. 375.

Konsultanci (...) Towarzystwo (...) S.A. w rozmowach telefonicznych z klientami: G. J. (1), Ł. P., K. B. (1), A. S. (1), dowiedzieli się, że klienci ci nie mieli nigdy kontaktu z A. Z. (1) podpisaną na wniosku o zawarcie umów ubezpieczenia. Jedyną osobą, która przedstawiła im ofertę pozwanego, udzielała wszelkich informacji i obsługiwała polisy w trakcie trwania umów był P. K. (1).

Wymienieni klienci sami opłacali składki na poczet polis, z wyjątkiem A. S. (1), który polecił innej osobie opłacanie składek.

Wszystkie składki uiszczone na poczet dwóch polis przez G. J. (1) wpłynęły na rachunek bankowy pozwanego.

W przypadku klienta K. B. (1) czynności wyjaśniające pracowników pozwanego pozwoliły na ustalenie, że P. K. (1) reprezentujący firmę (...) Spółkę z o.o. przedstawił temu klientowi kilka produktów znajdujących się zarówno w ofercie (...) Spółki z o.o., jak i (...). K. B. (1) znał P. K. (1) od wielu lat, z racji wcześniejszej współpracy. P. K. (1) zaprezentował K. B. (1) produkt o nazwie (...). Pozostałe produkty znajdowały się w ofercie innego podmiotu niż (...), ale P. K. (1) przedstawił je wszystkie na papierze firmowym (...). P. K. (1) dokonał płatności na poczet tych produktów na numer rachunku wskazany w tych dokumentach, ale po pewnym czasie i po tym jak został wezwany na przesłuchanie do Komendy Policji, zorientował się, że jego pieniądze nie trafiły do pozwanego. Wówczas K. B. (1) zainicjował spotkanie z P. K. (1) i zwrócił się do niego o zwrot dokonanych wpłat. P. K. (1) zgodził się na tę propozycję i zwrócił K. B. (1) otrzymane od niego pieniądze. Rezygnacja z umowy zawartej za pośrednictwem P. K. (1) nie dotyczyła jednak produktu (...), na poczet której ww. Klient dokonuje samodzielnie wpłat składek na rachunek pozwanego.

Z ustaleń poczynionych przez strony w trakcie postepowania wyjaśniającego wynikało również, że P. K. (1) jako prezes zarządu Spółki (...) Spółką z o.o. (dalej: (...)) zatrudniał A. Z. (1), która jako jedyna miała uprawnienia OWCA i jako jedyna w tej Spółce mogła doprowadzić do zawarcia umowy ubezpieczenia. W czerwcu 2017 r. A. Z. (1) zawarła związek małżeński z P. K. (1).

Na jednym ze spotkań stron, w którym uczestniczył P. K. (1), wyjaśnił on, że oferuje swoje produkty klientom pozyskanym przez A. Z. (1) i tych swoich klientów zdarza się, że opłaca składki.

Nigdy – w trakcie postępowania wyjaśniającego - nie znaleziono żadnego dowodu na to, że A. Z. (1) pobrała składkę ubezpieczeniową od klienta pozyskanego dla pozwanego.

Powód nigdy nie współpracował z (...) Spółką z o.o., nie udzielał jej żadnych pełnomocnictw do działania w swoim imieniu.

- dowód : płyta z nagraniami k. 133.

zeznania świadka A. S. (2) k. 821-822

zeznania świadka P. J. k. 661-662

zeznania świadka G. J. (1) k. 663-664:

zeznania świadka K. B. (1) k. 664;

zeznania świadka M. C. (2) k. 682;

zeznania świadka M. D. (2) k. 682

zeznania świadka K. G. k. 614-616:

zeznania świadka P. K. (1) k. 853v.-854v.:

Pozwany sporządził dokument zatytułowany: Zestawienie składek opłacanych za klientów, którzy zawarli umowy ubezpieczenia za pośrednictwem (...) S.A. na łączną sumę 259 876,71 zł. Wśród osób trzecich, które dokonały wpłat byli:

- M. R.;

- M. B. (1);

- I. P.;

- A. K. (1)

- K. P. (1);

- P. K. (2);

- A. Z. (2)

- A. P. (1)

- M. C. (1);

- A. K. (1);

- M. K. (1);

- K. J.;

- (...);

- P. K. (1).

(...) S.A. po otrzymaniu tego dokumentów podjęła czynności wyjaśniające, podczas których ustaliła, że wpłat tych dokonywały najczęściej osoby spokrewnione z Klientami pozwanego. M. K. (1) natomiast dokonywał wpłat za klientów na polecenie P. K. (1), z którym współpracował w ramach spółki tego ostatniego tj. (...) Spółki z o.o.

M. K. (1) nigdy nie łączyła żadna umowa z (...) S.A. Nigdy też nie oferował produktów pozwanego, nigdy nie pośredniczył w zawieraniu umów ubezpieczenia na rzecz pozwanego. M. K. (1) polecał swoich klientów spółce (...) należącej do P. K. (1) i z tego tytułu otrzymywał wynagrodzenie.

Powód jako Agent nie miał jednak ani danych ani dostępu do rachunku bankowego pozwanego, na który Klienci dokonywali wpłat składek. Z tych przyczyn również powód nie miał możliwości zaobserwowania kto dokonuje wpłat składek. Takich informacji mógł powodowi udzielić wyłącznie pozwany w stosownym raporcie.

- dowód : zestawienie k. 577-579.

odpis z KRS k. 580-582; 585-586;

zeznania świadka M. K. (1) k. 893 – 894;

zeznania świadka A. S. (2) k. 821-822;

zeznania świadka J. P. k. 664-665:

wyjaśnienia za powoda P. M. (1) k. 894-897.

zeznania świadka M. C. (2) k. 682;

zeznania świadka M. D. (2) k. 682

zeznania świadka A. Z. (1) k. 853-853v.

W piśmie z dnia 05 września 2014 r. pozwany powiadomił powoda, że skorzystał z przysługującego mu na podstawie § 6 pkt. 17 Umowy o pośrednictwo ubezpieczeniowe z dnia 9 stycznia 2013 r., uprawnienia do wstrzymania wypłaty prowizji. Zgodnie z tym zapisem bowiem w przypadku bezspornych podejrzeń ze strony Towarzystwa co do niezgodności działań Agenta (w tym osób fizycznych wykonujących czynności agencyjne w jego imieniu) z Umową lub przepisami prawa, Towarzystwu przysługuje uprawnienie do wstrzymania wpłaty wszystkich niewypłaconych Agentowi prowizji. Pozwany wyjaśnił jednocześnie, że podstawą decyzji Towarzystwa są ujawnione okoliczności naruszenia Umowy lub stanowiące naruszenie prawa: przypadki wykonywania czynności agencyjnych w postaci prezentacji oferty Towarzystwa, rozmowy sprzedażowej, przyjmowania wniosków ubezpieczeniowych, doręczania dokumentów ubezpieczenia w imieniu Agenta przez osoby nieupoważnione, w tym niezgłoszone przez Towarzystwo do rejestru Agenta w KNF, przypadki przyjmowania środków pieniężnych od klientów na poczet składek ubezpieczeniowych oraz opłacania składek na rachunek polisy klientów.

Pozwany wyjaśnił w piśmie, że powyższe ustalenia są wykazane zarejestrowanymi rozmowami z klientami, pisemnymi oświadczeniami klientów oraz dowodami w postaci przelewów bankowych tytułem składek na rachunek polis klientów.

- dowód : pismo pozwanego k. 52.

zeznania świadka P. J. k. 661-662

wyjaśnienia za powoda P. M. (1) k. 894-897.

W piśmie z dnia 13 października 2014r. (...) S.A. zwróciła się do (...) Towarzystwa (...) S.A. z prośbą o wdrożenie na czas trwającej kontroli tych obszarów współpracy, które mają wpływ na bieżące procedowanie sprzedanych produktów, a także możliwe jak najszybsze zakończenie kontroli i przekazanie wniosków oraz zaleceń do wdrożenia, a tym samym odblokowanie pozostałych obszarów współpracy. Powód wskazał, że prowadzona od 13 czerwca 2014 r. kontrola całkowicie sparaliżowała jego bieżącą działalność. Powód przyznał jednocześnie, że kontrola ta jest całkowicie zasadna, a stwierdzone nieprawidłowości – naganne i niedopuszczalne. Zobowiązał się również do ścisłego egzekwowania procedury, aby definitywnie wyeliminować możliwość pojawienia się nieprawidłowości. Jednocześnie zadeklarował pełną gotowość do zastosowania sugerowanych zmian i uszczelnienia procesu. Powód powołał się również na swoje nastawienie na długoletnią współpracę z pozwanym i poczynione w związku z tym duże inwestycje.

- dowód : pismo powoda k. 517-518.

zeznania świadka P. J. k. 661-662;

zeznania świadka K. G. k. 614-616;

wyjaśnienia za powoda P. M. (1) k. 894-897.

W e-mailu z dnia 26 listopada 2014 r. (...) Towarzystwo (...) S.A. wyjaśniało powodowi, że wstrzymanie wypłaty prowizji nastąpiło z uwagi na uzasadnione podejrzenie Towarzystwa, co do niezgodności działań powoda z postanowieniami Umowy, a w szczególności w zakresie dopuszczania do wykonywania czynności agencyjnych przez osoby nieupoważnione przez Towarzystwo oraz nieprawidłowości w opłacaniu składek od umowy ubezpieczenia. Wszczęte przez Towarzystwo postępowanie wyjaśniające te okoliczności potwierdziło i z tych przyczyn Towarzystwo zażądało zakończenia współpracy z A. Z. (1). W związku z tym Towarzystwo poddało w wątpliwość prawo powoda do domagania się prowizji w pierwotnie wyliczonej wysokości. Pomimo tych okoliczności, biorąc pod uwagę podjęte przez powoda działania naprawcze oraz zadeklarowaną na spotkaniu z Towarzystwem z dnia 26.11.2014 r. chęć dalszej współpracy, Towarzystwo zaproponowało powodowi jednorazową wypłatę kwoty 300 000 zł oraz zawarcie porozumienia dotyczącego warunków dalszej współpracy. Do zawarcia tego porozumienia jednak nie doszło. Nie mniej jednak powód był zapewniany przez pozwanego, że otrzyma wynagrodzenie wynikające z wystawionych przez niego faktur. Po ujawnieniu nieprawidłowości w działaniach A. Z. (1) powód wypowiedział jej pełnomocnictwa i odebrał wszelkie uprawnienia do działania jako Przedstawiciel powoda.

- dowód : e-mail k. 478-479.

Projekt porozumienia k. 469-474.

zeznania świadka P. J. k. 661-662;

zeznania świadka K. G. k. 614-616;

wyjaśnienia za powoda P. M. (1) k. 894-897.

W piśmie z dnia 27 listopada 2014 r. pełnomocnik (...) S.A. wezwał (...) Towarzystwo (...) S.A. do zapłaty kwoty 544 586,42 zł (wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 14 sierpnia 2014 r.) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 25 listopada 2014 r., w terminie 3 dni od otrzymania niniejszego wezwania, nie później niż 1 grudnia 2014 r.

- dowód : wezwanie do zapłaty, pełnomocnictwo k. 53-54.

Do e-maila z dnia 2 grudnia 2014 r. przedstawiciel (...)S.A. przesłał powodowi m.in. projekt Porozumienia, którego zawarcie strony uzgadniały wcześniej na spotkaniu oraz w korespondencji mailowej, w trakcie postępowania wyjaśniającego prowadzonego przez pozwanego. Porozumienie to zawierało stwierdzenie, że z uwagi na podjęte przez Agenta działania naprawcze oraz w celu zabezpieczenia ewentualnych roszczeń Towarzystwa o zwrot wypłaconej z góry prowizji, kwoty wynikające z faktur wystawionych przez (...) o numerach m.in. (...) r. i (...), na łączną sumę 822 891 zł oraz 5 304,54 zł zostaną spłacone przez (...) w ten sposób, że kwota 300 000 zł zostanie wpłacona w ciągu 3 dni od podpisania niniejszego Porozumienia, a następne kwoty (pierwsza w wysokości 244 586,42 zł i druga 70 902,28 zł) po spełnieniu przez (...) warunków opisanych w dalszej części Porozumienia.

- dowód : e-maile wraz z załącznikiem k. 468- 479.

Dnia 5 grudnia 2014 r. (...) Towarzystwo (...) S.A. złożyło wobec (...) S.A. oświadczenie o wypowiedzeniu Umowy o pośrednictwo ubezpieczeniowe bez zachowania terminu wypowiedzenia. Jako podstawę wypowiedzenia pozwany wskazał § 8 ust. 4 zdanie drugie Umowy, a w szczególności:

- naruszenie przez Agenta lub osoby, którym Agent powierzył wykonywanie czynności agencyjnych przepisów ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym oraz § 1 ust. 2 Załącznika A do Umowy, poprzez wykonywanie przez Agenta czynności agencyjnych przy pomocy osób fizycznych nieupoważnionych przez Towarzystwo do ich wykonywania na rzecz Towarzystwa i niezgłoszonych jako takie do Rejestru agentów ubezpieczeniowych prowadzonego przez KNF;

- naruszenie przez Agenta § 1 ust. 9 Załącznika A do Umowy zakazującego przyjmowania jakichkolwiek składek ubezpieczeniowych bezpośrednio od klientów, jakichkolwiek innych wpłat w związku z oferowaniem produktów Towarzystwa, ani też powołując się w jakiekolwiek sposób na Towarzystwo czy inne podmioty wchodzące w skład Grupy (...) poprzez przyjmowanie takich płatności od klientów;

- naruszenie przez Agenta postanowień § 5 Umowy oraz przepisów prawa, poprzez udostepnienie danych osobowych klientów, w tym danych mogących stanowić tajemnicę ubezpieczeniową nieupoważnionym osobom trzecim;

- działania narażające na szkodę i mogące powodować realną szkodę majątkową dokumentom oraz klientów poprzez wyczerpujące znamiona przestępstwa przeciwko dokumentom oraz przestępstwa oszustwa lub usiłowania oszustwa działania osób i podmiotów, którym Agent powierzył wykonywanie określonych czynności, polegające na spreparowaniu dokumentów finansowych na podobieństwo dokumentów wystawionych przez Towarzystwo, zawieraniu na ich podstawie fikcyjnych umów finansowych, dotyczących nieistniejących produktów finansowych i przyjmowaniu środków od klientów na poczet tych nieistniejących produktów;

- zachowania narażające na szkodę dobre imię i wizerunek Towarzystwa poprzez wykorzystywanie przez osoby i podmioty, którym Agent powierzył wykonywanie określonych czynności oznaczeń i firmy Towarzystwa w działaniach stanowiących przestępstwo, w tym poprzez preparowanie dokumentów mających sugerować jakoby pochodziły od Towarzystwa, informowaniu klientów o niemających miejsca działaniach Towarzystwa.

Jednocześnie pozwany poinformował powoda, że wobec stwierdzonych naruszeń, Agent zobowiązany jest na podstawie § 1 ust. 10 Umowy do zapłaty na rzecz Towarzystwa kary umownej w wysokości pięciokrotności pobranej od klienta kwoty, co przy ustalonej wartości pobranej od klienta w kwocie 259 876,71 zł oznacza zobowiązanie Agenta do zapłacenia kary umownej w wysokości 1 299 383,55 zł. Wierzytelność ta jest wymagalna.

Towarzystwo oświadczyło również, że potrąca przysługującą Towarzystwu i wymagalną wierzytelność z tytułu przedmiotowej kary umownej we wskazanej wyżej wysokości z wymagalnymi wierzytelnościami Agenta z tytułu wynagrodzenia prowizyjnego, jednocześnie wzywając Agenta do zapłaty w terminie 7 dni kary umownej w pozostałym zakresie. Pozwane Towarzystwo zastrzegło jednocześnie, że w przypadku ustalenia, że przedmiotowe wynagrodzenie prowizyjne z uwagi na ujawnione nieprawidłowości jest Agentowi nienależne w całości lub w części, Towarzystwo zastrzega sobie prawo dochodzenia od Agenta kary umownej odpowiednio w całości lub w pozostałej części.

- dowód : oświadczenie o wypowiedzeniu k. 55-57.

zeznania świadka A. S. (2) k. 821-822.

wyjaśnienia za powoda P. M. (1) k. 894-897.

W piśmie z dnia 8 grudnia 2014 r. powód oświadczył wobec (...) Towarzystwa (...) S.A., że nie akceptuje wypowiedzenia Umowy, tym samym nie akceptuje zgłoszenia kar umownych i ich potrącenia z wymagalną prowizją. Powód zaproponował ponownie spotkanie celem zawarcia porozumienia.

- dowód : pismo powoda k. 523.

wyjaśnienia za powoda P. M. (1) k. 894-897.

W piśmie z dnia 15 grudnia 2014 r. pozwany (...) Towarzystwo (...) S.A. – w odpowiedzi na wezwanie powoda do zapłaty należności z faktury VAT nr (...) – poinformował, że w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pośrednictwo ubezpieczeniowe, dokonał potrącenia przysługujących Towarzystwu wierzytelności z tytułu naliczonych kar umownych z wierzytelnościami powoda w tym wynikającymi z ww. faktury VAT. Na skutek potracenia wierzytelność powoda uległa całkowitemu umorzeniu.

- dowód : pismo pozwanego k.58.

W e-mailu z dnia 08.01.2015 r. M. S. (2) w imieniu (...) przesłała powodowi rozliczenie prowizyjne za grudzień 2014 r. na kwotę – 12 502,67 zł.

W e-mailu z dnia 5.02.2015 r. M. S. (2) w imieniu (...) przesłała powodowi rozliczenie prowizyjne za styczeń 2015 r. na kwotę - 17 954,22 zł.

W e-mailu z dnia 4.03.2015 r. M. S. (2) w imieniu (...) (...) przesłała powodowi rozliczenie prowizyjne za luty 2015 r. na kwotę – 57 721,98 zł.

W e-mailu z dnia 3.04.2015 r. M. S. (2) w imieniu (...) (...) przesłała powodowi rozliczenie prowizyjne za marzec 2015 r. na kwotę -49 909,19 zł.

W e-mailu z dnia 6.05.2015 r. M. S. (2) w imieniu (...) (...) przesłała powodowi rozliczenie prowizyjne za kwiecień 2015 r. na kwotę – 330 678,42 zł .

W e-mailu z dnia 10.06.2015 r. M. S. (2) w imieniu (...) (...) przesłała powodowi rozliczenie prowizyjne za maj 2015 r. na kwotę - 32 674,31 zł.

W e-mailu z dnia 3.07.2015 r. M. S. (2) w imieniu (...) (...) przesłała powodowi rozliczenie prowizyjne za czerwiec 2015 r. na kwotę – 13 060,29 zł.

W e-mailu z dnia 5.08.2015 r. M. S. (2) w imieniu (...) (...) przesłała powodowi rozliczenie prowizyjne za lipiec 2015 r. na kwotę – 16 549,65 zł.

W e-mailu z dnia 4.09.2015 r. M. S. (2) w imieniu (...) (...) przesłała powodowi rozliczenie prowizyjne za sierpień 2015 r. na kwotę -236,69 zł.

W e-mailu z dnia 6.10.2015 r. M. S. (2) w imieniu (...) (...) przesłała powodowi rozliczenie prowizyjne za wrzesień 2015 r. na kwotę – 1 479,71 zł.

W e-mailu z dnia 4.11.2015 r. M. S. (2) w imieniu (...) (...) przesłała powodowi rozliczenie prowizyjne za październik 2015 r. na kwotę – 4 788,49 zł.

Powyższe rozliczenia prowizyjne za okres od grudnia 2014 r. do października 2015 r. wykazały ujemną prowizję na kwotę – 537 555,62 zł.

- dowód : rozliczenia prowizyjne k. 435-467.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w całości zasługiwało na uwzględnienie.

W sprawie nie było sporu co do tego, że strony – w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – dnia 9 stycznia 2013 r. zawarły umowę o pośrednictwo ubezpieczeniowe, na podstawie której pozwany zlecił powodowi świadczenie usług pośrednictwa ubezpieczeniowego. Nie było również sporu co do wzajemnych praw i obowiązków wynikających dla obu stron, zarówno z Umowy, jak i załączników do niej (stanowiących jej integralną część).

Z uwagi na prezentowane przez strony stanowiska, zadaniem Sądu w niniejszym postępowaniu było ustalenie, czy powód wywiązał się z obowiązków przyjętych w ww. Umowie, a co za tym idzie, czy nabył wobec pozwanego roszczenie o wypłatę prowizji w wysokości wynikającej z faktur dołączonych do pozwu. Czy też rację ma pozwany twierdząc, że powód naruszył postanowienia łączącej strony Umowy, co dawało pozwanemu prawo do jej rozwiązania bez wypowiedzenia i obciążenia powoda karą umowną następnie zgłoszoną do potrącenia.

Stosownie do przepisu art. 354 k.c. – statuującego generalną zasadę obowiązującą przy wykonywania wszelkiego rodzaju zobowiązań - zarówno wierzyciel, jak i dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno-gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje - także w sposób odpowiadający tym zwyczajom.

Nadto, dłużnik obowiązany jest do staranności ogólnie wymaganej w stosunkach danego rodzaju. Należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej określa się przy uwzględnieniu zawodowego charakteru tej działalności. (art. 355 k.c.)

Na tle powołanych przepisów w nauce i judykaturze panuje pogląd, zgodnie z którym podstawowym kryterium określającym sposób wykonania zobowiązania jest jego treść, czyli uprawnienia i obowiązki stron, które są wyraźne, w sposób nie budzący wątpliwości, określone w ramach łączącego strony stosunku prawnego. Treść tę określa źródło zobowiązania, jeśli źródłem tym jest umowa, to – w razie potrzeby – treść zobowiązania dookreślają odpowiednie przepisy prawa (art. 56 k.c.) bezwzględnie obowiązujące, a dyspozytywne w zakresie w jakim nie zostały wyłączone wola stron. W razie wątpliwości co do treści oświadczenia woli dokonuje się jej wykładni według reguł interpretacyjnych z art. 65 k.c. W stosunku do treści zobowiązania kryteria wykonania zobowiązania, wynikające z celu społeczno-gospodarczego oraz ustalonych zwyczajów, mają charakter jedynie uzupełniający. Kryterium celu społeczno-gospodarczego odwołuje się do obiektywnych funkcji i celów konkretnego zobowiązania ze względu np. na określony rodzaj działalności gospodarczej, typowe oczekiwania stron związane z danym rodzajem stosunków, charakter profesjonalny danego podmiotu lub jego brak. (por. uchwała SN z dnia 18 grudnia 1990 r., III CZP 67/90)

Z kolei sposób wykonania zobowiązania obejmuje wszystkie elementy dotyczące zachowania dłużnika związane ze spełnieniem świadczenia.

Kryterium staranności zawodowej (o której mowa w art. 355 § 2 k.c.) obejmuje takie powinności, które pozostają w związku z zawodowym charakterem działalności gospodarczej i przez to wyznaczają uzasadnione oczekiwaniami kontrahenta.

Zgodnie z przepisem art. 2 Ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym z dnia 22 maja 2003 r. (Dz.U. Nr 124, poz. 1154) w brzmieniu z czasu obowiązywania umowy stron, pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia. Pośrednictwo ubezpieczeniowe jest wykonywane wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych, z zastrzeżeniem art. 3.

Stosownie do przepisu art. 4 ust. 1 cytowanej ustawy, pośrednik ubezpieczeniowy wykonuje: czynności w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń, zwane dalej "czynnościami agencyjnymi", polegające na: pozyskiwaniu klientów, wykonywaniu czynności przygotowawczych zmierzających do zawierania umów ubezpieczenia, zawieraniu umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności agencyjnych (działalność agencyjna). Agentem ubezpieczeniowym jest przedsiębiorca wykonujący działalność agencyjną na podstawie umowy agencyjnej zawartej z zakładem ubezpieczeń i wpisany do rejestru agentów ubezpieczeniowych. (art. 7 ust. 1)

Stosownie do przepisu art. 13 agent ubezpieczeniowy jest obowiązany:

1) okazywać klientowi przy pierwszej czynności należącej do zakresu działalności agencyjnej oraz na każde żądanie dokument pełnomocnictwa, o którym mowa w art. 12 ust. 1;

2) zwrócić zakładowi ubezpieczeń dokument pełnomocnictwa, o którym mowa w art. 12 ust. 1, oraz wszystkie wydane mu druki, materiały i inne dokumenty oraz rozliczyć się z zainkasowanych składek, jeżeli jego pełnomocnictwo wygasło lub zostało cofnięte;

3) zachować w tajemnicy wszystkie informacje uzyskane w związku z wykonywaniem czynności agencyjnych, dotyczące zakładu ubezpieczeń, drugiej strony umowy ubezpieczenia oraz podmiotu szukającego ochrony ubezpieczeniowej; obowiązek ten ciąży na agencie ubezpieczeniowym również po rozwiązaniu umowy agencyjnej;

4) powiadomić klienta, czy działa na rzecz jednego, czy wielu zakładów ubezpieczeń, i na żądanie klienta poinformować go o nazwach zakładów ubezpieczeń, na rzecz których wykonuje działalność agencyjną;

4a) poinformować klienta o:

a) firmie, pod którą wykonuje działalność agencyjną, oraz adresie siedziby,

b) wpisie do rejestru pośredników ubezpieczeniowych i sposobie sprawdzenia wpisu do rejestru,

Osoba fizyczna wykonująca czynności agencyjne jest obowiązana okazywać dokument upoważniający do działania w imieniu agenta ubezpieczeniowego. (art. 13 ust. 2)

Stosownie do przepisu art. 11 ust. 1 za szkodę wyrządzoną przez agenta ubezpieczeniowego w związku z wykonywaniem czynności agencyjnych odpowiada zakład ubezpieczeń, na rzecz którego agent ubezpieczeniowy działa, z zastrzeżeniem ust. 2. Przepisu art. 429 Kodeksu cywilnego nie stosuje się.

Nadzór nad działalnością agenta ubezpieczeniowego sprawuje zakład ubezpieczeń, na rzecz którego działa agent ubezpieczeniowy. (art. 18)

W oparciu o dowody z dokumentów zaoferowanych przez obie strony, a także z zeznań świadków J. O., R. D., P. J., K. F., J. P., T. D., T. S., P. I., Ł. K., M. C. (2), A. B. (2), K. G., a także z wyjaśnień za powoda P. M. (1), Sąd ustalił, iż powód w oparciu o udzielone przez pozwanego pełnomocnictwa działał jako agent ubezpieczeniowy na rzecz pozwanego pośrednicząc przy zawieraniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia przy pomocy tzw. przedstawicieli inaczej OWCA tj. Osób Wykonujących Czynności Agencyjne, którzy to przedstawiciele spełniali określone prawem uprawnienia.

Z ustaleń Sądu wynika również, że niespornym między stronami był sposób ustalania wysokości należnej powodowi prowizji z tytułu realizacji obowiązków umownych oraz fakt, że w dniach 06.08.2014 r. i 08.08.2014 r. powód – w oparciu o zapisy Umowy wystawił dwie faktury VAT pierwszą na kwotę 544 586,42 zł , a drugą – na kwotę 11 580 zł, obie z tytułu wynagrodzenia za czynności pośrednictwa w zakresie sprzedaży produktów ubezpieczeniowych wykonywane w miesiącu lipcu 2014 r.

Z zeznań wymienionych wyżej świadków, a także z korespondencji stron wynika, że współpraca stron układała się bardzo dobrze do września 2014 r., kiedy to pozwany powiadomił powoda, że korzysta z przysługującego mu na podstawie § 6 pkt. 17 Umowy o pośrednictwo ubezpieczeniowe z dnia 9 stycznia 2013 r., uprawnienia do wstrzymania wypłaty prowizji, a nadto, że wszczyna postępowanie wyjaśniające z uwagi na ujawnienie przez pozwanego okoliczności naruszenia Umowy przez powoda.

Niespornym między stronami było, iż w następstwie ustaleń poczynionych w toku postępowania wyjaśniającego, pozwany w piśmie z dnia 5 grudnia 2014 r. rozwiązał bez zachowania terminu wypowiedzenia Umowę o pośrednictwo ubezpieczeniowe łączącą go z powodem, a jako podstawę wypowiedzenia pozwany wskazał § 8 ust. 4 zdanie drugie Umowy, a w szczególności:

- naruszenie przez Agenta lub osoby, którym Agent powierzył wykonywanie czynności agencyjnych przepisów ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym oraz § 1 ust. 2 Załącznika A do Umowy, poprzez wykonywanie przez Agenta czynności agencyjnych przy pomocy osób fizycznych nieupoważnionych przez Towarzystwo do ich wykonywania na rzecz Towarzystwa i niezgłoszonych jako takie do Rejestru agentów ubezpieczeniowych prowadzonego przez KNF;

- naruszenie przez Agenta § 1 ust. 9 Załącznika A do Umowy zakazującego przyjmowania jakichkolwiek składek ubezpieczeniowych bezpośrednio od klientów, jakichkolwiek innych wpłat w związku z oferowaniem produktów Towarzystwa, ani też powołując się w jakiekolwiek sposób na Towarzystwo czy inne podmioty wchodzące w skład Grupy (...) poprzez przyjmowanie takich płatności od klientów;

- naruszenie przez Agenta postanowień § 5 Umowy oraz przepisów prawa, poprzez udostępnienie danych osobowych klientów, w tym danych mogących stanowić tajemnicę ubezpieczeniową nieupoważnionym osobom trzecim;

- działania narażające na szkodę i mogące powodować realną szkodę majątkową dokumentom oraz klientów, poprzez wyczerpujące znamiona przestępstwa przeciwko dokumentom oraz przestępstwa oszustwa lub usiłowania oszustwa działania osób i podmiotów, którym Agent powierzył wykonywanie określonych czynności, polegające na spreparowaniu dokumentów finansowych na podobieństwo dokumentów wystawionych przez Towarzystwo, zawieraniu na ich podstawie fikcyjnych umów finansowych, dotyczących nieistniejących produktów finansowych i przyjmowaniu środków od klientów na poczet tych nieistniejących produktów;

- zachowania narażające na szkodę dobre imię i wizerunek Towarzystwa, poprzez wykorzystywanie przez osoby i podmioty, którym Agent powierzył wykonywanie określonych czynności oznaczeń i firmy Towarzystwa w działaniach stanowiących przestępstwo, w tym poprzez preparowanie dokumentów mających sugerować jakoby pochodziły od Towarzystwa, informowaniu klientów o niemających miejsca działaniach Towarzystwa.

Z materiału dowodowego przeprowadzonego przez Sąd, w postaci umów ubezpieczenia zawartych przez Przedstawicieli powoda, z zestawień wpłat dokonywanych przez osoby trzecie na poczet składek ubezpieczeniowych Klientów pozwanego, z nagrań rozmów wykonanych przez pracowników pozwanego z losowo wybranymi Klientami, a także z zeznań świadków M. K. (1), A. S. (2), J. P., K. B. (1), M. C. (2), M. D. (2), A. Z. (1), a także z wyjaśnienia za powoda P. M. (1), wynika – w opinii Sądu -, że jeden z Przedstawicieli powoda – A. Z. (1) nawiązała współpracę ze spółką (...) Spółką z o.o., której prezesem był P. K. (1). W ramach tej współpracy A. Z. (1) ( w tym samym okresie, w którym była Przedstawicielem powoda) wykonywała czynności agencyjne na rzecz Spółki (...), natomiast P. K. (1) – mimo, że na wniosku o zawarcie poszczególnych umów ubezpieczenia z pozwanym była podpisana A. Z. (1) – przedstawiał ofertę pozwanego poszczególnym klientom, doprowadzał do zawarcia umów ubezpieczeń na produkty znajdujące się w ofercie pozwanego, a następnie zajmował się obsługą tych umów. Z zeznań świadka P. K. (1) wynika, że A. Z. (1) miała jako jedyny pracownik Spółki (...) uprawnienia do wykonywania czynności agencyjnych i z tej przyczyny tylko ona podpisywała wnioski o zawarcie umów ubezpieczenia.

Dowody przeprowadzone przez Sąd potwierdziły, że takie działania A. Z. (1) i P. K. (1) miały miejsce wobec następujących Klientów pozwanego: G. J. (1), Ł. P., K. B. (1), A. S. (1).

Żaden z dowodów zaoferowanych przez pozwanego nie doprowadził do ustalenia, że którykolwiek z pozostałych Przedstawicieli (OWCA) powoda stosowali praktyki podobne do tych stosowanych przez A. Z. (1).

Z zestawienia wpłat składek, a także z zeznań świadka M. K. (1), P. K. (1) wynika również, że zdarzało się, że składki za Klientów pozyskanych przez (...) Spółkę z o.o. opłacały inne osoby. P. K. (1) przyznał również, że pobierał składki od klientów swojej Spółki (...), a nie od klientów pozwanego.

Postępowanie dowodowe przeprowadzone przez Sąd pozwoliło na ustalenie, że o powyższych nieprawidłowych praktykach jako pierwszy mógł się dowiedzieć pozwany, który zobligowany był do składania powodowi stosownych raportów. Powód bowiem nie miał dostępu do danych rachunku bankowego pozwanego, na który dokonywane były wpłaty składek i nie miał obiektywnych możliwości śledzenia owych wpłat. Powód sam nie miał również możliwości ustalenia, że A. Z. (1) posługuje się nieuprawnioną osobą do wykonywania czynności agencyjnych. Takich ustaleń mógł jedynie dokonać pozwany, wykonując połączenia telefoniczne do wybranych losowo klientów.

Przeprowadzone na wniosek pozwanego dowody nie pozwoliły natomiast na ustalenie, że którykolwiek z Przedstawicieli powoda (w tym A. Z. (1)) dokonał wpłaty składki za pozyskanego Klienta. Z żadnego dowodu nie wynika również, aby powoda i Spółkę (...), bądź którąkolwiek z osób dokonujących wpłat za Klientów pozwanego, łączył z powodem jakikolwiek węzeł obligacyjny i aby którakolwiek z tych osób działała na podstawie upoważnienia powoda w jego imieniu i na jego rzecz.

Podobnie żaden z dowodów nie potwierdził zarzutu strony pozwanej o tym, że Przedstawiciele powoda pobierali składki na poczet ubezpieczenia bezpośrednio od pozyskanych przez siebie Klientów pozwanego.

Twierdzenie pozwanego, jakoby oczywistym było, że opłacanie składek za Klientów wynikało z wcześniejszego pobrania tej składki bezpośrednio od Klienta nie zostało przez pozwanego udowodnione i stanowi – w ocenie Sądu – wyłącznie nieuprawnioną sugestię. Zarzutu tego nie potwierdzili również Klienci G. J. (1), Ł. P., K. B. (1), A. S. (1), którzy zawierali umowy ubezpieczenia za pośrednictwem P. K. (1). Pozwany nie przedstawił także dowodu na to, aby którakolwiek ze składek została wpłacona na rachunek bankowy powoda.

Tymczasem, nie ulegało w sprawie wątpliwości, że pozwany wraz z oświadczeniem o rozwiązaniu Umowy o pośrednictwo ubezpieczeniowe, obciążył powoda – na podstawie § 1 ust. 10 Załącznika A do Umowy – karą umowną w wysokości 1 299 383,55 zł.

W § 1 ust. 9 Załącznika A do Umowy wprowadzono zastrzeżenie, zgodnie z którym ani Agent ani Przedstawiciele nie mieli uprawnień do przyjmowania jakichkolwiek składek ubezpieczeniowych bezpośrednio od Klientów (zarówno gotówkowych , jak i w formie przelewu), przyjmowania w imieniu Towarzystwa jakichkolwiek innych wpłat Klientów, w związku z oferowaniem i sprzedażą produktów Towarzystwa, ani też powołując się w jakikolwiek sposób na Towarzystwo, bądź inne podmioty wchodzące w skład Grupy (...). Wszelkie płatności związane z umową ubezpieczenia powinny być dokonywane przez Klienta przelewem na bankowy rachunek Towarzystwa wskazany w polisie.

Zgodnie natomiast z § 1 ust. 10 Załącznika A do ww. Umowy, w przypadku gdyby Agent pobrał w imieniu Towarzystwa składkę ubezpieczeniową od Klienta, Towarzystwo nabywało uprawnienie do obciążenia Agenta obowiązkiem zapłaty kary umownej w wysokości pięciokrotności pobranej od Klienta kwoty.

W ocenie Sądu, pozwany nie udowodnił, aby powód bądź jego Przedstawiciele, za których działania związane z wykonywaniem Umowy powód odpowiadał (§ 4 Umowy), pobrali składkę ubezpieczeniową od któregokolwiek z pozyskanych dla pozwanego Klientów, a tym samym pozwany nie udowodnił, aby została spełniona umowna przesłanka do obciążenia powoda karą umowną.

Na marginesie należy także zaznaczyć, że pozwany w uzasadnieniu wyliczenia kary umownej na kwotę 1 299 383,55 zł, przedstawił Sądowi tabelaryczne zestawienie składek uiszczonych przez klientów, którzy zawarli umowy ubezpieczenia na życie za pośrednictwem Przedstawicieli (różnych) (...) S.A. w okresie od 1 stycznia 2013 r. do 30 listopada 2014 r. oraz wyjaśnił, że kara umowna naliczona powodowi stanowi pięciokrotność sumy tych składek (tj. 259 876,71 zł).

Jednocześnie, pozwany nie udowodnił, aby którakolwiek ze składek wskazanych w omawianej tabeli została pobrana bezpośrednio przez któregokolwiek z Przedstawicieli Agenta wymienionych w tej tabeli. Zapis § 1 ust. 10 Załącznika A tymczasem, wyraźnie przewidywał, że kara umowna miała stanowić „pięciokrotność pobranej od Klienta kwoty”.

Z uwagi na to, że pozwany nie udowodnił spełnienia jedynej przesłanki uprawniającej go do obciążenia powoda karą umowną, a to pobrania przez Agenta składek od Klienta, Sąd uznał dokonane przez pozwanego potrącenia nienależnie obliczonej kary umownej za pozbawione skutków prawnych.

Za nieuzasadnione również Sąd uznał pozostałe zarzuty pozwanego podniesione w obronie przed powództwem.

Pozwany twierdził bowiem, że od momentu otrzymania faktur VAT wystawionych przez powoda, a będących podstawą żądań pozwu, pozwany kwestionował te faktury. Twierdzenie to nie znalazło jednak odzwierciedlenia w dowodach zaoferowanych przez pozwanego. Z korespondencji kierowanej do powoda wynika, że pozwany wstrzymał się z płatnością spornych faktur na podstawie § 6 ust. 17 Umowy w związku z wdrożeniem postępowania wyjaśniającego. Brak jakiegokolwiek dowodu na to, aby w toku całego tego postępowania pozwany kwestionował zasadność wystawienia ww. faktur VAT oraz wysokość wynikającej z nich prowizji powoda. Przeciwnie, do e-maila z dnia 2 grudnia 2014 r. przedstawiciel (...) na (...) S.A. przesłał powodowi m.in. projekt Porozumienia, z którego treści wynika, że pozwany nie kwestionował faktur (...) r. i (...) oraz pozostałych wystawionych przez powoda, na łączną sumę 822 891 zł oraz 5 304,54 zł. Jednocześnie, w projekcie tego Porozumienia pozwany zobowiązał się zapłacić całą należną powodowi prowizję w trzech ratach, przy czym pierwszą ratę w wysokości 300 000 zł - bezwarunkowo w terminie 3 dni od dnia podpisania Porozumienia przez powoda, a pozostałe dwie raty – po spełnieniu określonych warunków.

Pozwany prezentował również – w toku niniejszego postępowania – stanowisko, iż kwoty wynikające ze spornych faktur powinny być pomniejszone o sumę ujemnej prowizji wynikającą z rozliczeń prowizyjnych za okres od grudnia 2014 r. do października 2015 r. w kwocie - 537 556 zł. Na dowód powyższego pozwany przedłożył e-maile wysłane powodowi przez M. S. (2) w okresie od stycznia do listopada 2015 r. wraz załącznikami w postaci rozliczeń prowizyjnych. Pozwany nie zareagował jednak na zarzut powoda o niemożliwości odniesienia się do tych rozliczeń bez uzyskania dokumentów źródłowych. Pozwany powołał jedynie, jako podstawę do pomniejszenia o ujemną prowizję za okres od grudnia 2014 r. do października 2015 r. wynagrodzenia powoda dochodzonego niniejszym pozwem, zapis § 6 ust. 12 – 19 Umowy o pośrednictwo ubezpieczeniowe. Pozwany nie przedstawił jednak żadnego dowodu na to, czy i które z przesłanek wymienionych w ustępach od 12 do 19 § 6 Umowy zostały spełnione. Zaniechanie dowodowe pozwanego w tym zakresie uniemożliwiło Sądowi ustalenie, czy po stronie powoda powstał obowiązek do zwrotu prowizji, a jeśli tak to w jakiej wysokości.

Sąd nie badał skuteczności oświadczenia pozwanego z dnia 5 grudnia 2014 r. o rozwiązaniu bez wypowiedzenia Umowy o pośrednictwo ubezpieczeniowe, a w szczególności zajścia wszystkich okoliczności podanych w uzasadnieniu rozwiązania Umowy. Żadna ze stron bowiem nie opierała swoich roszczeń i zarzutów na skuteczności, bądź bezskuteczności tego oświadczenia.

Wobec powyższych ustaleń, nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym dnia 9 listopada 2015 r. należało utrzymać w mocy w całości. Modyfikacji jedynie podlegała firma pozwanego, która ulegał zmianie w trakcie niniejszego postępowania.

SSO Anna Zborzyńska

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)

SSO Anna Zborzyńska

02.04.2019r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Lubańska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Zborzyńska
Data wytworzenia informacji: