Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XVIII K 115/20

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. Z. (1)

w okresie od nieustalonego bliżej dnia w miesiącu sierpniu 2018 roku do nieustalonego dnia w miesiącu wrześniu 2018 roku, jednak przed dniem 29 września 2018 roku w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił małoletniej B. S. środki odurzające w postaci marihuany w łącznej ilości 7 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 350 złotych, i tak: w miesiącu sierpniu 2018 roku w ilości 5 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 250 złotych, a w miesiącu wrześniu 2018 roku, jednak przed dniem 29 września 2018 roku, w ilości 2 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 100 złotych, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi, to jest czyn wyczerpujący dyspozycję art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. kontakt B. S. z M. Z. (1), celem uzyskania środków odurzających w postaci marihuany, w bliżej nieustalonym dniu w miesiącu sierpniu 2018 roku (pod koniec sierpnia), poprzez media społecznościowe (snapchat), do którego kontakt miała od J. G.;

2. zakup środków odurzających w postaci marihuany przez M. Z. (1) od bliżej nieustalonej osoby (dilera M.);

3. spotkanie na terenie dzielnicy W. B. w W. i sprzedaż B. S. przez M. Z. (1) środków odurzających w postaci marihuany w bliżej nieustalonym dniu w miesiącu sierpniu 2018 roku (pod koniec sierpnia) w ilości 5 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 250 złotych, gdzie cena za jedną działkę marihuany wynosiła 50 złotych;

4. wspólne zażywanie środków odurzających w postaci marihuany w miejscu tzw. oligocence przy ul. (...) w W.;

5. ponowny kontakt, po około dwóch tygodniach, B. S. z M. Z. (1) poprzez media społecznościowe (snapchat), celem uzyskania środków odurzających w postaci marihuany;

6. ponowne spotkanie, po upływie około dwóch tygodni, przy (...) na parkingu w W. i sprzedaż B. S. przez M. Z. (1) środków odurzających w postaci marihuany w bliżej nieustalonym dniu w miesiącu wrześniu 2018 roku, jednak przed dniem 29.09.2018r. (tj. przed ukończeniem przez B. S. pełnoletności) w ilości 2 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 100 złotych, gdzie cena za jedną działkę marihuany wynosiła 50 złotych;

protokół przesłuchania świadka B. S.

25-28

protokół przesłuchania M. Z. (1) z postępowania przygotowawczego

36-38,
41-43

wyjaśnienia oskarżonego M. Z. (1) przed Sądem na rozprawie w dniu 20 sierpnia 2020r.

273-275

zeznania świadka B. S. przed Sądem na rozprawie
w dniu 1 października 2020r.

310-310v

wyjaśnienia oskarżonego M. Z. (1) przed Sądem na rozprawie
w dniu 10 grudnia 2020r.

372v

1.1.2.

M. Z. (1)

w okresie od nieustalonego bliżej dnia pod koniec miesiąca września 2018 roku, jednak nie wcześniej niż 29 września 2018 roku do dnia 27 października 2018 roku w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił B. S. środki odurzające w postaci marihuany w ilości 13 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 650 złotych, i tak od końca września 2018 roku do nieustalonego dnia w miesiącu październiku 2018 roku, jednak przed dniem 27 października 2018 roku, w ilości 12 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 600 złotych, a w dniu 27 października 2018 roku w W., na terenie dzielnicy B., w ilości 1 działki o wadze 1 grama za kwotę 50 złotych, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi, to jest czyn wyczerpujący dyspozycję art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. ponowny kontakt B. S. z M. Z. (1) poprzez media społecznościowe (snapchat), celem uzyskania środków odurzających w postaci marihuany;

2. kolejne trzy spotkania, w odstępach czasu około dwóch tygodni, przy (...) na parkingu w W. i sprzedaż B. S. środków odurzających w postaci marihuany w okresie od bliżej nieustalonego dnia pod koniec września 2018 roku, jednak nie wcześniej niż 29.09.2018r. (tj. po osiągnięciu przez B. S. pełnoletności) do nieustalonego dnia w miesiącu październiku 2018 roku, jednak przed dniem 27 października 2018 roku. Wówczas M. Z. (1) udzielił B. S. środki odurzające w postaci marihuany w łącznej ilości 12 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 600 złotych, na którą to ilość składała się transakcja dotycząca 5 działek marihuany, kolejna transakcja w ilościach 4 działek marihuany i następna dotycząca 3 działek marihuany. Jedna działka marihuany kosztowała u M. Z. (1) 50 złotych.

3. ponowny kontakt B. S. z M. Z. (1) poprzez media społecznościowe (snapchat), celem uzyskania środków odurzających w postaci marihuany;

4. spotkanie w dniu 27 października 2018 roku, około godz. 19:00, na terenie dzielnicy B. (przy ul. (...)) w W. i sprzedaż B. S. przez M. Z. (1) środków odurzających w postaci marihuany, w ilości 1 działki o wadze 1 grama za kwotę 50 złotych, przy której to transakcji obecni byli również R. F. oraz F. K.;

5. wspólne, tj. w czwórkę - M. Z. (1), B. S., R. F. oraz F. K. - zażywanie środków odurzających w postaci marihuany w miejscu tzw. oligocence przy ul. (...) w W.;

6. wylegitymowanie przez Policję M. Z. (1), B. S., R. F. oraz F. K., którzy wzbudzili swoim zachowaniem uwagę Policji, dokonanie przeszukania wyżej wymienionych osób, w dalszej konsekwencji zatrzymanie M. Z. (1) oraz B. S., którzy, wbrew przepisom ustawy, posiadali przy sobie środki odurzające;

protokół zatrzymania B. S.

2

protokół zatrzymania M. Z. (1)

4

protokół przeszukania M. Z. (1)

7-11

protokół oględzin rzeczy ujawnionych przy zatrzymanym M. Z. (1) (zawiniątko aluminiowe oraz torebka foliowa - z zawartością)

12-14

protokół użycia testera narkotykowego

15-16, 17-18

protokół przesłuchania świadka B. S.

25-28

protokół przesłuchania M. Z. (1) z postępowania przygotowawczego

36-38, 41-43

opinia biegłego
z zakresu badań chemicznych

60-61, 67-68

protokół przesłuchania świadka T. L. (funkcjonariusz policji)

91-92,

protokół przesłuchania świadka R. F.

121-126, 127-129

wyjaśnienia oskarżonego M. Z. (1) przed Sądem na rozprawie
w dniu 20 sierpnia 2020r.

273-275

zeznania świadka T. L. (funkcjonariusz policji) przed Sądem na rozprawie w dniu
20 sierpnia 2020r.

275v

zeznania świadka R. F. przed Sądem na rozprawie w dniu
20 sierpnia 2020r.

276

zeznania świadka B. S. przed Sądem na rozprawie
w dniu 1 października 2020r.

310-310v

7. stan zdrowia B. S.;

oświadczenia świadka B. S. dot. jej stanu zdrowia

288-289, 293, 296

zaświadczenie z (...)u, tj. (...) Ośrodka (...)
nr 2 (...) psychologa szkolnego nt. B. S.

291, 297

zeznania świadka B. S. przed Sądem na rozprawie
w dniu 1 października 2020r.

309-310

dokumentacja medyczna dot. leczenia B. S.

314-319

historia zdrowia i choroby z poradni leczenia uzależnień
dot. B. S.

321-348

opinia sądowo-psychologiczna
dot. B. S.

349-367

1.1.3.

M. Z. (1)

w dniu 27 października 2018 roku w W. przy ul. (...) posiadał przy sobie, wbrew przepisom ustawy, torebkę foliową
z zapięciem strunowym z zawartością środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości 0,283 g oraz torebkę foliową
z zapięciem strunowym z zawartością środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości 9,222 g, to jest czyn wyczerpujący dyspozycję art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii;

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. spotkanie w dniu 27 października 2018 roku, około godz. 19:00, na terenie dzielnicy B. (przy ul. (...)) w W. M. Z. (1) z B. S., która była w towarzystwie (...) oraz F. K.;

2. wylegitymowanie przez Policję M. Z. (1), B. S., R. F. oraz F. K., którzy wzbudzili swoim zachowaniem uwagę Policji, dokonanie przeszukania ww. osób, w dalszej konsekwencji zatrzymanie M. Z. (1) oraz B. S., którzy, wbrew przepisom ustawy, posiadali przy sobie środki odurzające;

3. posiadanie, wbrew przepisom ustawy, przez M. Z. (1) przy sobie środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości 0,283 g oraz 9,222 g zapakowanego w torebkach foliowych z zapięciem strunowym, podczas zatrzymania w dniu 27 października 2018 roku w W. przy ul. (...);

protokół zatrzymania B. S.

2

protokół zatrzymania M. Z. (1)

4

protokół przeszukania M. Z. (1)

7-11

protokół oględzin rzeczy ujawnionych przy zatrzymanym M. Z. (1) (zawiniątko aluminiowe oraz torebka foliowa - z zawartością)

12-14

protokół użycia testera narkotykowego

15-16, 17-18

protokół przesłuchania świadka B. S.

25-28, 310-310v-

protokół przesłuchania M. Z. (1) z postępowania przygotowawczego

36-38, 41-43

opinia biegłego
z zakresu badań chemicznych

60-61, 67-68

protokół przesłuchania świadka T. L. (funkcjonariusz policji)

91-92

wyjaśnienia oskarżonego M. Z. (1) przed Sądem na rozprawie
w dniu 20 sierpnia 2020r.

273-275

zeznania świadka T. L. (funkcjonariusz policji) przed Sądem na rozprawie w dniu
20 sierpnia 2020r.

275v

zeznania świadka R. F. przed Sądem na rozprawie w dniu
20 sierpnia 2020r.

276

4. stan zdrowia M. Z. (1);

protokół przesłuchania M. Z. (1) z postępowania przygotowawczego

41-43

opinia sądowo-psychiatryczna podejrzanego M. Z. (1)

102-105, 168-174

zaświadczenie
z (...) Centrum (...) - poradni leczenia uzależnień dot. M. Z. (1)

114

dokumentacja medyczna
z (...) Centrum (...) dot. M. Z. (1)

144-157

(130-143 - ksero)

opinia sądowo-psychiatryczna uzupełniająca podejrzanego M. Z. (1)

161-162, 181-183

wywiad środowiskowy dot. podejrzanego M. Z. (1)

266-267

wyjaśnienia oskarżonego M. Z. (1) przed Sądem na rozprawie
w dniu 20 sierpnia 2020r.

272-275

5. dotychczasowa niekaralność M. Z. (1);

informacja z KRK

59, 264

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1-3.

Sąd

1) oskarżonego M. Z. (1) w ramach czynów zarzucanych mu w punktach I i częściowo II (w zakresie udzielenia w nieustalonym dniu we wrześniu 2018 roku, jednak przed dniem 29 września 2018 roku, małoletniej B. S. środków odurzających w postaci marihuany w ilości 2 działek o wadze 1 gram każda za łączną kwotę 100 złotych) aktu oskarżenia uznał za winnego tego, że w okresie od nieustalonego bliżej dnia w miesiącu sierpniu 2018 roku do nieustalonego dnia w miesiącu wrześniu 2018 roku, jednak przed dniem 29 września 2018 roku w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił małoletniej B. S. środki odurzające w postaci marihuany w łącznej ilości 7 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 350 złotych, i tak: w miesiącu sierpniu 2018 roku w ilości 5 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 250 złotych, a w miesiącu wrześniu 2018 roku, jednak przed dniem 29 września 2018 roku, w ilości 2 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 100 złotych, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi, to jest popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;

2) oskarżonego M. Z. (1) w ramach czynów zarzucanych mu w punktach częściowo II (w zakresie udzielenia w nieustalonym dniu pod koniec września 2018 roku, jednak po 29 września 2018 roku B. S. środków odurzających w postaci marihuany w ilości 12 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 600 złotych) i III aktu oskarżenia uznał za winnego tego, że w okresie od nieustalonego bliżej dnia pod koniec miesiąca września 2018 roku, jednak nie wcześniej niż 29 września 2018 roku do dnia 27 października 2018 roku w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił B. S. środki odurzające w postaci marihuany w ilości 13 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 650 złotych, i tak od końca września 2018 roku do nieustalonego dnia w miesiącu październiku 2018 roku, jednak przed dniem 27 października 2018 roku, w ilości 12 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 600 złotych, a w dniu 27 października 2018 roku w W., na terenie dzielnicy B., w ilości 1 działki o wadze 1 grama za kwotę 50 złotych, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi, to jest popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.;

3) oskarżonego M. Z. (1) uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie IV (czwartym) aktu oskarżenia polegającego na tym, że w dniu 27 października 2018 roku w W. przy ul. (...) posiadał przy sobie, wbrew przepisom ustawy, torebkę foliową z zapięciem strunowym z zawartością środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości 0,283 g oraz torebkę foliową z zapięciem strunowym z zawartością środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości 9,222 g, to jest popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Za nieudowodnione Sąd uznał pierwsze wyjaśnienia oskarżonego M. Z. (1) z postępowania przygotowawczego, który oświadczył, że nie przyznaje się do sprzedaży narkotyków podając, że za pieniądze otrzymane od B. S. kupował dla niej narkotyki, jak też w tym samym czasie nabywał dla siebie narkotyki. Również za nieudowodnione Sad uznał wypowiedzi oskarżonego z pierwszego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym, kiedy zaprzeczył, aby w sierpniu 2018 roku sprzedał B. S. pięć działek marihuany oraz aby B. S. kupowała od niego narkotyki we wrześniu i październiku 2018 roku, jak też w dniu 27 października 2018 roku oraz kiedy powiedział, że w danym dniu umówił się z B. S. przez aplikację, gdyż chcieli zapalić marihuanę, przy czym B. S. miała przy sobie narkotyki, które wcześniej kupiła.

Również za nieudowodnione Sąd uznał kolejne wyjaśnienia oskarżonego M. Z. (1) z postępowania przygotowawczego złożone do protokołu posiedzenia w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania, który oświadczył, że nie do końca przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów podając, że niektóre ilości narkotyków są wygórowane oraz że B. S. prosiła go aby załatwił jej marihuanę, więc się zgodził, ale nie osiągał z tego żadnych korzyści majątkowych.

protokół przesłuchania M. Z. (1) z postępowania przygotowawczego

protokół przesłuchania M. Z. (1) z postępowania przygotowawczego – wyjaśnienia złożone do protokołu posiedzenia w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania

36-38

41-43

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.1.

1.1.1.2.

1.1.1.3.

1.1.1.4.

1.1.1.5.

1.1.1.6

1.1.2.1.

1.1.2.2.

1.1.2.3.

1.1.2.4

1.1.2.5

1.1.2.6.

1.1.3.1.

1.1.3.2.

1.1.3.3.

1.1.3.4

1.1.1.1.

1.1.1.2.

1.1.1.3.

1.1.1.4.

1.1.1.5.

1.1.1.6

1.1.2.1.

1.1.2.2.

1.1.2.3.

1.1.2.4

1.1.2.5

1.1.2.6.

1.1.2.7

1.1.3.1.

1.1.3.2.

1.1.3.3.

1.1.2.6.

1.1.3.1.

1.1.3.2.

1.1.3.3.

1.1.2.4

1.1.2.5

1.1.2.6.

1.1.3.1.

1.1.3.2.

1.1.3.3.

1.1.3.1.

1.1.3.2.

1.1.3.3.

1.1.3.3.

wyjaśnienia oskarżonego M. Z. (1) (na etapie postępowania przygotowawczego oraz
w toku postępowania sądowego - złożone na rozprawach
w dniu 20.08.2020r. oraz 10.12.2020r.;

Sąd dokonując oceny wyjaśnień oskarżonego M. Z. (1) uznał je w części za zgodne z prawdą, a w części odmówił im waloru wiarygodności. Za wiarygodne Sąd uznał oświadczenie oskarżonego złożone w czasie przesłuchania na etapie postępowania przygotowawczego, kiedy przyznał się w zakresie zarzutu posiadania, wbrew przepisom ustawy, przy sobie środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości 0,283 g oraz 9,222 g zapakowanego w torebkach foliowych z zapięciem strunowym, które ujawniono przy nim podczas zatrzymania w dniu 27.10.2018r. w W. przy ul. (...). Sąd ocenił także w części za zgodne z prawdą kolejne wyjaśnienia oskarżonego złożone do protokołu posiedzenia
w przedmiocie zastosowania wobec M. Z. (1) tymczasowego aresztowania, w których przyznał się również do zarzutów sprzedaży środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste B. S., mimo iż nie zgadzał się ze wskazanymi w zarzutach ilościami, które uznał za wygórowane. Sąd, co do zasady, nie kwestionuje także podanych przez oskarżonego w tymże protokole informacji, że pieniądze, które otrzymywał na zakup środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste przekazywał dilerowi M., od którego je otrzymywał, jednak nie w całości, bowiem na etapie postępowania sądowego oskarżony doprecyzował, iż płacił dilerowi za jedną działkę 40 złotych, gdy tymczasem otrzymywał od B. S. 50 złotych na jedną działkę marihuany. Natomiast nie budzi zastrzeżeń Sądu oświadczenie oskarżonego, iż w czasie pierwszego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym, w obawie o własne życie i zdrowie, bał się ujawnić dane osobowe dilera, od którego nabywał narkotyki.

Dopiero na rozprawie głównej w dniu 20 sierpnia 2020 roku oskarżony M. Z. (1) przyznał się do wszystkich postawionych mu zarzutów. Wskazał w wyjaśnieniach okoliczności i czas poznania B. S., podał czas, miejsce i cel ich spotkań, ewentualnie osoby biorące udział w tych spotkaniach, które to okoliczności korespondowały z treściami zawartymi w zeznaniach świadków i pozostałym materiałem dowodowym ujawnionym w toku przewodu sądowego. Niemniej zastrzeżenia Sądu budzi podana przez oskarżonego w jego wyjaśnieniach okoliczność dotycząca ilości sprzedanych przez niego B. S. środków odurzających, bowiem przyznając, że rzeczywiście "załatwiał" środki odurzające w postaci marihuany B. S. na jej prośbę, zanegował wskazane przez nią ilości. Z wypowiedzi oskarżonego wynika iż było to 5g pod koniec sierpnia 2018 roku, następnie we wrześniu 2018 roku, na imprezę urodzinową, 1g lub 2g, albo w przedziale od 2g do 4g, dokładnie nie pamiętał i w dniu 27.10.2018 roku - 1g. Mówił też, że w jego ocenie mogło to być łącznie 6g maksymalnie, co jednak stanowi sprzeczność w ramach tych samych wyjaśnień, z których wynika przedział 8g - 12g środków odurzających w postaci marihuany udzielonych B. S.. Należy w tym miejscu też zwrócić uwagę na oświadczenie oskarżonego, kiedy podał przed Sądem, że przed imprezą urodzinową, kiedy B. S. miała skończyć 18 lat, to kupiła od niego 2 gramy marihuany lub jeden gram tego narkotyku, ale zaraz powiedział, że wtedy kupiła od niego 2 albo 4 gramy marihuany, przy czym mogły to być i 3 gramy marihuany.

Ponadto, wskazał także, że cena za jaką on kupował od dilera środki odurzające w postaci ziela konopi innych niż włókniste wynosiła 40 zł za jedną działkę w ilości 1g, natomiast sprzedawał je w cenie 50 zł za jedną działkę w ilości 1g. Powiedział, że w sierpniu 2018 roku, kiedy kupił 5g środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste, zapłacił dilerowi 200 zł, a otrzymał 5,5g. "Nadwyżkę" w takiej sytuacji zostawiał dla siebie. B. S. przekazała wówczas J. G. kwotę 250 zł na zakup środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste, ten z kolei przekazał M. Z. (1) kwotę 220 zł, który finalnie zapłacił za 5g środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste 200 zł.

W pozostałym zakresie wyjaśnienia oskarżonego korelują z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Rozbieżności pomiędzy wyjaśnieniami złożonymi w dniu zatrzymania a dalszymi złożonymi w toku procesu, tłumaczy zachowaniem funkcjonariuszy w czasie przesłuchania oraz strachem związanym z osadzeniem w areszcie. Powyższe oświadczenia oskarżonego Sąd potraktował jako przyjęta linię obrony mająca na celu złagodzenie odpowiedzialności karnej.

Oskarżony zadeklarował również zmianę swojego zachowania, zerwanie z jakimikolwiek środkami odurzającymi i środowiskiem z nimi powiązanym. Wykazał skruchę - żałuje za swoje czyny, a także nawrócenie w aspekcie religijnym.

Oceniając powyższe oświadczenia oskarżonego, który na początku kwestionował swoją winę, a następnie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, mimo iż zakwestionował podane w zarzutach ilości sprzedanych przez niego B. S. środków odurzających – Sąd uznał za zgodne z prawdą wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim znalazły one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym uznanym za wiarygodny, w tym w szczególności z zeznań świadków B. S. oraz T. L. i R. F., jak również w zakresie, w jakim nie kwestionuje on przebiegu wydarzeń.

Sąd przy ocenie wyjaśnień oskarżonego miał na uwadze wydane wobec niego przez biegłych psychiatrów opinie sądowo-psychiatryczne, z których wynika uzależnienie oskarżonego od substancji psychoaktywnych, jednocześnie brak objawów choroby psychicznej ani objawów upośledzenia umysłowego, stan psychiczny nie znoszący ani nie ograniczający zdolności rozpoznania znaczenia czynów ani zdolności pokierowania swoim postępowaniem, zatem poczytalność w czasie czynów i w toku postępowania nie budzi wątpliwości.

zeznania świadka B. S. (na etapie postępowania przygotowawczego oraz
w toku postępowania sądowego - złożone na rozprawie
w dniu 01.10.2020r.);

Sąd dokonując oceny zeznań świadka B. S. uznał je za wiarygodne i spójne z pozostałym zgromadzonym materiałem dowodowym, w szczególności z zeznaniami świadków: R. F. i T. L., jak również częściowo
z wyjaśnieniami oskarżonego M. Z. (1), które uznał za zgodne z prawdą. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka w całości, bowiem nie ma podstaw do ich kwestionowania, w zakresie istotnym dla odpowiedzialności karnej oskarżonego M. Z. (1).

Świadek B. S. wskazuje taki sam okres i sposób nawiązania znajomości z oskarżonym M. Z. (1) co sam oskarżony, zgodny jest także czas, miejsce i cel spotkań. Różnicą
w przedstawianej wersji wydarzeń jest ilość środków odurzających
w postaci marihuany jakie w okresie sierpień - październik 2018 roku kupowała świadek B. S. od oskarżonego. Jak przedstawia świadek, podkreślając, że nie jest w stanie wskazać dokładnych dat
i ilości kupowanej marihuany, ale z tego co pamięta to nabyła od oskarżonego marihuanę sześć razy, przy czym za każdym razem w cenie 50 zł za 1 działkę stanowiącą 1g, w ilościach kolejno 5 działek pod koniec sierpnia 2018 roku, następnie mniej więcej co 2 tygodnie,
2 działki, 5 działek, 4 działki, 3 działki i w dniu 27.10.2018 roku, kiedy doszło do ich zatrzymania - 1 działkę. Łącznie w okresie sierpień - 27.10.2018 roku nabyła od oskarżonego 20g marihuany za łączną kwotę 1000 zł.

W tym zakresie oskarżony początkowo wyjaśniał, iż w ogóle nie sprzedawał świadkowi marihuany, a jedynie kupował "zbitkę" dla nich obojga, którą razem potem zażywali, co miało miejsce jedynie pod koniec sierpnia 2018 roku, a potem w dniu zatrzymania. W kolejnych wyjaśnieniach przyznał jednak, że rzeczywiście załatwiał środki odurzające w postaci marihuany B. S. na jej prośbę, ale wskazywane przez nią ilości są wygórowane, o czym pisano powyżej, przy okazji oceny wyjaśnień oskarżonego.

Pozostałe kwestie podane przez świadka B. S. i oskarżonego M. Z. (1) w zakresie ich spotkań oraz osób w nich uczestniczących są ze sobą zgodne, łącznie z faktem, że oskarżony otrzymywał środki odurzające w postaci marihuany, którą następnie sprzedawał, od innej osoby, najpierw mówił że nie znanej mu osoby, aby do protokołu posiedzenia w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania podać, że sprzedawca miał na imię M..

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są konsekwentne, logiczne i spójne z pozostałym materiałem dowodowym uznanym za wiarygodny w toku całego postępowania. Zdaniem Sądu, nie ujawniły się również w toku rozprawy żadne okoliczności podważające wiarygodność zeznań wyżej wymienionej. Podnieść należy, że Sąd nie dopatrzył się również w wypowiedziach świadka chęci fałszywego oskarżenia M. Z. (1), bowiem świadek nie miał żadnego interesu w tym, aby celowo i kłamliwie go obciążać. Oceniając zeznania świadka B. S. podnieść należy, że podała ona w nich to, co zapamiętała z przebiegu wydarzeń. Oczywistym jest, że z uwagi na upływ czasu od zdarzeń jej późniejsze relacje na ten temat przed Sądem były mniej szczegółowe.

Za powyższą oceną dokonaną przez Sąd przemawiają także wnioski z opinii sądowo-psychologicznej dotyczącej świadka B. S.. Biegła psycholog stwierdziła, że zeznania świadka złożone przed Sądem są spójne z zeznaniami złożonymi bezpośrednio po krytycznym zajściu, tj. zatrzymaniu w dniu 27.10.2018 roku, przy czym wyraźnie mniej szczegółowe i bardziej skąpe, ale co istotne, nie zawierają treści zmyślonych ani zasugerowanych, bowiem świadek nie przejawia tendencji do posługiwania się konfabulacjami, czy treściami zmyślonymi, jest za to skłonna zasłaniać się niepamięcią spowodowaną niechęcią udziału w postępowaniu sądowym.

zeznania świadka T. L. (funkcjonariusz policji)

Sąd ocenił zeznania świadka T. L. - funkcjonariusza Policji dokonującego interwencji w dniu 27 października 2018 roku - jako wiarygodne w całości i spójne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w szczególności protokołem zatrzymania i przeszukania M. Z. (1) oraz protokołem oględzin rzeczy ujawnionych przy zatrzymanym M. Z. (1), użycia testera narkotykowego i opinią biegłego z zakresu badań chemicznych potwierdzających, iż posiadana przez M. Z. (1) substancja stanowi ziele konopi innych niż włókniste, a także z zeznaniami świadków B. S., R. F. oraz wyjaśnieniami samego oskarżonego M. Z. (1). Sąd dał wiarę zeznaniom świadka w całości, bowiem nie ma podstaw do ich kwestionowania, w zakresie istotnym dla odpowiedzialności karnej oskarżonego M. Z. (1).

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są logiczne, konsekwentne oraz spójne z pozostałym materiałem dowodowym uznanym za wiarygodny w toku całego postępowania, w zakresie dokonanego przez niego opisu przebiegu zdarzenia z dnia 27 października 2018 roku, kiedy to wraz z st. post. A. W. pełnili służbę, w czasie której doszło do interwencji wobec M. Z. (1), B. S., R. F. oraz F. K. podjętej z uwagi na nerwową, szybką zmianę ich kierunku marszu. W swoich zeznaniach świadek przywołał chronologicznie zaobserwowane przez siebie wydarzenia z czynności służbowych związanych z interwencją z dnia 27 października 2018 roku.

Zdaniem Sądu, nie ujawniły się w toku rozprawy żadne okoliczności podważające wiarygodność zeznań wyżej wymienionego świadka. Podnieść należy, że Sąd nie dopatrzył się również w wypowiedziach świadka chęci fałszywego oskarżenia M. Z. (1), bowiem świadek nie znał wyżej wymienionego i nie miał żadnego interesu w tym, aby celowo i kłamliwie go obciążać. Oczywistym jest, że z uwagi na upływ czasu jego późniejsze relacje na ten temat przed Sądem były mniej szczegółowe.

zeznania świadka R. F.

Sąd ocenił zeznania świadka R. F., który podał, że w dniu 27 października 2018 roku był świadkiem tego jak M. Z. (1) sprzedał B. S. marihuanę, jako wiarygodne
w całości i spójne ze zgromadzonym materiałem dowodowym,
w szczególności zeznaniami świadków: B. S. i T. L., jak również z wyjaśnieniami oskarżonego M. Z. (1). Sąd dał wiarę zeznaniom świadka w całości, bowiem nie ma podstaw do ich kwestionowania, w zakresie istotnym dla odpowiedzialności karnej oskarżonego M. Z. (1).

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są spójne z pozostałym materiałem dowodowym uznanym za wiarygodny w toku całego postępowania, w zakresie dokonanego przez niego opisu przebiegu zdarzenia z dnia 27 października 2018 roku.

W ocenie Sądu, nie ujawniły się w toku rozprawy żadne okoliczności podważające wiarygodność zeznań wyżej wymienionego. Podnieść należy, że Sąd nie dopatrzył się również w wypowiedziach świadka chęci fałszywego oskarżenia M. Z. (1), bowiem świadek do dnia zdarzenia nie znał wyżej wymienionego i nie miał żadnego interesu w tym, aby celowo i kłamliwie go obciążać. Oceniając zeznania świadka podnieść należy, że podał on w nich to, co zapamiętał z przebiegu zdarzenia. Oczywistym jest, że z uwagi na upływ czasu jego późniejsze relacje na ten temat przed Sądem były mniej szczegółowe.

protokoły:

zatrzymania B. S., zatrzymania M. Z. (1), przeszukania M. Z. (1), oględzin rzeczy ujawnionych przy zatrzymanym M. Z. (1), użycia testera narkotyko-

wego;

Sąd ocenił dokumenty zebrane w aktach sprawy, w tym protokoły: zatrzymania B. S., zatrzymania M. Z. (1), przeszukania M. Z. (1), oględzin rzeczy ujawnionych przy zatrzymanym M. Z. (1) (zawiniątko aluminiowe oraz torebka foliowa - z zawartością), użycia testera narkotykowego - jako nienasuwające wątpliwości, co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy, a tym samym stanowiące pełnowartościowy materiał dowodowy. Nadto dowody w postaci protokołów i dokumentów zostały sporządzone przez właściwe podmioty, odpowiadały wymogom formalnym przewidzianym przez przepisy postępowania karnego, a żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności. Dowody te nadto korespondują z pozostałym ujawnionym w toku przewodu sądowego materiałem dowodowym, m.in. w postaci zeznań świadków i wyjaśnień oskarżonego.

opinia biegłego
z zakresu badań chemicznych

Sąd za wiarygodną uznał opinię z zakresu badań chemicznych. Była ona jasna i pełna. Przebieg badań został opisany w sposób wystarczający, by na ich podstawie można było zweryfikować wyprowadzone w opinii wnioski. W toku postępowania nikt nie podważał ich rzetelności. Była wykonana w oparciu o wskazania wiedzy i stosowane przy tego rodzaju badaniach akceptowane w kryminalistyce metody badań.

1.1.2.7.

oświadczenia świadka B. S. dot. jej stanu zdrowia

Oświadczenia sporządzone i podpisane przez B. S., które w ocenie Sądu stanowią subiektywną jej ocenę, ale które też znajdują potwierdzenie w załączonej dokumentacji medycznej.

zaświadczenie z (...)u, tj. (...) Ośrodka (...)
nr 2 (...) psychologa szkolnego nt. B. S.,

dokumentacja medyczna dot. leczenia świadka B. S.,

historia zdrowia
i choroby
z poradni leczenia uzależnień dot. świadka B. S.

Dokumentacja na temat B. S., jaką dysponowała psycholog szkolna (...) Ośrodka (...) oraz dokumentacja medyczna z Młodzieżowej Poradni (...) i (...), której pacjentką była B. S. - zostały sporządzone prawidłowo przez uprawnione do tego osoby posiadającej określoną wiedzę i umiejętności, nie były kwestionowana przez żadną ze stron.

opinia sądowo-psychologi-

czna dot. świadka B. S.

W ocenie Sądu opinia wydana w niniejszej sprawie przez biegłą
w zakresie psychologii jest wiarygodna i posiada moc dowodową, została sporządzona przez osobę posiadającą wymagane wiadomości specjalne i w oparciu o tę wiedzę, stosownie do wymogów ustawowych, a więc w sposób fachowy i zachowaniem reguł sztuki. Jest pełna w swej treści, pozbawiona wewnętrznych sprzeczności, jasna i przejrzysta, odpowiada na kluczowe pytanie dot. świadka B. S. w zakresie pojmowania rzeczywistości co do zdarzeń objętych zarzutami wobec oskarżonego M. Z. (1). Sąd podzielił wnioski zawarte w przedstawionej przez biegłą opinii.

1.1.3.4.

opinia sądowo-psychiatry-

czne dot. oskarżonego M. Z. (1),

opinia sądowo-psychiatry-

czne uzupełniające dot. oskarżonego M. Z. (1),

W ocenie Sądu opinie wydane w niniejszej sprawie przez biegłych psychiatrów są wiarygodne i posiadają moc dowodową, zostały sporządzone przez osoby posiadające wymagane wiadomości specjalne i w oparciu o tę wiedzę, stosownie do wymogów ustawowych, a więc w sposób fachowy i zachowaniem reguł sztuki. Są pełne w swej treści, pozbawione wewnętrznych sprzeczności, jasne i przejrzyste. W odniesieniu do zarzutów stawianych oskarżonemu M. Z. (1) wskazują na jego uzależnienie od substancji psychoaktywnych, jednocześnie na brak objawów choroby psychicznej ani objawów upośledzenia umysłowego, stan psychiczny nie znoszący ani nie ograniczający zdolności rozpoznania znaczenia czynów ani zdolności pokierowania swoim postępowaniem, zatem poczytalność w czasie czynów i w toku postępowania nie budzi wątpliwości biegłych. Sąd podzielił wnioski zawarte w przedstawionych przez biegłych opiniach.

zaświadczenie z (...) Centrum (...)-

trii - poradni leczenia uzależnień, dokumentacja medyczna z (...)-

go Centrum (...)

trii dot. M. Z. (1)

Dokumentacja medyczna z (...) Centrum (...) poradni leczenia uzależnień dot. M. Z. (1) wraz
z wydanym zaświadczeniem potwierdzającym leczenie oskarżonego - została sporządzona prawidłowo przez uprawnione do tego osoby posiadającej określoną wiedzę i umiejętności, nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

wywiad środowiskowy dot. oskarżonego M. Z. (1)

Sporządzony przez kuratora sądowego na podstawie wywiadu z ojcem oskarżonego, sąsiadami, dzielnicową KP w S., jak i samym oskarżonym. Jego treść nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

1.1.3.5.

informacja z KRK (dwie)

Sporządzona prawidłowo, treść zgodna z oświadczeniem oskarżonego M. Z. (1) co do karalności, nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.1-6.

1.1.2.1-6.

1.1.3.1-2.

protokoły przesłuchania M. Z. (1) w postępowaniu przygotowa-

wczym

Sąd odmówił waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego z postępowania przygotowawczego w części w jakiej nie przyznał się do zarzucanych mu czynów. I tak, jako niezgodne z prawdą Sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego złożone w czasie pierwszego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym, kiedy negował swoją winę w zakresie zarzutów dotyczących sprzedaży środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste B. S. w okresie od sierpnia 2018 roku włącznie do dnia 27.10.2018 roku uzasadniając swoje stanowisko tym, iż nie sprzedawał B. S. środków odurzających w postaci marihuany, a jedynie kupował "zbitkę" dla nich obojga, którą razem potem zażywali - co miało miejsce pod koniec sierpnia 2018 roku. I dalej, że za pieniądze otrzymane od B. S. kupował dla niej narkotyki, jak też w tym samym czasie nabywał dla siebie narkotyki. Również waloru prawdziwości Sąd odmówił wypowiedziom oskarżonego z pierwszego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym, kiedy zaprzeczył, aby w sierpniu 2018 roku sprzedał B. S. pięć działek marihuany oraz aby B. S. kupowała od niego narkotyki we wrześniu i październiku 2018 roku, jak też w dniu 27 października 2018 roku oraz kiedy powiedział, że w danym dniu umówił się z B. S. przez aplikację, gdyż chcieli zapalić marihuanę, przy czym B. S. miała przy sobie narkotyki, które wcześniej kupiła. Za niezgodne z prawdą Sąd potraktował także kolejne wyjaśnienia oskarżonego M. Z. (1) z postępowania przygotowawczego złożone do protokołu posiedzenia w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania, kiedy oświadczył, że nie do końca przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów podając, że nie zgadza się ze wskazanymi w zarzutach ilościami narkotyków, które miał sprzedać B. S. uznając je za „wygórowane” oraz kiedy twierdził, że B. S. prosiła go aby załatwił jej marihuanę, więc się zgodził, ale nie osiągał z tego żadnych korzyści majątkowych. Pieniądze, które otrzymywał na zakup środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste przekazywał dilerowi M., od którego je otrzymywał.

Nie należy zapominać, że w czasie przesłuchania na rozprawie głównej w dniu 20 sierpnia 2020 roku oskarżony M. Z. (1) przyznał, że cena za jaką on kupował od dilera środki odurzające w postaci ziela konopi innych niż włókniste wynosiła 40 zł za jedną działkę w ilości 1g, natomiast sprzedawał je w cenie 50 zł za jedną działkę w ilości 1g. Nadto powiedział, że w sierpniu 2018 roku, kiedy kupił 5g środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste, zapłacił dilerowi 200 zł, a otrzymał 5,5g. "Nadwyżkę" w takiej sytuacji zostawiał dla siebie. B. S. przekazała wówczas J. G. kwotę 250 zł na zakup środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste, ten z kolei przekazał M. Z. (1) kwotę 220 zł, który finalnie zapłacił za 5g środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste 200 zł.

Sąd przyjął, że wyżej wymienione wyjaśnienia oskarżonego nieprzyznającego się do popełnienia zarzucanych mu czynów, czy umniejszającego swoją winę – stanowią przyjętą przez niego linię obrony na potrzeby niniejszego postępowania mającą na celu, jeżeli nie uniknięcie odpowiedzialności karnej, to umniejszenia swojej roli i tym samym złagodzenie odpowiedzialności, bowiem wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie pozostawały w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie, który Sąd uznał za wiarygodny, a który odzwierciedla faktyczny przebieg i okoliczności zdarzeń zaistniałych od sierpnia 2018 roku włącznie do dnia 27 października 2018 roku.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Sąd w punkcie I wyroku podpunkt 3) oskarżonego M. Z. (1) uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie IV (czwartym) aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

M. Z. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Punkt I wyroku podpunkt 3.

Sąd przyjął, że czyn opisany w punkcie IV aktu oskarżenia, którego popełnienia uznał winnym oskarżonego M. Z. (1) wyczerpuje dyspozycję art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i na podstawie tego przepisu skazał go i wymierzył mu karę.

W ocenie Sądu, oskarżony M. Z. (1) wypełnił swoim zachowaniem znamiona czynu zabronionego o kwalifikacji prawnej zgodnej z przyjętą w akcie oskarżenia w zakresie posiadania przy sobie, wbrew przepisom ustawy, środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste
w ilości 0,283 g oraz 9,222 g zapakowanego w torebkach foliowych z zapięciem strunowym, które ujawniono przy nim podczas zatrzymania w dniu 27.10.2018 roku w W. przy ul. (...).

Z akt sprawy wynika, iż w dniu 27.10.2018 roku oskarżony M. Z. (1) umówił się na spotkanie
z B. S., celem sprzedaży jej środków odurzających w postaci marihuany w ilości 1g. Do spotkania doszło około godz. 19:30 w dzielnicy B. przy ul. (...) w W.. B. S. przyszła na to spotkanie wraz z R. F. oraz F. K.. Osoby te wspólnie udały się na tzw. oligocenkę przy ul. (...) w W., gdzie zażywały środki odurzające w postaci marihuany. Opuszczając to miejsce zostali zauważeni przez patrol policji, w związku z czym nerwowo i szybko zmienili kierunek marszu. Funkcjonariusze policji dokonali wylegitymowania osób: M. Z. (1), B. S., R. F. oraz F. K.. Następnie po dokonaniu przeszukania wyżej wymienionych osób, doszło do zatrzymania M. Z. (1) oraz B. S., którzy, wbrew przepisom ustawy, posiadali przy sobie środki odurzające. Jak później ustalono, na podstawie użycia testera narkotykowego oraz opinii biegłego z zakresu badań chemicznych posiadane przez oskarżonego M. Z. (1) środki odurzające stanowiły ziele konopi innych niż włókniste, co zalicza się do substancji psychotropowych grupy I-N (poz. 113) i IV-N (poz. 11).

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii środki odurzające grup I-N i II-N oraz substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P mogą być używane wyłącznie w celach medycznych, przemysłowych lub prowadzenia badań, a wedle ust. 2 art. 33 ww. ustawy substancje psychotropowe grupy I-P mogą być używane wyłącznie w celu prowadzenia badań, a środki odurzające grupy IV-N wyłącznie w celu prowadzenia badań oraz w lecznictwie zwierząt - w zakresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 44f. Zgodnie z Załącznikiem Nr 1 do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 roku w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych Wykaz substancji psychotropowych z podziałem na grupy, o których mowa w art. 32 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku
o przeciwdziałaniu narkomanii - ziele konopi innych niż włókniste stanowi substancję psychotropową grupy I-N (poz. 113) i IV-N (poz. 11).

Oskarżony, zgodnie z wnioskami z przeprowadzonych badań sądowo-psychiatrycznych, był świadomy, jaką substancję psychoaktywną posiadał i zażywał (a także był od niej uzależniony) oraz fakt, że jest ona prawnie niedozwolona. Zaznaczyć również należy, że zgodnie z opinią biegłych lekarzy psychiatrów oskarżony nie wykazywał objawów choroby psychicznej ani objawów upośledzenia umysłowego, jego stan psychiczny nie znosił ani nie ograniczał zdolności rozpoznania znaczenia czynów ani zdolności pokierowania swoim postępowaniem, zatem poczytalność w czasie czynów i w toku postępowania nie budzi wątpliwości. Co oznacza, że wszelkie czyny podejmowane przez oskarżonego były świadome, do czego przyznał się w toku postępowania sądowego, a także częściowo w toku postępowania przygotowawczego.

W konsekwencji Sąd uznał oskarżonego M. Z. (1) za winnego czynu zarzucanego mu w punkcie IV aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

☒

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Sąd w punkcie I wyroku podpunkt

1) oskarżonego M. Z. (1) w ramach czynów zarzucanych mu w punktach I i częściowo II (w zakresie udzielenia w nieustalonym dniu we wrześniu 2018 roku, jednak przed dniem 29 września 2018 roku, małoletniej B. S. środków odurzających w postaci marihuany w ilości 2 działek o wadze 1 gram każda za łączną kwotę 100 złotych) aktu oskarżenia uznał za winnego popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

podpunkt 2) oskarżonego M. Z. (1) w ramach czynów zarzucanych mu w punktach częściowo II (w zakresie udzielenia w nieustalonym dniu pod koniec września 2018 roku, jednak po 29 września 2018 roku B. S. środków odurzających w postaci marihuany w ilości 12 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 600 złotych) i III aktu oskarżenia uznał za winnego popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

M. Z. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Punkt I wyroku podpunkt 1 i 2.

Zgodnie z aktem oskarżenia M. Z. (1) został oskarżony o to, że:

I.  w nieustalonym bliżej dniu w miesiącu sierpniu 2018 roku w W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił B. S. środki odurzające w postaci marihuany w ilości 5 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 250 złotych, tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

II.  w nieustalonym bliżej dniu w miesiącu wrzesień – październik 2018 roku w W. działając w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił B. S. środki odurzające w postaci marihuany w ilości 14 działek o wadze 1 gram każda za łączną kwotę 700 złotych, tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

III.  w dniu 27 października 2018 roku w W., na terenie dzielnicy B., działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił B. S. środki odurzające w postaci marihuany w ilości 1 działki o wadze 1 grama za kwotę 50 złotych, tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

W ww. czynach prokurator zastosował każdorazowo kwalifikację prawną z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, z tym, że w stosunku do czynu z punktu II aktu oskarżenia przyjął jako czyn ciągły - w zw. z art. 12 k.k.

Natomiast Sąd, po dokonaniu analizy całokształtu ujawnionego w toku przewodu sądowego materiału dowodowego, zmienił częściowo kwalifikację prawną, w ten sposób, że:

- w punkcie 1) połączył czyn z pkt. I i częściowo II z aktu oskarżenia i przyjął jako czyn ciągły, dla którego przyjął kwalifikację prawną z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii
w zw. z art. 12 k.k. i na podstawie tych przepisów skazał go a na podstawie art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. wymierzył mu karę;

- w punkcie 2) połączył czyn z częściowo pkt. II i III z aktu oskarżenia i przyjął jako czyn ciągły, dla którego przyjął kwalifikację prawną z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii
w zw. z art. 12 k.k. i na podstawie tych przepisów skazał go a na podstawie art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. wymierzył mu karę.

Przyjęcie przez Sąd zmienionej kwalifikacji prawnej uwarunkowane było okresem zdarzeń, w którym były podjęte przez oskarżonego zachowania niezgodne z prawem, a w którym to należało zwrócić szczególną uwagę na fakt osiągnięcia pełnoletności przez B. S., co miało miejsce w dniu 29 września 2018 roku. W konsekwencji Sąd przyjął, że udzielenie przez oskarżonego M. Z. (1) przed dniem 29 września 2018 roku, wówczas małoletniej, B. S. środków odurzających w postaci marihuany winno zostać zakwalifikowane z przepisu art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii - tj. dot. osoby małoletniej, natomiast udzielenie środków odurzających w postaci marihuany po dniu 29 września 2018 roku, już pełnoletniej, B. S. winno zostać zakwalifikowane z przepisu art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

Z tego względu Sąd podzielił powyższe okresy na zawarty w punkcie 1) okres od końca sierpnia 2018 roku do września 2018 roku, jednak przed dniem 29.09.2018 roku oraz zawarty w punkcie 2) okres od września 2018 roku, jednak po dniu 29.09.2018 roku do października, jednak przed dniem 27.10.2018 roku i w dniu 27.10.2018 roku. Następnie Sąd ustalił, na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, że w pierwszym okresie oskarżony udzielił małoletniej B. S. środki odurzające w postaci marihuany w łącznej ilości 7 działek o wadze 1 g każda za łączną kwotę 350 zł, w ten sposób, że w miesiącu sierpniu 2018 roku w ilości 5 działek o wadze 1 g każda za łączną kwotę 250 zł, a w miesiącu wrześniu 2018 roku, jednak przed dniem 29 września 2018 roku, w ilości 2 działek o wadze 1 g każda za łączną kwotę 100 zł.

Natomiast w drugim okresie oskarżony udzielił pełnoletniej B. S. środki odurzające w postaci marihuany w łącznej ilości 13 działek o wadze 1 g każda za łączną kwotę 650 zł, w ten sposób, że od końca września 2018 roku do nieustalonego dnia w miesiącu październiku 2018 roku, jednak przed dniem 27 października 2018 roku, w ilości 12 działek o wadze 1 g każda za łączną kwotę 600 zł, a w dniu 27 października 2018 roku w W., na terenie dzielnicy B., w ilości 1 działki o wadze 1 g za kwotę 50 zł.

Za takim stanowiskiem Sądu przemawia okoliczność, że świadek B. S. w swoich zeznaniach wskazała ilość środków odurzających w postaci marihuany jakie w okresie sierpień - październik 2018 roku kupowała od oskarżonego M. Z. (1). Wprawdzie świadek nie pamiętała dokładnych dat i ilości kupowanej marihuany, niemniej podała, że nabyła od oskarżonego marihuanę sześć razy, przy czym za każdym razem w cenie 50 zł za 1 działkę stanowiącą 1g, w ilościach kolejno 5 działek pod koniec sierpnia 2018 roku, następnie mniej więcej co 2 tygodnie, 2 działki, 5 działek, 4 działki, 3 działki i w dniu 27.10.2018 roku, kiedy doszło do ich zatrzymania - 1 działkę.

Ponieważ transakcje miały miejsce w odstępach czasu około 2 tygodni, to Sąd przyjął, że przed osiągnięciem przez B. S. pełnoletniości, co miało miejsce w dniu 29 września 2018 roku, jeszcze przynajmniej raz - oprócz transakcji mającej miejsce pod koniec sierpnia 2018 roku, kiedy oskarżony M. Z. (1) udzielił, jeszcze małoletniej, B. S. środki odurzające w postaci marihuany w ilości 5 działek – około połowy września 2018 roku, ale jeszcze przed 29 września 2018 roku, oskarżony M. Z. (1) udzielił, jeszcze małoletniej, B. S. środki odurzające w postaci marihuany w ilości 2 działek, ponieważ narkotyki udzielone jej w takiej ilości podała najpierw B. S.. Nadto sam oskarżony M. Z. (1) w czasie przesłuchania na rozprawie głównej w dniu 20 sierpnia 2020 roku przyznał, że we wrześniu 2018 roku, na imprezę urodzinową, kiedy B. S. kończyła 18 lat, to kupiła od niego 2 gramy marihuany lub jeden gram tego środka odurzającego, ale zaraz też powiedział, że wtedy kupiła od niego 2 albo 4 gramy marihuany, przy czym mogły to być i 3 gramy marihuany.

Przyjmując powyższą ilość jako środki odurzające w postaci marihuany udzielone małoletniej Sąd wątpliwości, co do rzeczywistej ilości udzielonych B. S. przez M. Z. (1) środków odurzających przed dniem 29 września 2018 roku, rozstrzygnął na korzyść oskarżonego przyjmując ilość środków odurzających podanych przez B. S., o czym pisano powyżej.

Natomiast pozostałe transakcje, w czasie których oskarżony M. Z. (1) udzielił B. S. środki odurzające w postaci marihuany łącznie w ilości 13 działek, Sąd potraktował jako zawarte z osobą już pełnoletnią.

Przedmiotem powyższych przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii były środki odurzające w postaci marihuany. W art. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii definiowane są pojęcia używane w tym akcie prawnym. W szczególności w pkt 26 tego przepisu określono, że środkiem odurzającym jest każda substancja pochodzenia naturalnego lub syntetycznego działająca na ośrodkowy układ nerwowy, określona w wykazie środków odurzających stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy. Wedle art. 31 ust. 1 i 32 ust. 1 środki odurzające i substancje psychotropowe dzieli się na grupy w zależności od stopnia ryzyka powstania uzależnienia w przypadku używania ich w celach innych niż medyczne oraz zakresu ich stosowania w celach medycznych. Jak wynika natomiast z art. 33 ust. 1 i 2 środki odurzające grup I-N i II-N mogą być używane wyłącznie w celach medycznych, przemysłowych lub prowadzenia badań, natomiast środki odurzające grupy IV-N wyłącznie w celu prowadzenia badań oraz w lecznictwie zwierząt - w zakresie wskazanym w załączniku nr 1 do ustawy.

Przedmiotem czynów przypisanych oskarżonemu były środki odurzające w postaci marihuany. Ziele konopi innych niż włókniste czyli marihuana należały do środków odurzających grupy I-N.

Wskazane środki odurzające w każdym przypadku przypisanych oskarżonemu wyżej wymienionych czynów stały się przedmiotem udzielenia konsumentowi środka odurzającego celem osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, a w szczególności niezgodnie z celem określonym w 33 ust. 1 i 2 ww. ustawy. Oskarżony, który w tym celu posiadał narkotyki postępował wbrew warunkom posiadania takich substancji określonych w art. 34 ww. ustawy.

W ocenie sądu w okolicznościach sprawy nie budziło wątpliwości, że substancje stanowiące przedmiot transakcji były środkami odurzającymi w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, co wynika z opinii z zakresu badań chemicznych. Podnieść należy, że z żadnego dowodu w sprawie przeprowadzonego nie wynika, aby przedmiotem przestępstwa były inne substancje niż narkotyki, albo aby w ogóle do transakcji narkotykowych nie dochodziło. Ilość środków odurzających jakie oskarżony sprzedawał B. S. świadczyły jednak o jego małym zaangażowaniu w proceder.

W przypadku każdego z dwóch tych czynów przypisanych oskarżonemu uznano, że ilość środków odurzających, jaka była przedmiotem przestępstwa, nie była jednak znaczna. Jak bowiem przyjęte zostało w orzecznictwie Sądu Najwyższego znaczna ilość narkotyków to taka, która wystarcza do jednorazowego odurzenia co najmniej kilkudziesięciu osób (wyrok Sądu Najwyższego z 10 czerwca 2008 r. w sprawie II KK 30/08 (Biul.PK 2008/10/13), wyrok Sądu Najwyższego z 1 marca 2006 r. w sprawie II KK 47/05 (OSNKW 2006/6/57), postanowienie Sądu Najwyższego z 1 lutego 2007 r. w sprawie III KK 257/06 (OSNwSK 2007/1/339)). Nie ulegało natomiast wątpliwości, iż będące przedmiotem poszczególnych przestępstw środki odurzające w postaci marihuany udzielone przez oskarżonego konsumentowi w osobie B. S. mogły odurzyć jedną lub maksymalnie 5 osób (5 działek po 1 gram każda), w zależności od ilości nabytych działek marihuany. Przyjmując porcje narkotyków pozwalające na jednorazowe odurzenie człowieka (marihuana – 1 gram) w każdym przypadku wskazanych czynów ilość narkotyków będąca przedmiotem przestępstwa przypisanego oskarżonemu nie była znaczna.

W ocenie Sądu Okręgowego zachowanie polegające na udostępnieniu konsumentowi środków odurzających w postaci marihuany w ilościach konsumpcyjnych charakteryzuje się znaczną szkodliwością społeczną, bowiem taką czynność cechuje zagrożenie dla zdrowia publicznego.

Do oceny prawnej zachowań oskarżonego w zakresie przypisanych mu czynów w oparciu o art. 4 § 1 k.k. zastosowano art. 12 k.k.

Sąd przyjął, że czyny przypisane oskarżonemu w punkcie I podpunkty 1 i 2 wyroku zostały popełnione w ramach czynu ciągłego określonego w art. 12 k.k. (bowiem opisy obydwu czynów dotyczą zdarzeń mających miejsce pod rządami poprzedniej ustawy obowiązującej do 15 listopada 2018 roku), zgodnie z którym dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony, przy czym jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste, warunkiem uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony jest tożsamość pokrzywdzonego.

Zgodnie z art. 4 § 1 k.k. jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. Przepis ten nie wprowadza więc wymogu by stosować albo przepisy obowiązujące w czasie popełnienia czynu albo w czasie orzekania, ale te które są względniejsze dla sprawcy z okresu wyznaczonego tymi dwoma cezurami. Sąd określając datę w oparciu, o którą przyjęta zostanie treść przepisów mających zastosowanie do niniejszej sprawy kierował się jednocześnie i tym by przepisy te były najbliższe czasowo obowiązującemu stanowi prawnemu jeżeli przepisy sprzed tej daty nie są względniejsze dla sprawcy.

Pierwszą konstatacją wynikający z art. 12 k.k. jest wniosek, iż czyn ciągły odnosić się może jedynie do przestępstw umyślnych, a z uwagi na brak ograniczeń występujących w przepisie art. 12 k.k. może on zostać popełniony w zamiarze bezpośrednim albo ewentualnym. Takie dwa rodzaje zamiaru definiowane są w art. 9 § 1 k.k. Na zamiar zatem składa się element intelektualny i woluntatywny. Przepis art. 9 § 1 k.k. stanowi, że czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi. W przypadku zamiaru bezpośredniego ustawodawca akcentuje przede wszystkim element woluntatywny. Mowa jest bowiem o tym, iż sprawca chce czyn popełnić. Nie określa na czym ma polegać element intelektualny. Czyni to w przypadku zamiaru wynikowego i odnosząc go do sytuacji kiedy ktoś przewiduje możliwość popełnienia czynu zabronionego. Według Komentarza do kodeksu karnego „Strona intelektualna może wystąpić w dwojakiej postaci: jako świadomość występowania stanu rzeczy mogącego prowadzić, przy podjęciu decyzji realizacji celu, do popełnienia czynu zabronionego albo jako świadomość występowania stanu rzeczy prowadzącego, przy podjęciu decyzji realizacji celu, do popełnienia czynu zabronionego. W pierwszym wypadku ma miejsce świadomość możliwości popełnienia czynu zabronionego, w wypadku drugim - świadomość konieczności popełnienia takiego czynu. (Komentarz do art.9 (Dz.U.97.88.553), [w:] G. Bogdan, Z. Ćwiąkalski, P. Kardas, J. Majewski, J. Raglewski, M. Szewczyk, W. Wróbel, A. Zoll, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Tom I. Komentarz do art. 1-116 k.k., Zakamycze, 2004, wyd. II.). Podobne stanowisko zajmuje Lech Gardocki według, którego „zamiar bezpośredni zachodzi także wtedy gdy sprawca uświadamiając sobie, że wypełnia znamiona czynu zabronionego albo, że jego zachowanie się może wypełnić te znamiona – chce jego popełnienia” (Prawo karne, Lech Gardocki Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2003, wydanie 9 zmienione, str. 75).

Świadomość sprawcy czynu ciągłego powinna zatem obejmować to co istotne dla przypisania umyślności czyli znamiona czynu zabronionego oraz te elementy, które są prawnie relewantne dla istoty czynu zabronionego. W przypadku zatem przestępstwa polegającego na udostępnieniu konsumentowi środków odurzających w postaci marihuany w ilościach konsumpcyjnych sprawca powinien uświadamiać sobie, że udostępnia on osobom trzecim, odpłatnie środki odurzające i substancje psychotropowe. Są to znamiona przedmiotowe czynu zabronionego z art. 59 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii. Sprawca jednak czynu ciągłego polegającego na udostępnieniu konsumentowi środków odurzających w postaci marihuany w ilościach konsumpcyjnych powinien również obejmować swoją świadomością, że zachowań takich będzie dwa lub więcej, a więc, że co najmniej w czasie pierwszego z tych zachowań uświadamia sobie, że do takiego tożsamego zachowania (w perspektywie znamion czynu zabronionego) dojdzie, albo może dojść w przyszłości. Po drugie musi sobie uświadamiać, że do zachowań takich dojdzie w wykonaniu tego właśnie powziętego z góry zamiaru.

Nie chodzi zatem o jakikolwiek zamiar popełnienia przestępstwa. Nie chodzi o ogólny zamiar prowadzenia działalności przestępczej i popełniania jakichkolwiek przestępstw do popełnienia, których nadarzy się sposobność.

W ramach art. 12 k.k. chodzi więc o zamiar jaki został powzięty w związku z pierwszą czynnością jaka podjęta została w wykonaniu tego zamiaru. Zamiar taki ma indywidualny charakter, bo odnosi się nie tylko do określonych znamion czynu zabronionego, ale też do określonej sytuacji faktycznej w jakiej został powzięty, ponieważ do kolejnych zachowań ma dojść w wykonaniu tego zamiaru. W przypadku czynu ciągłego polegającego na udostępnieniu konsumentowi środków odurzających w postaci marihuany w ilościach konsumpcyjnych taki z góry powzięty zamiar odnosi się zazwyczaj do określonego układu personalnego. Sprawca czynu wchodzi bowiem w porozumienie z inną osobą i zobowiązuje się pod określonymi warunkami, do udostępniania środka odurzającego bądź substancji psychotropowej. Przedmiotem takich uzgodnień jest cena, rodzaj i ilość narkotyku, miejsce jego przekazania, sposób kontaktów między tymi osobami. Kolejne zachowania, dwa albo więcej, następują zatem w wykonaniu takiego porozumienia, które ściśle wiąże się ze z góry powziętym zamiarem osoby udostępniającej narkotyki konsumentowi. Ma on bowiem zamiar, by w oparciu o takie porozumienie wykonywać ustalone uprzednio czynności. To taki zamiar generuje kolejne podejmowane przez sprawcę zachowania, a nie ogólny zamiar czerpania korzyści majątkowych z czynów zabronionych. Zachowania te podejmowane są bowiem w wykonaniu takiego właśnie zamiaru powziętego przy zawarciu porozumienia z drugą stroną transakcji.

Sprawca czynu ciągłego swoim z góry powziętym zamiarem obejmuje więc znamiona czynu zabronionego oraz istotne elementy modalne takiego czynu, które mają wpływ na jego wykonanie. Oczywiście przy takiej interpretacji art. 12 k.k. nie jest wykluczone, że w jednym czasie sprawca dopuszcza się dwóch albo więcej czynów ciągłych, a nawet takich czynów ciągłych, które wyczerpują znamiona tych samych przepisów ustawy karnej. W przypadku różnych przestępstw inne będą okoliczności kształtujące taki zamiar. W przypadku udostępniania konsumentowi środków odurzających czynności sprzedaży narkotyków podejmowane są zasadniczo między osobami, które pozostają w relacjach zapewniających bezpieczeństwo takich transakcji. Z pewnością było tak w przypadku czynów jakie przypisano oskarżonemu M. Z. (1). Przedmiotem tych transakcji były konsumpcyjne ilości środków odurzających w postaci marihuany udostępnianych odpłatnie B. S., zarówno przed jej 18 urodzinami, jak i po tej dacie. Odpowiedzialność karna przy udostępnianiu konsumentowi środków odurzających w ilościach konsumpcyjnych jest oczywiście łagodniejsza, niemniej były one przez oskarżonego udostępniane osobie, którą poznał i do której w tym czasie miał zaufanie. Nadto, stałe kontakty między oskarżonym a konsumentem w osobie B. S. generowały dochody z przestępstwa.

Ten spersonalizowany charakter relacji między osobami uczestniczącymi w transakcjach narkotykowych nadawał indywidualne znamię zamiarowi, jaki powziął sprawca przy poszczególnych czynach ciągłych mu przypisanych, w zależności od wieku konsumenta w osobie B. S..

Jak ustalono w przypadku ww. czynów oskarżony osiągał korzyści, chociaż nieduże, z czynności, które dokonywane były w krótkich odstępach czasu i miały one charakter powtarzalny. Dochody jakie zaś uzyskiwał z tych czynności były istotne w perspektywie zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Oskarżony, jako uczeń, nie miał zatrudnienia. To działalność polegająca na udostępnieniu konsumentowi odpłatnie środków odurzających w postaci marihuany w ilościach konsumpcyjnych przynosiła mu dochody.

Wobec powyższego - mając na uwadze wszystkie ujawnione w toku przewodu sądowego okoliczności sprawy i po przeprowadzeniu analizy dowodów - Sąd uznał, iż wina oskarżonego M. Z. (1) w zakresie czynów przypisanych mu w punkcie I podpunkt 1 i 2 wyroku nie budzi wątpliwości.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego bezspornym jest, że oskarżony ten dopuścił się popełnienia czynu [w ramach czynów zarzucanych mu w punktach I i częściowo II (w zakresie udzielenia w nieustalonym dniu we wrześniu 2018 roku, jednak przed dniem 29 września 2018 roku, małoletniej B. S. środków odurzających w postaci marihuany w ilości 2 działek o wadze 1 gram każda za łączną kwotę 100 złotych) aktu oskarżenia ] polegającego na tym, że w okresie od nieustalonego bliżej dnia w miesiącu sierpniu 2018 roku do nieustalonego dnia w miesiącu wrześniu 2018 roku, jednak przed dniem 29 września 2018 roku w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił małoletniej B. S. środki odurzające w postaci marihuany w łącznej ilości 7 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 350 złotych, i tak: w miesiącu sierpniu 2018 roku w ilości 5 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 250 złotych, a w miesiącu wrześniu 2018 roku, jednak przed dniem 29 września 2018 roku, w ilości 2 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 100 złotych, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi, to jest popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

Również w oparciu o zgromadzony w sprawie materiału dowodowego bezspornym jest, że oskarżony ten dopuścił się popełnienia czynu [w ramach czynów zarzucanych mu w punktach częściowo II (w zakresie udzielenia w nieustalonym dniu pod koniec września 2018 roku, jednak po 29 września 2018 roku B. S. środków odurzających w postaci marihuany w ilości 12 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 600 złotych) i III aktu oskarżenia ] polegającego na tym, że w okresie od nieustalonego bliżej dnia pod koniec miesiąca września 2018 roku, jednak nie wcześniej niż 29 września 2018 roku do dnia 27 października 2018 roku w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił B. S. środki odurzające w postaci marihuany w ilości 13 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 650 złotych, i tak od końca września 2018 roku do nieustalonego dnia w miesiącu październiku 2018 roku, jednak przed dniem 27 października 2018 roku, w ilości 12 działek o wadze 1 grama każda za łączną kwotę 600 złotych, a w dniu 27 października 2018 roku w W., na terenie dzielnicy B., w ilości 1 działki o wadze 1 grama za kwotę 50 złotych, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi, to jest popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

Jak wynika z art. 59 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii udzielanie innej osobie, w tym małoletniemu (ust. 2) środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste jest zabronione. Oskarżony udzielając B. S. zarówno przed jak i po uzyskaniu przez nią pełnoletności środków odurzających w postaci marihuany naruszył ten zakaz i w ten sposób wyczerpał znamiona czynu zabronionego z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, jak również wcześniej z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

Nadto Sąd przyjął, że czyny przypisane oskarżonemu M. Z. (1) w punkcie I podpunkt 1 i 2 wyroku (czyny zarzucane w punktach I-III aktu oskarżenia), połączone przez Sąd jako czyny ciągłe, jak wyżej, stanowią każdorazowo wypadek mniejszej wagi z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii. Za takim stanowiskiem Sądu przemawia okoliczność, że Sąd uznał zachowania oskarżonego jako incydentalne, bowiem polegały na udzieleniu przez niego konsumentowi w osobie B. S. pojedynczych porcji środka odurzającego w postaci marihuany, gdzie ogólna ilość udzielonego środka odurzającego nie przekraczała granic konsumpcyjnych jednego odbiorcy. Również osiągnięta przez oskarżonego korzyść majątkowa z przestępstw nie była duża, gdyż jak przyznał w swoich wyjaśnieniach składanych przed Sądem: kupował 1 g środka odurzającego w postaci marihuany w cenie 40 zł, a sprzedawał w cenie 50 zł. Ponadto oskarżony udzielał środki odurzające w postaci marihuany swojej znajomej, z którą także zażywał ten narkotyk. Zatem oskarżony w tym wypadku nie działał w sposób zorganizowany i z premedytacją. Sąd wziął także pod uwagę, iż okres objęty zarzutami stanowił krótki epizod w życiu oskarżonego. Ponadto, udzielany przez oskarżonego środek odurzający w postaci marihuany zaliczany jest do tak zwanych „miękkich” narkotyków. Jego zażywanie nie niesie za sobą aż tak poważnych skutków zdrowotnych.

Mając na uwadze wnioski z przeprowadzonych badań sądowo-psychiatrycznych, Sąd uznał, że oskarżony był świadomy, iż środki odurzające w postaci marihuany stanowią substancję psychoaktywną, której posiadanie, jak również sprzedaż jest prawnie niedozwolona. Ponadto, z opinii biegłych wynika, iż oskarżony nie wykazywał objawów choroby psychicznej ani objawów upośledzenia umysłowego, jego stan psychiczny nie znosił ani nie ograniczał zdolności rozpoznania znaczenia czynów ani zdolności pokierowania swoim postępowaniem, zatem poczytalność w czasie czynów i w toku postępowania nie budzi wątpliwości. Co prowadzi do wniosku, iż wszelkie podejmowane przez oskarżonego działania były świadome. W konsekwencji Sąd uznał oskarżonego M. Z. (1) za winnego popełnienia czynów z punktów I-III, jednak z wyżej przyjętą zmianą kwalifikacji prawnej zgodnie z powyższym uzasadnieniem.

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. Z. (1)

I

I

Sąd w punkcie I wyroku wymierzył oskarżonemu M. Z. (1):

1) za czyn z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. - na podstawie art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. - karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności

2) za czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. - na podstawie art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. - karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

3) za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii - na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. - karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd uznał, że występki z punktu 1) i 2) dotyczące udzielenia przez oskarżonego B. S. środków odurzających w postaci marihuany działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej stanowią wypadki mniejszej wagi. W tym zakresie Sąd miał na uwadze ilość udzielonego przez oskarżonego B. S. środka odurzającego w postaci marihuany, która nie przekraczała granic konsumpcyjnych jednego odbiorcy, osiągniętą przez niego korzyść majątkową, która była nieduża, jak również skalę przestępczej działalności, która sprowadzała się do incydentalnej sprzedaży jednorazowo od jednej do pięciu działek środka odurzającego w postaci marihuany znajomej, z którą razem zażywali ten narkotyk, a także okres objęty zarzutami, który stanowił krótki epizod w życiu oskarżonego. Powyższe pozwala na ocenę, że oskarżony nie działał w sposób zorganizowany i z premedytacją. Nadto, przedmiotem zarzutów jest środek odurzający w postaci marihuany, który zaliczany jest do tzw. „miękkich” narkotyków. W związku z powyższym Sąd zastosował uprzywilejowaną postać czynu zabronionego z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia
29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii oraz z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

Sąd wymierzając poszczególne kary jednostkowe miał na względzie stopień społecznej szkodliwości czynów, który
w przypadku oskarżonego nie był wysoki, bowiem w zakresie udzielania środków odurzających w postaci marihuany dotyczył jednej osoby, tj. B. S., która była jego znajomą, z którą wspólnie ten narkotyk zażywał. Natomiast w zakresie posiadania przy sobie, wbrew przepisom ustawy, środka odurzającego w postaci marihuany w ilości 0,283 g oraz 9,222 g zapakowanego w torebkach foliowych
z zapięciem strunowym, ilość ta nie przekraczała granic konsumpcyjnych, która mimo wszystko pozwoliła na przyjęcie, zgodnie z wyjaśnieniami oskarżonego, ilości na własny użytek. Ponadto, należało mieć na uwadze, iż oskarżony wyraził skruchę z powodu tego co zrobił. Istotnym elementem był również czasookres, w którym oskarżony dopuścił się ww. czynów zabronionych, tj. od bliżej nieustalonego dnia w miesiącu sierpniu 2018 roku do dnia 27 października 2018 roku, który stanowił krótki epizod w jego życiu, jak tez ilość udzielonego przez oskarżonego w tym czasie środka odurzającego w postaci marihuany, tj. łącznie 20 g oraz osiągniętą przez niego z tego tytułu korzyść majątkową, która była niewielka. Sąd nie tracił też z pola widzenia, iż środek odurzający w postaci marihuany będący przedmiotem zarzutów zaliczany jest do tzw. „miękkich” narkotyków - w stosunku do innych środków psychoaktywnych oskarżony ma negatywny stosunek.

Ważnym aspektem jest również postawa oskarżonego, który przejawia krytyczne nastawienie do dokonanych czynów, oskarżony wyraził skruchę, żałuje swojego postępowania, dobrowolnie zadeklarował zerwanie ze środkami odurzającymi, środowiskiem i osobami z nim związanych, zwłaszcza z osobą, która udzielała mu tych środków, której dane ujawnił w toku postępowania. Ponadto, oskarżony dobrowolnie podjął leczenie w zakresie uzależnienia od środka odurzającego w postaci marihuany przed wszczęciem postępowania, co oznacza, że jest świadomy problemu i szuka pomocy
u specjalistów. Wiek oskarżonego, który jest sprawcą młodocianym, również przemawiał za tym, aby kary oscylowały wokół dolnych granic ustawowego zagrożenia, jak również dotychczasowa niekaralność i brak kontaktu ze środowiskiem przestępczym, co Sąd miał na uwadze przy wymierzaniu kar jednostkowych.

Mając powyższe na względzie, Sąd doszedł do przekonania, że orzeczenie wobec oskarżonego kary 1 roku pozbawienia wolności za czyn I
i częściowo II, 1 roku pozbawienia wolności za czyn częściowo II i III, 3 miesiące pozbawienia wolności za czyn IV, jest adekwatne, a kara będzie wystarczająca dla realizacji jej celów ustawowych. Sąd uznał, że oskarżony jest młodą osobą, która nie jest zdemoralizowana, u której proces resocjalizacji winien przejść pomyślnie, gdyż sam oskarżony deklaruje zerwanie z poprzednim trybem życia związanym
z zażywaniem i sprzedażą środków odurzających w postaci marihuany, jak też leczenie w tym zakresie.

M. Z. (1)

II

I

Sąd, przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k., na podstawie art. 85 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu M. Z. (1) karę łączną w wysokości 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary łącznej Sąd nie badał tych samych przesłanek, które legły u podstaw wymiaru kar jednostkowych za poszczególne czyny w niniejszej sprawie, rozważał natomiast czy pomiędzy poszczególnymi czynami istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, uwzględniając ilość czynów przypisanych sprawcy, mając przy tym na uwadze dotychczasową niekaralność oskarżonego.

Ponadto Sąd miał na względzie, aby orzeczona kara łączna pozbawienia wolności w należyty sposób realizowała wszystkie stawiane jej cele. Decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej miał zatem wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektyw absorpcji. Należy więc podnieść, że M. Z. (1) został skazany za popełnienie 3 czynów zabronionych na kary pozbawienia wolności w wysokości odpowiednio 1 rok, 1 rok i 3 miesiące pozbawienia wolności. Mimo to, z uwagi na okoliczność, iż 2 czyny, pierwszy stanowiący w podstawowej kwalifikacji zbrodnię, a drugi stanowiący występek, zostały w konsekwencji uznane przez Sąd za wypadki mniejszej wagi, a czyn 3 także stanowiący występek, były zagrożone karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 - w przypadku zagrożenia ustawowego czynu z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, bądź karą pozbawienia wolności do lat 3 - w przypadku zagrożenia ustawowego czynu z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii. Jednak mając na względzie cele kary nie tylko prewencyjne ale również wychowawcze, Sąd zastosował zasadę absorpcji.

Sąd wymierzając karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności miał na uwadze ww. okoliczności, które to pozwoliły Sądowi na zastosowanie w niniejszej sprawie zasady absorpcji. Mając powyższe na względzie Sąd doszedł do przekonania, że orzeczona wobec M. Z. (1) kara łączna pozbawienia wolności w wysokości 1 (jednego) roku będzie adekwatna do ilości przypisanych mu przestępstw, za których kary podlegają łączeniu oraz wymiaru kar jednostkowych za każde z nich.

M. Z. (1)

III

I

Sąd, na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 70 § 2 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności wobec oskarżonego M. Z. (1), ustalając okres próby na 3 (trzy) lata.

Sąd uznał, iż sposób życia wyżej wymienionego, jego niekaralność, pozytywna opinia z miejsca zamieszkania oraz upływ czasu od zdarzeń, pozwala przypuszczać, że oskarżony będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa wykorzystując daną mu przez Sąd szansę. Sąd stanął na stanowisku, iż orzeczenie okresu próby wobec oskarżonego M. Z. (1), który jest osobą młodocianą, w wyżej wymienionym rozmiarze będzie wystarczające do wdrożenia go do poszanowania zasad prawa.

M. Z. (1)

IV

I

Sąd, na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddał oskarżonego M. Z. (1) w okresie pod dozór kuratora, bowiem jest sprawcą młodocianym.

M. Z. (1)

V

I

Sąd, na podstawie art. 72 § 1 pkt. 5 k.k. zobowiązał oskarżonego M. Z. (1) do powstrzymania się od używania środków odurzających.

M. Z. (1)

VI

I

Sąd, na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzekł nawiązkę od oskarżonego M. Z. (1) w kwocie 1000 (jednego tysiąca) złotych na rzecz Stowarzyszenia (...) w W..

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. Z. (1)

VII

Sąd, na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci: zawiniątka z folii aluminiowej z zawartością suszu roślinnego oraz torebki foliowej z zamknięciem strunowym z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego – wyszczególnionych i opisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) z k.: 51 pod poz. 1-2, zarejestrowanych pod numerem
Drz (...)- (...) i na podstawie art. 195 k.k.w. zarządził ich zniszczenie - albowiem przedmioty te pochodziły z przestępstwa oraz stanowiły środki odurzające.

M. Z. (1)

VIII

Sąd, na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. nakazał zwrócić M. Z. (1), jako osobie uprawnionej, dowód rzeczowy w postaci telefonu komórkowego marki S. o nr (...) - wyszczególniony i opisany w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) z karty 79 akt pod poz. 1, zarejestrowany pod numerem Drz (...), po stwierdzeniu jego zbędności dla postępowania.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IX

Sąd, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego M. Z. (1) od ponoszenia opłaty i kosztów postępowania w sprawie, które przejął na rachunek Skarbu Państwa uwzględniając sytuację majątkową oskarżonego, który aktualnie nie pracuje i pozostaje na utrzymaniu rodziców.

1.1Podpis