Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

19UZASADNIENIE

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

XII K 46/23

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, można wypełnić część 3–8 formularza

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.

Sądu Rejonowego w Radomiu

11 października 2018 roku

II K 1514/18

2.

Sądu Rejonowego w Radomiu

6 sierpnia 2019 roku

II K 2028/19

3

Sądu Rejonowego w Radomiu

24 czerwca 2020 roku

II K 765/20

4

Sądu Okręgowego w Warszawie

14 lipca 2020 roku

XVIII K 107/20

5

Sądu Okręgowego w Warszawie

9 lutego 2022 roku

XII K 194/21

6

Sądu Rejonowego w Łukowie

12 lipca 2022 roku

II K 715/21

0.1.1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1. 

Skazania wyrokami i związek podmiotowo- przedmiotowy

Wyroki jednostkowe i dotyczące ich postanowie-nia z części 1.1 poz. 1-6

informacja o pobytach i orzeczeniach

dane o karalności

dane z systemu NEO-SAD

19 -21, 22-23, 29, 30-32, 34, 35

24-27

3-5v.

Dotychczasowe zachowanie skazanego i jego postawa podczas odbywania kary pozbawienia wolności. Prognoza kryminologiczna

Opinia o skazanym

24-27

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

-

-

-

1.Ocena Dowodów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.2.1

Wyroki, dane o karalności i opinia o skazanym

Dokumenty pochodziły od uprawnionych podmiotów, przyjęły właściwą formę, ich rzetelność nie była kwestionowana w toku procesu, żadna ze stron nie zgłaszała zastrzeżeń co do ich treści, ani też Sąd nie powziął wątpliwości co do ich autentyczności.

0.1.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

0.2.(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-

-

-

1.PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

1.

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 24 czerwca 2020 roku w sprawie o sygn. akt
II K 765/20

za czyn popełniony w okresie od 1 czerwca 2019 roku do dnia 7 stycznia 2020 roku

Kara 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zawieszono na okres 3 lat próby.

2.

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia
14 lipca 2020 roku w sprawie o sygn. akt XVIII K 107/20

za czyny popełnione

w dniu 17 grudnia 2019 roku

a)  Kara 12 lat pozbawienia wolności

b)  Kara 14 lat pozbawienia wolności

Kara łączna 15 lat pozbawienia wolności.

3

Wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 12 lipca 2022 roku w sprawie o sygn. akt
II K 715/21

za czyn popełniony w okresie od 31 maja 2017 r. do dnia
7 stycznia 2020 roku

Kara 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Z uwagi na daty wydania wyroków w sprawach M. B. na wstępie należało ustalić, jaki porządek prawny winien być uwzględniany przy ocenie warunków do wydania wobec skazanego wyroku łącznego.

Zaznaczyć należy, iż od dnia 24 czerwca 2020 r. obowiązują przepisy kodeksu karnego dotyczące zasad orzekania kary łącznej w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 19 czerwca 2020r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami Covid 19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem Covid 19 (Dz. U. z 2020.1086). W cytowanej ustawie nie zawarto takich przepisów przejściowych, jak przepis art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 396), który uregulował kwestię tzw. intertemporalną w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. Powołany przepis art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw wskazywał, że przepisów rozdziału IX ustawy Kodeks karny, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą Kodeks karny, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw.

Brak podobnej regulacji w ustawie z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami Covid 19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem Covid 19 oznacza, że przepisy rozdziału IX ustawy zmienianej (dot. orzekania w przedmiocie kary łącznej), w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą (tj. w brzmieniu obowiązującym od 24 czerwca 2020 r.) stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, czyli od 24 czerwca 2020 r. i aby stosować przepisy art. 85 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r. konieczne jest, aby wszystkie kary podlegające łączeniu prawomocnie zostały orzeczone po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 19 czerwca 2020r.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko, iż przepisy art. 81 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. nie wyłączają stosowania art. 4 § 1 kk w sytuacji, gdy tylko jedna z kar, których połączenie sąd rozważa w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego, została prawomocnie orzeczona do dnia 23 czerwca 2020 r. albo po tej dacie (por. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 października 2021 r., I KZP 2/21). Stosownie zatem do art. 4 § 1 k.k., jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. Stosując normę art. 4 § 1 k.k. w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego wobec M. B., Sąd Okręgowy ustalił, która ustawa jest względniejsza dla sprawcy, porównując stan normatywny z dnia orzekania w przedmiocie wydania wyroku łącznego (tj. po nowelizacji z dnia 19 czerwca 2020 r.) oraz stan normatywny z czasu popełnienia każdego z przestępstw (tj. obowiązujący do 01.07.2015 r. oraz od dnia 1 lipca 2015r. do dnia 24 czerwca 2020 r.), a następnie rozstrzygnął o zasadności wniosku o wydanie wyroku łącznego.

Z analizy skazań zapadłych wobec M. B. wynika, iż trzy wyroki wydane przez Sąd Rejonowy w Radomiu w sprawie II K 765/20, Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie XVIII K 107/20 oraz Sąd Rejonowy w Łukowie w sprawie II K 715/21 zapadły po dniu 24 czerwca 2020 roku. Dwa pozostałe orzeczenia wydane przez Sąd Rejonowy w Radomiu w sprawie II K 1514/18 i II K 2028/19 zapadły pod rządami ustawy karnej w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 roku.

Zgodnie z treścią art. 85 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

W przedmiotowej sprawie przesłanki temporalne z art. 85 k.k. zostały spełnione w przypadku kar wymierzonych wyrokami Sądu Rejonowego w Radomiu w sprawie o sygn. akt II K 765/20, Sądu Okręgowego w Warszawie w sprawie o sygn. akt. XVIII K 107/20 i Sądu Rejonowego w Łukowie w sprawie o sygn. akt. II K 715/21. Dodać należy, że połączeniu podlegała kara 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem wykonania wymierzona wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu w sprawie o sygn. akt II K 765/20, kary 12 lat pozbawienia wolności i 14 lat pozbawienia wolności wymierzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie w sprawie o sygn. akt XVIII K107/20 oraz kara 8 miesięcy pozbawienia wolności wymierzona wyrokiem Sądu Rejonowego w Łukowie w sprawie o sygn. akt II K 715/21. Przestępstwa, za które M. B. był skazany tymi wyrokami, popełniono po dniu 8 czerwca 2010 roku, a zatem dopuszczalne było orzeczenie kary łącznej pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania – zgodnie z treści a art. 89 § 1 a k.k.

Na gruncie przepisu art. 85 k.k. nie zostały spełnione przesłanki do objęcia wyrokiem łącznym wyroku wydanego przez Sąd Rejonowy w Radomiu w sprawie o sygn. akt II K 1514/18, ponieważ wyrok w tej sprawie zapadł w dniu 11 października 2018 roku, a przestępstwo popełnione w sprawie II K 2028/19 zostało w okresie od dnia 28 lutego 2018 roku do dnia 31 maja 2019 roku. Zatem w tym wypadku nie został spełniony warunek popełnienia dwóch lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw. Podobnie nie podlegał łączeniu wyrok Sądu Rejonowego w Radomiu w sprawie II K 2028/19, bowiem wyrok ten zapadł w dniu 6 sierpnia 2019 roku, zaś trzy kolejne przestępstwa zostały popełnione w okresie od 1 czerwca 2019 roku do dnia 7 stycznia 2020 roku oraz w okresie od dnia 31 maja 2017 roku do dnia 7 stycznia 2020 roku.

Mając na uwadze powyższą analizę stwierdzić należy, iż w żaden sposób nie można uczynić zadość wnioskowi skazanego, aby połączyć skazanemu wszystkie kary orzeczone względem niego, bowiem orzeczenia te nie spełniają warunków określonych w aktualnym brzmieniu art. 85 kk. Nie byłoby to także możliwe na zasadach określonych w art. 85 w brzmieniu po 1 lipca 2015 roku, gdzie łączeniu podlegały jedynie kary podlegające wykonaniu. W tej sytuacji nie podlegałaby łączeniu np. kara orzeczona w sprawie II K 1514/18, bowiem została ona wykonana w ramach kary zastępczej pozbawienia wolności, którą skazany odbył 12 lipca 2020 r. Przyjęcie poprzednio obowiązujących reguł łączenia kar nie stworzyłoby zatem sytuacji korzystniejszej dla skazanego, dlatego Sąd oparł się na aktualnie obowiązujących przepisach w zakresie orzekania kary łącznej.

Zgodnie z art. 89 § 1a i b kk, w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania Sąd może w wyroku łącznym orzec karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Sąd orzeka wówczas karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, przyjmując, że miesiąc kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania równa się 15 dniom kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

1.WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Zgodnie z art. 85a kk, orzekając karę łączną, Sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Z kolei art. 86 kk stanowi, iż Sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności.

Jak wskazano powyżej, zachodziły warunki do połączenia kar orzeczonych względem skazanego w sprawach II K 765/20, XVIII K 107/20 i II K 715/21, a zatem połączeniu podlegały następujące kary jednostkowe:

- kara 6 miesięcy pozbawienia wolności warunkowo zawieszona na okres 3 lat, orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 24 czerwca 2020r. w sprawie o sygn. akt II K 765/20;

- kary 12 lat pozbawienia wolności (pkt. a) i 14 lat pozbawienia wolności (pkt. b) orzeczone wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 14 lipca 2020r. w sprawie o sygn. akt XVIII K 107/20;

- kara 8 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 12 lipca 2022 roku w sprawie o sygn. akt. II K 715/21.

Sąd mógł zatem orzec karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych (14 lat pozbawienia wolności) aż do ich sumy, przy czym maksymalnie do 20 lat pozbawienia wolności.

Sąd wymierzył skazanemu M. B. łączną karę 15 lat pozbawienia wolności, a zatem blisko zasadzie pełnej absorpcji. Przy takim określeniu kary Sąd miał na względzie pozytywną treść opinii z zakładu karnego, z której wynika, że w życiu skazanego doszło do pozytywnych zmian, skazany M. B. jest zatrudniony na stanowisku pracownika ogólnobudowlanego i sumiennie wywiązuje się z nałożonych na niego obowiązków. Poza tym skazany uczestniczył w trzech programach resocjalizacyjnych, karę pozbawienia wolności odbywa systemie programowego oddziaływania, a zadania wynikające z niego realizuje właściwie. W ocenie Sądu opinia wystawiona przez jednostkę penitencjarną, która na co dzień ocenia zachowanie skazanego, pozwala na wysnucie wniosku, że skazany na obecnym etapie odbywania kary ma na tyle ukształtowane właściwe postawy, że można było zastosować wobec niego zasadę redukcji kar bliskiej absorpcji i orzec karę łączną 15 lat pozbawienia wolności. W ocenie Sądu wnioskowana przez obrońcę kara 14 lat pozbawienia wolności narusza aktualną treść art. 86 § 1 kk, ponadto kara orzeczona na zasadzie pełnej absorbcji nie odpowiadałaby kryminalnej przeszłości skazanego i kłóciłaby się ze społecznym poczuciem sprawiedliwości. Należy jednak zauważyć, iż orzeczona kara łączna w istotnym zakresie (o 8 miesięcy) skraca okres pobytu skazanego w zakładzie karnym w stosunku do wyliczenia przedstawionego w opinii o skazanym, a zatem de facto pochłania całkowicie karę orzeczoną w sprawie II K 715/21 i w istocie pozostawia bez zmian sytuację skazanego uregulowaną wyrokiem łącznym orzeczonym w postępowaniu XII K 194/21.

1.Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

-

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt. XVIII K 107/20 od dnia 8 stycznia 2020 roku godz. 20:10 do dnia 28 stycznia 2020 roku godz. 20:10 oraz od 2 lutego 2020 roku godz. 20:10 do dnia 21 lutego 2020 roku godz. 20:10.

3

Zgodnie z treścią art. 576 § 1 k.p.k. z chwilą uprawomocnienia się wyroku łącznego, wyroki podlegające połączeniu nie ulegają wykonaniu w zakresie objętym wyrokiem łącznym. Z tych względów Sąd zawarł w wyroku stwierdzenie, iż wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu w pozostałym zakresie.

4

Sąd umorzył postępowanie w pozostałym zakresie, tj. w odniesieniu do wyroków wydanych przez Sąd Rejonowy w Radomiu w sprawach o sygn. akt. II K 1514/18 i II 2028/19.

5

Na podstawie § 17 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 1714), zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. B. kwotę 120 złotych plus VAT tytułem wynagrodzenia za obronę skazanego M. B. z urzędu.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił w całości skazanego M. B. od ponoszenia kosztów sądowych i obciąża nimi Skarb Państwa.

1.PODPIS