Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 1 kwietnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie X Wydział Karny – Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Arkadiusz Tomczak

Protokolant: sekr. sąd. Adam Matusik

przy udziale Prokuratora: Doroty Ositek

po rozpoznaniu

w sprawie R. W.

skazanego za przestępstwo z art. 288 § 1 k.k.

zażalenia wniesionego przez skazanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w P. z dnia 19 grudnia 2013 roku

w przedmiocie zarządzenia wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

postanawia:

zmienić zaskarżone postanowienie, że zarządzić wykonanie wobec skazanego wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze 109 (stu dziewięciu) dni w miejsce nadal nie wykonanych 293 godzin pracy społecznie użytecznej.

UZASADNIENIE

Zażalenie skazanego nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie sąd rejonowy wykazał należycie, z jakich względów przyjął, iż w sprawie zaistniały wskazane w art. 65 § 1 k.k.w. przesłanki do orzeczenia zastępczej kary pozbawienia wolności.

Procedując w przedmiocie zamiany części nadal niewykonanej kary ograniczenia wolności na zastępczą karę pozbawienia wolności sąd rejonowy dokonał prawidłowej oceny całokształtu zachowania skazanego.

Z materiału dowodowego zebranego w sprawie jednoznacznie wynika, że w sprawie nie wystąpiły okoliczności, które uniemożliwiałyby skazanemu wykonanie całości orzeczonej kary. Jedyną formą efektywnego wykonania zasadniczej kary ograniczenia wolności jest obecnie zastępcza kara pozbawienia wolności.

Skazany miał możliwość i wystarczająco dużo czasu na wykonanie pracy społecznie użytecznej, tym bardziej, że wyrok w niniejszej sprawie uprawomocnił się niemal 2 lata temu (1 czerwca 2012r.). Skazany zlekceważył przy tym daną mu przez sąd rejonowy w dniu 21 lutego 2013r. szansę na wykonanie kary (postanowienie o nieuwzględnieniu wcześniejszego wniosku kuratora o orzeczeniu zastępczej kary pozbawienia wolności k. 71).

Obecne orzeczenie stanowi konsekwencję wcześniejszego wielokrotnego lekceważenia przez skazanego nałożonych na niego przez sąd obowiązków.

Okoliczności podnoszone w zażaleniu konstatacji tej nie zmieniają.

O ile skazany nadal będzie wykonywał prace społecznie użyteczne w nakazanym wymiarze (co ponownie zaczął czynić przed posiedzeniem odwoławczym), sąd rejonowy będzie mógł wstrzymać wykonanie orzeczenia o zastępczej karze pobawienia wolności, a nawet je zmienić na podstawie art. 24 § 1 k.k.w.

Obecnie skazany odpracował 187 godzin pracy społecznie użytecznej z zasądzonych z 480.

Z tych przyczyn orzeczono, jak w sentencji.