Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 kwietnia 2022 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:	sędzia Agnieszka Wiśniewska

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2022 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa N. F.

przeciwko (...) w D. (I.)

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie

z dnia 17 maja 2021 r., sygn. akt II C 2035/20

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie drugim w ten sposób, że oddala powództwo oraz w punkcie trzecim w ten sposób, że zasądza od N. F. na rzecz (...) w D. (I.) kwotę 917 (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  zasądza od N. F. na rzecz (...) w D. (I.) kwotę 650 (sześćset pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu w instancji odwoławczej.

Agnieszka Wiśniewska

Sygn. akt V Ca 1727/21

UZASADNIENIE

Biorąc pod uwagę, że Sąd II instancji nie prowadził postępowania dowodowego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. zważył, co następuje:

Apelację pozwanego uznać należy za zasadną.

Sąd Okręgowy nie podziela ustaleń faktycznych dokonanych przez Sąd Rejonowy w zakresie w jakim Sąd meriti ustalił, że lot w związku z którym powód dochodzi odszkodowania w niniejszej sprawie, został odwołany.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 3 ust. 2a) Rozporządzenia (WE) Nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) Nr 295/91, na którym powód opierał dochodzone w przedmiotowej sprawie roszczenie, Rozporządzenie nr 261/2004 znajduje zastosowanie wyłącznie do pasażerów, którzy posiadali potwierdzoną rezerwację na dany lot oraz z wyjątkiem przypadku odwołania, o którym mowa w art. 5, stawią się na odprawę pasażerów stawili się na odprawę (zgodnie z wymogami i w czasie określonym uprzednio na piśmie). Podkreślenia wymaga również, że ciężar wykazania ww. przesłanek spoczywa na stronie powodowej.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy podkreślenia wymaga, że powód swoje roszczenie wywodził z tytułu odwołania lotu nr (...) z B. do K. w dniu 22 października 2019 r. Załączył również dokument podróży w postaci wydruku elektronicznej karty pokładowej.

Pozwany jednak już w piśmie procesowym z dnia 09 marca 2021 r. zakwestionował twierdzenia powoda o odwołaniu przedmiotowego lotu. Konsekwentnie wskazywał, że lot ten się odbył, a jedynie powód nie stawił się do odprawy, w związku z czym nie przysługuje mu roszczenie, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) Nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. Na dowód powyższego, pozwany załączył do akt postępowania wydruk z systemu rezerwacyjnego pozwanego, na którym obok nazwiska powoda widnieje informacja (...), co oznacza iż powód nie stawił się do bramki boardingu.

Strona powodowa nie ustosunkowała się w żaden sposób na etapie postępowania pierwszoinstancyjnego do twierdzeń i dowodów przedstawionych przez pozwanego przewoźnika. Dopiero w odpowiedzi na apelację powód wyjaśnił, iż stawił się na odprawę, jednakże wobec odmowy przyjęcia na pokład nie mógł odbyć planowanego lotu.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy – odmiennie niż uczynił to Sąd Rejonowy – że lot, którego dotyczy roszczenie wywiedzione przez powoda w niniejszej sprawie, nie został odwołany. Strona pozwana przedstawiła bowiem wyciąg z wewnętrznego systemu pozwanego, z którego wynika, że powód nie stawił się do bramki boardingu. Zaś powód niewątpliwie nie zakwestionował ww. dowodu. Również w odpowiedzi na apelację strona powodowa zmieniła wskazywane uprzednio w pozwie okoliczności stanowiące podstawę faktyczną powództwa, wywodząc swoje roszczenie już nie z faktu odwołania rzeczonego lotu, a z nieuzasadnionej odmowy przyjęcia na pokład. Niewątpliwie zatem nie można zgodzić się z ustaleniem poczynionym przez Sąd Rejonowy jakoby lot nr (...) z B. do K. zaplanowany na dzień 22 października 2019 r. został odwołany.

Brak było zatem podstaw do zasądzenia dochodzonej pozwem kwoty na rzecz powoda z uwagi odwołanie przedmiotowego lotu. Niewątpliwie bowiem ciężar wykazania powyższego spoczywał na powodzie, czemu powód nie sprostał.

Brak również podstaw do uwzględnienia powództwa z uwagi na odmowę przyjęcia powoda na pokład. Strona powodowa nie wykazała bowiem przesłanek uzasadniających wypłatę roszczenia, o którym mowa w art. 7 ww. rozporządzenia. Powód nie udowodnił bowiem, że stawił się na odprawę pasażerską, pomimo, że to na nim ciążył obowiązek wykazania faktu, iż stawił się na lotnisku w B. do wejścia na pokład, a także wykazania, iż następnie odmówiono mu wstępu na pokład.

W tym miejscu wskazać należy, że twierdzenia strony powodowej o odmowie przyjęcia na pokład zostały zawarte dopiero w odpowiedzi na apelację i jako takie należy uznać je za spóźnione. Co prawda sąd drugiej instancji orzeka na podstawie materiału zebranego w postępowaniu w pierwszej instancji oraz w postępowaniu apelacyjnym, jednak stosownie do art. 381 k.p.c. sąd drugiej instancji może pominąć nowe fakty i dowody, jeżeli strona mogła je powołać w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, chyba że potrzeba powołania się na nie wynikła później. Uregulowanie to jest wyrazem dążenia do koncentracji materiału dowodowego przed sądem pierwszej instancji. Nowymi faktami i dowodami, niewykorzystanymi w toku postępowania przed sądem I instancji w sposób niezawiniony przez stronę, na której spoczywał ciężar dowodu i przytoczenia faktów, są te fakty i dowody, o których strona nie wiedziała lub z których nie mogła w odpowiednim czasie skorzystać. Zatem zgłaszając nowe fakty i dowody strona winna uprawdopodobnić, że ich powołanie w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji nie było możliwe albo potrzeba ich powołania wynikła później. Powyższego uprawdopodobnienia na próżno szukać w treści odpowiedzi na apelację złożonej przez profesjonalnego pełnomocnika powoda.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Sądu Okręgowego powód reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika winien już na etapie postępowania przed sądem pierwszej instancji podnieść stosowną okoliczność i przedstawić niebudzące wątpliwości dowody, czego nie uczynił, niewątpliwie mając ku temu możliwości.

Niezależnie jednak od uznania ww. twierdzeń dotyczących odmowy przyjęcia na pokład za sprekludowane, wskazać należy że powód nie zaoferował żadnego dowodu na ich poparcie, chociażby w postaci dowodu z przesłuchania stron ograniczonego do przesłuchania strony powodowej.

W konsekwencji na podstawie art. 6 k.c. należało uznać, że powód, wywodzący wpierw prawo do odszkodowania z faktu odwołania lotu nr (...) z B. do K. w dniu 22 października 2019 r., a następnie z odmowy przyjęcia na pokład, nie wykazał okoliczności, od których przyznanie tego odszkodowania jest uzależnione. Brak było zatem podstaw do zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kwoty 400 EUR wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 23 października 2019 r. do dnia zapłaty.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c., zmienił zaskarżony wyrok i oddalił powództwo.

Konsekwencją zmiany wyroku była również zmiana orzeczenia w przedmiocie kosztów procesu w postępowaniu pierwszoinstancyjnym. O kosztach tych Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w brzmieniu uwzględniającym zmiany wprowadzone Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie.

O kosztach postępowania w instancji odwoławczej Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 3 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w brzmieniu uwzględniającym zmiany wprowadzone Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie. Na zasądzoną kwotę złożyły się: wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika w kwocie 450 zł oraz uiszczona przez pozwanego opłata od apelacji w wysokości 200 zł.

Agnieszka Wiśniewska