Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III C 919/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Warszawie z 2016-12-28

Sygn. akt III C 919/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, Wydział III Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Witkowska

Protokolant: sekretarz sądowy Sylwia Cieślińska – Kopeć

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2016 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa Banku (...) S.A. z/s w G.

przeciwko M. Ż.

o zapłatę

utrzymuje w mocy nakaz zapłaty wydany przez Sąd Okręgowy w Warszawie, Wydział III Cywilny w dniu 25 marca 2016 roku w sprawie III Nc 53/16 - w stosunku do M. Ż. - w całości.

Sygn. akt III C 919/16

UZASADNIENIE

Bank (...) S.A. z/s w G. w dniu 1 lutego 2016r. złożył przeciwko M. Ż. i A. Ż. pozew w postępowaniu nakazowym wnosząc o wydanie nakazu zapłaty orzekając aby pozwani zapłacili na rzecz powoda solidarnie kwotę 54.427,33CHF wraz z odsetkami umownymi od kwoty 53.932,59CHF w wysokości 10,98 w skali roku od dnia 23 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty z ograniczeniem odsetek do wysokości maksymalnych odsetek za opóźnienie oraz kosztami postępowania. (pozew – k.4 - 6).

W dniu 25 marca 2016r. został wydany nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym w którym uwzględniono w całości żądnie powoda. (nakaz zapłaty z dn. 23.03.2016r. k 23).

Od tego nakazu tylko pozwana M. Ż. złożyła zarzuty w dniu 14 kwietnia 2016r., wnosząc o uchylenie nakazu zapłaty i oddalenie powództwa w całości. Pozwana w pierwszej kolejności podniosła zarzut iż powód nie udowodnił w sposób należyty swojego roszczenia. Podnosiła także, że wyciąg z ksiąg bankowych pozbawiony jest mocy dokumentu urzędowego w postępowaniu cywilnym. Pozwana wskazywała nadto że złożone wypowiedzenie kredytu i wezwanie do zapłaty jest adresowane tylko i wyłącznie do pozwanego A. Ż.. Nie ma też dołączonego dowodu odbioru nadania wypowiedzenia umowy lub tez potwierdzenia doręczenia tego wypowiedzenia A. Ż., a zatem to pozwala stwierdzić, iż nawet jeżeli istnieje roszczenie, to nie zostało postawione w stan wymagalności, co czyni je przedwczesnym. Pozwana też wszywała że nie było podstaw do wydania nakazu zapłaty postępowaniu nakazowym na podstawie art. 485 § 1 lub 3 kpc. (zarzuty od nakazu zapłaty k 28-31)

Po wniesieniu zarzutów powód w dalszym ciągu podtrzymywał powództwo w całości domagając się zasądzenia kwoty zgodnie żądaniem pozwu i kosztami procesu w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Powód wyjaśnił iż bezspornym jest iż w dniu 21 października 2004 roku strony zawarły umowę kredytu, w ramach tej umowy bank udzielił pozwanym kredytu na pokrycie części kosztów dokończenia budowy nieruchomości mieszkalnej. W dniu 20.10.2015r. Bank skierował do pozwanych ostateczne wezwania do zapłaty z uwagi na powstanie zaległości w spłacie kredytu w wysokości 1.039.70 CHF. Wezwanie to pozostało bez odpowiedzi wobec czego Bank wypowiedział pozwanym umowę kredytu i postawił zobowiązanie w stan wymagalności. Powód przedstawił szczegółowe rozliczenie umowy. Powód podał, iż w oparciu o postanowienia umowy naliczone zostały odsetki umowne oraz opłaty w sposób wskazany w rozliczeniu umowy. Powód podał że dokumenty bankowe związane z czynnościami bankowymi mogą być sporządzane na informatycznych nośnikach danych. Powód podkreślał, iż fakt wystawienia wyciągu z ksiąg bankowych w przedmiotowej sprawie na podstawie ksiąg bankowych, które utraciły walor dokumentu urzędowego w żaden sposób nie wpływa na jego moc dowodową jako dokumentu prywatnego, podnosząc iż na podstawie art. 485 § 3 k.p.c. Sąd może wydać nakaz zapłaty jeżeli bank dochodzi roszczenia na podstawie wyciągu ksiąg bankowych . (pismo procesowe powoda z dnia 16 sierpnia 2016r. k 70 – 72).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 października 2004r. pozwani A. Ż. i M. Ż. zawarli z (...) Bankiem (...) S.A. z/s w W., umowę kredytu nr (...) indeksowanego do waluty obcej /kursem (...)/. Bank udzielił kredytu w kwocie 448.316,00zł z przeznaczeniem na pokrycie części kosztów dokończenia budowy nieruchomości położonej w B. przy ul. (...). Spłata kredytu wraz odsetkami miała nastąpić w 360 miesięcznych ratach kapitałowo odsetkowych na zasadach określonych w § 10 umowy. W § 2 umowy określono iż oprocentowanie kredytu na dzień sporządzenia umowy wynosi 3,850% w skali roku i stanowi sumę marzy Banku w wysokości 3,920 punktu procentowego oraz aktualnie obowiązującego indeksu L3. Przy czym w § 8 określono oprocentowanie kredytu jest zmienne i ulega zmianie w tym samym dniu kalendarzowy, w jakim nastąpiła wyplata kredytu najbliższego miesiąca następującego po ostatniej zmianie indeksu L3. W § 15 wskazano iż jeżeli kredytobiorca opóźnia się z zapłatą raty w całości lub w części lub innej należności banku, wynikającej z umowy obowiązany jest do zapłaty odsetek za każdy dzień opóźnienia od kwoty niespłaconej w terminie wymagalności. Stopa odsetek za opóźnienia na dzień sporządzenia umowy wynosiła 10,980 % w skali roku. W razie stwierdzenia przez Bank że warunki udzielenia kredytu zostały naruszone lub istnieje zagrożenie terminowej spłaty kredytu Bank może żądać dodatkowego zabezpieczenia spłaty kredytu lub wypowiedzieć umowę w całości lub w części Okres wypowiedzenia umowy wynosił 30 dni, a w razie zagrożenia upadłością kredytobiorcy 7 dni. Po upływie okresu wypowiedzenia kredytobiorcy byli zobowiązani do niezwłocznego zwrotu wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami należnymi Bankowi za okres korzystania z kredytu i do zapłaty wymagalnych już należności Banku wynikających z umowy w tym ewentualnych odsetek za opóźnienie wszelkich innych. (umowa kredytowa k 13-16).

Zabezpieczeniem spłaty kredytu była hipoteka kaucyjna na nieruchomości położonej w B. przy ul. (...), cesja na rzecz banku wierzytelności z umowy ubezpieczenia, weksel in blanco, ubezpieczenie na życie (§ 3 umowy k 13v).

W dniu 22 października 2015r. powodowy Bank wezwał pozwanych do zapłaty zaległości w spłacie kredytu w kwocie 1039,70 CHF z kosztami tego wezwania 8,00CHF. Bank jednocześnie poinformował pozwanych, iż konsekwencją nieterminowej spłaty zadłużenia może być wypowiedzenie i postawienie całego kredytu w stan natychmiastowej wymagalności. Wezwanie to zostało przesłane pozwanemu, który nie odebrał przesyłki była awizowana nie podjęta w terminie. Pozwana odebrała przesyłkę w dniu 28 października 2015r. (ostateczne wezwanie do zapłaty skierowane do pozwanego A. Ż. k 109, przesyłka k 110.110v, ostateczne wezwanie do zapłaty skierowane do pozwanej M. Ż. k 159 doręczenie przesyłki dla pozwanej k 116, 116vi k 160).

Bank (...) S.A. w dniu 19 listopada 2015r. wypowiedział umowę kredytową pozwanym w związku z naruszeniem warunków udzielenia kredytu, udzielonego na podstawie umowy nr (...) z dnia 21.10.2004r. przez niedotrzymanie terminów zapłaty. Bank w całości wypowiedział umowę kredytu na podstawie art. 75 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. prawo bankowe. W związku z tym wezwał pozwanych do zapłaty w terminie 30 dni od dnia otrzymania wypowiedzenia łącznej kwoty 54.638,54 CHF (wypowiedzenie umowy kredytu z dnia 19.11.2015r. skierowane do pozwanej M. Ż. k 9-10, i k 114-115, wypowiedzenie umowy kredytu skierowane do pozwanego A. Ż. k 111, 111v). Wypowiedzenie to zostało doręczone pozwanej w dniu 27 listopada 2015r., odbiór pokwitował ojciec S. J. (zwrotka k 11, k 113). Wypowiedzenie umowy dla pozwanego A. Ż. zostało przesłane listem poleconym za zwrotnym poświadczeniem odbioru zwrócono awizowane nie podjęte w terminie (przesyłka k 12 i k 112).

W dniu 22 stycznia 2016 roku Bank (...) SA w G. na podstawie ksiąg banku stosownie do przepisów art. 95 ustawy dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe stwierdził istnienie solidarnego zobowiązania M. Ż. i A. Ż. na rzecz Banku z tytułu kredytu udzielonego dłużnikom na podstawie umowy kredytu nr (...) w wysokości 54.427,44 CHF. Na zadłużenie składają się kapitał w wysokości 53.932,59CHF. . odsetki umowne naliczone od 17.08.2015r. do dnia 7.01.2016r. w kwocie 222,25 CHF, odsetki karne naliczone od 15.09.2015r. do 21.01.2016r. w kwocie 256,49CHF oraz opłaty i prowizje w wysokości 16,00CHF (wyciąg z ksiąg banku k 7).

W dniu 29 listopada 2004 r. nastąpiło połącznie spółek przez przejęcie w trybie art. 492 §1 ust. 1 Kodeksu Spółek Handlowych poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej tj. (...) Bank (...) SA z/s w W. na spółkę przejmująca tj. (...) Bank S.A. (odpis z KRSu k 17). Następnie były kolejne połączenia spółek w wyniku czego nastąpiło przeniesienie całego majątku (...) Bank SA na Bank (...) S.A. (odpis KRS k 98v). Powód przedstawił zestawienie wpłat dokonanych przez pozwanych w okresie od 15 listopada 2004 roku do 3 sierpnia 2016 roku podpisane przez pracownika Zespołu Windykacji (...) Departamentu Windykacji i (...) Wierzytelnościami M. P., jak również przedstawił rozliczenie umowy sporządzone w oparciu o art. 7 prawa bankowego. (rozliczenie umowy k 117 – 121, zestawienie wpłat k 161 – 164, pełnomocnictwo udzielone przez Bank (...) k 190).

W Sądzie Okręgowym w Warszawie VI Wydział Cywilny Rodzinny Odwoławczy w sprawie VIC 1321/14 toczy postępowanie z powództwa A. Ż. przeciwko M. Ż. o rozwód. W sprawie tej została sporządzona w dniu 29 września 2016r. na okoliczność czy M. Ż. z uwagi na chorobę jest w stanie samodzielnie wykonywać władzę rodzicielską nad małoletnimi dziećmi. W opinii tej biegły stwierdził iż predyspozycje wychowawcze ojca są właściwe, predyspozycje rodzicielskie matki natomiast ogranicza choroba psychiczna, wymaga ona leczenia psychiatrycznego i farmakologicznego. W opinii tej zaznaczono iż M. Ż. była leczona po raz pierwszy w listopadzie 2007 roku (opinia sądowo – psychiatryczna k 202 – 210, zapis w opinii dot. leczenia w 2007r. wnioski opinii k 210)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu dokumenty dołączone do pozwu i kolejnych pismach procesowych powoda, które nie zostały zakwestionowane przez pozwaną i których prawdziwość nie wywołała wątpliwości Sądu.

Sąd zważył, co następuje:

Kwestią bezsporną w niniejszej sprawie było zawarcie w dniu 21 października 2004r. umowy kredytowej nr (...) pozwanych M. Ż. i A. Ż. z (...) Bankiem (...) S.A. z/s w W. /którego następcą prawnym jest powodowy Bank (...) SA w G.. Bezsporna jest treść zawartej umowy. Powyższe wynika jednoznacznie z przedstawionych do akt sprawy dokumentów. W niniejszej sprawie pozwana nie kwestionowała faktu iż zawierała ona z mężem A. Ż. umowę kredytową z (...) Bankiem (...) S.A. z/s w W. /i zaprzestania spłacania rat kredytu.

Pozwana przede wszystkim w pierwszej kolejności podniosła zarzut, iż powód nie udowodnił w sposób należyty swojego roszczenia, ponieważ wyciąg z ksiąg bankowych pozbawiony jest mocy dokumentu urzędowego w postępowaniu cywilnym i że w związku z tym nie było podstaw do wydania nakazu zapłaty postępowaniu nakazowym na podstawie art. 485 § 1 lub 3 kpc.

Zdaniem Sądu postępowanie dowodowe w niniejszej sprawie wykazało, iż powód udowodnił dochodzone roszczenie, wynika to bowiem z dokumentów przedstawionych przez powoda w postaci rozliczenia umowy sporządzonego w oparciu o art. 7 ustawy Prawa Bankowego / k 117- 120/, jak również z dokumentu - zestawienia wpłat dokonanych przez pozwanych w okresie od 15 listopada 2004 roku do 3 sierpnia 2016 roku podpisanego przez pracownika banku (...) Departamentu Windykacji i Zarządzania Wierzytelnościami M. P./ k 161-164/.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę na treść art. 7 ust 2 Prawa Bankowego z którego wynika że - dokumenty związane z czynnościami bankowymi mogą być sporządzane na informatycznych nośnikach danych, jeżeli dokumenty te będą w sposób należyty utworzone, utrwalone, przekazane, przechowywane i zabezpieczone. Wobec tego trzeba się zgodzić z twierdzeniami strony powodowej, iż elektroniczne zestawienie operacji w postaci wydruku elektronicznego stanowi utrwalenie operacji dokonanych przez dłużników przy spłacie kredytu. Przedstawione przez powoda zestawienie w sposób precyzyjny wskazuje dokładnie daty wpłat dokonanych przez pozwanych, w tym kurs waluty.

Nadto należy zwrócić uwagę że przedstawiony w tej sprawie przez powoda dokument - zestawienie wpłat - opatrzony podpisem pracownika Banku wraz z pełnomocnictwem odpisem KRS, jak również przede wszystkim dokument w postaci wyciągu ksiąg bankowych powoda, gdzie stwierdzono wymagalność i wysokość zaistniałego zadłużenia pozwanych z tytułu zawartej umowy kredytu nr (...), stanowiły dowody które wykazywały wysokość dochodzonego roszczenia powoda.

Niewątpliwie w świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego sygn. P 7 /09 z dnia 15.03.2011r. wyciągi z ksiąg bankowych wystawione po dacie ogłoszenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego utraciły moc dokumentu urzędowego. Jednak dokument ten stanowi dokument prywatny w rozumieniu art. 245kpc i wobec tego tak należy go oceniać. W tym miejscu należy przywołać wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
z dnia 12 października 2016r. w sprawie I ACa 415/16, który wskazuje że „przepis art. 485 KPC określa konieczną, a zarazem wystarczającą, treść dokumentów stanowiących podstawę do wydania nakazu zapłaty. Przepis ten m.in. umożliwia wydanie nakazu zapłaty w przypadku roszczenia banku i na podstawie wyciągu z ksiąg bankowych, bowiem w myśl art. 485 § 3 KPC, sąd może wydać nakaz zapłaty, jeżeli bank dochodzi roszczenia na podstawie wyciągu z ksiąg bankowych podpisanego przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banku i opatrzonego pieczęcią banku oraz dowodu doręczenia dłużnikowi”.

Dokument ten w przedmiotowej sprawie ma moc dowodową, z którego wynika wysokość roszczenia powoda. Wyciąg ten spełnia trzy warunki tj. jest podpisany przez osobę upoważnioną przez bank do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banku /wyciąg podpisany przez osobę upoważnioną k 7, pełnomocnictwo dla osoby upoważnionej przez bank 19/, jest opatrzony pieczęcią banku oraz został dołączony dowód doręczenia dłużnikom dowód pisemnego wezwania do zapłaty/ k 160, k 110/. Trzeba się zgodzić z powodem, iż w tym postępowaniu zostały spełnione powyższe przesłanki. Dokument ten mógł stanowić podstawę do wydania nakazu zapłaty w oparciu o art. 485 § 3 kpc w sprawie przedmiotowej.

Kolejnym zarzutem pozwanej M. Ż. było to, iż złożone wypowiedzenie kredytu i wezwanie do zapłaty było adresowane tylko i wyłącznie do pozwanego A. Ż. i że nie ma dołączonego dowodu odbioru nadania wypowiedzenia umowy lub też potwierdzenia doręczenia tego wypowiedzenia A. Ż., Powyższy zarzut nie mógł się ostać w świetle przedstawionych dokumentów przez powoda. Do pozwu jest dołączone wypowiedzenie umowy kredytu zaadresowane do pozwanej M. Z., które zostało jej doręczone w dniu 27.11.2015r. /wypowiedzenie skierowane do pozowanej k 9,10 i k 114,115, zwrotka k 11,11v/. Również do sprawy zostało dołączone wypowiedzenie umowy kredytowej A. Ż. i zwrotka z jego doręczenia przez awizo. /wypowiedzenie umowy skierowane do pozwanego k 111,111v i zwrotka k 112/. Trzeba także zwrócić uwagę że ostateczne wezwanie do zapłaty zaległości kredytowych zostało skierowane pismami z dnia 20.10.2015r. zarówno do pozwanej /pismo skierowane do pozwanej k 159 doręczone w dniu 28 października 2015r k 116,116v/jak i pozwanego A. Ż. /pismo skierowane do pozwanego k 109, zwrotka – awizo nie podjęte w terminie k 110/

Zatem nie można się zgodzić z twierdzeniami pozwanej, iż roszczenie powoda, nie zostało postawione w stan wymagalności i wobec tego powództwo w sprawie niniejszej jest przedwczesne. Powyższe dokumenty wykazały, iż pozwani byli wcześniej wzywani do uregulowania zaległości kredytowych i byli też uprzedzeni, iż w przypadku niespłacenia tych należności, konsekwencją tego będzie wypowiedzenie umowy kredytowej i postawienie całego kredytu w stan natychmiastowej wykonalności. Dopiero po ostatecznym wezwaniu do zapłaty należności, braku spłaty należności, Bank wypowiedział umowę dniu 19 listopada 2015r.

Nie może być mowy wobec tego o przedwczesności powództwa w tej sprawie.

Na koniec jeszcze należy odnieść się do dowodu w postaci opinii sądowo – psychiatrycznej złożonej przez pełn. pozwanej na rozprawie w dniu 9 listopada 2016r. na okoliczność stanu zdrowia pozwanej. Zdaniem Sadu trzeba stwierdzić powyższy dowód przede wszystkim został dopuszczony i przeprowadzony w sprawie rozwodowej toczącej się pomiędzy pozwanymi na okoliczność czy M. Ż. z uwagi na chorobę jest w stanie samodzielnie wykonywać władzę rodzicielską nad małoletnimi dziećmi. Dowód ten został przeprowadzony w innej sprawie na okoliczności które mają nijak do sprawy niniejszej. Nie ma w tej opinii żadnych ustaleń nawet takich iż pozwana M. Ż. w dacie składania oświadczenia woli w postaci zawarcia umowy kredytu była w stanie wyłączającym świadome czy swobodne podjęcie decyzji. Jest tylko zapis w tej opinii na k 206 iż pozwana była hospitalizowana w okresie od 27.11.2007r. do 18.01.2008r. to jednak nie wykazuje jak to już podniesiono powyżej iż pozwana nie miała rozeznania co do podejmowanych czynności w dniu 21.10.2004r.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd uznał, iż roszczenie dochodzone pozwem było zasadne. Powyższe skutkowało uwzględnieniem powództwa w całości. Na podstawie art. 496 kpc zatem utrzymano w mocy w całości nakaz zapłaty z dnia 25 marca 2016r.

Na podstawie art. 481 § 1 k.c. Sąd zasądził od kwoty dochodzonej pozwem, odsetki umowne od dnia 23 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty /pozwana nie kwestionowała daty wymagalności odsetek/.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zasądzając od pozwanych na rzecz powoda zwrot kosztów sądowych – opłaty od pozwu.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak sentencji wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Lubańska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Ewa Witkowska
Data wytworzenia informacji: