Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 23 września 2011 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie, Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR (del.) Jan Wawrowski

po rozpoznaniu w dniu 23 września 2011 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. M. (1), Z. Ż.

przeciwko Miastu S. W.

o nakazanie

w przedmiocie wniosku pozwanego o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego

postanawia:

oddalić wniosek.

UZASADNIENIE

Pismami procesowymi z dnia 30 czerwca 2011 r. powodowie J. M. (2) i Z. Ż. złożyli oświadczenia o cofnięciu pozwu, natomiast Z. Ż. wniósł o zwrot opłaty od pozwu (k. 89, k.90). Postanowieniem z dnia 26 lipca 2011 r. Sąd Okręgowy w Warszawie umorzył postępowanie w sprawie, zwrócił powodowi Z. Ż. 1000 złotych z tytułu połowy uiszczonej opłaty od pozwu, w pozostałym zakresie wniosek powoda oddalił (k.113).

W piśmie procesowym z dnia 09 sierpnia 2011 r. pełnomocnicy pozwanego wnieśli o zasądzenie na swoją rzecz od powodów kosztów postępowania w postaci kosztów zastępstwa procesowego według norm przypisanych (k.114).

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 203 § 2 kpc pozew cofnięty nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa. Na żądanie pozwanego powód zwraca mu koszty, jeżeli sąd już przedtem nie orzekł prawomocnie o obowiązku ich uiszczenia przez pozwanego.

W przekonaniu Sądu rozstrzygając o obowiązku poniesienia kosztów procesu należało odwołać się do przewidzianej w art. 102 k.p.c. zasady słuszności. W myśl powołanego przepisu w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Zastosowanie przez sąd art. 102 k.p.c. powinno być oceniane w całokształcie okoliczności, które by uzasadniały odstępstwo od podstawowych zasad decydujących o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów procesu. Do kręgu tych okoliczności należy zaliczyć zarówno fakty związane z samym przebiegiem procesu, jak i fakty leżące na zewnątrz procesu zwłaszcza dotyczące stanu majątkowego (sytuacji życiowej). Okoliczności te powinny być oceniane przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego. (zob. tak trafnie SN w wyroku z dnia 14 stycznia 1974 roku II CZ 223/73).

W ocenie Sądu za zastosowaniem tego wyjątkowego uregulowanie przemawia w realiach sprawy niniejszej przede wszystkim trudna sytuacja majątkowa powodów, która zadecydowała również o zwolnieniu powódki od kosztów sądowych w całości (co oczywiście samo w sobie nie przemawia jeszcze za zastosowaniem art. 102 k.p.c.), natomiast powoda w części od kosztów sądowych tj. od opłaty od pozwu ponad kwotę 2000 złotych. Powódka utrzymuje się jedynie z renty inwalidzkiej w wysokości 821,35 zł, ponosząc koszty związane z utrzymaniem domu oraz zakupem leków ale także te, które w świetle zasad doświadczenia są niezbędne (np. związane zakupem żywności, ubioru czy środków higieny). Powódka nie posiada żadnych zasobów pieniężnych oraz przedmiotów wartościowych a także nie osiąga dochodów z udziału w stanowiącej jej własność nieruchomości położonej w C.. Za zastosowaniem w sprawie niniejszej art. 102 k.p.c. przemawia w ocenie Sądu również sytuacja zdrowotna powódki, która jest osobą schorowaną i w podeszłym wieku.

Odnosząc się do sytuacji powoda Z. Ż. zauważyć należy, iż jego aktualna sytuacja życiowa i materialna uniemożliwia uiszczenie pozwanemu kosztów zastępstwa procesowego według norm przypisanych. Powód Z. Ż. uzyskuje wprawdzie dochód w wysokości 2 600 zł, niemniej jednak ponosi on koszty utrzymania, które absorbują w całości uzyskiwane dochody. Powód pomaga także matce (powódce przedmiotowego postępowania), która utrzymuje się z renty. Sąd nie stracił z pola widzenia tego, że ocena, czy w danych okolicznościach zachodzą "wypadki szczególnie uzasadnione", jest pozostawiona swobodnej ocenie sądu i ocena następuje niezależnie od przyznanego stronie zwolnienia od kosztów sądowych, niemniej jednak analiza sytuacji życiowej, zdrowotnej oraz majątkowej powodów sprzeciwia się uwzględnieniu wniosku pozwanego.

Przy rozważaniu przesłanek uzasadniających oparcie rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów procesu o zasadę słuszności nie można w ocenie Sądu abstrahować od etapu postępowania na jakim cofnięto pozew. Czynność ta została dokonana we wstępnej fazie procesu, gdzie aktywność pełnomocników strony przeciwnej sprowadziła się do złożenia odpowiedzi na pozew.

Mając na uwadze powyższe należało na podstawie powołanych przepisów orzec jak w sentencji.