Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 361/18

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa- Praga w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2018 roku, sygn. akt V K 189/14.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

I. K.

Ważność umowy sprzedaży lokalu (...); brak wiedzy I. K. w dniu 5 listopada 2008r. o odwołaniu przez Z. R. pełnomocnictwa Z. Z. (1); podejmowanie przez Z. R. i Z. Z. (1) czynności w toku niniejszego postępowania jedynie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Odpis wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie V Wydział Cywilny z dnia 26 kwietnia 2018r. sygn. akt VACa 309/17 wraz z uzasadnieniem

11266-11283

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Odpis wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie V Wydział Cywilny z dnia 26 kwietnia 2018r. sygn. akt VACa 309/17 wraz z uzasadnieniem

Zawnioskowany przez obrońcę dowód nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż wskazane przez obrońcę orzeczenie nie miało charakteru orzeczenia kształtującego prawo, zatem nie miało mocy wiążącej dla sądu w procesie karnym. Sąd zarówno I, jak też II instancji zobowiązany był do dokonania samodzielnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, niezależnie od oceny, której dokonał sąd w innej sprawie.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Wskazany w apelacji w punkcie :

1 a.)- podnoszący obrazę art. 7 k.p.k. poprzez dowolną, sprzeczną z logiką i doświadczeniem życiowym ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego w postaci wyjaśnień Z. Z. (1), zeznań Z. R., dokumentów odwołania pełnomocnictwa z dnia 12 sierpnia 2008r., wyjaśnień oskarżonego I. K., zeznań D. P., L. P., M. M., sporządzonej przez biegłego L. F. opinii;

1 b.) – podnoszący obrazę art. 410 k.p.k. poprzez pominięcie przy dokonywaniu ustaleń faktycznych istotnych okoliczności mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy a wynikających z zeznań P. M., wyjaśnień I. K. i Z. Z. (1) oraz częściowo zeznań Z. R., zdjęć posesji I. K., okoliczności wynikających z aktu notarialnego z dnia 17 lutego 2012r. Repertorium A nr 855/2011.

- W konsekwencji uchybień wskazanych powyżej- doszło do błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę orzeczenia – wskazanego szczegółowo w apelacji.

- Rażącej niewspółmierności kar orzeczonych wobec oskarżonego do stopnia winy, właściwości i warunków osobistych oraz sposobu życia przed popełnieniem przestępstwa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Żaden z podniesionych w apelacji zarzutów nie był zasadny.

Odnosząc się zwięźle do poszczególnych zarzutów – kolejno wskazać należy :

Zarzut z punktu 1a) apelacji: wbrew twierdzeniom obrońcy wskazane przez niego dowody ocenione zostały przez Sąd I instancji zgodnie z zasadami wynikającymi z normy art. 7 k.p.k. i dotyczy to wszystkich dowodów ocenę, których kwestionuje w apelacji obrońca. Sąd I instancji w profesjonalnie sporządzonym uzasadnieniu wskazał z jakich powodów uznał za wiarygodne wyjaśnienia Z. Z. (1), zeznania Z. R. oraz zeznania D. P., L. P. i M. M.. W tym zakresie słusznie zauważył Sąd I instancji, że dokumentów odwołania pełnomocnictwa z dnia 12 sierpnia 2008r., wyjaśnień oskarżonego I. K., zeznań D. P., L. P., M. M.. Przyznanie się Z. Z. (1) do popełnienia wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym K. przypisanego im przestępstwa – zdaniem Sądu Apelacyjnego słusznie uznane zostało przez Sąd Okręgowy za wiarygodne. Zasadnie także wskazał Sąd Okręgowy, że wyjaśnienia Z. Z. (1) w kwestiach zasadniczych i mających znaczenie dla rozstrzygnięcia korespondowały z zeznaniami Z. R. oraz D. P., L. P. i M. M.. W żadnym razie obrońca w apelacji, ani też w jej uzasadnieniu nie wykazał, aby ocena wskazanego wyżej materiału dowodowego dotknięta była dowolnością i nie korespondowała z logiką, wiedzą i doświadczeniem życiowym. W obliczu uznania za wiarygodnych wyjaśnień i zeznań wskazanych powyżej – naturalną konsekwencją było uznanie przez Sąd I instancji wyjaśnień oskarżonego K. za niewiarygodne. Także ta ocena, której dokonał Sąd I instancji pozostaje pod ochroną art. 7 k.p.k. Obrońca nie wskazał takich argumentów, które mogłyby uznać stanowisko Sądu I instancji w tym zakresie za niezasadne. Uznając za wiarygodne zeznania pokrzywdzonej - Sąd I instancji w sposób uprawniony uznał, że dokumenty odwołania pełnomocnictwa oskarżonemu K. stanowiły dowód w sprawie i służyły do ustalenia stanu faktycznego. Sąd I instancji wskazał w jakim zakresie dokumenty te stanowiły element ustaleń faktycznych /str. 21 uzasadnienia S.O./. Podnoszone przez obrońcę okoliczności, które jego zdaniem powinny zdyskwalifikować przedmiotowe dokumenty jako dowody w sprawie, tj. fakt złożenia tych dokumentów rok po zawiadomieniu o przestępstwie, że są one kserokopią i nie zostały poświadczone za zgodność z oryginałem, że nie zawierają daty pewnej – nie było zasadne. Podnoszone przez obrońcę, a wskazane powyżej okoliczności nie mogły stanowić podstawy do wyeliminowania przedmiotowych dokumentów z postępowania. Jak każdy inny dowód podlegały one ocenie Sądu I instancji. Informacje płynące z treści kwestionowanych przez obrońcę dokumentów ocenione zostały przez Sąd I instancji w korelacji z treścią wyjaśnień Z. i zeznań pokrzywdzonej i ocena ta pozostaje pod ochroną art. 7 k.p.k. – wbrew twierdzeniom obrońcy. Nie budzi także żadnych wątpliwości ocena, której dokonał Sąd I instancji, a odnosząca się do sporządzonej w sprawie opinii biegłego L. F.. Kwestionując metodę przy pomocy której biegły dokonał wyceny nieruchomości – wskazując przy tym jakie okoliczności /zdaniem obrońcy/ niezasadnie nie zostały uwzględnione przez biegłego – obrońca nie wykazał aby przedmiotowa opinia była nierzetelna, bądź nieprofesjonalna. Obrońca wskazał jedynie takie elementy, które – gdyby były przez biegłego uwzględnione – byłyby korzystne dla oskarżonego. Rzecz jednak w tym ,że biegły sporządzając opinię nie kieruje się dobrem żadnej ze stron i zobowiązany jest do zachowania bezstronności, profesjonalizmu i rzetelności. Podnoszonymi zarzutami obrońca w żadnym razie nie mógł skutecznie podważyć stanowiska Sądu I instancji w zakresie oceny opinii biegłego, gdyż nie wykazał, że metoda przyjęta przez biegłego w zakresie wyceny nieruchomości była niewłaściwa, bądź niedopuszczalna z profesjonalnego punktu widzenia. W tych okolicznościach, zdaniem Sądu II instancji także w tym zakresie ocena tego dowodu, której dokonał Sąd Okręgowy pozostawała pod ochroną art. 7 k.p.k.;

Podobnie, jak wyżej także zarzut wskazany przez obrońcę w punkcie 1b.) był niezasadny. Wbrew twierdzeniom obrońcy- Sąd I instancji nie pominął żadnych istotnych okoliczności, które mogły mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Wszystkie okoliczności, które były istotne poddane zostały ocenie przez Sąd I instancji, która to ocena zaaprobowana została przez Sąd Apelacyjny. Wbrew twierdzeniom obrońcy fakt pracy oskarżonego K. na nieruchomości po dniu 5 listopada 2008r. w żadnym razie nie mógł mieć znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż okoliczność ta nie pozostawała w bezpośrednim związki z przypisanym oskarżonemu przestępstwem. Sam bowiem obrońca wskazał w uzasadnieniu apelacji, że także pokrzywdzona nie kwestionowała tego faktu /str. 20/. Co więcej obrońca nie wykazał jaki wpływ mogłaby mieć ta okoliczność na treść zapadłego w sprawie orzeczenia. Podnoszony przez obrońcę fakt, który jego zdaniem pominięty został przez Sąd I instancji, tj. że w dniu zawarcia umowy z K., Z. Z. (1) zawarł także inne umowy sprzedaży w oparciu o to samo pełnomocnictwo – nie było zasadne. Wręcz przeciwnie okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego, który ustalony został przez Sąd Okręgowy- „Tego samego dnia Z. Z. (1) w imieniu swoim i w imieniu Z. R. zawarł jeszcze dwie umowy. Przed notariuszem I. U. zawarł umowę przedwstępną ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży z B. S. oraz przed notariuszem A. G. zawarł umowę przedwstępną ustanowienia odrębnej własności lokalu położonego w powyższej nieruchomości i jego sprzedaży oraz umowę o podział quoad usum z B. M. oraz Z. M..” /str. 5 uzasadnienia/. Wskazane w kolejnym punkcie uchybienie w postaci pominięcia przez Sąd I instancji fotografii posesji I. K. – nie zostało prawidłowo wykazane przez obrońcę, że pozostawało ono w bezpośrednim związki z treścią rozstrzygnięcia. Obrońca nie wykazał aby zdjęcie to stanowiło dowód, który mógłby podważyć w całości wiarygodność zeznań świadków D. P., L. P. i M. M.. Podobnie – obrońca nie wykazał – jakie znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy miał fakt wynikający z aktu notarialnego z dnia 17 lutego 2012r., którego stronami był Z. Z. (1) i jego córka B. Z.. W uzasadnieniu apelacji obrońca wskazywał, że Z. Z. (1) obciążając oskarżonego K. winą za zdarzenie z dnia 5 listopada 2008r.dążył do odzyskania udziału we własności lokalu oraz uniknięcia zapłaty na rzecz Z. R. zapłaty odszkodowania. Argumentacja ta jest zupełnie nieprzekonująca i wręcz nielogiczna. Wystarczy zwrócić uwagę, że oskarżony Z. przede wszystkim sam przyznał się do winy i składając wyjaśnienia zrelacjonował zdarzenie. Fakt zawarcia przez Z. Z. (1) umowy sprzedaży z córką B. Z. nie miał żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie.

Podnosząc błąd w ustaleniach faktycznych – obrońca kwestionował poszczególne elementy ustaleń faktycznych wskazując, że dokonane zostały przez Sąd I instancji w wyniku uchybień, które wskazane zostały przez niego w punktach 1 a.) i 1 b.). Skoro Sąd II instancji nie podzielił zarzutów wskazanych przez obrońcę w punktach 1 a.) i 1 b.), to naturalną konsekwencja takiego stanowiska jest także nie podzielenie zarzutów odnoszących się do ustaleń faktycznych, których dokonał Sąd Okręgowy. Każdy istotny dla rozstrzygnięcia sprawy element stanu faktycznego ustalony został przez Sąd I instancji w oparciu o dokonaną prawidłową ocenę materiału dowodowego, pozostającą pod ochroną art. 7k.p.k., czemu dał wyraz w pisemnych motywach wyroku.

Podnosząc zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonych wobec oskarżonego K. kar – obrońca zarzucił jedynie, że Sąd I instancji niezasadnie przyjął, ze stopień winy jego, jak też Z. był taki sam, podczas gdy zachowanie oskarżonego K. potraktować należało jako jedynie incydentalne. Z takim zarzutem nie sposób się zgodzić. Przede wszystkim wskazać należy, iż beneficjentem umowy zawartej pomiędzy Z. Z. (1) a I. K. był przede wszystkim oskarżony K.. To przecież na jego rzecz przeniesiona została własność nieruchomości, za którą oskarżonego w ogóle nie zapłacił, czego sam nie kwestionował. W tych okolicznościach nie sposób podzielić twierdzenia obrońcy, że udział oskarżonego K. był jedynie incydentalny w tym zdarzeniu.

Wnioski

Zmiana poprzez uznanie oskarżonego za niewinnego popełnienia zarzuconego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uznania zarzutów apelacyjnych za niezasadne- także wniosek uznać należało za niezasadny .

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie wystąpiły.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok S.O. w zaskarżonej części, tj. pkt I tego wyroku.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie Sądu w zakresie czynu, którego dotyczyła apelacja jest prawidłowe, zarzuty niezasadne.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach zmiany

Nie dotyczy

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Brak

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2. 

zasądzono od oskarżonego I. K. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze, w tym obciążono go opłatą sądową w kwocie 1300 zł – wobec treści wyroku Sądu II instancji

7.  PODPIS

Małgorzata Janicz

Marek Motuk Dorota Radlińska