Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 25 września 2015r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki

Sędziowie: SSO Barbara Frankowska

SSO Beata Hass-Kloc ( spr. )

Protokolant: asyst. sędz. Karolina Sitek-Pelc

po rozpoznaniu w dniu 25 września 2015r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: A. S.

przeciwko: (...) S. A. w W.

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego
w T. V Wydziału Gospodarczego z dnia 21 lipca 2015r., sygn. akt V GNc 530/15;

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy Sąd Gospodarczy
w T. oddalił wniosek powoda o udzielenie zabezpieczenia roszczenia z uwagi na nieuprawdopodobnienie interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Zdaniem Sądu twierdzenia powoda, iż przeciwko pozwanemu prowadzone są liczne postępowania sądowe wszczęte przez powoda na łączną kwotę ponad 260.000 zł oraz twierdzenia o powiększającym się zadłużeniu pozwanego są niewystarczające do udzielenia zabezpieczenia w sprawie.

Jako podstawy prawne swojego rozstrzygnięcia Sąd wskazał art. 730 ¹ kpc. w zw. z art. 738 kpc.

Na powyższe postanowienie powód wniósł zażalenie zaskarżając je
w całości. Postanowieniu zarzucił naruszenie art. 730 ¹ § 1 i 2 kpc poprzez błędne przyjęcie, że powód nie uprawdopodobnił interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia i udzielenie zabezpieczenia w sposób opisany we wniosku.

W uzasadnieniu powyższego wskazał, że na obecnym etapie nie można zweryfikować twierdzeń podanych we wniosku w pełnym zakresie, albowiem trudno na tą okoliczność przesłuchiwać świadków. Skarżący jeszcze raz wskazał, że tylko wobec niego pozwany zalega z kwotą 260.000 zł, a sprzeciw pozwanego wniesiony od wydanego w sprawie nakazu zapłaty służy jedynie przedłużeniu postępowania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie powoda nie jest zasadne.

Dla zabezpieczenia koniecznym jest kumulatywne spełnienie zarówno przesłanki uprawdopodobnienia roszczenia jak i uprawdopodobnienia interesu prawnego w uzyskaniu zabezpieczenia (art. 730 ¹ § 1 i 2 kpc.).

Postępowanie zabezpieczające stanowi przyspieszone, odformalizowane postępowanie, w ramach którego wymagane jest nie udowodnienie, lecz uprawdopodobnienie istnienia roszczenia podlegającego zabezpieczeniu
i interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, a zatem zgodnie z art. 243 kpc. nie jest konieczne zachowanie szczegółowych przepisów o postępowaniu dowodowym. Odformalizowany charakter uprawdopodobnienia wymaganego na potrzeby udzielenia zabezpieczenia roszczenia rzutuje na sposób oceny materiału dowodowego zaoferowanego na etapie składania wniosku o udzielenie zabezpieczenia. W zakresie pierwszej z wymienionych przesłanek należy uprawdopodobnić, że w konkretnych okolicznościach faktycznych uprawnionemu przysługuje roszczenie podlegające ochronie w świetle obowiązujących przepisów prawa. Uprawdopodobnienie roszczenia może nastąpić w każdy możliwy sposób, ma ono dać sądowi słuszną podstawę do przypuszczenia o istnieniu roszczenia, na podstawie kryterium wiarygodności roszczenia. Uprawniony powinien przedstawić i uzasadnić twierdzenia stanowiące podstawę dochodzonego roszczenia. Uprawdopodobnienie odnosi się w praktyce zarówno do okoliczności faktycznych, na których opiera się roszczenie i które powinny być przedstawione, a ich istnienie prawdopodobne
w świetle dowodów oferowanych przez uprawnionego, jak i do podstawy prawnej roszczenia, która powinna być również prawdopodobna w tym znaczeniu, że dochodzone roszczenie znajduje podstawę normatywną ( tak postanowienie SN z dnia 24.02.2014r., I Acz 282/14 ).

W niniejszej sprawie powód domaga się zasądzenia od pozwanego kwoty 45.141 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 13 marca 2015r. z tytułu niezapłaconej faktury VAT za wykonane usługi.

Rozpoznając wniosek o udzielenie zabezpieczenia w/w roszczenia Sąd Rejonowy uznał, że roszczenie powoda jest dostatecznie uwiarygodnione.

W zażaleniu skarżący powyższego nie kwestionował, a jedynie brak uprawdopodobnienia interesu prawnego w udzieleniu żądanego zabezpieczenia.

Należy zgodzić się z argumentacją Sądu Rejonowego, że podane przez powoda twierdzenia na uprawdopodobnienie interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia w świetle wymogów jakie stawia przepis art. 730 ¹ § 2 kpc były niewystarczające do uwzględnienia wniosku.

Powód wprawdzie wskazał, iż posiada interes prawny, bowiem brak zabezpieczenia roszczenia uniemożliwi mu lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego orzeczenia, jednak dla wykazania powyższej przesłanki nie wskazał konkretnych okoliczności pozwalających na uznanie jego stanowiska za zasadne, w konsekwencji również nie uprawdopodobniając ich. Same twierdzenia, że prowadzi przeciwko pozwanemu kilkanaście postępowań sądowych, że pozwany zalega mu z płatnościami na kwotę 260.000 zł oraz, że zadłużenie pozwanego się powiększa są niewystarczające dla oceny sytuacji finansowej pozwanej spółki. Jak trafnie wskazał Sąd Apelacyjny w Rzeszowie w postanowieniu z dnia 24 grudnia 2012r., III APz 12/12 przyczynami zagrażającymi w poważnym stopniu osiągnięciem celów postępowania w sprawie o zapłatę jest zła kondycja finansowa dłużnika, która przejawia się w zaprzestaniu regulowania zobowiązań, wyzbywaniu się majątku, ograniczaniu zakresu działalności, zaciąganiu pożyczek lub kredytów zabezpieczonych majątkiem i zachwianiu możliwości ich spłaty.
Powód nie uprawdopodobnił żadnej z w/w okoliczności, co więcej zgodnie
z przedłożonym przez powoda do wniosku o udzielenie zabezpieczenia odpisem z księgi wieczystej nr (...), pozwany posiada majątek w postaci kilku nieruchomości. Wbrew natomiast stanowisku pozwanego zawartego
w rozpoznawanym zażaleniu, obok zeznań świadków istnieje szereg innych możliwości aby podane we wniosku o zabezpieczenie fakty uprawdopodobnić.

Reasumując należy jeszcze raz podkreślić, że wprawdzie uprawdopodobnienie jest to środek zwolniony od formalizmu zwykłego postępowania dowodowego i ma na celu przyspieszenie postępowania w sprawie, jednak nie może opierać się na samych twierdzeniach strony i hipotetycznych przypuszczeniach ( por. Komentarz do art. 243 kodeksu postępowania cywilnego red. Bodio Joanna, Demendecki Tomasz, Jakubecki Andrzej, Marcewicz Olimpia, Telenga Przemysław, Wójcik Mariusz P., LEX/el. 2010). Trudno bowiem w powyższych stwierdzeniach powoda dopatrzyć się na czym miałby polegać jego interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia. Stosownie zaś do stanowiska, jakie wyraził Sąd Apelacyjny w Rzeszowie z dnia 28.08.2009r., I ACz 348/09, Sąd nie jest władny, ani zobowiązany do doszukiwania się tego interesu prawnego.

Zważywszy na powyższe okoliczności Sąd, na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc oddalił zażalenie powoda jako bezzasadne.