Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 3 października 2016 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Barbara Frankowska

SSO Beata Hass - Kloc

SSO Anna Walus – Rząsa (spr.)

Protokolant: asyst. sędziego Joanna Gołąbek

po rozpoznaniu w dniu 3 października 2016 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku : H. W.

z udziałem: M. Z.

o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu przeciwko małżonce dłużnika

na skutek zażalenia małżonki dłużnika na postanowienie Sądu Rejonowego w Przemyślu Wydziału V Gospodarczego z dnia 21 grudnia 2015 r., sygn. akt V GCo 173/15

postanawia:

I.  oddalić zażalenie;

II.  zasądzić od uczestniczki M. Z. na rzecz wnioskodawcy H. W. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym;

III.  oddalić wniosek skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 21 grudnia 2015 r. /k.9/ Sąd Rejonowy w Przemyślu Wydział V Gospodarczy nadał klauzulę wykonalności prawomocnemu wyrokowi Sądu Rejonowego w Przemyślu z dnia 24 czerwca 2014 r., sygn. akt V GC 43/14 przeciwko małżonce dłużnika M. Z. z ograniczeniem jej odpowiedzialności do przedsiębiorstwa wchodzącego w skład majątku wspólnego małżonków ( pkt ), zasądził od małżonka dłużnika M. Z. na rzecz wierzyciela H. W. kwotę 72,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (pkt II).

Jako podstawę rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy powołał art. 787 ¹ kpc, wskazując, iż spełnione zostały przesłanki określone w tym przepisie o czym świadczą załączone dokumenty wykazujące treść tytułu egzekucyjnego i fakt pozostawania uczestników M. Z. i S. Z. w związku małżeńskim.

Powyższe postanowienie zaskarżyła zażaleniem małżonka dłużnika M. Z. zarzucając naruszenie art. 787 kpc i 787 ¹ kpc przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie.

Skarżąca podniosła, iż wierzytelność stwierdzona wyrokiem Sądu Rejonowego w Przemyślu z dn. 24.06.2014 r. sygn. akt V GC 43/14 powstała w wyniku czynności prawnej dokonanej przez jej męża bez zgody skarżącej, gdzie jej małżonek występował jako podmiot gospodarczy. Skarżąca powołała przepis art. 787 kpc wskazując, że w rozpoznawanej sprawie nie zostało wykazane, że powyższa wierzytelność powstała za jej zgodą a zatem nie zaistniały podstawy do ustalenia jej odpowiedzialności jako małżonki dłużnika.

W oparciu o powyższe skarżąca wniosła o oddalenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności.

W odpowiedzi na zażalenie (k. 37-38) wnioskodawca wniósł o jego oddalenie i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego wg. norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W sprawie zachodziły podstawy do nadania klauzuli wykonalności przeciwko skarżącej, jako małżonce dłużnika, z ograniczeniem jej odpowiedzialności do przedsiębiorstwa wchodzącego w skład majątku wspólnego małżonków. Podstawą wydanego przez Sąd Rejonowy rozstrzygnięcia był przepis art. 787 ¹ kpc, zgodnie z którym tytułowi egzekucyjnemu wydanemu przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskim sąd nada klauzulę wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika z ograniczeniem jego odpowiedzialności do przedsiębiorstwa wchodzącego w skład majątku wspólnego małżonków, jeżeli wierzyciel wykaże dokumentem urzędowym lub prywatnym, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Zgodnie z powyższym przepisem art. 787 ¹ kpc – odmiennie niż w art. 787 kpc nadanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika z obowiązkowym ograniczeniem w treści klauzuli odpowiedzialności małżonka dłużnika do przedmiotów majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa nie jest uzależnione od zgody drugiego małżonka na zaciągnięcie zobowiązania. Przepis ten pozostaje w związku z art. 41 § 2 kro w części, w której dotyczy on odpowiedzialności za zobowiązania powstałe w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa wchodzącego w skład majątku wspólnego małżonków i dotyczy przypadków zaciągnięcia zobowiązania bez zgody drugiego małżonka.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie brak zgody małżonka dłużnika na zaciągnięcie zobowiązania nie stał na przeszkodzie nadaniu klauzuli w myśl art. 787 ¹ kpc.

W postępowaniu klauzulowym z art. 787 ¹ kpc sąd ogranicza się do wyjaśnienia trzech kwestii, a mianowicie, czy wskazana przez wierzyciela osoba jest małżonkiem dłużnika, czy przedsiębiorstwo wchodzi w skład majątku wspólnego małżonków, czy wierzytelność powstała w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Powyższe przesłanki zostały w przedmiotowej sprawie wykazane. Okoliczność, iż zobowiązanie powstało w związku z prowadzoną przez dłużnika działalnością gospodarczą potwierdziła sama skarżąca w zażaleniu a ponadto wynika to z akt sprawy sygn. akt V GC 43/14. Okoliczność czy przedsiębiorstwo wchodzi w skład majątku wspólnego małżonków nie było kwestią sporną. Nie budzi również wątpliwości, że wyrok SR w Przemyślu z dnia 24 czerwca 2014 r., sygn. akt V GC 43/14 jest tytułem egzekucyjnym a uczestniczka postępowania pozostaje małżonką dłużnika.

Mając na uwadze powyższe Sąd w oparciu o przepisy art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc orzekł jak w sentencji postanowienia oddalając zażalenie.

Zważywszy, że zażalenie podlegało oddaleniu Sąd oddalił także wniosek o wstrzymanie postępowania egzekucyjnego (...) albowiem stał się on bezprzedmiotowy. (pkt III postanowienia)

Orzeczenie o kosztach na które złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika wnioskodawcy znajduje uzasadnienie w art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z § 8 ust. 1 pkt. 14 w zw. z § 10 ust. 2 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2015.1804) Zasądzając w/w kwotę wynagrodzenia pełnomocnika wierzyciela Sąd miał na uwadze przepis przejściowy § 21 w/w rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku zgodnie z którym do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia (1.01.2016) stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. Skoro zażalenie uczestniczki złożone zostało w 2016 r. Sąd zastosował przepisy nowe.

VI Gz 210/16

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)