VI Ga 94/18 - postanowienie Sąd Okręgowy w Rzeszowie z 2018-08-23

Sygn. akt VI Ga 94/18

POSTANOWIENIE

Dnia 23 sierpnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki

Sędziowie: SO Anna Harmata

SO Marta Zalewska (spr.)

Protokolant: Barbara Ćwiok

po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2018 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z wniosku Syndyka masy upadłości (...) S.A. w upadłości likwidacyjnej w S.

z udziałem (...) sp. z o.o. w K.

o zezwolenie na zbycie udziałów

na skutek apelacji uczestnika na postanowienie Sądu Rejonowego w R.XII Wydziału Gospodarczego Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 11 października 2017 r., sygn. akt
RZ XII Ns Rej. (...)

postanawia:

I.  oddalić apelację,

II.  zasądzić od uczestnika (...) sp. z o.o. w K. na rzecz wnioskodawcy Syndyka masy upadłości (...) S.A. w upadłości likwidacyjnej
w S. kwotę 120,00 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

Sygn. akt VI Ga 94/18

Uzasadnienie postanowienia z dnia 23.08.2018r.

Na tej podstawie Sąd Rejonowy w Rzeszowie XII Wydział Gospodarczy KRS w dniu 11.10 2017r. wydał postanowienie, którym zezwolił wnioskodawcy na zbycie 90 udziałów w (...) sp. z o.o. w K. oraz zasądził od uczestnika na rzecz wnioskodawcy koszty postępowania.

Postanowienie to zostało zaskarżone przez uczestnika. W apelacji zarzucił on Sądowi naruszenie przepisów:

- art. 182 §3 ksh poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że zachodzą ważne powody uzasadniające zbycie udziałów wnioskodawcy w spółce (...)

- naruszenie §12 ust.1 Umowy spółki polegające na przyjęciu, że nie jest konieczna zgoda zarządu E. na zbycie udziałów.

Na tej podstawie wniósł o zmianę postanowienia i oddalenie wniosku syndyka o zezwolenie na zbycie 90 udziałów. Uzasadnił, iż uczestnik nie może wyrazić zgody na zbycie udziałów spółki nie znając potencjalnego nabywcy, gdyż w takiej sytuacji istnieje duże ryzyko kupna udziałów przez konkurencję. Wnioskodawca został poinformowany o chęci wykupienia udziałów przez spółkę celem umorzenia, niemniej pismo to pozostało bez odpowiedzi. Z posiadanych przez uczestnika informacji wynika, że wnioskodawca zamierzał sprzedać udziały, ale nie uczestnikowi, a spółka nie ma prawa podejmowania decyzji za udziałowców w kwestii pierwszeństwa zakupów udziałów. Nie zachodzi też ważny powód w rozumieniu art. 182 §3 ksh, gdyż nie można wyżej stawiać interesu wnioskodawcy od interesu uczestnika, który nie chce dopuścić do przystąpienia do spółki osób niepożądanych dla spółki. Wreszcie zarzucił, iż postanowienie wydane w dniu 9.01.2017r. nie powinno pochodzić od referendarza sądowego, któryż to w myśl art. 509 1§2 kpc są uprawnieni do orzekania jedynie w sprawach w postępowaniu rejestrowym (wpis bądź wykreślenie wpisu)

Na rozprawie pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o oddalenie apelacji podając uzasadnienie dla niniejszego wniosku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja uczestnika jako niezasadna podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 kpc. Zgodnie z art. 182 ksh umowa spółki może uzależnić zbycie udziału od zgody spółki. Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej , zgody udziela zarząd. W przypadku gdy zgody odmówiono, sąd rejestrowy może zezwolić na zbycie z ważnych powodów. Zgodnie z § 12 umowy spółki zbycie udziałów wymaga zgody spółki, której udziela zarząd w terminie 30 dni od daty otrzymania wniosku. Pierwszeństwo w nabyciu udziałów przeznaczonych do zbycia mają dotychczasowi wspólnicy. Zasady zaoferowania udziałów do zbycia określa zarząd. W przypadku braku zainteresowania nabycie udziałów ze strony wspólników , udziały mogą być zbyte na rzecz innych osób, a w przypadku braku chętnych spółka może nabyć udziały w celu ich umorzenia. Jak wynika z postanowienia s.k. z dnia 24.07.2014r. udzielił on zezwolenia z trybie przepisów p.u. zezwolenia na sprzedaż z wolnej ręki 90 – ciu udziałów za cenę nie niższą niż 15.000 zł za 1 udział. Wg tych zatem minimalnych kryteriów syndyk może ogłosić przetarg, tym niemniej na zbycie udziałów potrzeba zgody zarządu spółki , bo wynika to z § 12 umowy spółki w zw. z art. 182 § 1 ksh, zaś ogłoszenie upadłości nie wyłącza stosowania niniejszego umownego ograniczenia syndyka upadłego w zbyciu udziałów. Analiza pism przedprocesowych , w tym pisma uczestnika z dnia 22.08.2016r. wskazuje, iż zarząd spółki odmówił udzielenia zgody na zbycie , nie znając potencjalnego nabywcy udziałów, który jako konkurent poprzez nabycie tych udziałów może zagrozić funkcjonowaniu spółki. Również treść pisma zarządu spółki z dnia 21.05.2015r. wskazuje, iż zarząd odmówił wyrażenia zgody na zbycie udziałów z uwagi na brak wskazania potencjalnego nabywcy, co uniemożliwi zarządowi zweryfikowanie go pod kątem ewentualnej działalności konkurencyjnej. Jednocześnie pismem tym zarząd oświadczył o zamiarze nabycia udziałów od syndyka przez wspólników po cenie zaoferowanej przez syndyka. Jednocześnie w piśmie tym zarząd oświadczył, iż brak posiadania przez syndyka zgody zarządu na zbycie udziałów oraz oświadczenie udziałowców o zamiarze nabycia udziałów uniemożliwia zbycie udziałów osobie trzeciej. Pismem z dnia 2.06.2015r. wspólnicy oświadczyli o zamiarze nabycia udziałów za cenę określoną przez syndyka. Deklaracje te pozostały jednak gołosłowne, bowiem zarząd w/w pismami raz to powoływał się na działanie w imieniu wspólników, w innym miejscu, że nie może decydować za udziałowców, a prawo pierwszeństwa może zostać uruchomione dopiero po wyrażeniu zgody oraz że cena nie może zostać zapłacona, gdy nie jest ustalony termin zawarcia umowy. W konsekwencji oświadczenie wspólników o chęci zakupu udziałów z 2.06.2015r. nie doprowadziło do żadnej transakcji, a zarząd ostatecznie zgody odmówił pismem z dnia 22.08.2016r. Zdaniem sądu odwoławczego ani przepis ustawy, ani przepis umowy spółki nie uzależnia wyrażenia zgody przez zarząd w myśl art. 182 ksh od przestawienia mu nabywcy udziałów. Rację należy przyznać wnioskodawcy, iż jest to nawet niemożliwe, skoro uruchomienie procedury zbycia udziałów jest uzależnione od uprzedniej zgody zarządu. Niespornym przecież było, iż procedura taka, skutkująca wyłonieniem nabywcy, nie doprowadziła syndyka do pozyskania zgody zarządu, mimo, iż ten ostatni znał warunki nabycia udziałów oraz potencjalnego nabywcę. Sąd II instancji podziela w całości ocenę prawną SR w R. w zakresie istnienia „ważnego powodu” do zbycia udziałów, a jest nim ustawowy obowiązek syndyka jako zarządcy masy upadłości do spieniężenia majątku upadłego celem zaspokojenia wierzycieli upadłościowych. Prawidłowa jest także ocena prawna SR w zakresie uznania za bezskuteczne w myśl art. 84.1 pu w zw. z art. 311 pu postanowień § 12.2 i nast. umowy spółki, w tym zwłaszcza prawa wspólników pierwszeństwa nabycia udziałów, czego zresztą skarżący nie kwestionował w apelacji. Wykonanie bowiem prawa pierwszeństwa przez wspólników wedle w/w postanowień umowy spółki wykluczałoby prawo syndyka wyboru jak najlepszej oferty pod katem realizacji najważniejszego celu postępowania upadłościowego, jakim jest zaspokojenie wierzycieli w najwyższym możliwym stopniu, co szczegółowo wyłożył SR w swym uzasadnieniu. Nie wyklucza to oczywiście prawa wspólników do udziału w przetargu i nabycia udziałów zgodnie z procedurą przetargową w postępowaniu upadłościowym.

O kosztach postępowania apelacyjnego, stanowiących minimalne wynagrodzenia zawodowego pełnomocnika sąd orzekł na podst. art. 108 kpc w zw. z art. 98 § 1 i 3 kpc

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Barbara Dziopak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Rzeszowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Andrzej Borucki,  Anna Harmata
Data wytworzenia informacji: