Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 30 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Beata Hass-Kloc

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Kościak

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2015 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z wniosku wierzyciela: (...) Związku (...) w R.

przeciwko dłużnikowi: (...) G. S. Sp. j. z/s w W. (dawna nazwa: (...) Spółka Jawna
w R.)

o ponowne wydanie tytułu wykonawczego zamiast utraconego w sprawie
VI GNc 1106/03

postanawia: wydać wierzycielowi (...) Związku (...) w R. ponownie w zamian za utracony tytuł wykonawczy poprzez nadanie klauzuli wykonalności prawomocnemu nakazowi zapłaty wydanemu w dniu 05 stycznia 2004r. sygn. akt
VI GNc 1106/03 w postępowaniu nakazowym przez Sąd Okręgowy
w R. VI Wydział Gospodarczy,

sygn. akt VI GCo 117/15

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 30.12.2015r.

Wierzycielka (...) z/s w R. złożyła wniosek o ponowne wydanie tytułu wykonawczego w zamian za utracony – nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym Sądu Okręgowego Wydział VI Gospodarczy z dnia 5.01.2004r , sygn. akt VI GC 106/03.

W jego uzasadnieniu podała ,że w/w tytuł wykonawczy został skierowany do komornika sądowego celem prowadzenia egzekucji wobec dłużnika (...) sp. jawna w R..

Dłużnik nie zapłacił kwoty objętej w/w tytułem wykonawczym , zaś wierzyciel nie posiada w chwili obecnej oryginału przedmiotowego tytułu wykonawczego , a jedynie jego kserokopię i nie ma wiedzy gdzie on jest , albowiem władze wierzyciela zmieniały się wiele razy i w chwili obecnej nikt nie wie gdzie jest , zaś komornik oświadczył ,że oryginał tytułu wykonawczego zwrócił wierzycielowi. Ponadto wierzyciel podał ,że istnieje prawdopodobieństwo ,że został on zniszczony lub zgubiony.

Dłużnik w odpowiedzi na powyższe ( k- 66) wniósł o jego nieuwzględnienie. Podał ,że wierzycielka nie wykazała w sposób jednoznaczny, że jej twierdzenia dotyczące zaginięcia przedmiotowego tytułu wykonawczego zasługują na uwzględnienie, a dowód w tym zakresie spoczywa na wierzycielu – tak też SN w orzeczeniu z dnia 11.06.1973r I CZ 22/73. Zarzucił też ,że pełnomocnik wierzycielki nie wykazał, że pełnomocnictwa udzieliły mu osoby umocowane do jej reprezentacji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 5 stycznia 2004r Sąd Okręgowy wR.VI Wydział Gospodarczy , sygn. akt VI GNc 1106/03 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym na podstawie które nakazał , aby pozwany (...) G. S. (2) i wspólnicy spółka jawna z/s w R. zapłacił powodowi (...) (...) w R. kwotę46.556,81 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 16.12.2003r do dnia zapłaty oraz kwotę 2.415,00 zł tytułem kosztów procesu. W dniu 18 lutego 2004r w/w nakazowi zapłaty nadano klauzulę wykonalności i tytuł wykonawczy wydano profesjonalnemu pełnomocnikowi powoda radcy prawnemu H. S. ( dowód: - nakaz zapłaty wraz z adnotacją o wydaniu tytułu wykonawczego k- 37 w aktach sprawy VI GNc 1106/03 w załączeniu, wniosek powoda k- 42 ).

Na podstawie w/w tytułu wykonawczego wierzycielka prowadziła egzekucję wobec przedmiotowej spółki przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w R. A. K., sygn. akt Km (...) , która okazała się bezskuteczna i która zakończyła się w dniu 25.04.2007r ( dowód: zeznania wierzyciela k- 78v, pismo komornika k- 84).

Po zakończeniu egzekucji sądowej w/w tytuł wykonawczy został zwrócony wierzycielowi , lecz co się z nim potem stało tego wierzyciel nie wie, a czynione w tym względzie ustalenia okazały się bezskuteczne ( dowód: zeznania wierzyciela k- 78v).

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Na początku należy podnieść, że postępowanie sądowe unormowane w art. 794 kpc służy odtworzeniu tytułu wykonawczego i sąd winien w nim ustalić w jakich okolicznościach nastąpiła utrata tytułu wykonawczego ( por. post. SN z dnia 3.05.1968r, II CZ 75/68, post. z dnia 27.07.1971r, II CZ 87/71). Przywołany przepis określa tryb postępowania w razie utraty pierwotnego tytułu wykonawczego przez wierzyciela , komornika ewentualnie przez osobę trzecią.

Dowód utraty tytułu wykonawczego , stanowiącej podstawę wniosku o ponowne jego wydanie , spoczywa na wierzycielu , z tego bowiem faktu wierzyciel wywodzi swe uprawnienia do ponownego uzyskania , w zamian utraconego, tytułu wykonawczego ( art. 6 kc) ( por. post. SN z dnia 11.06.1973r, I CZ 22/73).

Ponadto wypada stwierdzić ,że art. 794 kpc nie zawiera żadnych ograniczeń dowodowych, a w szczególności nie nakłada na wierzyciela obowiązku przedłożenia dokumentu stwierdzającego utratę tytułu wykonawczego. Co więcej SN wskazuje ,że wierzyciel nie musi przeprowadzić „ zupełnego dowodu” ,że wydany mu tytuł wykonawczy utracił, dowód taki bowiem , jako dotyczący okoliczności negatywnej ( nieposiadania tytułu wykonawczego ) może być częstokroć nader trudny do przeprowadzenia.

Do wydania ponownego tytułu wykonawczego na podstawie art. 794 kpc wystarczy uwiarygodnienie przez wierzyciela , że utracił tytuł wykonawczy. Wynika z tego ,że fakt utraty może być wykonany również na podstawie zeznań świadka, strony. Ponadto kwestia , czy przytoczone przez wierzyciela w wniosku twierdzenia dotyczące utraty tytułu wykonawczego są wiarygodne – podlega kontroli sądu , który ocenia to po przeprowadzeniu rozprawy ( podobnie SN w post. z dnia 15.02.1074r, II CZ 132/77, post. SN z dnia 16.06.1967r, I PZ 30/67).

W świetle w/w przepisu możność wydania nowego tytułu wykonawczego nie jest uzależniona od ustalenia okoliczności w jakich tytuł został utracony oraz daty utraty tytułu ; sąd rozpoznający wniosek winien ustalić tylko czy nie miało miejsca dobrowolne wydanie tytułu wykonawczego dłużnikowi i czy należność wynikająca z tytułu nie została już zaspokojona ( podobnie SN w post. z dnia 15.02.1974r, II CZ 11/74).

Należy również zaznaczyć ,że nieistotne jest przy tym w jakich okolicznościach tytuł zaginął i z czyjej stało się to winy, w szczególności nieistotne jest , czy tytuł zaginął u komornika czy też u wierzyciela ( por. post. SN z dnia 9.04.1968r, I PR 19/68) ; także okoliczność ,że wierzyciel nie wie co się stało z tytułem wykonawczym niekoniecznie musi świadczyć o tym ,ze tytuł nie został przezeń utracony. Właśnie nieświadomość tego , co się stało z posiadanym uprzednio dokumentem jest jednym z przejawów jego utraty ( por post. SN z dnia 8.12.1977r, I CZ 132/77).

Na koniec wypada także podnieść , biorąc pod uwagę ograniczony zakres kognicji Sądu w tym postępowaniu, sąd musi się opierać przede wszystkim na zeznaniach strony , która utraciła tytuł wykonawczy , lecz taki dowód jest oceniany z punktu widzenia zasad doświadczenia życiowego ( podobnie SA w Krakowie w post. z dnia 3.10.2012r , I ACZ 1441/12).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wypada stwierdzić ,że wierzycielka wykazała zawnioskowanymi dowodami w postaci zeznań stron , pismem komornika , okolicznościami podanymi w wniosku , którym de facto dłużnik nie zaprzeczył ,że utraciła pierwotny tytuł wykonawczy w rozumieniu art. 794 kpc. Sąd oceniając zeznania przedstawiciela wierzycielki miał na uwadze powyższe oraz treść art. 233 kpc i uznał je w tych okolicznościach za wiarygodne.

W zakresie zarzutu dłużnika co do umocowania osób reprezentujących wierzycielkę należy zauważyć ,że wpływa ona wprost z aktualnego odpisu z KRS wierzycielki z dnia 05.08.2015r ( k- 8-12) z którego wynika ,że data ostatniego wpisu do KRS to 15.03.2015r , a wiec przed udzieleniem pełnomocnictwa profesjonalnemu pełnomocnikowi ( k- 6,8) oraz ,że organem uprawnionym do reprezentacji jest (...), którą zaś ją reprezentują łącznie (...) M. B. oraz (...) P. M. P. ( k- 10). W tej sytuacji niniejszy zarzut dłużnika był bezzasadny.

Reasumując należało przyjąć w świetle przedstawionych powyżej rozważań wniosek wierzycielki o wydanie ponownie w zamian za utracony tytuł wykonawczy za zasadny w oparciu o treść art. 794 kpc gdyż przepis ten zakreśla granicę dla sądu , który może wyłącznie badać fakt utraty tytułu wykonawczego.

O kosztach postępowania nie orzeczono mając na uwadze treść art. 109 par 1 kpc w zw. z art. 13 par 2 kpc.