Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 8 maja 2019 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7 września 2018r. funkcjonariusze D. G. (...) Urzędu Skarbowego przeprowadzili czynności kontrolne w Centrum (...)Rozdzielczym Poczty Polskiej przy ul.(...) w W.. Użyty do tej czynności pies służbowy przeszkolony do wykrywania substancji narkotycznych i wyrobów tytoniowych zaznaczył przesyłkę nadaną w H. w dniu 4 września 2018r. adresowaną na adres „S. K. Plac (...) 38-606 (...). Przesyłka ta następnie była monitorowana aż do momentu jej dostarczenia do Urzędu Pocztowego w B..

W dniu 10 września 2018r. funkcjonariusze (...)Skarbowego w P. w godzinach przedpołudniowych dokonali przeszukania pomieszczeń mieszkalnych zajmowanych przez rodzinę K. pod adresem Plac (...) w B.. W momencie przystępowania do tych czynności oskarżony miał zamiar pojechać wraz ze swoją młodszą siostrą na konsultację lekarską do R.. Początkowo przeszukanie nie przyniosło żadnych pozytywnych efektów. W trakcie spisywania protokołu do domu oskarżonego przyszedł listonosz Z. P. (1), który doręczył oskarżonemu adresowaną imiennie dla niego zwykłą przesyłkę, nie posiadającą zwrotnego adresu. Tą przesyłkę oskarżony odłożył na półkę znajdującą się na ganku, następnie wrócił z powrotem do funkcjonariuszy Urzędu Celnego. Wówczas funkcjonariusz UC zażądał ode niego okazania tej przesyłki i jej otwarcia. Oskarżony przyniósł tą przesyłkę i w obecności funkcjonariusza UC otworzył ją. Okazało się, że w jej wnętrzu w woreczku foliowym z napisem (...) i grafiką liści konopi znajdowały się 3 tabletki koloru szarego z napisem (...). Wtedy ponownie dokonano z użyciem psa tropiącego przeszukania wszystkich pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych oraz osoby oskarżonego i również nie znaleziono żadnych środków odurzających.

Przeprowadzone badania na zawartość substancji narkotycznych pozwoliły na potwierdzenie przypuszczeń, iż tabletki należą do środków narkotycznych. Występująca w tych tabletkach substancja 3,4 M. ( (...)) popularnie zwana tabletką ekstazy posiada działanie psychoaktywne, euforyczne i psychodeliczne. Ujawniona ilość to 6 porcji narkotyku.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego k.88-89, zeznania świadków P. K. k.90, Z. P. (2) k.89-90,notatka urzędowa k.4-5, protokół z przeszukania k.19-23, opinia k.50-51)

Oskarżony S. K. jest mieszkańcem B. i pod adresem B. ul. (...) zamieszkuje wraz z ojcem P. K. i 18-letnią siostrą. Oskarżony ma wykształcenie wyższe, z zawodu jest informatykiem, w chwili obecnej prowadzi własną działalność gospodarczą w formie sklepu internetowego z dochodem miesięcznym w wysokości około 2.000 złotych, jest bezdzietnym kawalerem, nie był do tej pory karany

(dowód: oświadczenie oskarżonego k.88, karta karna k.62 )

Stan faktyczny ustalono na podstawie powyższych dowodów

Oskarżony S. K. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu zaprzeczając, aby to on zamówił te środki narkotyczne. Wyjaśnił, iż przebywał w Holandii od 02 stycznia 2018r. do 10-15 marca 2018r, potem pracował w G., a do B. wrócił 25-26.08.2018r i na pewno między 26 sierpnia 2018r.a 4 września 2018r. był w B.. Nie zmawiał tych środków odurzających, a jedyne przesyłki z zagranicy które zamawiał to były kondensatory albo inne elektroniczne podzespoły dla ojca oraz lalka na prezent dla siostry. Pozostałe przesyłki, które otrzymywał to były przesyłki polskie. Oskarżony wyjaśnił przy tym, że nigdy nie miał nic wspólnego z żadnymi środkami narkotycznymi i odurzającymi, nigdy nie brał takich środków. Stwierdził również, że nie spodziewał się żadnej przesyłki, nie wiedział kto mógł przesłać mu taką przesyłkę, natomiast jego adres zamieszkania z uwagi na prowadzoną firmę jest ogólnie dostępny w Internecie.

Oceniając wyjaśnienia oskarżonego w aspekcie ich wiarygodności Sąd uznał, iż generalnie trudno jest wykluczyć ich prawdziwość, ponieważ nie ma dowodów potwierdzających fakt, iż to oskarżony nabył wcześniej te tabletki ekstazy, a następnie przesłał je na swój adres w B. z H.. Wersję oskarżonego, że wrócił do B. 26 sierpnia 2018r. i od tego czasu był w domu potwierdził bowiem jego ojciec. Nie ma również śladu tego, że zamawiał te tabletki przez portal internetowy z płatnością przez rachunek bankowy. Co do faktu posiadania tabletek ekstazy oskarżony wyjaśnił, że odebrał przesyłkę przyniesioną do jego domu przez listonosza, ale jej się nie spodziewał. Jedyną okolicznością łączącą oskarżonego z przedmiotową przesyłką to fakt przebywania w H. w tym samym roku, a więc oskarżony mógł nawiązać znajomości, które mogły przyczynić się do zaopatrzenia oskarżonego w środki narkotyczne. Trudno bowiem przyjąć, iż oskarżony- jako przypadkowo wybrana osoba – po prostu nieoczekiwanie otrzymała dziwną przesyłkę z zawartością środka narkotycznego. Bardziej logiczna jest więc poszlaka, iż przesyłka została wysłana za zgodą, a przynajmniej wiedzą oskarżonego przez nieustaloną osobę z kręgu jego znajomych.

Zeznaniom świadków Z. P. (1) i P. K. Sąd dał wiarę w całości, albowiem są logiczne i spójne, wzajemnie się pokrywają i uzupełniają z materiałem dowodowym, nie zawierają elementów wskazujących na ich konfabulację .

Pozostałym dowodom Sąd dał wiarę w całości, albowiem mają charakter dokumentów, zostały sporządzone we właściwej formie i przez upoważnione osoby, a ich prawdziwość nie została zaprzeczona.

Protokół przeszukania wskazuje że czynność ta została przeprowadzona zgodnie z wszelkimi wymaganymi regułami prawidłowości, zaś wyżej wymieniony nie wnosił żadnych zastrzeżeń co do sposobu ich przeprowadzenia.

W pełni wiarygodna jest także wydana w przedmiotowej sprawie opinia, albowiem jest jasna, pełna i w sposób wyczerpujący odpowiada na zadane pytania, została także wydana przez osobę posiadająca odpowiednią wiedzę oraz kwalifikacje oraz znajduje oparcie w materiale dowodowym.

Sąd zważył co następuje:

W przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości fakt, iż przesyłka z 3 tabletami ekstazy została wysłana w dniu 4 września 2018r. z H. przez nieustaloną osobę na adres S. K., który przez okres 3 miesięcy tj. od stycznia do marca 2018r. pracował na terenie Holandii. Przesyłka została dostarczona dokładnie w chwili, kiedy w domu oskarżonego trwało przeszukanie przez funkcjonariuszy (...) Urzędu Celnego właśnie tej przesyłki. Oskarżony był więc w jej posiadaniu tylko krótką chwilę. Do tej pory oskarżony nigdy nie był podejrzewany o kontakt ze środkami narkotycznymi, nigdy nawet nie był łączony ze środowiskiem z marginesu społecznego. I ostatnim faktem w przedmiotowej sprawie jest niewielka ilość tego środka tj.3 tabletki ekstazy. Oskarżony w swoich wyjaśnieniach przyjął wersje, że nie oczekiwał na żadną przesyłkę i nie wiedział co jest wewnątrz tej przesyłki. Mając jednak na uwadze zasady logicznego rozumowania i doświadczenie życiowe oskarżony odbierając przedmiotową przesyłkę musiał wiedzieć co się w niej znajduje, już sam bowiem kontakt fizyczny z kopertą wykluczał przyjęcie, że to np. druki reklamowe, a namacany przez kopertę kształt pozwalał rozpoznać zawartość.

Oceniając jednak stopień społecznej szkodliwości tego czynu Sąd uznał, iż jest ona znikoma. Przy takiej ocenie Sąd posiłkował się analizą elementów zawartych w art.115 §2 kk. Przepis ten zawiera zamknięty katalog okoliczności, które należy uwzględniać przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu [wyrok SN z dnia 1 lutego 2006 r., V KK 226/05, OSNKW 2006, z. 5, poz. 44; wyrok SA w Katowicach z dnia 13 stycznia 2005 r., II AKa 455/04, Prok. i Pr. 2006, nr 1, poz. 21]. Do okoliczności tych - zgodnie z jego jednoznacznie brzmiącą w tym zakresie treścią - należą:

a) rodzaj i charakter naruszonego dobra;

b) rozmiar wyrządzonej lub grożącej szkody;

c) sposób i okoliczności popełnienia czynu;

d) waga naruszonych przez sprawcę obowiązków;

e) postać zamiaru;

f) motywacja sprawcy;

g) rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia.

Przede wszystkimi oskarżony posiadał te środki przez dosłownie kilka minut. Nie jest to ilość duża, łącznie 3 szt. Nie sposób ustalić kto wysłał mu te tabletki i czy były one w ogóle osobiście zakupione przez oskarżonego czy też wysłane mu jako „prezent”. Jak wynika bowiem z zeznań jego ojca nigdy nie widział takich tabletek wcześniej u syna i nie zauważył zmiany w jego zachowaniu po powrocie z H.. To, że oskarżony nie ma kontaktu z narkotykami zostało niejako potwierdzone negatywnym wynikiem przeszukania osoby oskarżonego oraz zajmowanych przez niego pomieszczeń z użyciem psa przeszkolonego do wykrywania substancji narkotycznych. W ocenie Sądu trudno przewidzieć, jak zachowałby się oskarżony w związku z otrzymaniem tych tabletek, gdyby nie obecność funkcjonariuszy UC i trwające czynności procesowe związane z przeszukaniem, nie można jednak wykluczyć możliwości po prostu wyrzucenia tych środków przez oskarżonego. Oskarżony nigdy do tej pory nie wszedł w konflikt z prawem, w miejscu zamieszkania cieszy się pozytywną opinią, postrzegany jest jako osoba odpowiedzialna- z posiadanych z urzędu przez Sąd informacji wynika, że z uwagi na konieczność opieki nad młodszą siostrą przez okres odbywania kary pozbawienia wolności przez ojca zrezygnował ze swoich planów życiowych w zakresie studiów. W ocenie Sądu taka charakterystyka oskarżonego przemawia za przyjęciem, że nawet jeżeli oskarżony faktycznie zamówił te tabletki, to było to jednorazowe, nieprzemyślane zdarzenie, zapewne również tylko i wyłącznie dla własnego użytku, a które nie będzie miało kontynuacji w przyszłości . Równie zresztą prawdopodobna jest wersja, że tabletki zostały mu po prostu przesłane przez znajomych. Zresztą zauważyć należy, iż oskarżony z uwagi na tempo wydarzeń( od momentu doręczenia przesyłki przez listonosza do chwili otwarcia na polecenie funkcjonariusza UC) miał naprawdę niewiele czasu, aby w sposób w pełni świadomy wejść w posiadanie środków narkotycznych z pełnym rozeznaniem swojej sytuacji prawnokarnej .

W tym stanie Sąd uznał, iż wszystkie powyższe okoliczności pozwalają na przyjęcie, że stopień społecznej szkodliwości zarzucanego oskarżonemu czynu jest znikomy.

Procesową konsekwencją stwierdzenia, iż zarzucany w konkretnej sprawie czyn posiada natężenie stopnia społecznej szkodliwości w stopniu subminimalnym jest umorzenie postępowania karnego na mocy art.1§2 kk i art.17§1 pkt 3 kpk. W oparciu o wymienione przepisy Sąd umorzył wobec oskarżonego postępowanie karne o czyn z art.62 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii i jednocześnie orzekł w myśl art.70 ust 2 cytowanej ustawy o przepadku dowodów rzeczowych w postaci zatrzymanych tabletek ekstazy.

O kosztach orzeczono w myśl powołanych przepisów.

Z/ odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć wraz z aktami sprawy PR L.