Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1166/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Krośnie z 2020-09-29

Sygn. akt: I C 1166/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2020 r.

Sąd Rejonowy w Krośnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Halina Sekuła

Protokolant:

Aneta Rodak

po rozpoznaniu w dniu 29 września 2020 r. w Krośnie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. M.

przeciwko (...) S.A.

o zapłatę kwoty 5.000 zł

I.  Zasądza od pozwanego (...) S.A. na rzecz powoda A. M. kwotę 5.000,00 zł (słownie: pięć tysięcy złotych) tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od dnia 26 lipca 2017 roku do dnia zapłaty

II.  Zasądza od pozwanego (...) S.A. na rzecz powoda A. M. kwotę 1.542,31 zł (słownie: jeden tysiąc pięćset czterdzieści dwa złote i 31/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania

III.  Nakazuje zwrócić powodowi A. M. kwotę 124,69 z; (słownie: sto dwadzieścia cztery złote i 69/100) tytułem nadpłaconej zaliczki na poczet opinii biegłych.

Sędzia

Sygn. akt I C 1166/18

UZASADNIENIE

Wyroku Sądu Rejonowego w Krośnie z dnia 29 września 2020 r.

Powód A. M. pozwem z 18.06.2018 r. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W., kwoty 5.000 zł, tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 26.07.2017 r. do dnia zapłaty, kosztów procesu oraz dopuszczenie zawnioskowanych dowodów.

W uzasadnieniu powód podniósł, że w dniu 01.07.2016 r. w J. uczestniczył w wypadku drogowym, spowodowanym przez osobę posiadająca ubezpieczenie OC u strony pozwanej, która nie zachowując należytej ostrożności, najechała na tył jego samochodu.

Bezpośrednio po wypadku został przewieziony karetką do Zespołu (...) w S.. Po przeprowadzeniu badań stwierdzono, że doznał on powierzchownych urazów, obejmujących liczne okolice ciała. Powodowi zlecono zażywanie leków, zimne okłady oraz otrzymał skierowanie do poradni chirurgicznej.

Powód ze względu na doznane urazy został ograniczony w codziennych czynnościach. Zarówno zakres doznanych przez niego obrażeń ciała, jak i cierpienia fizycznego i psychicznego, jest znaczny.

Szkoda została zgłoszona do ubezpieczyciela, który po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego odmówił powodowi wypłaty jakiejkolwiek kwoty tytułem zadośćuczynienia.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości, zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów postępowania, dopuszczenia zawnioskowanych dowodów.

Pozwany po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego, mając na uwadze przedłożoną dokumentację medyczną, okoliczności zdarzenia z dnia 01.07.2016 r., odmówił wypłaty powodowi jakiejkolwiek kwoty, tytułem zadośćuczynienia. Strona pozwana uznała, że powód w powyższym zdarzeniu nie odniósł obrażeń, które pozostawiłyby trwałe następstwa.

Sąd ustalił i zważył, co następuje :

W dniu 01.07.2016 r. doszło do wypadku drogowego, spowodowanego przez osobę posiadającą ubezpieczenie OC u pozwanego. Sprawca zdarzenia nie zachował należytej ostrożności i najechał na tył samochodu, który prowadził A. M.. Na miejsce zdarzenia wezwana została policja oraz karetka.

Powoda przewieziono na Izbę Przyjęć Szpitala w S.. Wykonano RTG kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowo-krzyżowego. Zdjęciach RTG nie wykazały zmian pourazowych. Został wypisany do domu z zaleceniem kontroli w poradni chirurgicznej w razie potrzeby.

W dniu 08.07.2016 r. A. M. zgłosił się do Poradni Neurologicznej, zaś od dnia 14.07.2016 r., z powodu dolegliwości bólowych głowy i kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego, zgłosił się do Poradni Chirurgicznej w K.. W czasie leczenia zastosowano środki przeciwbólowe oraz zabiegi rehabilitacyjne. Ponownie wykonano zdjęcie RTG kręgosłupa piersiowego i stwierdzone zostały zmiany zwyrodnieniowe i skrzywienie kręgosłupa. Leczenie zakończył 29.09.2016 r. Na zwolnieniu lekarskim przebywał przez okres trzech miesięcy. Początkowo potrzebował pomocy przy wykonywaniu pewnych czynności w życiu codziennym – np. przy myciu.

Skutki wypadku odbiły się również na jego stanie psychicznym – uraz, lęk przed prowadzeniem samochodu. Mimo, że leczenie zostało zakończone, to w dalszym ciągu skarży się na skutki wynikłe z wypadku – po większym wysiłku, po wykonaniu pewnych prac nasila się ból kręgosłupa, szczególnie przy jakichś gwałtownych czynnościach.

Przed wypadkiem zajmował się ogrodem, lubił majsterkować. Obecnie musiał z tego zrezygnować, bo nie dawał sobie rady,

Dowód :

1.  odpis historii choroby Poradni Neurologicznej – k. 7;

2.  odpis historii zdrowia i choroby Poradni (...) Ogólnej – k. 89;

3.  odpis informacji z porady – k. 10;

4.  odpis historii wizyt – k. 11;

5.  odpis zaświadczeń z 31.08.2016 r. i 30.09.2016 r. – k. 12;

6.  akta szkodowe – k. 22;

7.  zeznania powoda – k. 101/2-102;

Biegła chirurg J. W. (1), po przeprowadzeniu badania powoda oraz w oparciu o zgromadzony materiał nie stwierdziła u niego 5 % długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w związku z dolegliwościami bólowymi kręgosłupa. Wskazała równocześnie, że w jej ocenie wskazana byłaby również opinia biegłego neurologa.

Dowód :

1.  opinia biegłej J. W. – k. 48-49;

2.  opinia uzupełniająca biegłej J. W. – k. 65-66;

Dokonując ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie, sąd uznał za wiarygodne zeznania powoda. Dotyczyły one okoliczności wypadku z dnia 01.07.2016 r., poczucia krzywdy, bólu i cierpienia, jakich doznała powód po tym zdarzeniu, jego samopoczucia, lęków. Sąd przeprowadził także dowód z dokumentów w postaci akt szkodowych, autentyczność dokumentów nie była kwestionowana przez strony.

Dowody z dokumentów nie budzą żadnych zastrzeżeń, co do ich rzetelności i wiarygodności i nie były kwestionowane przez strony, dlatego Sąd dał im wiarę. Również zeznania powódki zasługują na wiarę, gdyż są zbieżne ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

Opinia biegłej J. W. (1), jest logiczna, fachowa i również zasługuje na wiarę.

Przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem, których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz, której zostaje zawarta umowa ubezpieczenia (art. 822 kc).

W niniejszej sprawie strona pozwana kwestionowała swoją odpowiedzialności, co do zasady i wysokość dochodzonego roszczenia. Jej zdaniem zakres obrażeń, jakich doznał powód nie spowodowały trwałego, czy długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

W przypadku naruszenia czynności narządu ciała lub wywołania rozstroju zdrowia Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę (art. 445 § 1 kc). Przepisy kodeksu cywilnego nie precyzują kryteriów, jakimi powinien kierować się Sąd ustalając wysokość zadośćuczynienia. Na podstawie jednak orzecznictwa Sądu Najwyższego i ustaleń doktryny wskazać należy, że są nimi: rozmiar cierpień, ich intensywność, trwałość, nieodwracalność, przebieg leczenia i jego skuteczność, utrudnienia, jakie doznany uszczerbek powoduje w życiu codziennym (por. wyrok SN z dnia 4.07.1969 r., I PR 178/69, OSNCP 1970, z.4, poz. 71, wyrok SN z dnia 22.06.2006 r., II CK 392/04 LEX nr 177203). Zadośćuczynienie ma być odpowiednie. Nie może być ono wygórowane i prowadzić do wzbogacenia się strony. Jednocześnie musi stanowić dla powoda realną wartość ekonomiczną, dostosowaną do aktualnych stosunków majątkowych w społeczeństwie (np. wyrok SN z dnia 26.02.1962 r., 4 CR 902/61, OSNCP 1963, poz. 105, wyrok SN z dnia 24.06.1965 r.. I PR 203/65, OSPiKA z 1966, poz. 92).

Zdaniem Sądu, odpowiednim zadośćuczynieniem jest kwota 5.000 zł (pkt I).

Ustalając wysokość zadośćuczynienia uznał, mając na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, że będzie ona stanowić pełną rekompensatę za doznaną krzywdę, a równocześnie nie jest ona wygórowana. Kwota ta jest, bowiem dostosowana do negatywnych skutków, jakie powód odczuwa do dnia dzisiejszego, chociażby ból kręgosłupa, rezygnacja z majsterkowania, zajmowania się ogrodem.

Orzeczenie o kosztach znajduje uzasadnienie w treści art. 98 kpc.

Powód w swoim żądaniu utrzymał się w 100%.

Na koszty postępowania złożyło się – opłata sądowa od pozwu w kwocie 250 zł, koszty opinii biegłej 375,31 zł, koszty zastępstwa procesowego powoda 917 zł i pozwanego 917 zł – łącznie 2.459,31 zł.

Powód poniósł koszty w łącznej wysokości 1.667 zł (opłata sądowa od pozwu – 250 zł, zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłych – 500 zł, wynagrodzenie pełnomocnika wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa – 917 zł). Koszty zaś, jakie poniósł pozwany to 917zł (wynagrodzenie pełnomocnika wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa).

Mając powyższe na uwadze zasądzono od pozwanego na rzecz powoda, kwotę 1.542,31 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania (pkt II) oraz nakazano zwrócić powodowi kwotę 124,69 zł, tytułem nadpłaconej zaliczki na poczet opinii biegłych.

Sędzia :

zarz./

1.  (...)

(...)

2.  (...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Jabłonska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Krośnie
Osoba, która wytworzyła informację:  Halina Sekuła
Data wytworzenia informacji: