Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 5 lipca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2013 roku na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) w R.

przeciwko P. K.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie

z dnia 12 marca 2013 r., sygn. akt I C 1752/12

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy oddalił wniosek pozwanego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, albowiem w ocenie Sądu jest on w stanie sam poradzić sobie w prowadzeniu procesu, na co wskazuje charakter niniejszej sprawy i sposób formułowania przez niego żądań i wniosków. Ponadto sytuacja majątkowa pozwanego nie wskazuje na brak możliwości z jego strony ustanowienia pełnomocnika z wyboru.

W zażaleniu pozwany zakwestionował powyższe postanowienie.

Jego zdaniem zachodzi potrzeba pomocy prawnej fachowego pełnomocnika, gdyż sam nie posiada wiedzy prawniczej, by bronić swych praw przed sądem. Zarzucił także błędne ustalenia odnośnie jego możliwości finansowych i podkreślił, iż wysokość miesięcznych dochodów nie jest wyznacznikiem sytuacji materialnej, gdyż ponosi on wysokie wydatki związane z utrzymaniem swego majątku.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest nieuzasadnione.

Ustawową przesłanką ustanowienia adwokata lub radcy prawnego dla strony jest potrzeba udziału w sprawie takiego pełnomocnika (art. 117 § 5 kpc). Oceny, czy taka potrzeba zachodzi Sąd dokonuje biorąc pod uwagę zarówno przymioty osobiste strony, a szczególnie jej nieporadność w formułowaniu żądań i przedstawianiu okoliczności faktycznych sprawy, jak i charakter samej sprawy.

W okolicznościach niniejszej sprawy podzielić należy ocenę Sądu Okręgowego, że powyżej wymienione przesłanki nie występują. Analiza akt prowadzi do wniosku, że pozwany nie ma trudności z samodzielnym formułowaniem pism procesowych, czy przedstawianiem dowodów na poparcie swoich twierdzeń. Zarówno z odpowiedzi na pozew, jak i zażalenia wynika, iż prawidłowo określa on swoje wnioski i żądania.

Niezależnie od tego, sytuacja finansowa pozwanego pozwala mu na skorzystanie z pomocy adwokata lub radcy prawnego z wyboru, jako że ustanowienie pełnomocnika z urzędu jest możliwe jedynie wobec osób ubogich, których sytuacja materialna nie pozwala na wygospodarowanie środków na ten cel. Natomiast pozwanego, który uzyskuje miesięcznie dochody w wysokości 258.000 zł netto i ponosi koszty w kwocie 294.000 zł miesięcznie, do takich osób zaliczyć nie można. Operowanie ww. kwotami, niedostępnymi dla przeciętnego obywatela, wskazuje na status życiowy pozwanego, który z ubóstwem nie ma nic wspólnego.

Poza tym, zdaniem Sądu Apelacyjnego, treść wniosku pozwanego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu i rozpoznawanego zażalenia (w kontekście jego sytuacji materialnej) ewidentnie wskazuje, że zmierza on do nieuzasadnionego tamowania postępowania w niniejszej sprawie, które toczy się już od przeszło roku i takie działania należy uznać za sprzeczne z celem postępowania sądowego.

Z tych przyczyn Sąd Apelacyjny orzekł, jak w sentencji na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.