Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 28 czerwca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodniczący:

SSA Andrzej Palacz

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. J.

przeciwko M. B. ,M. F. i K. R.

o zadośćuczynienie

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Krośnie

z dnia 4 kwietnia 2013 r., sygn. akt I C 212/13

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć zażalenie .

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Krośnie oddalił wniosek powoda o zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu.

Z uzasadnienia tego postanowienia wynika, że Sąd Okręgowy ustalił , że powód kieruje do Sądu Okręgowego w Krośnie wiele pozwów, kilka pozwów miesięcznie z wnioskami o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu i że następnie przeciwko ustanowionym z urzędu adwokatom, bądź radcom prawnym kieruje pozwy o odszkodowanie bądź zadośćuczynienie pieniężne i że z takim właśnie pozwem mamy do czynienia w niniejszej sprawie .

Przyjmując ustanowienie „bariery finansowej” w dochodzeniu roszczeń cywilnych w postępowaniu sądowym, ustawodawca miał na uwadze równowagę między interesem Państwa w pobieraniu opłat a interesem strony w dochodzeniu roszczeń i obrony swoich praw w postępowaniu sądowym . Jeżeli powód dysponuje ograniczonymi zasobami pieniężnymi winien skupić się na dochodzeniu swoich praw , które rzeczywiście zostały naruszone, a tak powód nie postępuje i dlatego też niniejszy pozew trudno uznać za rzeczywistą potrzebę obrony jego interesów, co skutkuje oddaleniem wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych ( art. 102 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych).

Jak wynika z treści pozwu i dalszych pism procesowych powód jest osobą zaradną i w takiej sytuacji nie ma konieczności finansowania przez Państwo ( a więc innych obywateli ) profesjonalnej pomocy prawnej dla niego, która winna być udzielana tylko wyjątkowo dla osób nieporadnych ( art. 117 kpc).

Od powyższego postanowienia zażalenie wywiódł powód z wnioskiem o jego zmianę i orzeczenie zgodnie z wnioskiem , tj. o zwolnienie go w niniejszej sprawie od kosztów sądowych w całości i ustanowienie adwokata z urzędu.

Podniósł , że orzeczenie jest nietrafne, bo przecież z przedłożonych dokumentów przez niego wynika , że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych , a więc powinien być zwolniony od tych kosztów. Sprawa jest zawiła, a zatem winien go reprezentować profesjonalny pełnomocnik .

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :

Sąd Apelacyjny podziela ustalenie Sądu Okręgowego, że powód od dłuższego okresu czasu wnosi po kilka pozwów miesięcznie przeciwko Skarbowi Państwa – poszczególnym sądom, prokuraturom , a także profesjonalnym pełnomocnikom ustanowionym z urzędu dla powoda , domagając się , bądź odszkodowania, bądź zadośćuczynień pieniężnych i to w stosunkowo wysokich kwotach i dodatkowo ustala , na podstawie repertoriów tut. Sądu, że takie pozwy od około dwóch lat wnoszone są nie tylko do Sądu Okręgowego w Krośnie, ale także do Sądu Okręgowego w Rzeszowie, Przemyślu, a także innych Sądów Okręgowych na terenie Polski, bo powód „nie panując nad wnoszonymi sprawami” przesyłał do tut. Sądu Apelacyjnego różne pisma procesowe kierowane do innych sądów. Ponadto powód w dużych ilościach do Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie wnosi bezzasadne merytorycznie , bądź niedopuszczalne skargi na przewlekłość postępowania w poszczególnych sprawach .

Wielość spraw wnoszonych przez powoda, treść pozwu w niniejszej sprawie ( sprawa wniesiona przeciwko pozwanej K. R. sygn. akt I C 214/13 Sądu Okręgowego w Krośnie została połączona do sprawy przeciwko M. B. i M. F. sygn. akt I C 212/13) i dalszych pismach procesowych wskazuje w sposób jednoznaczny, że powód jest osobą zaradną, precyzyjnie formułuje stany faktyczne, z których wywodzi swoje roszczenia i dlatego też trafnie Sąd Okręgowy przyjął , że udział adwokata lub radcy prawnego w niniejszej sprawie nie jest potrzeby , a odmienne wywody zaprezentowane przez powoda w zażaleniu, nie są do podzielenia .

Z treści pozwów ( połączonych do łącznego rozpoznania ) wynika, że pozwane M. B. , M. F. zostały wyznaczone z urzędu do reprezentowana powoda w sprawach toczących się przed Sądem Rejonowym w Tczewie i przed Sądem Apelacyjnym w Gdańsku , a swoje roszczenie powód wywodzi z faktu , że pozwana M. B. odmówiła spotkania z powodem w Areszcie Śledczym w W., druga pozwana spotkała się , a następnie obie pozwane wydały opinie o braku podstaw prawnych do wniesienia nadzwyczajnego środka zaskarżenia . Ponadto pozwane wykazały się brakiem szacunku do powoda , nie precyzując na czym ten brak szacunku miał polegać . Z kolei pozwana K. R. ustanowiona pełnomocnikiem z urzędu dla powoda odmówiła spotkania z powodem w Areszcie Śledczym w W., sporządziła opinię o braku podstaw do wniesienia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie wydanego w sprawie I ACa 698/12, ponadto wykazała się brakiem szacunku do powoda ( nie precyzując na czym ten brak szacunku miał polegać ).

Powyższe okoliczności wskazują , że kolejny pozew powoda wniesiony w niniejszej sprawie, ma charakter pieniaczy, jest oczywiście bezzasadny i dlatego też , choćby z tego powodu, na podstawie art. 109 § 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych , wniosek powoda o zwolnienie od kosztów sądowych w niniejszej sprawie, winien być oddalony.

W konsekwencji należy przyjąć, że zaskarżone postanowienie jest trafne i odpowiada prawu , co skutkuje oddaleniem zażalenia na podstawie art. 385 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc .

(...)

(...) W. .

(...).06.13