Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu XIV Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w Pile

w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia Jacek Grudziński

Protokolant st. prot. sąd. Małgorzata Gawrońska

po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2019 r. w Pile

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

przeciwko R. W. i K. W. (1)

o zapłatę

1.  Zasądza solidarnie od pozwanych R. W. i K. W. (1) na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 120.763,97 CHF (sto dwadzieścia tysięcy siedemset sześćdziesiąt trzy 97/100 franków szwajcarskich), zastrzegając pozwanym prawo do powołania się na odpowiedzialność ograniczoną do egzekucji z nieruchomości położonej w D. przy ulicy (...), dla której Sąd Rejonowy w Pile prowadzi księgę wieczystą numer (...);

2.  W pozostałej części oddala powództwo;

3.  Zasądza solidarnie od pozwanych na rzecz powoda 27.348,75 zł (dwadzieścia siedem tysięcy trzysta czterdzieści osiem złotych siedemdziesiąt pięć groszy) tytułem kosztów procesu;

4.  Zasądza od pozwanego R. W. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 98.806,88 CHF (dziewięćdziesiąt osiem tysięcy osiemset sześć 88/100 franków szwajcarskich), zastrzegając pozwanemu prawo do powołania się na odpowiedzialność ograniczoną do egzekucji z nieruchomości lokalowej położonej w P. przy ulicy (...)/U1, dla której Sąd Rejonowy w Pile prowadzi księgę wieczystą nr (...);

5.  W pozostałej części oddala powództwo;

6.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda 22.486,75 zł (dwadzieścia dwa tysiące czterysta osiemdziesiąt sześć złotych siedemdziesiąt pięć groszy) tytułem kosztów procesu.

J. Grudziński

Sygn. akt XIV C 202/18

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2017 r. powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł do Sądu Okręgowego w Poznaniu XIV Wydział Cywilny z siedzibą w P. pozew w postępowaniu nakazowym, w którym domagał się orzeczenia nakazem zapłaty, że pozwani R. W. i K. W. (1) mają zapłacić powodowi kwotę 270.583,37 CHF (dwieście siedemdziesiąt tysięcy pięćset osiemdziesiąt trzy 37/100 franków szwajcarskich), w tym:

- należność główna 153.063,14 CHF

- odsetki naliczone do dnia 28.11.2017 r. włącznie 117.520,23 CHF

oraz dalsze należne odsetki od dnia 29.11.2017 r., które są naliczane według zmiennej stopy procentowej obowiązującej w (...) SA właściwej dla kredytów postawionych w stan natychmiastowej wymagalności – aktualnie 10 % w stosunku rocznym od kwoty 153.063,14 CHF .

Powód wniósł także o zasądzenie od pozwanych na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że w dniu 11.07.2008 r. została podpisana umowa pożyczki hipotecznej nr 206- (...), obecnie kontrakt 04 1020 (...), pomiędzy (...) Bank (...) we W. a P. W.. R. W. i K. W. (1) jako właściciele nieruchomości położonej w D. gmina S. przy ulicy (...) objętej księgą wieczystą nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Pile VI Wydział Ksiąg Wieczystych, wyrazili zgodę na ustanowienie hipoteki tytułem zabezpieczenia spłaty kredytu.

W związku z brakiem spłaty całość zadłużenia została postawiona w stan wymagalności. Powód w dniu 23.10.2017 r. listem poleconym wezwał pozwanych do niezwłocznej dobrowolnej spłaty; jednak pozwani nie wywiązali się z nałożonych zobowiązań.

Zadłużenie na dzień 29.11.2017 r. z tytułu wyżej wymienionej umowy zgodnie z załączonym wyciągiem z ksiąg bankowych wynosi:

- należność główna 153.063,14 CHF

- odsetki 117.520,23 CHF

Odpowiedzialność pozwanych ograniczona jest do opisanej nieruchomości. (k. 2-3)

Zarządzeniem z dnia 12 grudnia 2017 r. przewodniczący wezwał powoda między innymi do sprecyzowania w terminie 7 dni żądania pozwu przez podanie, na jakich zasadach powód domaga się zasądzenia od pozwanych kwoty dochodzonej pozwem (solidarnie, in solidum, w częściach równych, w częściach nierównych- jakich), pod rygorem zwrotu pozwu. Nadto przewodniczący wezwał powoda do wyjaśnienia w terminie 7 dni, na jakiej podstawie powód wniósł przeciwko pozwanemu R. W. dwa pozwy w postępowaniu nakazowym o tę samą wierzytelność (w tej samej wysokości i wynikającą z tej samej umowy), pod rygorem odmowy wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym (k. 1).

W piśmie procesowym z dnia 12 stycznia 2018 r. powód wskazał, że żąda od pozwanych kwoty dochodzonej pozwem solidarnie.

Nadto powód wyjaśnił, że wniósł przeciwko dłużnikowi R. W. dwa pozwy w postępowaniu nakazowym o tę samą wierzytelność, ponieważ dłużnicy w niniejszym postępowaniu są dłużnikami rzeczowymi. Dłużnicy są właścicielami nie ruchomości, na których zostały ustanowione hipoteki zabezpieczające roszczenie banku w stosunku do P. W.. Hipoteki zostały ustanowione na dwóch nieruchomościach, które są własnością, odpowiednio: pierwsza nieruchomość R. W. i K. W. (1) oraz druga nieruchomość stanowiąca własność R. W. (k. 75-76).

Zarządzeniem z dnia 18 stycznia 2018 r. przewodniczący wezwał powoda do wskazania i wyjaśnienia podstawy prawnej pozwalającej na złożenie dwóch pozwów przeciwko temu samemu dłużnikowi rzeczowemu o to samo roszczenie, a to w kontekście zakazu z art. 199 § 1 pkt. 2 k.p.c., w terminie 7 dni, pod rygorem odmowy wydania nakazu zapłaty (k. 105).

W piśmie procesowym z dnia 29 stycznia 2018 r. powód wskazał, że zgodnie z art. 76 ust. 2 ustawy o księgach wieczystych i hipotece wierzyciel, któremu przysługuje hipoteka łączna, może według swego uznania żądać zaspokojenia w całości lub w części z każdej z nieruchomości z osobna, z niektórych z nich lub ze wszystkich łącznie. Może również według swego uznania dokonać jej podziału pomiędzy poszczególne nieruchomości. Mając na uwadze treść art. 76 ust. 2 u.k.w.h. zauważyć należy, że ustawodawca przewidział możliwość dochodzenia wierzytelności w całości z każdej nieruchomości z osobna. Tym samym logiczne jest to, że wierzyciel może złożyć kilka pozwów w stosunku do pozwanego, który wyraził zgodę na zabezpieczenie wierzytelności hipoteką łączną umowną. W opinii powoda art. 76 ust. 2 u.k.w.h. stanowi lex specialis w stosunku do art. 199 § 1 pkt. 2 k.p.c. i w związku z tym, zgodnie z zasadą lex specialis derogat legi generali w przedmiotowym stanie faktycznym i prawnym jest dopuszczalne złożenie dwóch pozwów przeciwko temu samemu dłużnikowi rzeczowemu o to samo roszczenie (k. 109--110).

Zarządzeniem z dnia 2 lutego 2018 r. przewodniczący wezwał powoda do wyjaśnienia, czy powód dochodzi kwoty wskazanej w pozwie od pozwanych wyłącznie jako dłużników hipotecznych i na jakiej podstawie powód uznaje, że powołana w pozwie hipoteka jest hipoteką łączną, w terminie 7 dni pod rygorem odmowy wydania nakazu zapłaty (k. 114).

W piśmie z dnia 20 lutego 2018 r. powód wskazał, że R. W. i K. W. (1) są dłużnikami powodowego banku jedynie jako dłużnicy rzeczowi, będący właścicielem i współwłaścicielami nieruchomości obciążonej hipotekami na rzecz banku. Z tego względu przedmiotowymi pozwami powód dochodzi jedynie wierzytelności hipotecznych. Odpowiedzialność pozwanych ogranicza się do nieruchomości, których są właścicielami.

Jednocześnie powód wyjaśnił, że rzeczywiście nieruchomości wskazane w pozwach nie są obciążone hipoteką łączną, lecz oddzielnymi hipotekami, tyle że zabezpieczającymi tę samą wierzytelność w zakresie wynikającym z wpisów w księdze wieczystej każdej nieruchomości. Okoliczność, że obie te hipoteki zabezpieczają tę samą wierzytelność powoduje, że sytuacja jest analogiczna di hipoteki łącznej. Skoro jednak są to oddzielne hipoteki, to tym bardziej zabezpieczona wierzytelność może i powinna być dochodzona oddzielnymi pozwami, a fakt iż ta sama osoba jest właścicielem jednej nieruchomości i współwłaścicielem drugiej, to specyfika stanu faktycznego niemająca wpływu na sposób dochodzenia zapłaty przez wierzyciela hipotecznego (k. 117).

Zarządzeniem z dnia 27 lutego 2018 r. przewodniczący, z uwagi na brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym i upominawczym, przekazał sprawę do rozpoznania w postępowaniu zwykłym (k. 120).

Na rozprawie w dniu 16 października 2018 r. pełnomocnik powoda oświadczył, że powód podtrzymuje żądania pozwu, a jedynie precyzuje go w ten sposób, że wnosi o zasądzenie kwot wskazanych w pozwie przy uwzględnieniu prawa pozwanych do powołania się na ograniczenie ich odpowiedzialności do nieruchomości położonej w D. przy ulicy (...) lub do wysokości hipotek zabezpieczonych na tej nieruchomości (k. 185-186) .

Jednocześnie powód na rozprawie złożył pismo opatrzone datą 15 października 2018 r., w którym, precyzując żądanie pozwu, wskazał, że domaga się zasądzenia od pozwanych R. W. i K. W. (1) solidarnie kwoty 270.583,37 CHF, w tym kwoty należności głównej w wysokości 153.063,14 CHF oraz odsetek umownych liczonych od dat wskazanych w załączniku do niniejszego pisma do dnia 28 listopada 2017 r. w łącznej kwocie 117.520,23 CHF wraz z dalszymi odsetkami umownymi od kwoty należności głównej, tj. od kwoty 153.063,14 CHF liczonymi od dnia 29 listopada 2017 r. do dnia zapłaty, które naliczone są według zmiennej stopy procentowej obowiązującej w (...) SA właściwej dla kredytów postawionych w stan natychmiastowej wymagalności – aktualnie 10 % w stosunku rocznym, zastrzegając dla pozwanych, jako dłużników rzeczowych, prawo powoływania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie odpowiedzialności do nieruchomości położonej w D. przy ul. (...), gm. S., dla której Sąd Rejonowy w Pile VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW (...) lub kwoty ustanowionych na niej hipotek zabezpieczających wierzytelność powoda z tytułu umowy pożyczki hipotecznej nr 206- (...) z dnia 11 lipca 2008 r. (k. 141-143).

Obecna na rozprawie w dniu 16 października 2018 r. pozwana K. W. (1) oświadczyła, że co do zasady nie neguje tego, że powinna zwrócić bankowi kwoty udzielonego kredytu, natomiast nie zgadza się z tym, że żądanie jest sformułowane we frankach szwajcarskich, w sytuacji gdy kredyt był wzięty w złotówkach.

W dniu 12 grudnia 2017 r. powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł do Sądu Okręgowego w Poznaniu XIV Wydział Cywilny z siedzibą w P. pozew w postępowaniu nakazowym, w którym domagał się orzeczenia nakazem zapłaty, że pozwany R. W. ma zapłacić powodowi kwotę 270.583,37 CHF (dwieście siedemdziesiąt tysięcy pięćset osiemdziesiąt trzy 37/100 franków szwajcarskich), w tym:

- należność główna 153.063,14 CHF

- odsetki naliczone do dnia 28.11.2017 r. włącznie 117.520,23 CHF

oraz dalsze należne odsetki od dnia 29.11.2017 r., które są naliczane według zmiennej stopy procentowej obowiązującej w (...) SA właściwej dla kredytów postawionych w stan natychmiastowej wymagalności – aktualnie 10 % w stosunku rocznym od kwoty 153.063,14 CHF .

Powód wniósł także o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że w dniu 11.07.2008 r. została podpisana umowa pożyczki hipotecznej nr 206- (...), obecnie kontrakt 04 1020 (...), pomiędzy (...) Bank (...) we W. a P. W.. R. W. jako właściciel nieruchomości położonej w P. przy ulicy O.M. K. 3B/U1 objętej księgą wieczystą nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Pile VI Wydział Ksiąg Wieczystych, wyraził zgodę na ustanowienie hipoteki tytułem zabezpieczenia spłaty kredytu.

W związku z brakiem spłaty całość zadłużenia została postawiona w stan wymagalności. Powód w dniu 23.10.2017 r. listem poleconym wezwał pozwanego do niezwłocznej dobrowolnej spłaty; jednak pozwany nie wywiązał się z nałożonych zobowiązań.

Zadłużenie na dzień 29.11.2017 r. z tytułu wyżej wymienionej umowy zgodnie z załączonym wyciągiem z ksiąg bankowych wynosi:

- należność główna 153.063,14 CHF

- odsetki 117.520,23 CHF

Odpowiedzialność pozwanego ograniczona jest do opisanej nieruchomości. (k. 2-2v.)

Zarządzeniem z dnia 12 grudnia 2017 r. przewodniczący wezwał powoda między innymi do wyjaśnienia w terminie 7 dni, na jakiej podstawie powód wniósł przeciwko pozwanemu R. W. dwa pozwy w postępowaniu nakazowym o tę samą wierzytelność (w tej samej wysokości i wynikającą z tej samej umowy), pod rygorem odmowy wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym (k. 1).

W piśmie procesowym z dnia 12 stycznia 2018 r. powód wyjaśnił, że wniósł przeciwko dłużnikowi R. W. dwa pozwy w postępowaniu nakazowym o tę samą wierzytelność, ponieważ pozwany w niniejszym postępowaniu jest dłużnikiem rzeczowym, tak samo jak pozwani w sprawie o sygnaturze akt XIV Nc 132/17/GF. Dłużnicy są właścicielami nie ruchomości, na których zostały ustanowione hipoteki zabezpieczające roszczenie banku w stosunku do P. W.. Hipoteki zostały ustanowione na dwóch nieruchomościach, które są własnością, odpowiednio: pierwsza nieruchomość R. W. i K. W. (1) oraz druga nieruchomość stanowiąca własność R. W. (k. 75-76).

Zarządzeniem z dnia 27 lutego 2018 r. przewodniczący, z uwagi na brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym i upominawczym, przekazał sprawę do rozpoznania w postępowaniu zwykłym (k. 95).

W związku z powyższym sprawa została zarejestrowana w Sądzie Okręgowym w Poznaniu XIV Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w P. pod sygnaturą XIV C 203/18.

Na rozprawie w dniu 16 października 2018 r. pełnomocnik powoda oświadczył, że powód podtrzymuje żądania pozwu z zastrzeżeniem pozwanemu prawa do powołania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie jego odpowiedzialności do nieruchomości położonej w P. przy ulicy (...) lub do kwoty hipotek zabezpieczających wierzytelność powoda na tej nieruchomości (k. 161-161v.) .

Jednocześnie powód na rozprawie złożył pismo opatrzone datą 15 października 2018 r., w którym, precyzując żądanie pozwu, wskazał, że domaga się zasądzenia od pozwanego R. W. kwoty 270.583,37 CHF, w tym kwoty należności głównej w wysokości 153.063,14 CHF oraz odsetek umownych liczonych od dat wskazanych w załączniku do niniejszego pisma do dnia 28 listopada 2017 r. w łącznej kwocie 117.520,23 CHF wraz z dalszymi odsetkami umownymi od kwoty należności głównej, tj. od kwoty 153.063,14 CHF liczonymi od dnia 29 listopada 2017 r. do dnia zapłaty, które naliczone są według zmiennej stopy procentowej obowiązującej w (...) SA właściwej dla kredytów postawionych w stan natychmiastowej wymagalności, która w stosunku rocznym jest równa czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP, zastrzegając dla pozwanego, jako dłużnika rzeczowego, prawo powoływania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie odpowiedzialności do nieruchomości położonej w P. przy ul. O.M. K. 3B/U1, dla której Sąd Rejonowy w Pile VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW (...) lub kwoty ustanowionych na niej hipotek zabezpieczających wierzytelność powoda z tytułu umowy pożyczki hipotecznej nr 206- (...) z dnia 11 lipca 2008 r. (k. 116-118).

Wydanym na rozprawie w dniu 28 marca 2019 r. postanowieniem Sąd postanowił zarządzić połączenie sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. przeciwko R. W. o zapłatę, sygn. akt XIV C 203/18, ze sprawą z powództwa (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. przeciwko R. W. i K. W. (1) o zapłatę, sygn. akt XIV C 202/18, w celu łącznego prowadzenia tych spraw a także ich łącznego rozstrzygnięcia (k. 171).

W toku dalszego postępowania w sprawie strony podtrzymały swoje żądania i twierdzenia.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 11 lipca 2008 r. pomiędzy (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (Oddział 1 we W.) a P. W. (pożyczkobiorcą) została zawarta umowa pożyczki hipotecznej nr 206- (...). Na warunkach szczegółowo ustalonych w umowie (...) SA udzielił pożyczkobiorcy pożyczki w wysokości 168.900,65 CHF (franków szwajcarskich). Pożyczka została udzielona na okres 240 miesięcy tj. do dnia 1 lipca 2028 r. Strony ustaliły, że pożyczka będzie spłacana w miesięcznych ratach kapitałowo-odsetkowych, płatnych do pierwszego dnia każdego miesiąca. Jako docelowe zabezpieczenia spłaty pożyczki w umowie wskazano: hipotekę zwykłą na nieruchomości - działce nr (...) będącej własnością K. W. (1) i R. W., położonej w miejscowości D., ul. (...), gmina S., województwo (...), dla której jest prowadzona księga wieczysta KW Nr (...) przez Centralną Informację Ksiąg Wieczystych Ekspozytura w P., w kwocie 92.895,36 CHF; hipotekę zwykłą na lokalu użytkowym będącym własnością R. W. związanym z nieruchomością położoną w miejscowości P. przy ulicy O.M. K. 3B/U1, dla którego jest prowadzona księga wieczysta KW Nr (...) przez Centralną Informację Ksiąg Wieczystych Ekspozytura w P., w kwocie 76.005,29 CHF; hipotekę kaucyjną na nieruchomości – działce nr (...) będącej własnością K. W. (1) i R. W., położonej w miejscowości D., ul. (...), gmina S., województwo (...), dla której jest prowadzona księga wieczysta KW Nr (...) przez Centralną Informację Ksiąg Wieczystych Ekspozytura w P., do kwoty 27.868,61 CHF; hipotekę kaucyjną na lokalu użytkowym będącym własnością R. W. związanym z nieruchomością położoną w miejscowości P. przy ulicy O.M. K. 3B/U1, dla którego jest prowadzona księga wieczysta KW Nr (...) przez Centralną Informację Ksiąg Wieczystych Ekspozytura w P., do kwoty 22.801,59 CHF. S. umowy ustaliły także, że spłata zadłużenia pożyczkobiorcy z tytułu pożyczki i odsetek następować będzie w drodze potrącania przez (...) SA wierzytelności pieniężnych z tytułu udzielonej pożyczki z wierzytelnościami pieniężnymi pożyczkobiorcy z tytułu środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku (...), rachunku walutowym, rachunku technicznym, prowadzonych przez (...) SA. Dokonywane przez pożyczkobiorcę wpłaty (...) SA będzie zaliczał na spłatę wynikającego z umowy zadłużenia w następującej kolejności:

1)  koszty (...) SA,

2)  prowizje i opłaty,

3)  odsetki od zadłużenia przeterminowanego,

4)  odsetki zapadłe (zaległe),

5)  zadłużenie przeterminowane z tytułu skapitalizowanych odsetek,

6)  zadłużenie przeterminowane z tytułu pożyczki,

7)  odsetki bieżące,

8)  zadłużenie z tytułu skapitalizowanych odsetek,

9)  zadłużenie z tytułu pożyczki.

Strony umowy ustaliły także, że (...) SA może wypowiedzieć umowę w części dotyczącej warunków spłaty w przypadku:

1)  niedokonania przez pożyczkobiorcę spłaty dwóch kolejnych rat pożyczki w terminach określonych przez (...) SA w wysłanych do pożyczkobiorcy i poręczycieli dwóch kolejnych przypomnieniach, o których mowa w § 33 (...),

2)  naruszenia przez pożyczkobiorcę postanowień umowy,

3)  utraty lub przewidywanej, według oceny (...) SA, utraty zdolności pożyczkobiorcy do spłaty pożyczki, zwiększenia zadłużenia z tytułu wzrostu kursów waluty pożyczki lub zmniejszenia się wartości zabezpieczenia, (...) SA może wypowiedzieć umowę w części dotyczącej warunków spłaty lub domagać się ustanowienia przez pożyczkobiorcę dodatkowego zabezpieczenia spłaty pożyczki.

(...) SA zobowiązał się do powiadomienia o wypowiedzeniu umowy pożyczkobiorcę i poręczycieli oraz innych osób będących dłużnikami banku z tytułu zabezpieczenia spłaty pożyczki, poprzez doręczenie wypowiedzenia osobiście - za potwierdzeniem odbioru lub listem poleconym – zwrotnym poświadczeniem odbioru. Okres wypowiedzenia umowy wynosi 30 dni, licząc od dnia następnego po dniu doręczenia pożyczkobiorcy wypowiedzenia umowy. Pożyczkobiorca wyraził zgodę na uznanie za doręczone wypowiedzenia umowy wysłane przez (...) SA listem poleconym za zwrotnym na ostatnio wskazane imię i nazwisko oraz adres pożyczkobiorcy w razie zwrotu listu do (...) SA. W § 42 umowy strony ustaliły, że (...) SA może dochodzić swoich należności w trybie postępowania egzekucyjnego po upływie terminu, o którym mowa w § 41 ust. 2 (30 dni). Strony przewidziały także, że (...) SA może rozwiązać umowę bez wypowiedzenia w przypadku stwierdzenia, że informacje podane we wniosku o udzielenie pożyczki lub dokumenty, na podstawie których podjęto decyzje o udzieleniu pożyczki są niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym. Z chwilą rozwiązania umowy bez wypowiedzenia pożyczkobiorca ma obowiązek spłaty całości wynikającego z umowy zadłużenia w terminie 7 dni od dnia następującego po dniu otrzymania z (...) SA oświadczenia o rozwiązaniu umowy bez wypowiedzenia.

11 lipca 2008 r. R. W. i K. W. (1) złożyli pisemne oświadczenia o ustanowieniu hipoteki. W oświadczeniach tych napisali, że na podstawie dokumentów wystawionych przez (...) Bank (...) Spółkę Akcyjną zgodnie z art. 95 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z póź. zm.), w celu zabezpieczenia ich zobowiązań wobec (...) SA wynikających z umowy pożyczki hipotecznej nr 206- (...) z dnia 11.07.2008 r. w kwocie 168.900,65 CHF ze spłatą do dnia 01.07.2028 r. udzielonej P. W., ustanawiają na rzecz (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej zabezpieczenie spłaty przedmiotowego zadłużenia w postaci hipoteki zwykłej w kwocie 92.895,36 CHF na zabezpieczenie wierzytelności kapitałowej oraz hipoteki kaucyjnej do wysokości 27.868,61 CHF na nieruchomości położonej w miejscowości D., ul. (...), gmina S., województwo (...), stanowiącej własność K. W. (1) i R. W., dla której prowadzona jest księga wieczysta KW Nr (...) przez Centralną Informację Ksiąg Wieczystych Ekspozytura w P.. W oświadczeniu wskazano także, że oprocentowanie wierzytelności (...) SA wynikające z wyżej wymienionej umowy jest zmienne i na dzień podpisania umowy kredytu wynosi 7,7700 % w stosunku rocznym. W przypadku wystąpienia zadłużenia przeterminowanego, oprocentowania wierzytelności (...) SA ulegnie podwyższeniu. Aktualne oprocentowanie wierzytelności przeterminowanych wynosi 30% w stosunku rocznym, przy czym oprocentowanie to może także ulec zmianie.

11 lipca 2008 r. R. W. złożył pisemne oświadczenia o ustanowieniu hipoteki. W oświadczeniu tym napisał, że na podstawie dokumentów wystawionych przez (...) Bank (...) Spółkę Akcyjną zgodnie z art. 95 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z póź. zm.), w celu zabezpieczenia jego zobowiązań wobec (...) SA wynikających z umowy pożyczki hipotecznej nr 206- (...) z dnia 11.07.2008 r. w kwocie 168.900,65 CHF ze spłatą do dnia 01.07.2028 r. udzielonej P. W., ustanawia na rzecz (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej zabezpieczenie spłaty przedmiotowego zadłużenia w postaci hipoteki zwykłej w kwocie 76.005,29 CHF na zabezpieczenie wierzytelności kapitałowej oraz hipoteki kaucyjnej do wysokości 22.801,59 CHF na lokalu użytkowym położonym w P., ul. O.M. K. 3B/U1, stanowiącym własność R. W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta KW Nr (...) przez Centralną Informację Ksiąg Wieczystych Ekspozytura w P.. W oświadczeniu wskazano także, że oprocentowanie wierzytelności (...) SA wynikające z wyżej wymienionej umowy jest zmienne i na dzień podpisania umowy kredytu wynosi 7,7700 % w stosunku rocznym. W przypadku wystąpienia zadłużenia przeterminowanego, oprocentowania wierzytelności (...) SA ulegnie podwyższeniu. Aktualne oprocentowanie wierzytelności przeterminowanych wynosi 30% w stosunku rocznym, przy czym oprocentowanie to może także ulec zmianie.

W dniu 18 lipca 2008 r. w dziale IV księgi wieczystej nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Pile dla lokalu użytkowego położonego w P. przy ulicy O.M. K. 3B/U1, stanowiącego własność R. W., została wpisana na rzecz (...) Bank (...) we W. hipoteka umowna zwykła w wysokości 76.005,29 CHF a w dniu 19 sierpnia 2008 r. hipoteka umowna kaucyjna w wysokości 22.801,59 CHF.

W dniu 18 lipca 2008 r. w dziale IV księgi wieczystej nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Pile dla nieruchomości położonej w D., gmina S. przy ulicy (...), stanowiącej własność R. W. i K. W. (1), została wpisana na rzecz (...) Bank (...) we W. hipoteka umowna zwykła w wysokości 92.895,36 CHF a w dniu 19 sierpnia 2008 r. hipoteka umowna kaucyjna w wysokości 27.868,61 CHF.

Środki z kredytu zostały przekazane kredytobiorczyni w dniu 28 lipca 2008 r.

/umowa pożyczki hipotecznej z 11.07.2008 r. k. 146-152, oświadczenia o ustanowieniu hipoteki z 11.07.2008 r. k. 7-8, oświadczenie o ustanowieniu hipoteki z 11.07.2008 r. k. 5 akt XIV C 203/18, odpis księgi wieczystej nr (...) k. 21-46 akt XIV C 203/18, odpis księgi wieczystej nr (...) k. 26-57, pismo (...) SA z 15.10.2018 r. 166-167v./

Pożyczka udzielona przez Bank (...) była spłacana do 2011 roku. Początkowo pożyczkobiorczyni spłacała raty w złotówkach, a począwszy od lutego 2009 roku we frankach szwajcarskich. W październiku 2011 roku pożyczkobiorczyni zaprzestała całkowicie spłacania pożyczki. Wobec tego Bank podjął działania w celu wyegzekwowania swoich należności.

29 stycznia 2013 r. (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny oznaczony numerem (...)WJ, w którym stwierdził istnienie wymagalnego zadłużenia P. W., odpowiedzialnej z tytułu umowy pożyczki hipotecznej nr 206- (...) zawartej w dniu 11 lipca 2008 r., na które to zadłużenie składają się: należność główna w wysokości 153.063,14 CHF, odsetki za okres od 23.11.2011 r. do 28.01.2013 r. w wysokości 25.205,25 CHF, prowizje i opłaty bankowe w wysokości 46,95 CHF a także poniesione przez (...) SA koszty związane z wystawieniem bankowego tytułu egzekucyjnego w wysokości 106,36 zł. Bankowy tytuł egzekucyjny stwierdza także, że dalsze należne odsetki od dnia 29.01.2013 r. do dnia całkowitej spłaty należności głównej są naliczane od należności głównej w wysokości czterokrotności stopy kredy tu lombardowego Narodowego Banku Polskiego. Aktualna wysokość stopy , według której naliczane są odsetki wynosi 22 % w stosunku rocznym. Postanowieniem z dnia 12 lutego 2013 r., w sprawie oznaczonej sygnaturą akt I Co 233/13, Sąd Rejonowy w Pile nadał sądową klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) WJ z dnia 29.01.2013 r. wystawionemu przez (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. przeciwko dłużnikowi P. W., zastrzeżeniem maksymalnej odpowiedzialności dłużnika do kwoty 700.260 zł oraz zasądził od dłużniczki na rzecz wierzyciela 103,36 zł tytułem kosztów postępowania.

W dniu 13 marca 2013 r. wierzyciel (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. złożył u Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Pile S. K. wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużniczce P. W. w celu wyegzekwowania od dłużniczki wymagalnych wierzytelności wskazanych w bankowym tytule egzekucyjnym z 29.01.2013 r. Postanowieniem z dnia 29 października 2014 r. komornik zawiesił postępowanie egzekucyjne na wniosek wierzyciela. Postanowieniem z dnia 5 listopada 2015 r. Komornik stwierdził na podstawie art. 823 k.p.c. umorzenie postępowania egzekucyjnego z mocy samego prawa.

/pismo (...) SA z 15.10.2018 r. 166-167v., bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) WJ z 29.01.2013 r. k. 279, postanowienie SR w Pile z 12.02.2013 r. k. 278, akta egzekucyjne Km 422/13/

W piśmie z dnia 23 października 2017 r. skierowanym do (...) Bank (...) Spółka Akcyjna, z powołaniem się na art. 78 ustawy z dnia 06.07.1982 r., oświadczył, że wypowiada mu, jako dłużnikowi rzeczowemu, wierzytelność hipoteczną z tytułu umowy pożyczki hipotecznej udzielonej P. W. w dniu 11 lipca 2008 r. W piśmie wskazano, że wierzytelność jest wymagalna i na dzień 23 października 2017 r. wynosi:

- 153.063,14 CHF z tytułu niespłaconego kapitału,

- 116.409,90 CHF z tytułu zaległych odsetek,

- 364,47 CHF z tytułu kosztów,

- dalsze należne odsetki naliczane według zmiennej stopy procentowej wynoszącej na

dzień 23.10.2017 r. 10 % w stosunku rocznym.

W piśmie z dnia 23 października 2017 r. skierowanym do (...) Bank (...) Spółka Akcyjna, z powołaniem się na art. 78 ustawy z dnia 06.07.1982 r., oświadczył, że wypowiada jej, jako dłużnikowi rzeczowemu, wierzytelność hipoteczną z tytułu umowy pożyczki hipotecznej udzielonej P. W. w dniu 11 lipca 2008 r. W piśmie wskazano, że wierzytelność jest wymagalna i na dzień 23 października 2017 r. wynosi:

- 153.063,14 CHF z tytułu niespłaconego kapitału,

- 116.409,90 CHF z tytułu zaległych odsetek,

- 364,47 CHF z tytułu kosztów,

- dalsze należne odsetki naliczane według zmiennej stopy procentowej wynoszącej na

dzień 23.10.2017 r. 10 % w stosunku rocznym.

W dniu 29 listopada 2017 r. wystawiony został wyciąg z ksiąg bankowych Nr (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W., w którym stwierdzono, że na dzień 29.11.2017 r. figuruje w nich wymagalne zadłużenie wobec R. W. i K. W. (1), odpowiedzialnych z tytułu hipoteki zwykłej w kwocie 92.895,36 CHF oraz hipoteki kaucyjnej w kwocie 27.868,61 CHF, stanowiącej zabezpieczenie należności głównej i zobowiązań pozabilansowych ustanowionych na nieruchomości położonej w miejscowości D. przy ulicy (...), gmina S. , dla której Sąd Rejonowy w Pile VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi KW nr (...), na zabezpieczenie spłaty kredytu udzielonego P. W. na podstawie umowy pożyczki hipotecznej nr 206- - (...) z dnia 11.07.2008 r., obecnie kontrakt nr 04102051700000189600089102. Na wymagalne zadłużenie składają się:

- należność główna w kwocie 153.063,14 CHF,

- odsetki naliczone do 28.11.2017 r. (włącznie) w kwocie 117.520,23 CHF,

Dalsze należne odsetki od dnia 29.11.2017 r. do dnia całkowitej spłaty należności głównej naliczane są od należności głównej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, aktualna wysokość stopy, wg której naliczane są odsetki wynosi 10 % w stosunku rocznym.

W dniu 29 listopada 2017 r. wystawiony został wyciąg z ksiąg bankowych Nr (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W., w którym stwierdzono, że na dzień 29.11.2017 r. figuruje w nich wymagalne zadłużenie wobec R. W., odpowiedzialnego z tytułu hipoteki zwykłej w kwocie 76.005,29 CHF oraz hipoteki kaucyjnej w kwocie 22.801,59 CHF, stanowiącej zabezpieczenie należności głównej i zobowiązań pozabilansowych ustanowionych na nieruchomości położonej w miejscowości P. przy ulicy O.M. K. 3B/U1, dla której Sąd Rejonowy w Pile VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi KW nr (...), na zabezpieczenie spłaty kredytu udzielonego P. W. na podstawie umowy pożyczki hipotecznej nr 206- (...) z dnia 11.07.2008 r., obecnie kontrakt nr 04102051700000189600089102. Na wymagalne zadłużenie składają się:

- należność główna w kwocie 153.063,14 CHF,

- odsetki naliczone do 28.11.2017 r. (włącznie) w kwocie 117.520,23 CHF,

Dalsze należne odsetki od dnia 29.11.2017 r. do dnia całkowitej spłaty należności głównej naliczane są od należności głównej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, aktualna wysokość stopy, wg której naliczane są odsetki wynosi 10 % w stosunku rocznym.

W okresie od 16 listopada 2017 r. do 30 września 2019 r. P. W., R. W. i K. W. (1) uiszczali na poczet spłaty pożyczki z 11 lipca 2008 r. różne kwoty, zarówno bezpośrednio na rzecz Banku, jak i za pośrednictwem komornika. Były one zaliczane na spłatę zadłużenia według zasad wskazanych w § 29 umowy. W związku z tym nie zmniejszyły one zadłużenia, które na dzień 2 października 2019 r. wynosiło 298.763,76 CHF, w tym 153.063,14 CHF kapitał i 145.700,62 CHF odsetki.

/pisma powoda z 23.10.2017 r. z dowodami ich doręczenia k. 9-12, wyciągi z ksiąg bankowych Nr (...) i Nr (...) z 29.11.2017 r. k. 3-4, pismo powoda z 04.10.2019 r. wraz z zawartym w nim zestawieniem spłat k. 293-294; przesłuchanie pozwanej K. W. k. 291v. w zw. z k. 195-195v./

Sąd zważył, co następuje:

Podstawą ustalenia powyższego stanu faktycznego były przede wszystkim dowody z dokumentów.

Wszystkie dokumenty znajdujące się w aktach sprawy należało uznać za wiarygodne i przyznać im pełną moc dowodową. Część dokumentów, takich jak odpisy ksiąg wieczystych, to dokumenty urzędowe w rozumieniu art. 244 § 1 k.p.c., zgodnie z tym przepisem stanowiące dowód tego, co w nich urzędowo zostało zaświadczone. Pozostałe dokumenty, to dokumenty prywatne w rozumieniu art. 245 k.p.c. One również nie były kwestionowane. Szczególnego rodzaju „dokumentem” jest pismo przygotowawcze (procesowe) powoda z 4 października 2019 r. Oprócz tego, że prezentuje ono stanowisko powoda w sprawie, zawiera także zestawienie wpłat dokonanych przez dłużników banku na poczet spłaty pożyczki udzielonej przez (...) SA (...) w dniu 11.07.2008 r. za okres od wniesienia pozwu do sądu do dnia złożenia tego pisma. Zawiera ona swego rodzaju twierdzenie o faktach, które Sąd uznał za zgodne z prawdą i ze stanem faktycznym. W szczególności za zgodne z prawdą uznać należało, że dokonane w toku sprawy wpłaty nie miały wpływu na wartość przedmiotu sporu w niniejszej sprawie. Zgodnie z przywołanym w tym piśmie zapisem wynikającym z § 29 umowy pożyczki hipotecznej wpłaty powinny zostać zaliczane w pierwszej kolejności na poczet kosztów, prowizji, opłat, następnie odsetek a dopiero na końcu na poczet pożyczonego kapitału („zadłużenie z tytułu pożyczki”). Tym samym mimo uiszczenia w toku procesu wpłat wyspecyfikowanych w tabeli stanowiącej integralną część pisma z 04.10.2019 r., zadłużenie wyliczone na dzień 2 października 2019 r. wzrosło do kwoty 298.763,76 CHF (153.063,14 CHF - kapitał i 145.700,62 CHF – odsetki). Nie miało to jednak wpływu na przedmiot procesu, bowiem powód nie zmienił żądania pozwu.

Zasadniczo na wiarę zasługują także zeznania pozwanej K. W. (1). Pozwana nie kwestionowała odpowiedzialności pozwanych jako dłużników hipotecznych z tytułu spłaty pożyczki udzielonej ich córce P. W.. Nie zasługują na wiarę jedynie twierdzenia pozwanej co do tego, że (...) SA nie może domagać się od pozwanych spłaty pożyczki we frankach szwajcarskich, skoro wypłacono ją w złotówkach. Umowa pożyczki hipotecznej z dnia 11 lipca 2008 r. wyraźnie stanowi, że zostaje ona udzielona we frankach szwajcarskich ( (...)). Co kluczowe dla pozwanych jako dla dłużników hipotecznych, hipoteka została ustanowiona i wpisana również w (...). Tym samym sformułowanie w pozwie żądania w obcej walucie należy uznać za jak najbardziej prawidłowe.

W świetle wyżej przedstawionego stanu faktycznego i przy uwzględnieniu przedstawionej oceny dowodów przeprowadzonych w sprawie, żądania pozwu zasługują na częściowe uwzględnienie.

Żądania pozwów dotycząc spłaty pożyczki udzielone przez (...) SA z siedzibą w W. dłużniczce P. W. skierowane wobec pozwanych R. W. i K. W. (1) wynika z ich odpowiedzialności rzeczowej za to zobowiązanie. Pozwani nie zawierali z powodowym bankiem umowy pożyczki z 11.07.2008 r. Nie są więc z tytułu tej umowy odpowiedzialni wobec banku swoimi majątkami, tak jak dłużniczka P. W.. Ich odpowiedzialność wynika z faktu ustanowienia hipoteki (hipotek) na nieruchomościach stanowiących ich własność.

Stosownie do treści art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2204) w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka). Istota hipoteki sprowadza się więc do tego, że każdoczesny właściciel nieruchomości obciążonej hipoteką ponosi cywilną odpowiedzialność wobec wierzyciela, którego wierzytelność została zabezpieczona hipotecznie. Takiego wierzyciela nazywa się wierzycielem hipotecznym, zaś dłużnik w takiej sytuacji jest określany mianem dłużnika hipotecznego. Oczywiście może być tak, a w praktyce bywa tak najczęściej, że dłużnik hipoteczny jest jednocześnie dłużnikiem osobistym. Bank udziela kredytobiorcy kredytu (pożyczki), kredytobiorca zaś wyraża zgodę na ustanowienie na nieruchomości hipoteki w celu zabezpieczenia spłaty swego zobowiązania wobec banku. W niniejszej sprawie jest jednak inaczej: R. W. i K. W. (1) odpowiadają wobec (...) SA tylko jako dłużnicy rzeczowi. Istotne jest jednak, że hipoteki ustanowione na nieruchomościach położonych w P. i w D. służą zabezpieczeniu jednej i tej samej wierzytelności, wynikającej z zawarcia przez P. W. pożyczki hipotecznej z dnia 11 lipca 2008 r. Na wstępnym etapie sprawy powstała wątpliwość co do tego, czy powodowy bank może w dwóch sprawach tej samej wierzytelności zabezpieczonej hipotecznie na dwóch różnych nieruchomościach. Zdaniem Sądu, za pozytywnym rozstrzygnięciem tej wątpliwości przemawia treść art. 77 ust. 3 ustawy o księgach wieczystych i hipotece.

Zgodnie z tym przepisem w celu zabezpieczenia tej samej wierzytelności można, w drodze czynności prawnej, obciążyć więcej niż jedną nieruchomość (hipoteka łączna umowna). Przepis wprost dopuszcza więc zabezpieczenie hipoteczne jednej wierzytelności na kilku różnych nieruchomościach. Warunkiem jest tutaj zawarcie umowy między wierzycielem i właścicielami nieruchomości mających stanowić zabezpieczenie spłaty wierzytelności. Stąd określenie „hipoteka łączna umowna”, bowiem może ona powstać tylko na podstawie umowy, a nie np. na podstawie orzeczenia sądu (np. art. 111 ¹ ust. 1). Skoro dopuszczalne jest zabezpieczenie jednej wierzytelności hipoteką ustanowioną na dwóch lub więcej nieruchomościach, to konsekwentnie, dopuszczalne jest sądowe dochodzenie tak zabezpieczonych wierzytelności. Według art. 75 ustawy o księgach wieczystych i hipotece zaspokojenie wierzyciela hipotecznego z nieruchomości następuje według przepisów o sądowym postępowaniu egzekucyjnym, chyba że z nieruchomości dłużnika jest prowadzona egzekucja przez administracyjny organ egzekucyjny. W orzecznictwie i w doktrynie zgodnie podkreśla się, że celem uzyskania tytułu egzekucyjnego, który zgodnie z art. 776 k.p.c. jest podstawą egzekucji, wierzyciel hipoteczny musi wystąpić do sądu z powództwem o zasądzenie roszczenia zabezpieczonego hipoteką (tak m. in. Sąd Apelacyjny w Białymstoku w uzasadnieniu wyroku z 19.03.2019 r., I AGa 185/18). Skoro wierzyciel hipoteczny musi wytoczyć powództwo przeciwko każdemu z właścicieli nieruchomości obciążonych, to nie sposób uznać, że powodowy bank nie miał prawa wytoczenia dwóch osobnych powództw w celu dochodzenia wierzytelności zabezpieczonej na dwóch nieruchomościach. Fakt, że właścicielem jednej nieruchomości i współwłaścicielem drugiej jest R. W. nie może skutkować odrzuceniem pozwu w jednej ze spraw. Można tu przyjąć analogię z solidarną odpowiedzialnością dłużników (art. 366 k.c.). Nie ma przecież zakazu dochodzenie przez wierzyciela wierzytelności od każdej z osób odpowiedzialnych solidarnie w osobnych postępowaniach. W każdym z nich wierzyciel może uzyskać tytuł egzekucyjny i po opatrzeniu go klauzulą wykonalności skierować przeciw takiemu dłużnikowi egzekucję. Nie zmienia to istoty solidarności, z której wynika, że wierzyciel może uzyskać zaspokojenie tylko raz i to do wysokości przysługującej mu wierzytelności. Podobnie w sprawie niniejszej uwzględnienie żądania pozwu co do zasady oznaczałoby, że powód może uzyskać zaspokojenie z każdej z nieruchomości, ale do wysokości przysługującej mu wierzytelności. Przyjęcie poglądu przeciwnego, zdaniem Sądu, całkowicie niweczyłoby sens hipoteki łącznej umownej.

Uznając, że żądania pozwu za usprawiedliwione, przypomnieć należy, że odpowiedzialność pozwanych jest odpowiedzialnością rzeczową i ogranicza się do wysokości hipotek ustanowionych na rzecz banku na każdej z nieruchomości. Zgodnie z art. 68 ust. 2 zd. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece, hipoteka zabezpiecza wierzytelność do oznaczonej sumy pieniężnej.

Powód wnosił o zasądzenie od pozwanych R. W. i K. W. (1) kwoty 153.063,14 CHF tytułem należności głównej oraz kwoty 117.520,23 CHF tytułem odsetek. Na nieruchomości położonej w D. została ustanowiona i wpisana do księgi wieczystej nr (...) hipoteka zwykła w kwocie 92.895,36 CHF na zabezpieczenie wierzytelności kapitałowej i hipoteka kaucyjna w wysokości 27.868,61 CHF. Żądanie pozwu z tytułu należności głównej (kapitałowej) w wysokości 153.063,14 CHF mogło być uwzględnione do wysokości hipoteki zabezpieczającej kapitał czyli w kwocie 92.895,36 CHF. Żądanie pozwu z tytułu należności odsetkowej w wysokości 117.520,23 CHF mogło być uwzględnione do wysokości hipoteki zabezpieczającej odsetki czyli w kwocie 27.868,61 CHF. Łącznie: 120.763,97 CHF. Taką też kwotę solidarnie zasądzono od pozwanych R. W. i K. W. (1), oddalając powództwo w pozostałej części wobec tych pozwanych (pkt. 1 i 2 wyroku). Z uwagi na to, że odpowiedzialność pozwanych jest odpowiedzialnością rzeczową, zgodnie z treścią art. 319 k.p.c., koniecznym było zastrzeżenie pozwanym prawo do powołania się na odpowiedzialność ograniczoną do egzekucji z nieruchomości położonej w D. przy ulicy (...), dla której Sąd Rejonowy w Pile prowadzi księgę wieczystą nr (...).

O kosztach procesu orzeczono w punkcie 3 wyroku. Stosownie do treści art. 98 § 1 k.p.c.

Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Zgodnie z art. 98 § 3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Stronom reprezentowanym przez radcę prawnego, rzecznika patentowego lub Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej zwraca się koszty w wysokości należnej według przepisów o wynagrodzeniu adwokata (art. 99 k.p.c.). Zgodnie z art. 100 zd. 1 k.p.c. w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Powód domagał się zasądzenia od pozwanych kwoty 270.583,37 CHF, zasądzono 120.763,97 CHF; powództwo uwzględniono w 45 %. Oznacza to, że powód może domagać się zasądzenia od pozwanych 45 % poniesionych przez siebie kosztów i jednocześnie jest zobowiązany zwrócić pozwanym 55 % kosztów przez nich poniesionych. Na koszty poniesione przez powoda składają się: opłata od pozwu w wysokości 49.985 zł, wynagrodzenie radcy prawnego w wysokości 10.800 zł (§ 2 pkt. 7 i § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – tj. Dz.U. z 2018 r., poz. 265) oraz opłata skarbowa za pełnomocnictwo w kwocie 17 zł. Łącznie koszty poniesione przez powoda dają kwotę 60.775 zł. Jako że pozwani nie wykazali, że w związku z udziałem w sprawie ponieśli jakiekolwiek koszty, należało zasądzić od nich solidarnie na rzecz powoda 45 % poniesionych przez niego kosztów procesu, czyli kwotę 27.348,75 zł (art. 105 § 2 zd. 1 k.p.c.).

Powód wnosił o zasądzenie od pozwanego R. W. kwoty 153.063,14 CHF tytułem należności głównej oraz kwoty 117.520,23 CHF tytułem odsetek. Na nieruchomości (lokalu) położonym w P. przy ulicy O.M. K. 3B/U1 została ustanowiona i wpisana do księgi wieczystej nr (...) hipoteka zwykła w kwocie 76.005,29 CHF na zabezpieczenie wierzytelności kapitałowej i hipoteka kaucyjna w wysokości 22.801,59 CHF. Żądanie pozwu z tytułu należności głównej (kapitałowej) w wysokości 153.063,14 CHF mogło być uwzględnione do wysokości hipoteki zabezpieczającej kapitał czyli w kwocie 76.005,29 CHF. Żądanie pozwu z tytułu należności odsetkowej w wysokości 117.520,23 CHF mogło być uwzględnione do wysokości hipoteki zabezpieczającej odsetki czyli w kwocie 22.801,59 CHF. Łącznie: 98.806,88 CHF. Taką też kwotę zasądzono od pozwanego R. W., oddalając powództwo w pozostałej części wobec tego pozwanego (pkt. 4 i 5 wyroku). Z uwagi na to, że odpowiedzialność pozwanego jest odpowiedzialnością rzeczową, zgodnie z treścią art. 319 k.p.c., koniecznym było zastrzeżenie pozwanemu prawo do powołania się na odpowiedzialność ograniczoną do egzekucji z nieruchomości (lokalu) położonej w P. przy ulicy (...)/U1, dla której Sąd Rejonowy w Pile prowadzi księgę wieczystą nr (...).

O kosztach procesu orzeczono w punkcie 6 wyroku. Stosownie do treści art. 98 § 1 k.p.c.

strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Zgodnie z art. 98 § 3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Stronom reprezentowanym przez radcę prawnego, rzecznika patentowego lub Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej zwraca się koszty w wysokości należnej według przepisów o wynagrodzeniu adwokata (art. 99 k.p.c.). Zgodnie z art. 100 zd. 1 k.p.c. w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Powód domagał się zasądzenia od pozwanego kwoty 270.583,37 CHF, zasądzono 98.806,88 CHF; powództwo uwzględniono w 37 %. Oznacza to, że powód może domagać się zasądzenia od pozwanego 37 % poniesionych przez siebie kosztów i jednocześnie jest zobowiązany zwrócić pozwanemu 63 % kosztów przez niego poniesionych. Na koszty poniesione przez powoda składają się: opłata od pozwu w wysokości 49.985 zł, wynagrodzenie radcy prawnego w wysokości 10.800 zł (§ 2 pkt. 7 i § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – tj. Dz.U. z 2018 r., poz. 265) oraz opłata skarbowa za pełnomocnictwo w kwocie 17 zł. Łącznie koszty poniesione przez powoda dają kwotę 60.775 zł. Jako że pozwany nie wykazał, że w związku z udziałem w sprawie poniósł jakiekolwiek koszty, należało zasądzić od niego na rzecz powoda 37 % poniesionych przez niego kosztów procesu, czyli kwotę 22.486,75 zł.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie wyżej powołanych przepisów prawa, orzeczono jak w sentencji wyroku.

J. Grudziński