Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Poznaniu
z dnia 30 listopada 2022r.

Sygnatura akt

III K 393/22

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, można wypełnić część 3–8 formularza

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.

Sąd Rejonowy w Zabrzu

9 grudnia 2017r.

VIII K 822/17

2.

Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej

28 lutego 2019r.

II K 195/19

3.

Sąd Rejonowy w Zabrzu

2 czerwca 2020r.

II K 1733/19

4.

Sąd Okręgowy w Poznaniu

17 czerwca 2020r.

III K 49/20

5.

Sąd Rejonowy w Zabrzu

30 marca 2022r.

II K 141/21

1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.

Skazany Ł. P. od dnia 8 września 2022r. odbywa karę pozbawienia wolności – w systemie zwykłym. Został skierowany do pracy na terenie zakładu karnego jako pomoc kuchenna. Zachowanie skazanego w Zakładzie Karnym oceniane jest jako pozytywne. Na czas sporządzania opinii skazany nie był ani karany dyscyplinarnie, ani też nagradzany regulaminowo, nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego, nie przejawiał zachowań agresywnych, ani nie dokonywał aktów samoagresji. Ł. P. prezentuje właściwą postawę względem funkcjonariuszy służby więziennej, w gronie współosadzonych funkcjonuje bezkonfliktowo. Skazany nie należy do podkultury przestępczej, dba o porządek w miejscu zakwaterowania. Czas wolny spędza na zajęciach własnych. Skazany deklaruje krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw.

opinia o skazanym

k. 27-28

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.  Ocena Dowodów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.2.1.

opinia o skazanym

Pełnowartościowym dowodem była opinia o skazanym, albowiem została ona sporządzona w sposób obiektywny przez właściwy organ, w granicach przysługujących kompetencji oraz w przewidzianej przez obowiązujące przepisy formie. Opinia o skazanym umożliwiła poczynienie ustaleń w zakresie zachowania Ł. P. w trakcie pobytu w izolacji penitencjarnej oraz stopnia poczynionego przez niego postępu w procesie resocjalizacji.

1.2.1.

Dokumenty zgromadzone w aktach głównych w postaci: kary karnej (k.11-13), odpisów wyroków skazujących wydanych wobec skazanego (k.18-23, 24, 25-26, 38-41, ); informacje co do wykonanych grzywien (k.45, 46),

dokumenty znajdujące się w dołączonych aktach III K 485/22 w postaci informacji z systemu NOE-Sad dotyczące kar oraz informacji o pobytach i orzeczeniach (k.4-6, 10-11), odpisów wyroków skazujących wydanych wobec Ł. P. (k.79), karty karnej (k.31-32);

akta spraw o sygnaturach III K 49/20 Sądu Okręgowego w Poznaniu wraz z aktami wykonawczymi, akt II K 195/19 Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej wraz z aktami wykonawczymi oraz akt II K 14/22 Sądu Rejonowego w Zabrzu wraz z aktami wykonawczymi

Za wiarygodne uznano wskazane wyżej dokumenty, albowiem zostały one sporządzone przez właściwe organy, w granicach przysługujących im kompetencji oraz w formie przewidzianej przez obowiązujące przepisy. Brak było podstaw do podważenia ich autentyczności, czy też prawdziwości zawartych w nich twierdzeń. Dokumenty te nie były także kwestionowane w toku postępowania przez żadną ze stron procesowych, zaś powód ku temu nie zaistniał również z urzędu.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

1.

wyrok Sądu Rejonowego w Zabrzu z dni 2 czerwca 2020r. w sprawie II K 1733/19

kara łączna 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności

2.

wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 17 czerwca 2020r. w sprawie III K 49/20

kara łączna 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności

3.

wyrok Sądu Rejonowego w Zabrzu z 30 marca 2022r. w sprawie II K 141/21

kara łączna 2 lat pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

W ocenie Sądu podstawę wymierzenia skazanemu Ł. P. kary łącznej w niniejszej sprawie powinny stanowić przepisy art.85§1 i §2 k.k., art.85a k.k., art.86§1, §2 i §4 k.k. oraz art.91§2 k.k. w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 lipca 2015r. do 23 czerwca 2020r. w zw. z art. 4 § 1 k.k.., a do wniosku takiego prowadziła Sąd poniższa analiza.

Ł. P. został dotychczas skazany pięcioma prawomocnymi wyrokami, a mianowicie:

VI.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 9 grudnia 2017r., sygn. akt VIII K 822/17, prawomocnym dnia 15 grudnia 2017r., za przestępstwo z art.284§2 k.k. oraz 270§1 k.k. popełnione odpowiednio w okresie od 18 marca 2016r. do 19 stycznia 2017r. oraz 31 grudnia 2016r. na karę łączną grzywny 100 stawek dziennych pod 20 złotych; przy czym kara grzywny została wykonana w całości;

VII.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 28 lutego 2019r., sygn. akt II K 195/19, prawomocnym dnia 20 marca 2019r., za przestępstwo z art.286§1 k.k. i art.270§1 k.k. w zw. z art.11§2 k.k. popełnione 31 lipca 2014r. na karę grzywny 100 stawek dziennych pod 10 złotych; kara grzywny według dostępnej Sądowi dokumentacji została wykonana do wysokości 8 stawek dziennych;

VIII.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 2 czerwca 2020r., sygn. akt II K 1733/19, prawomocnym dnia 27 października 2020r., za

⚫

ciąg przestępstw kwalifikowanych z art.286§1 k.k. i art.270§1 k.k. w zw. z art.11§2 k.k. popełnionych w okresie od 30 stycznia 2018r. do 28 sierpnia 2018r. na jedną karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz

⚫

ciąg przestępstw kwalifikowanych z art.284§2 k.k. popełnionych w okresie od 16 lutego 2018r. do 24 czerwca 2019r. na jedną karę 8 miesięcy pozbawienia wolności

⚫

przestępstwo z art.62 ust.1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione 25 czerwca 2019r.na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności

przy czym kary pozbawienia wolności połączono wymierzając karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności; na poczet kary zaliczono okres zatrzymania w dniu 25 czerwca 2019r. od godz.9.00 do godz. 13.20; planowany termin odbywania kary od dnia 4 stycznia 2025r. do 2 lipca 2026r.;

IX.  wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 17 czerwca 2020r., sygn. akt III K 49/20, prawomocnym dnia 25 czerwca 2020r. za:

⚫

przestępstwo z art.258§1 k.k. popełnione w okresie od co najmniej grudnia 2008 roku do października 2012 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

⚫

przestępstwo z art. 165 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 124 ustawy z dnia 6 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne w zw. z art. 305 ust. 3 ustawy z 30 czerwca 2000 roku Prawo własności przemysłowej w zw. art. 11 § 2 k.k. i art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 kk popełnione w okresie od co najmniej grudnia 2008 roku do października 2012 roku na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

⚫

przestępstwo z art.18§3 k.k. w zw. z art.299§1 k.k. popełnione 28 maja 2012r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

przy czym kary pozbawienia wolności połączono wymierzając karę łączną 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na 5 lat próby oraz na podstawie art.33§2 k.k. wymierzono karę 200 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na 20 zł; postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 27 czerwca 2022r. w sprawie III 1 Ko 49/22 zarządzono wykonanie kary łącznej pozbawienia wolności; skazany karę pozbawienia wolności odbywa obecnie - od 7 września 2022r., a planowany termin jej zakończenia przypada na 4 stycznia 2025r.; kara grzywny została natomiast wykonana w całości;

X.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 30 marca 2022r., sygn. akt II K 141/21, prawomocnym dnia 9 sierpnia 2022r.,

⚫

za ciąg przestępstw kwalifikowanych z art.286§1 k.k. i art.270§1 k.k. w zw. z art.11§2 k.k. popełnionych w okresie od 25 października 2017r. do 30 lipca 2018r. na jedną karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz

⚫

ciąg przestępstw kwalifikowanych z art.284§2 k.k. popełnionych w okresie od 20 marca 2019r. do 2 lipca 2019r. na jedną karę 1 roku pozbawienia wolności

przy czym kary pozbawienia wolności połączono wymierzając karę łączną 2 lat pozbawienia wolności; planowany termin odbywania kary od dnia 2 lipca 2026r. do 1 lipca 2028r..

Zmiany w zasadach orzekania kary łącznej wynikające z ustawy z dnia 19 czerwca 2020r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (Dz. U. z 2020 r. poz. 1086) w ocenie Sądu nie mają zastosowania w niniejszej sprawie, albowiem w art.81 ust.1 ww. ustawy wskazano, że przepisy rozdziału IX ustawy zmienianej (dot. orzekania w przedmiocie kary łącznej) w art.38, w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zaś w art.81 ust.2 w.w. ustawy wskazano, że przepisy rozdziału IX ustawy zmienianej (dot. orzekania w przedmiocie kary łącznej) w art.38 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Samo literalne odczytanie art.81 ust.1 i 2 ustawy nowelizującej z dnia 19 czerwca 2020 r. sugerowałoby, że kar orzeczonych prawomocnie przed wejściem w życie tej ustawy (tj. przed dniem 24 czerwca 2020r.) w ogóle nie można połączyć z karami orzeczonymi prawomocnie po jej wejściu w życie. Nie oznacza to jednak, że przepis ten jako lex specialis wyłącza stosowanie art.4§1 k.k.. W ocenie Sądu przyjęcie takiej wykładni art.81 ust.1 i 2 ustawy nowelizującej jest nie do zaakceptowania z punktu widzenia konstytucyjnej zasady równości wobec prawa, wynikającej z art.32 ust.1 Konstytucji RP. Z zasady tej płynie nakaz równego traktowania podmiotów podobnych, co w tym przypadku sprzeciwia się różnicowaniu sprawców przestępstw w dostępie do zasady lex mitior (nakaz stosowania ustawy względniejszej dla sprawcy) w oparciu o kryterium w postaci daty uprawomocnienia się wyroków skazujących. Odwołanie się do pro konstytucyjnej wykładni art.81 ustawy nowelizującej musi zatem prowadzić do wniosku, że przypadku gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw przed wejściem w życie ustawy nowelizującej oraz zanim zapadł pierwszy wyrok co do któregokolwiek z tych przestępstw, natomiast co najmniej jedna kara jednostkowa wymierzona sprawcy za ww. przestępstwa uzyskała statusprawomocnie orzeczonej przed wejściem w życie ustawy nowelizującej i co najmniej jedna kara jednostkowa wymierzona sprawcy za ww. przestępstwa uzyskała status prawomocnie orzeczonej po wejściu w życie ustawy nowelizującej (tj. 24 czerwca 2020r. albo po tej dacie) zastosowanie powinny znaleźć reguły wywodzone z art. 4 § 1 k.k., a więc ogólne zasady prawa intertemporalnego.

Zauważyć więc należy, iż w sprawie Ł. P. mamy do czynienia z sytuacją, w której wprawdzie wszystkie przestępstwa przypisane mu wyrokami, które zostały wydane (czyli pięcioma wyrokami opisanymi w części wstępnej uzasadnianego wyroku łącznego), zostały popełnione nie później niż 23 czerwca 2020r., ale już trzy z pięciu wyroków skazujących objętych rozważaniami Sądu uprawomocniły się po tym dniu, a mianowicie:

⚫

wyrok Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 2 czerwca 2020r., sygn. akt II K 1733/19 uprawomocnił się 27 października 2020r.,

⚫

wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 17 czerwca 2020r., sygn. akt III K 49/20 uprawomocnił się 25 czerwca 2020r.,

⚫

wyrok Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 30 marca 2022r., sygn. akt II K 141/21 uprawomocnił się dnia 9 sierpnia 2022r..

W tej sytuacji Sąd zobowiązany był rozważyć, które przepisy (obowiązujące obecnie, czy też obowiązujące do dnia 23 czerwca 2020r.) są względniejsze dla skazanego Ł. P.. Porównując te uregulowania i uwzględniając okoliczność, iż według każdego z nich możliwe byłoby połączenie kar pozbawienia wolności wymierzonych skazanemu, Sąd uznał, iż z racji faktu, iż według obecnych uregulowań karę łączną wymierza w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy (a nie od najwyższej z kar), a także uwzględniając fakt, że wobec uregulowań obowiązujących przed 24 czerwca 2020r. łączeniu podlegały kary łączne dotychczas orzeczone (a nie tylko kary jednostkowe) korzystniejsze dla skazanego Ł. P. były unormowania obowiązujące do dnia 23 czerwca 2020r.

4.  WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Po ustaleniu właściwego do zastosowania w niniejszej sprawie reżimu prawnego Sąd przystąpił do orzeczenia kary łącznej.

W odniesieniu do kar pozbawienia wolności wymierzonych Ł. P. Sąd połączył:

⚫

karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie II K 1733/19 Sądu Rejonowego w Zabrzu,

⚫

karę łączną 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną w sprawie III K 49/20 Sądu Okręgowego w Poznaniu

⚫

karę łączną 2 lat pozbawienia wolności wymierzoną w sprawie II K 141/21 Sądu Rejonowego w Zabrzu

wymierzając skazanemu karę łączną 4 lat pozbawienia wolności (pkt.1 części rozstrzygającej wyroku łącznego).

Wymierzając karę łączną sąd powinien rozważyć przede wszystkim, czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków, przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 maja 1990r., IV KR 80/90, Lex nr 22064). Należy nadto wskazać, że zarówno kumulację kar jednostkowych (ich zsumowanie), asperację (wybór tylko najsurowszej kary jednostkowej), jak i ich absorpcję (zredukowanie kary łącznej do wysokości najwyższej z kar jednostkowych) należy traktować jako rozwiązania skrajne, które powinny znajdować zastosowanie w sytuacjach wyjątkowych (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 grudnia 1975r., Rw 628/75, OSNKW 2/1976 poz. 33, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 13 listopada 2003r., II AKa 339/03, Lex nr 183336).

W ocenie Sądu w przypadku Ł. P. właściwym systemem do określenia kary łącznej jest system mieszany wykorzystujący elementy asperacji, a polegający na określeniu wymiaru kary łącznej na podstawie kar wymierzonych jednostkowo, przy czym podstawą wymiaru kary łącznej jest najsurowsza z kar jednostkowych, podlegająca jednak obostrzeniu w sposób przewidziany w ustawie (P. Kardas [w:] W. Wróbel, A. Zoll [red.] Kodeks karny. Komentarz, Lex 2016, do art. 85 k.k.). Określając wymiar kary łącznej pozbawienia wolności, jaka winna zostać wymierzona skazanej Ł. P., wzięto pod uwagę okoliczność, iż popełnione przez niego przestępstwa – objęte wyrokami jednostkowymi tworzącymi rzeczywisty zbieg (opisanymi w pkt.III., IV. oraz V. część wstępnej wyroku łącznego) – godziły w różne dobra podlegające ochronie prawnej – skazany dopuszczał się bowiem przestępstw przeciwko:

⚫

mieniu (art.286§1 k.k.; art.284§1 k.k.),

⚫

wiarygodności dokumentów (art.270§1 k.k.),

⚫

przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu (art.258§1 k.k.),

⚫

przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu i interesom majątkowym w obrocie cywilnoprawnym (art.18§3 k.k. w zw. z art.299§1 k.k.),

⚫

przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (art.62 ust.1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii)

⚫

przestępstwa z art.165§1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 124 ustawy z dnia 6 września 2001r. prawo farmaceutyczne w zw. z art.305 ust.3 ustawy z 30 czerwca 2000r. prawo własności przemysłowej w zw. art.11§2 k.k. i art.12§1 k.k. w zw. z art.65§1 k.k..

Opisywane przestępstwa skazanego objęte wspomnianymi wyrokami jednostkowymi zostały popełnione w okresie od grudnia 2008r. (pierwsze z przestępstw przypisane w sprawie III K 49/20 Sądu Okręgowego w Poznaniu) aż do 2 lipca 2019r. (ostatnie z przestępstw – przypisane w sprawie II K 141/21 Sądu Rejonowego w Zabrzu), z przerwą w okresie od października 2012r. do października 2017r., tak więc czasokres działalności przestępczej oskarżonego był niewątpliwie bardzo długi, przy czym niewątpliwie przestępstwa objęte wyrokami Sądu Rejonowego w Zabrzu w sprawach II K 1733/19 oraz II K 141/21 były do siebie zbliżone zarówno czasowo, jak i rodzajowo (oczywiście poza przestępstwem z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii). Nadto na niekorzyść oskarżonego przemawiała łączna ilość popełnionych przez niego przestępstw (kilkadziesiąt, przy czym wiele z nich w warunkach ciągów przestępstw z art.91§1 k.k..). Z drugiej strony na korzyść skazanego przemawiała

pozytywna postawa skazanego Ł. P. w warunkach izolacji penitencjarnej niewątpliwie. Pod uwagę wzięto także pod uwagę deklarowany przez skazanego krytyczny stosunek do popełnionych w przeszłości przestępstw.

Wszystkie te okoliczności skłoniły Sąd do wymierzenia kary łącznej 4 lat pozbawienia wolności. Takie ukształtowane kary łącznej czyni w ocenie Sądu zadość wymogom prewencji indywidualnej w stosunku do skazanego, jak i wymogom oddziaływania społecznego, podkreślając nieopłacalność popełnienia przestępstw.

5.  Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

6.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

W zakresie wymierzonych skazanemu kar grzywny konieczne było umorzenie postępowania w oparciu o art.572 k.p.k. (pkt.3 części rozstrzygającej wyroku), albowiem spośród trzech kar grzywien wymierzonych Ł. P. tj.:

⚫

grzywny wymierzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 9 grudnia 2017r., sygn. akt VIII K 822/17

⚫

grzywny wymierzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 28 lutego 2019r., sygn. akt II K 195/19

⚫

grzywny wymierzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 17 czerwca 2020r., sygn. akt III K 49/20

dwie z nich zostały już wykonane w całości, wobec w czasie orzekania nie istniały już co najmniej dwie kary grzywny podlegające wykonaniu, które by można połączyć (art.85§2 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 czerwca 2020.).

3

Na poczet wymierzonej skazanemu w punkcie 1. części rozstrzygającej wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono okresy jego pozbawienia wolności tj. okres zatrzymania w dniu 25 czerwca 2019r. od godz.9.00 do godz. 13.20 oraz okres odbywanej obecnie kary od 7 września 2022r. i nadal.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Z uwagi na fakt korzystania przez skazanego w toku niniejszego postępowania z pomocy prawnej obrońcy ustanowionego z urzędu koniecznym okazało się zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy w osobie adw. Ł. M. należnego wynagrodzenia.

5

Na podstawie art.624§1 k.p.k. zwolniono skazanego od zwrotu na rzecz Skarbu Państwa wydatków uznając, że ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe, z uwagi na jego obecną sytuację życiową – pobyt w zakładzie karnym. Na podstawie art.6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych nie pobrano opłaty od orzeczonej kary łącznej.

8.  PODPIS

Poznań, dnia 8 grudnia 2022r. sędzia Tomasz Borowczak