Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 276/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Sąd Okręgowy w K. z (...) r. [III K 38/21]

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

Granice zaskarżenia

Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☒

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

Ocena dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

I. obrazę przepisów prawa procesowego, tj. art. 17 § 1 pkt 9 kpk w zw. z art. 14 kpk, stanowiące bezwzględną przyczynę odwoławczą, określoną w art. 439 § 1 pkt 9 kpk, poprzez uznanie oskarżonego winnym dokonania przestępstwa podczas, gdy w skardze publicznej, zarzucono mu jedynie usiłowanie dokonania czynu, a zatem uznanie oskarżonego za winnego czynu, który nie był objęty skargą uprawnionego oskarżyciela, przy jednoczesnym braku tożsamości czynu zarzucanego i przypisanego,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Nie jest słuszny ten zarzut albowiem przedmiotem postępowania jest określone zdarzenie historyczne, co implikuje określone konsekwencje o charakterze prawnym, znajdujące swój wyraz treści danego rozstrzygnięcia. Sąd I instancji, jak i sąd odwoławczy, nie są związane kwalifikacją prawną przyjętą przez oskarżyciela w akcie oskarżenia. Toteż zmiana kwalifikacji prawnej czynu nie stanowi wyjścia poza granice skargi, o ile towarzysząca jej zmiana opisu czynu nie powoduje, że osądowi podlega już inne zdarzenie historyczne- postanowienie SN z (...). Z tym orzeczeniem należy zgodzić się, tym bardziej, że w akcie oskarżenia, zwłaszcza w jego uzasadnieniu, jest mowa o ,,innych czynnościach seksualnych”, a przejście z innej fazy stadialnej, w tym wypadku z usiłowania na dokonanie, nie może wskazywać, że mamy do czynienia z innym zdarzeniem historycznym, zakreślonym skargą, inicjującym postępowanie sądowe. Tym bardziej tak należy twierdzić, że zachowana jest tożsamość czasu, miejsca, sprawcy, ofiary, opisu czynności czasownikowej wyznaczającej w tym zakresie sposób działania oraz przedmiot ochrony w postaci naruszonego skonkretyzowanego dobra chronionego prawem.

Niemniej, nie jest wyjściem poza ramy oskarżenia takie postąpienie, w którym sąd w wyniku przeprowadzonego przewodu sądowego i weryfikacji ujawnionego materiału dowodowego:

1) ustali, że rozpoznawane przez niego zdarzenie miało miejsce w innym czasie, niż to przyjął prokurator w akcie oskarżenia;

2) dokona w wyroku pewnych ustaleń faktycznych odmiennie, niż to zostało przyjęte w akcie oskarżenia, popieranym przez prokuratora, przy czym ustalenia te mogą dotyczyć nie tylko strony przedmiotowej, ale także (co nawet występuje częściej) strony podmiotowej czynu;

3) przyjmie odmiennie, co do szczegółów, zachowania się i sposób działania poszczególnych sprawców;

4) powiąże zachowanie oskarżonego, zarzucane w akcie oskarżenia, z odmiennym skutkiem niż to stwierdzał prokurator.

Warunkiem wprowadzenia jednej, czy też nawet wszystkich zmian jest jedynie to, aby w realiach dowodowych konkretnej sprawy oczywistym było, iż sąd dokonał oceny tego samego zachowania oskarżonego, które stanowiło przedmiot oskarżenia (tożsamość czynu zarzucanego i przypisanego), a więc dokonywał oceny tego samego zdarzenia historycznego (...)- wyrok SN z dnia (...)

Sąd I instancji właśnie takiej oceny dokonał i nie wyszedł poza granice oskarżenia, wyznaczone aktem oskarżenia i jego uzasadnienia.

Wniosek

Uchylenie i umorzenie postępowania z uwagi na brak skargi uprawnionego oskarżyciela oraz zasądzenie od Skarbu Państwa kosztów obrony udzielonej oskarżonemu przed sądami obu instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zarzutu, bowiem nie ma bezwzględnej przesłanki odwoławczej, co wykazano powyżej.

3.2.

II. obrazę przepisów prawa procesowego tj. art. 399 § 1 i 2 kpk poprzez brak uprzedzenia o zmianie kwalifikacji prawnej czynu, co miało wpływ na treść wyroku, naruszając w istotny sposób prawo do obrony oskarżonego, a nadto uniemożliwiając złożenie przez oskarżonego wniosku o zarządzenie przerwy w rozprawie celem umożliwienia przygotowania do obrony,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na rozprawie kiedy uprzedzono strony o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej czynu na dokonanie, co miało miejsce (...) r. [k. 563 i dalsze], był obecny oskarżony oraz jego obrońca, a mimo tego żaden z nich nie wniósł o odroczenie rozprawy, w celu przygotowania obrony. Zgodnie z treścią art. 399 § 2 k.p.k., sąd na wniosek oskarżonego może przerwać rozprawę w celu umożliwienia mu przygotowania się do obrony, co wskazuje, że przepis ten nie przewiduje w tym zakresie żadnego obowiązku. To, czy istnieje taka konieczność jest kwestią rozważenia w okolicznościach konkretnej sprawy, czy jest to niezbędne z punktu widzenia obrony oskarżonego. Tym samym, przepis art. 399 § 2 k.p.k. przewidujący sytuację swoistego zaskoczenia dla obrony uprzedzeniem o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego oskarżonemu, nie stanowi o obowiązku zarządzenia przerwy, a jedynie wskazuje na taką możliwość, oddając tę kwestię pod ocenę sądu.

Odnosząc to realiów sprawy, trzeba zauważyć, że kwestia dokonania przestępstwa z art. 197 § 3 pkt 3 k.k., nie była zaskoczeniem dla oskarżonego jak i jego obrońcy, skoro już w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów z (...) r. [k. 37], co powtórzono w kolejnym postanowieniu z (...) r. [k. 46] była mowa o dokonaniu, a nie o usiłowaniu, a wcześniejsze czynności dowodowe, w tym zeznania świadków mówią o przedmiotowym zdarzeniu, choćby mając na względzie zeznania K. P. [k. 6- 7], M. U. [k. 10- 11], D. O. [k. 14- 15], protokół zatrzymania K. U. [k. 30].

Wniosek

O zmienne i uniewinnienie oskarżonego ewentualnie

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zrzutu oraz wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w: przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia. W konsekwencji ten wniosek apelacji jest niezasadny.

3.3.

III. naruszenie przepisu postępowania, tj. art. 6 kpk poprzez naruszenie prawa do obrony poprzez zmianę kwalifikacji prawnej czynu z formy stadialnej usiłowania na jego dokonanie - bez uprzedzenia o zmianie kwalifikacji prawnej czynu, co miało istotny wpływ na wynik postępowania,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten w dużym stopniu łączy się z kwestią zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej w postaci braku skargi uprawnionego oskarżyciela, w konsekwencji te uwagi są także aktualne. Nadto, nie ma żadnej mowy o pozbawieniu oskarżonego prawa do obrony, a zmiana kwalifikacji [propozycja tego] z usiłowania na dokonanie przestępstwa z art. 197 k.k., nie pozbawiała sama w sobie prawa do obrony oskarżonego, tym bardziej, że kiedy tego dokonano w trybie art. 399 k.p.k., oskarżony miał na rozprawie obrońcę, który mając na względzie profesjonalizm, mógł wniósł o odroczenie prawy.

Umorzenie postępowania przygotowawczego w zakresie pewnych zdarzeń, w których miał uczestniczyć oskarżony o charakterze seksualnym skierowanych wobec pokrzywdzonej, co znalazło swój wyraz w postanowieniu Prokuratury Rejonowej w S. z (...) r. [PR Ds 104.2021] nie prowadziło automatycznie do przyjęcia domniemania, że do przedmiotowego zdarzenia nie doszło.

Wniosek

O zmienne i uniewinnienie oskarżonego ewentualnie

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zrzutu oraz wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w: przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia. W konsekwencji ten wniosek apelacji jest niezasadny.

3.4.

IV. naruszenie przepisu postępowania, tj. art. 170 § 1 1 pkt 5 i 6 w zw. z art. 170 § la kpk , mającego wpływ na treść wyroku poprzez oddalenie wniosku dowodowego obrońcy o przesłuchanie biegłego psychologa M. W., wydającego opinię w sprawie oraz wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii kolejnego biegłego psychologa przy jednoczesnym błędnym uznaniu, że wnioski te zostały złożone po terminie zakreślonym przez Sąd oraz zmierzają do przedłużenia postępowania podczas, gdy potrzeba powołania tych wniosków pojawiła się dopiero po przesłuchaniu pokrzywdzonej i ustnej opinii biegłej psycholog A. O. złożonej na rozprawie, a zawierające sprzeczne z pisemną opinią wnioski i twierdzenia,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Słusznie oddalono wniosek dowodowy o przesłuchanie M. W. biegłego psychologa, który uczestniczył przy pierwszym przesłuchaniu pokrzywdzonej, co miało miejsce (...) r. [k. 96- 97- płyta CD]. W aktach sprawy znajduje się jego opinia z (...) r. [k. 180]. Wczytując się w treść tej opinii należy dojść do wniosku, że biegły nie sprostał zadaniu, skoro w opinii tej nie udzielono jasnych i prostych odpowiedzi na pytania zawarte w tezie dowodowej z (...) r. [k. 101], z której wynikało, że ów biegły ma udzielić odpowiedzi: czy małoletnia prawidłową zdolność postrzegania i odtwarzania spostrzeżeń, a jeżeli nie to na czym ewentualnie stwierdzone w tym zakresie zaburzenia polegają i czym mogą one skutkować, czy jest podatna na sugestie, czy ma skłonność do konfabulacji.

W całej tej opinii- w tym miejscu pragmatycznie ograniczając się do jej wniosków- nie udzielono w sposób precyzyjny, ale jednocześnie jasny i prosty żadnej odpowiedzi na tak postawione pytania. Nawet przesłuchanie tego biegłego (...) r. [k. 250- i dalsze], nie doprowadziło do wyjaśnienia wątpliwości w/w opinii pisemnej. Już te uwagi i stwierdzenia prowadzić musiały do uzyskania innej opinii innego biegłego psychologa, co znalazło swój wyraz w postanowieniu z (...) r. [k. 306], w którym powołano kolejnego biegłego psychologa aby wydał opinię w powyższym zakresie.

Uzyskanie tej innej [drugiej] opinii (...) r. [k. 314- i dalsze] nie tworzyło stanu sprzeczności, skoro pierwsza z opinii jest nierzeczowa, a nadto pojawienie się kolejnego biegłego z tego samego zakresu nie tworzy konieczności dodatkowego przesłuchania poprzedniego biegłego, tym bardziej, że pierwsza z opinii po prostu jest merytorycznie nieprzydatna. Opinia A. O. z (...) r. [k. 314 i dalsze] i zeznania tej biegłej złożone na rozprawie (...) r. [k. 485], nie tworzyły wewnętrznego stanu sprzeczności, a dopiero przesłuchanie pokrzywdzonej na rozprawie (...) r. [k. 546- i dalsze] w obecności biegłej A. O.- co jest dowodowo najcenniejsze- pozwoliło wyjaśnić dlaczego stanowisko tej biegłej uległo zmianie.

Uważne zapoznanie się z nagraniem rejestrującym pierwsze przesłuchanie pokrzywdzonej, nawet bez wiedzy fachowej, pozwała wnioskować, że jej relacje są spontaniczne, jasne, brak w nich elementów mogących wskazywać, że kłamie, obciąża oskarżonego wbrew faktom.

Nadto, trzeba zauważyć, że nie może dojść do uchybienia normie zawartej w art. 170 k.p.k. w sytuacji, gdy kwestionowana jest wydana w sprawie opinia z zarzutem co do jej niejasności i niepełności. Materię wydania opinii uzupełniającej lub też nowej opinii, jeżeli dotychczasowa ekspertyza jest niepełna lub niejasna czy też wewnętrznie sprzeczna, reguluje kompleksowo art. 201 k.p.k. postanowienie SN z dnia 1 czerwca 2022 r., V KK 218/22, LEX nr 3449702. Sąd I instancji powołał błędną podstawę prawną swojej decyzji, w zakresie tych wniosków dowodowych, ale nie miało to znaczenia dla treści wydanego wyroku.

Wniosek

O zmienne i uniewinnienie oskarżonego ewentualnie

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zrzutu oraz wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w: przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia. W konsekwencji ten wniosek apelacji jest niezasadny.

3.5.

V. naruszenie art. 170§1 pkt 5 k.p.k. w zw. z art. 170§1a kpk, mającego wpływ na treść wyroku poprzez oddalenie wniosku dowodowego o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego informatyka na okoliczność autentyczności nagrania, będącego podstawą ustaleń faktycznych oraz o przesłuchanie na rozprawie wniosku biegłej z dziedziny fonoskopii B. Ś., sporządzającej opinię w sprawie, przy błędnym uznaniu, że wnioski te zostały złożone w celu przedłużenia postępowania, podczas, gdy okoliczności, które miały być ustalone tymi dowodami mają istotne znaczenie dla ustalenia czy nagranie, które jest podstawą ustaleń faktycznych w sprawie jest autentyczne i czy popełniono czyn zabroniony zarzucony oskarżonemu,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Odnośnie zapisu zawartego na nagraniu uzyskanym przez M. U. przedmiotowego zdarzenia wypowiedziała się biegła B. Ś. w opiniach z (...) r. wykonanych w Komendzie Wojewódzkiej Policji w P. Laboratorium Kryminalistyczne (...) W pierwszej z opinii wyjaśniono dlaczego są braki ciągłości zapisu, co nie oznacza, że ten zapis, odtworzony w postaci stenogramu jest manipulowany, a braki i ich przyczyny zostały wyjaśnione w opinii z (...) r., w sposób przekonywujący. Tym samym, stanowisko sądu I instancji było słuszne kiedy oddalono stosowny wniosek dowodowy.

Jednocześnie trzeba zauważyć, że do wspomnianego nagrania obrona przywiązuje zbyt dużą wagę mając na względzie zeznania pokrzywdzonej, która w swoich relacjach, dotyczących przedmiotowego zdarzenia jest konsekwentna, co przedstawiła w toku przesłuchań (...) r. [k. 96- 97] i (...) r. [k. 546- i dalsze], a sposób przekazania przez nią przebiegu przedmiotowego zdarzenia, zwłaszcza mając na względzie zapis na płycie CD pierwszego przesłuchania, wskazuje, że relacja ta jest wiarygodna.

Wniosek

O zmienne i uniewinnienie oskarżonego ewentualnie

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zrzutu oraz wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w: przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia. W konsekwencji ten wniosek apelacji jest niezasadny.

3.6.

VI. naruszenie przepisu postępowania, tj. art. 6 kpk poprzez naruszenie prawa do obrony poprzez zmianę kwalifikacji prawnej czynu z formy stadialnej usiłowania na jego dokonanie - bez uprzedzenia o zmianie kwalifikacji prawnej czynu, a nadto poprzez oddalenie wniosków dowodowych, wskazanych w ww. punktach IV i V, a tym samym pozbawienie oskarżonego konstytucyjnego prawa do rzetelnego procesu i obrony określonego w art. 42 § 1 K.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Nie pozbawiono oskarżonego prawa do obrony, co już wcześniej wykazano, a oddalenie wniosków dowodowych, co było słuszne, nie można utożsamiać z pozbawienie oskarżonego tego prawa, sąd korzystał ze swoich uprawnień.

Wniosek

O zmienne i uniewinnienie oskarżonego ewentualnie

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zrzutu oraz wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w: przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia. W konsekwencji ten wniosek apelacji jest niezasadny.

3.7.

VII VII. obrazę przepisu postępowania, tj. art. 424 kpk poprzez sporządzenie uzasadnienia wbrew wymogom ustawowym, w szczególności w zakresie opisu kwalifikacji prawnej czynu, gdzie Sąd Okręgowy wskazał, iż „niezgodnie" z zarzutem aktu oskarżenia przyjął, że przypisane przestępstwo miało formę dokonania, a nie usiłowania bez wyjaśnienia podstawy prawnej, ustalenia tożsamości czynu i opisu zdarzenia historycznego,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut zupełnie nie rozumiałby, skoro w dokumencie sprawozdawczym sąd odniósł się do kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu w wyroku i wyjaśnił dlaczego tak postąpił. Uzasadnienie zaskarżonego wyroku zostało sporządzone poprawnie i nie ma przesłanek do przyjęcia, że ów dokument jest niepełny, niejasny i nie pozwała na analizę zaskarżonego wyroku, poprzez pryzmat postawionych zarzutów zawartych w apelacji.

Wniosek

O zmienne i uniewinnienie oskarżonego ewentualnie

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zrzutu oraz wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w: przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia. W konsekwencji ten wniosek apelacji jest niezasadny.

3.8.

I.1 naruszenie art. 7 k.p.k. poprzez dowolną a nie swobodną ocenę materiału dowodowego zeznań pokrzywdzonej w zakresie w jaki podała ona, iż 31 grudnia 2020 r. oskarżony przełamał jej opór, dotykał jej narządów płciowych i włożył jej rękę w miejsce intymne, a nadto pominięcie zeznań w zakresie w jakim pokrzywdzona podała, że w ten dzień teoretycznie do niczego nie doszło.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd właściwie i ocenił zeznania pokrzywdzonej, odniósł się do całości materiału dowodowego pochodzącego od niej. Nawet jeżeli pokrzywdzona podała, że ,,w ten dzień teoretycznie do niczego nie doszło”, to nie jej ocena decydować będzie o słuszności zarzutu, a taka obiektywna ocena należała do organu sądowego.

Wniosek

O zmienne i uniewinnienie oskarżonego ewentualnie

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zrzutu oraz wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w: przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia. W konsekwencji ten wniosek apelacji jest niezasadny.

3.9.

3. zeznań D. O. w zakresie w jakim podał odmienny czas, w którym dowiedział się o nieprawidłowych zachowaniach oskarżonego wobec córki,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zupełnie wtórna kwestia jest kiedy D. O. podał kiedy dowiedział się o nieprawidłowych zachowaniach oskarżonego wobec córki [pokrzywdzonej]. Z pewnością taki szczegół mógłby mieć jakieś znaczenie co do wiarygodności tego świadka, a także samej pokrzywdzonej, gdyby ów świadek zupełnie odmiennie [sprzecznie, wykluczająco się] mówiłby co usłyszał od pokrzywdzonej, przy czym nie mamy do czynienia z taką sytuacją.

Wniosek

O zmienne i uniewinnienie oskarżonego ewentualnie

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zrzutów oraz wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w: przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia. W konsekwencji ten wniosek apelacji jest niezasadny.

3.10.

4. zeznań świadków H. W., J. W., M., K., A. S., J. P., R. M. (1), R. W., B. D., B. N., Z. R. poprzez uznanie ich za niewnoszące istotnych okoliczności do sprawy oraz M. Ł., D. B. poprzez niespójne „z dowodami stanowiącymi podstawę ustalenia faktów" - podczas gdy zeznania te potwierdzają istotne okoliczności dotyczące skłonności pokrzywdzonej do konfabulacji, manipulacji, określają relacje rodzinne panujące w rodzinie pokrzywdzonej i oskarżonego, wskazują na problemy oskarżonej w środowisku szkolnym, co ma bezpośredni wpływ na ocenę jej depozycji w sprawie,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Właściwie oceniono zeznania świadków, o których mowa w tym zarzucie, a jednocześnie apelująca nie wykazała dlaczego, tym zeznaniom należy nadać inna odmienną rangę dowodową, zwłaszcza mającą prowadzić do obalenia wiarygodności pokrzywdzonej. H. W. i J. W., R. M. (2) oraz A. S. są sąsiadami U. i ich wiedza nie odnosiła się do przedmiotowego zdarzenia. M. K. [kuzyn oskarżonego], M. Ł. i D. B. [siostry oskarżonego]- na temat przedmiotowego zdarzenia nie potrafiły nic powiedzieć, poza przedstawieniem cudzych relacji, przy czym przedstawianie oskarżonego w dobrym świetle, a pokrzywdzoną i M. U. w gorszym, samo w sobie nie prowadzi do uznania, że do przedmiotowego zdarzenia jednak nie doszło. Pozostałe osoby J. P. [nauczycielka ze Szkoły Podstawowej w T., do której uczęszczała pokrzywdzona], B. D. i R. W. [znajomi oskarżonego], Z. R. [wychowawczyni pokrzywdzonej ze Szkoły Podstawowej], B. N. [sprzedawczyni ze sklepu, w którym pokrzywdzona odbywała praktyki] także nie mają wiedzy o przedmiotowym zdarzeniu. W tej sytuacji dlaczego właśnie ten osobowy materiał dowodowy miałby obalać wiarygodność pokrzywdzonej, a uwiarygadniać oskarżonego nie wiadomo. Z pewnością ów materiał dowodowy został prawidłowo oceniony przez sąd I instancji, przy czym informacje o manipulowania otoczeniem, skłonnościach do konfabulacji ze strony pokrzywdzonej, nie są przekonywujące w świetle zeznań biegłej A. O., która uczestniczyła w przesłuchaniu pokrzywdzonej na rozprawie (...) r. [k. 546 i dalsze] i zeznawała na niej podając: ,,Odnosząc się do tego czy W. [pokrzywdzona] ma skłonności do konfabulacji to po dzisiejszym przesłuchaniu stwierdzam, że nie ma”.

Wniosek

O zmienne i uniewinnienie oskarżonego ewentualnie

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zrzutów oraz wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w: przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia. W konsekwencji ten wniosek apelacji jest niezasadny.

3.11.

4. wyjaśnień oskarżonego w zakresie w jakim podał on, iż w dniu zdarzenia mogło dojść do niestosownego żartu z jego strony, jednakże nie dotknął córki w miejsce intymne, a nadto w zakresie w jakim oskarżony wyjaśnił, że nie wie skąd pochodzi zapis nagrania zdarzenia (cyt. nie wie czy to jest składanka) - w sytuacji, gdy Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie na rozprawie biegłej z dziedziny fonoskopii oraz przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego informatyka co do autentyczności nagrania,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd I instancji prawidłowo ocenił wyjaśnienia oskarżonego, co zaprezentował w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Odnośnie opinii dotyczącej fonoskopii sąd II instancji wypowiedział się wcześniej co pozostaje aktualne.

Jak wyżej wskazano, sąd odwoławczy nie dopatrzył się w niniejszej sprawie uchybienia wyrażonej w art. 7 k.p.k. zasadzie swobodnej oceny dowodów, uznając, iż rozważania Sądu meriti są prawidłowe i zgodne z zasadami logiki, wiedzy i doświadczenia życiowego, a co za tym idzie, nie stwierdzono również popełnienia przez sąd I instancji błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia. Argumenty skarżących obrońców, podniesione we wniesionych apelacjach, nie odnosiły się do okoliczności pominiętych lub niedostrzeżonych przez Sąd Okręgowy, a jedynie sprowadzały się do polemiki z ustaleniami tego sądu i dokonaną przez niego analizą i oceną zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. O popełnieniu błędu przy ustalaniu stanu faktycznego w niniejszej sprawie przez sąd I instancji nie może być zatem mowy.

Wniosek

O zmienne i uniewinnienie oskarżonego ewentualnie

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zrzutów oraz wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w: przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia. W konsekwencji ten wniosek apelacji jest niezasadny.

3.12.

5. błąd w ustaleniach faktycznych, mający wpływ na wynik sprawy, polegający na ustaleniu, że oskarżony przełamując opór pokrzywdzonej dotykał jej miejsc intymnych,

6. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mających wpływ na wynik sprawy poprzez przyjęcie, że oskarżony zachowaniem swoim wyczerpał znamiona przypisanego przestępstwa, podczas gdy okoliczność ta nie wynika z nagrania zapisu dźwięku z 31 grudnia 2020 r. ani też z prawidłowo ocenionych zeznań pokrzywdzonej, przesłuchanych świadków oraz wyjaśnień oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W proces karnym stosowne ustalenia faktyczne można poczynić w oparciu o jednej dowód, który został prawidłowo przeprowadzony, właściwie oceniony, zgodnie z odpowiednimi kryteriami wskazanym w przepisach proceduralnych, a więc w tym zakresie apelujący nie ma racji, że skoro w praktyce zasadniczym dowodem są zeznania pokrzywdzonej to ich wiarygodność nie jest wielka i nie może dojść do jego skazania oskarżonego. Trzeba podkreślić, że ,,nie istnieje żadna reguła dowodowa, która uzasadniałaby pogląd, że zeznania jedynego świadka (wyjaśnienia jednego z oskarżonych) są niewystarczającą podstawą skazania i to bez względu na to, jaką świadek (oskarżony) zajmuje funkcję, pozycję w życiu społecznym bądź czy korzysta z jakichś szczególnych uprawnień procesowych (jak świadek koronny, tzw. mały świadek koronny czy świadek incognito). Tego rodzaju "jedyny" dowód nie może stać w sprzeczności z innymi dowodami, które nie mają wprawdzie decydującego znaczenia dla kwestii odpowiedzialności karnej, stanowią jednak podstawę do dokonania lub weryfikacji ustaleń faktycznych odnoszących się do określonych fragmentów zdarzenia [vide: wyrok SA we Wrocławiu z 20 października 2015 r., II AKa 250/15, LEX nr 1950398].

Zwłaszcza dotyczy to zarzutów odnoszących się do oceny materiałów dowodowych, przede wszystkim zeznań pokrzywdzonej, zeznań świadków, których zeznania służyły do uwiarygodnienia pokrzywdzonej, a więc w konsekwencji sprowadzających się jednocześnie do postawienia zarzutów poczynienia błędów w ustaleniach faktycznych, co w praktyce miało zostać poprzedzone naruszeniami przepisów procesowych, mającymi mieć wpływ na treść zaskarżonego wyroku, przy czym zasadniczo chodzi o naruszenie art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k., art. 410 k.p.k.

Zarzuty w przedmiocie oceny wiarygodności materiałów dowodowych obciążających oskarżonego, sprawdzają się do postulowania dokonania innej oceny relacji pochodzących od samego oskarżonego oraz osób mających wzmacniać jego wiarygodność, zwłaszcza poprzez przedstawienia jego w korzystnym świetle, które miałoby wskazywać, że w rzeczywistości cała sprawa to intryga przeciwko niemu zwłaszcza ze strony M. U. działającej w zmowie z pokrzywdzoną.

Co cenne [ale smutne] trzeba zauważyć, że pokrzywdzona jest całkowitą ofiarą sprawy. Zawiodła się na ojcu, który wykorzystał ją seksualne, utraciła matkę skoro rozwiązano z nią stosunek przysposobienia, a więc w pełnym zakresie utraciła rodzinę, której wcześniej też nie miała. Mimo takiego stanu rzeczy, zwłaszcza rozgoryczenia wobec matki M. U., która chce zerwać wszelkie więzi z nią [emocjonalne, ale także formalne], nie wycofała się z relacji obciążających oskarżonego, a więc ewentualna sugestia, mniej lub bardziej klarownie wyartykułowana, że chodzi o konflikt pomiędzy małżonkami rozgrywany ,,rękoma” pokrzywdzonej upada.

Należy wskazać, że ,,nie stanowi naruszenia art. 410 k.p.k. dokonanie oceny materiału dowodowego w sposób odmienny od subiektywnych oczekiwań stron procesowych” (vide: postanowienie SN z 21 marca 2017 r., KK 71/17, LEX nr 2255323).

Nie można zapominać, że odmówienie wiary niektórym wyjaśnieniom złożonym przez oskarżonego, części świadków, albo uznanie takich relacji za nieistotne, w rezultacie ich pominięcie jako podstawy dowodowej podczas dokonywanych ustaleń faktycznych, nie może być utożsamiane ani z brakiem oceny dowodów, które dotyczą określonych faktów, w kontekście finalnego rozstrzygnięcia, ani też nie jest wyrazem złamania zasady bezstronności sądu, bowiem odmowa przyznania waloru wiarygodności niektórym z przeprowadzonych dowodów, przy jednoczesnej aprobacie i uwzględnieniu innych dowodów, jest niczym więcej niż realizacją przysługującego sądowi orzekającemu uprawnienia w ramach czynienia ustaleń faktycznych, z pełnym uwzględnieniem zasady swobodnej oceny dowodów i w związku z tym, nie może być uznana za przejaw złamania zasady obiektywizmu, o jakiej mowa w art. 4 k.p.k.” (vide: postanowienie- SN z 9 sierpnia 2017 r., II KK 206/17, LEX 2347774).

Autorka apelacji obrońcy oskarżonego- wbrew powyższym uwagom- nie wykazała aby którykolwiek z wymienionych wyżej warunków teoretycznych nie został w zaskarżonym wyroku dotrzymany, ograniczając się do- w istocie- polemicznego zakwestionowania zaprezentowanej przez Sąd I instancji oceny dowodów i przedstawienia własnej i to właśnie nieliczącej się z regułami art. 7 k.p.k., a nadto wybiórczej, a więc sprzecznej z przepisem art. 410 k.p.k. oceny materiału dowodowego. Taki sposób motywacji zarzutów - dotyczących tej kwestii - nie podważył, ani tym bardziej nie obalił sposobu oceny dowodów dokonanej przez Sąd meriti. Podkreślić bowiem należy, że wszystkie dowody przeprowadzone w toku rozprawy głównej zostały zasadniczo przez Sąd Okręgowy ocenione w sposób kompleksowy i wszechstronny, dowodem czego jest, co należy podkreślić, obszerna część pisemnych motywów odnosząca się do oceny dowodów. Dla dowiedzenia ich wystąpienia niezbędne jest wykazanie konkretnych uchybień w ocenie materiału dowodowego, jakich dopuścił się sąd w świetle zasad logicznego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego oraz całokształtu ujawnionych w sprawie okoliczności. Błąd w ustaleniach faktycznych ( error facti) przyjętych za podstawę orzeczenia to błąd, który wynika bądź to z niepełności postępowania dowodowego (tzw. błąd "braku"), bądź też z przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów (błąd "dowolności"). Może on więc być wynikiem nieznajomości określonych dowodów lub nieprzestrzegania dyrektyw obowiązujących przy ocenie dowodów (art. 7 k.p.k.), np. błąd logiczny w rozumowaniu, zlekceważenie niektórych dowodów, danie wiary dowodom nieprzekonującym, bezpodstawne pominięcie określonych twierdzeń dowodowych, oparcie się na faktach w istocie nieudowodnionych itd. Zarzuty tego rodzaju nie mogą się natomiast sprowadzać do samej polemiki z ustaleniami sądu, bowiem sama możliwość przeciwstawienia ustaleniom sądu odmiennego poglądu nie wystarcza do stwierdzenia, że sąd popełnił istotny błąd ustaleń faktycznych. Wskazać należy na orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia (...)r., w którym Sąd ten wskazał, iż „zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę wyroku jest tylko wówczas słuszny, gdy zasadność ocen i wniosków, wyprowadzonych przez sąd orzekający z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego nie odpowiada prawidłowości logicznego rozumowania. Zarzut ten nie może jednak sprowadzać się do samej polemiki z ustaleniami sądu, wyrażonymi w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, lecz do wykazania, jakich mianowicie konkretnie uchybień w zakresie zasad logicznego rozumowania dopuścił się sąd w ocenie zebranego materiału dowodowego. Możliwość zaś przeciwstawienia ustaleniom sądu orzekającego odmiennego w tej mierze poglądu nie może prowadzić do wniosku o dokonaniu przez sąd błędu w ustaleniach faktycznych” (sygn. akt (...) s. 12). Ponadto zwrócić uwagę należy na wyrażony, tak w judykaturze, jak i w doktrynie, pogląd, zgodnie z którym „ustalenia faktyczne dokonane przez sąd meriti mogą być skutecznie zakwestionowane, a ich poprawność zdyskwalifikowana dopiero wtedy, gdy w procedurze dochodzenia do nich sąd orzekający uchybił dyrektywom z art. 7 k.p.k., to jest pominął istotne w sprawie dowody lub oparł się na dowodach na rozprawie nieujawnionych, sporządził uzasadnienie niezrozumiałe, nadmiernie lapidarne, wewnętrznie sprzeczne, bądź sprzeczne z regułami logicznego rozumowania, wyłączające możliwość merytorycznej oceny kontrolno– odwoławczej” (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2013 r., sygn. akt II AKa 159/13, opubl. na stronie internetowej orzeczenia.ms. gov. pl). Z kolei, ,,obdarzenie wiarą w całości lub w części jednych dowodów oraz odmówienie tej wiary innym, jest prawem sądu, który zetknął się z tymi dowodami bezpośrednio i pozostaje pod ochroną art. 7 k.p.k., jeżeli tylko zostało poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, stanowi wyraz rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonych, jest zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, a nadto zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku” (vide: wyrok SA w Lublinie z 5 czerwca 2014 r., II AKa 113/14, LEX nr 1488651).

Wniosek

O zmienne i uniewinnienie oskarżonego ewentualnie

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zrzutów oraz wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w: przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia. W konsekwencji ten wniosek apelacji jest niezasadny.

3.13.

II. naruszenie prawa materialnego art. 197 § 2 i 3 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W pierwszej kolejności trzeba zwrócić uwagę, że zarzut jest błędy bowiem w tym samym środku odwoławczym został połączony z zarzutem błędu w ustaleniach faktycznych, co merytorycznie i logicznie wyklucza się. Zarzut obrazy prawa materialnego odnoszący się do kwalifikacji prawnej czynu można postawić tylko wówczas, gdy skarżący nie podważa ustaleń faktycznych związanych z tą kwalifikacją. Jeżeli bowiem nieprawidłowe są ustalenia faktyczne, na podstawie których sąd dokonał kwalifikacji prawnej czynu, to błędem pierwotnym jest błąd w ustaleniach faktycznych, a jego następstwem wadliwa kwalifikacja prawna. Dlatego też w takiej sytuacji skarżący powinien postawić tylko zarzut błędu w ustaleniach faktycznych i wskazać, że mógł mieć on wpływ na treść wyroku właśnie co do kwalifikacji prawnej czynu- Wyrok SA w Warszawie z 22 grudnia 2022 r., II AKa 89/22, LEX nr 3512088. Istota obrazy prawa materialnego sprowadza się do wadliwej subsumpcji normy prawnej do niespornego stanu faktycznego – postanowienie SN z 15 września 2022 r., III KK 382/22, LEX nr 3487985.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wyjaśniono dlaczego przyjęto określoną kwalifikację prawną, a jednocześnie całościowo odczytywany ten dokument sprawozdawczy, wyjaśnia jakie dowodowy legły u podstaw poczynionych ustaleń faktycznych, które poddano właściwemu procesowi subsumpcji.

Zachowanie stanowiące zgwałcenie może polegać zarówno na doprowadzeniu innej osoby do obcowania płciowego przy wykorzystaniu przemocy, groźby bezprawnej lub podstępu (art. 197 § 1 k.k.), jak i na doprowadzeniu w taki sposób innej osoby do poddania się innej czynności seksualnej (art. 197 § 2 k.k.). Według powszechnie akceptowanej w doktrynie i orzecznictwie definicji przemocy, stanowi ją takie oddziaływanie środkami fizycznymi, które uniemożliwiając lub przełamując opór zmuszanego, ma albo nie dopuścić do powstania lub wykonania jego decyzji woli, albo naciskając aktualnie wyrządzaną dolegliwością na jego procesy motywacyjne, nastawić jego decyzję w pożądanym przez sprawcę kierunku (...). Przy uwzględnieniu tak określonego zakresu pojęciowego przemocy oczywiste jest, że, jak już wskazano, nie musi być ona połączona z czynnym oporem ze strony osoby pokrzywdzonej, ani też nie ma znaczenia jej natężenie- postanowienie SN z 28 października 2020 r., III KK 286/20, LEX nr 3168834

Wniosek

O zmienne i uniewinnienie oskarżonego ewentualnie

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zrzutów oraz wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w: przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia. W konsekwencji ten wniosek apelacji jest niezasadny.

3.14.

III. naruszenie prawa materialnego art. 15 1 k.k. poprzez jego niezastosowanie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut co najmniej zaskakujący, skoro z jednej strony skarżąca oczekuje uniewinniania oskarżonego, a z drugiej strony dopuszcza możliwość przypisania jemu usiłowania dokonania innej czynności seksualnej z użyciem przemocy, przy czym do dokonania nie ma dojść wobec czynnego żalu ze strony sprawcy. Art. 15 1 k.k. mówi o zaistnieniu czynnego żalu po stronie oskarżonego, prowadzącym do niepodlegania karze za usiłowanie w przypadku dobrowolnego odstąpienia od dokonania. Po pierwsze, o naruszeniu tego przepisu nie może być mowy albowiem sąd słusznie przyjął formę stadialną w postaci dokonania, co prawidłowo wykazał. Po drugie, zarzut pozostaje w logicznej sprzeczności z innymi zarzutami, które miały prowadzić do uniewinnienia oskarżonego, po wcześniejszym ustaleniu, że do przestępstwa w ogóle nie doszło. Można odnieść wrażenie, że apelująca sama nie wierzy w dowody, które mają prowadzić do oczyszczenia oskarżonego z zarzutu. Innymi słowy skoro doszło do dokonania przestępstwa to nie ma już sensu rozważenie czy aby odstąpiono od jego dokonania w sposób dobrowolny. Tym bardziej zarzut razi swoją niezrozumiałością albowiem apelującą doszukuje się w ustaleniu i przypisaniu oskarżonemu dokonania przestępstwa, bezwzględnej przesłanki odwoławczej, naruszenia prawa do obrony i reguł konstytucyjnych.

Wniosek

O zmienne i uniewinnienie oskarżonego ewentualnie

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zrzutów oraz wyrok kasatoryjny, zgodnie z brzmieniem art. 437§2 k.p.k., możliwy jest w: przypadku zaistnienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej, nawet bez konieczności badania wpływu takiego uchybienia na treść zaskarżonego wyroku, zajścia koniczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, czego nie wykazano w środku odwoławczym, aby taka sytuacja miała miejsce oraz w przypadku naruszenia reguły ne peius [art. 454 k.p.k.], z czym także nie mamy do czynienia. W konsekwencji ten wniosek apelacji jest niezasadny.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

W całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z uwagi na niezasadność zarzutów.

Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Z uwagi na konieczność odbycia kary pozbawienia wolności zwolniono oskarżonego z obowiązku ich zwrotu [art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634].

PODPIS

G. N. K. L. M. K.

Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość wyroku.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☒

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana