II AKa 217/19 - uzasadnienie Sąd Apelacyjny w Poznaniu z 2020-07-24

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 217/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 20.09.2019r. III K 363/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

B. L.

karalność

karta karna

652

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

karta karna

Dokument urzędowy wystawiony przez Krajowy Rejestr Karny – niekwestionowany w trakcie postępowania odwoławczego

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

rażąca niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonego kary

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zawarty w apelacji oskarżonego zarzut rzekomej rażącej niewspółmierności kary nie sprowadził się tylko do polemiki z prawidłowymi ustaleniami Sądu Okręgowego. Zarzut ten jest tylko wówczas słuszny, gdyby na podstawie ujawnionych okoliczności, które powinny mieć zasadniczy wpływ na wymiar kary, można było przyjąć, że zachodziłaby wyraźna różnica pomiędzy karą wymierzoną przez sąd I instancji a karą, jaką należałoby wymierzyć w instancji odwoławczej w następstwie prawidłowego zastosowania w sprawie dyrektyw wymiaru kary. Zarzut rażącej niewspółmierności kary, jako zarzut w kategorii ocen, można podnieść jedynie wówczas, gdy kara nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia przestępstwa, jak i osobowości sprawcy, stając się w społecznym odczuciu karą niesprawiedliwą. Nie każda bowiem różnica w ocenie wymiaru kary może uzasadniać zarzut rażącej niewspółmierności kary, ale tylko taka, która jest natury zasadniczej, to znaczy jest niewspółmierna w stopniu nie dającym się zaakceptować. O rażącej niewspółmierności kary
w rozumieniu art.438 pkt 4 kpk nie można bowiem mówić w sytuacji, gdy Sąd wymierzając karę uwzględnił wszystkie okoliczności wiążące się z poszczególnymi ustawowymi dyrektywami
i wskaźnikami jej wymiaru. Nie można zasadnie dowodzić rażącej niewspółmierności kary także wówczas, gdy granice swobodnego uznania sędziowskiego będące wyrazem zasady sądowego wymiaru kary nie zostały przekroczone ( vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie
z 10.04.1996r. II AKa 85/96, publ. KZS 1996/4/42; wyroki Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 18.01.1996r. II AKr 463/95, publ. OSA 1996/7-8/27 i z dnia 22.06.1995r. II AKr 178/95, publ. Prok. i Pr. 1996/2-3/25 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14.11.1973r. III KR 254/73, publ. OSNPG 1974/3-4/51 ). W niniejszej sprawie Sąd Okręgowy w sposób nie dość wnikliwy rozważył istniejące okoliczności łagodzące oraz przesłanki wpływające na zaostrzenie represji karnej wobec oskarżonego. Rozważając apelację obrońcy oskarżonego B. L., Sąd Apelacyjny nie mógł więc nie podzielić zawartego w jej uzasadnieniu poglądu o rażącej niewspółmierności – surowości – wymierzonej mu kary pozbawienia wolności. Nie oznacza to jednak, że wnioski skarżącego były przekonywujące w całości. Dla wymiaru kary niewątpliwie istotna była dotychczasowa karalność oskarżonego (vide: k.652). Trafnie do okoliczności wpływających na zaostrzenie represji karnej sąd I instancji zaliczył nie tylko działanie
w warunkach czynu ciągłego, ale i w rozumieniu art.65 § 1 kk. Oznaczało to m.in. niemożność wymierzenia kary w minimalnym zakresie. Jako przesłankę łagodzącą słusznie ujęto nie tylko przyznanie się oskarżonego do zarzucanego mu czynu ale i jego aktualnie ustabilizowany tryb życia oraz pozytywną opinie środowiskową. Sąd odwoławczy w pełni podziela i akceptuje decyzję o nadzwyczajnym złagodzeniu kary pozbawienia wolności, jednakże dostrzegł przy tym, że formułując orzeczenie o karze sąd meriti w niedostatecznym zakresie miał na uwadze okoliczności wynikające z wieku oskarżonego, czy też jego uwarunkowań środowiskowych przywoływanych w pkt 5 na s.2 apelacji. W połączeniu z aktualną sytuacją rodzinną oskarżonego ( oczekującego narodzin dziecka ) uzasadniało to złagodzenie kary w wymiarze większym niż do 4 lat pozbawienia wolności jak przyjął to Sąd Okręgowy. Mimo złagodzenia kary poniżej progu minimalnego ( 5 lat pozbawienia wolności ) orzeczenie to nadal jest niewspółmiernie surowe.
Z tego też powodu Sąd Apelacyjny uznał, że dopiero kara sprowadzona do 2 lat pozbawienia wolności – wskazywana zresztą w uzasadnieniu apelacji na s.2 – w należyty sposób uwzględni dyrektywy zawarte w art.53 § 1 i 2 kk oraz art.54 § 1 kk. Dalsze złagodzenie kary w kierunku postulowanym we wnioskach apelacji byłoby już wypaczeniem wymiaru sprawiedliwości z uwagi na okoliczności, o których mowa na s.1 uzasadnienia zaskarżonego wyroku, a które sąd odwoławczy podzielił powyżej.

Wniosek

o orzeczenie kary łagodniejszej w granicach dolnej granicy kary możliwej do orzeczenia wobec sprawcy młodocianego, tj. kary 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd I instancji

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Częściowe uwzględnienie wniosków jest konsekwencją jedynie częściowego uwzględnienia zarzutu apelacji dot. rażącej niewspółmierności kary. Z przyczyn wskazany powyżej nie było podstaw do dalszego złagodzenia kary pozbawienia wolności. Jednocześnie w sprawie nie występowały podstawy uchylenia wyroku o jakich mowa w art.437 § 2 kpk.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Ustalenia faktyczne oraz rozstrzygnięcia zawarte w pkt 2-5 wyroku.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Brak zarzutów pod adresem ww. orzeczeń a nadto brak przesłanek podlegających uwzględnieniu z urzędu.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1pkt 1 – orzeczenie o karze pozbawienia wolności i jej złagodzenie do 2 lat.

Zwięźle o powodach zmiany

Częściowe uwzględnienie zarzutu apelacji dot. rażącej niewspółmierności kary pozbawienia wolności.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt 3

Na podstawie art.624 § 1 kpk zwolniono oskarżonego z obowiązku uiszczenia kosztów postępowania odwoławczego z przyczyn humanitarnych. Oskarżony aktualnie nie pracuje, oczekuje na narodziny dziecka i ma w perspektywie odbycie kary pozbawienia wolności. W tej sytuacji uiszczenie ww. kosztów stanowiłoby dla ww. nadmierną uciążliwość z uwagi na sytuację majątkową i rodzinną.

7.  PODPIS

U. D. M. Ś. H. K.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Julita Woźniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Poznaniu
Data wytworzenia informacji: