Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 23 maja 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Bogdan Wysocki

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2018 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. B.

przeciwko 1. K. K., 2. S. K.

o zapłatę

w przedmiocie wniosku powódki o zwolnienie od kosztów sądowych i o ustanowienie pełnomocnika z urzędu

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 27 marca 2018 r., sygn. akt: IX GC 285/18

postanawia:

oddalić zażalenie.

Bogdan Wysocki

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy zwolnił powódkę od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej od pozwu (pkt 1), oddalił wniosek powódki o zwolnienie od kosztów sądowych w pozostałym zakresie (pkt 2), oddalił wniosek powódki o ustanowienie pełnomocnika z urzędu (pkt 3).

W uzasadnieniu orzeczenia w zakresie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych wskazał, że na obecnym etapie postępowania na powódce ciąży obowiązek uiszczenia opłaty od pozwu w wysokości 4.796 zł. W ocenie Sądu uiszczenie przez powódkę opłaty sądowej od pozwu może grozić uszczerbkiem dla utrzymania jej i jej rodziny. Jak wynika ze złożonego przez powódkę oświadczenia, uzyskuje ona stałe dochody w postaci emerytury w wysokości 2.426,43 zł oraz kwotę 365 zł tytułem przysługującej jej wierzytelności z prowadzonej egzekucji komorniczej. Jednak uzyskiwane przez nią dochody wystarczają w zasadzie tylko na pokrycie deklarowanych przez nią koniecznych kosztów utrzymania ( min. czynsz – 781,29 zł, opłaty za media – 260,44 zł, koszty leczenia – 217,74 zł i rata kredytu – 624,16 zł). Gospodarstwo domowe powódki nie ma możliwości gromadzenia oszczędności. Konieczność uiszczenia opłaty sądowej od pozwu sprawiłaby, że powódka musiałaby zrezygnować z zaspokajania którejś z podstawowych potrzeb. Na obecnym etapie postępowania jedyny koszt, który powódka zobowiązana jest ponosić, stanowi opłata sądowa od pozwu. Nie można aktualnie ustalić, czy powódka będzie zobowiązana i kiedy do ponoszenia dalszych kosztów sądowych w sprawie i jak wówczas kształtować się będzie jej sytuacja majątkowa. Z tego względu należało oddalić wniosek w pozostałym zakresie.

Zażalenie na to postanowienie złożyła powódka, zaskarżyła je w części tj. w zakresie pkt 2 – oddalenia wniosku o zwolnienie od kosztów sadowych w pozostałym zakresie. Powódka wniosła o zmianę postanowienia w zaskarżonej części poprzez zwolnienie jej od kosztów sądowych w całości, ewentualnie uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Także w ocenie Sądu Apelacyjnego w sprawie nie zachodzą przesłanki do zwolnienia powódki od kosztów sądowych w całości. Na obecnym etapie postępowania na żalącej ciąży jedynie obowiązek uiszczenia opłaty od pozwu od którego zaskarżonym postanowieniem została zwolniona. Żaląca nie wskazała żadnych argumentów, które uzasadniałyby przyjęcie odmiennej oceny niż przyjął Sąd I instancji w zakresie zwolnienia jej na obecnym etapie postępowania tylko od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej od pozwu a w pozostałym zakresie oddalenie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. Nie można bowiem aktualnie ustalić, czy powódka będzie zobowiązana i kiedy do ponoszenia dalszych kosztów sądowych w sprawie i jak wówczas kształtować się będzie jej sytuacja majątkowa. Natomiast wbrew twierdzeniom powódki zwolnienie od kosztów sądowych nie zwalnia samo przez się strony od obowiązku zwrotu kosztów przeciwnikowi (art. 108 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych - tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 300). Zasadą jest, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi, na jego żądanie, koszty procesu (art. 98 § 1 k.p.c.). Reguła ta ma zastosowanie również do przegrywającej sprawę strony całkowicie zwolnionej od kosztów sądowych przez sąd.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. zażalenie powódki oddalił jako nieuzasadnione.

Bogdan Wysocki