Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 158/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Garwolinie z 2020-02-20

Sygn. akt: I C 158/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2020 r.

Sąd Rejonowy w Garwolinie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Agnieszka Basek

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Monika Zawadka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 lutego 2020 r. w G.

sprawy z powództwa M. K. (1)

przeciwko (...) S.A. w Ł.

o zapłatę kwoty 19.931,09 zł

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz powoda M. K. (1) kwotę 19.931,09 zł (dziewiętnaście tysięcy dziewięćset trzydzieści jeden złotych i dziewięć groszy) wraz z odsetkami:

- ustawowymi liczonymi od kwoty 13.000 ( trzynaście tysięcy złotych) od dnia 12 października 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

-ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 2.527,09 (dwa tysiące pięćset dwadzieścia siedem złotych i dziewięć groszy) od dnia 3 marca 2017 roku do dnia zapłaty;

-ustawowymi liczonymi od kwoty 4.164,00 ( cztery tysiące sto sześćdziesiąt cztery złote) od dnia 12 października 2015r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

- ustawowymi za opóźnienie od kwoty 240,00 (dwieście czterdzieści złotych) liczonymi od dnia 1 września 2016r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz powoda M. K. (1) kwotę 4.219,00 zł (cztery tysiące dwieście dziewiętnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

Sygn. akt I C 158/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 02.03.2017 r. powód M. K. (1) reprezentowany przez zawodowego pełn. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w Ł. kwoty 13 000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę doznana w związku z wypadkiem z dnia 29.08.2015 r. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12.10.2015 r. do dnia 31.12.2015 r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016 r. do dnia zapłaty; kwoty 2 617,55 zł tytułem zwrotu utraconego zarobku w związku z wypadkiem z dnia 29.08.2015 r. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty; kwoty (...) tytułem zwrotu kosztów opieki sprawowanej nad powodem w związku z wypadkiem z dnia 29.08.2015 r. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12.10.2015 r. do dnia 31.12.2015 r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016 r. do dnia zapłaty; kwoty 240 zł tytułem zwrotu kosztów terapii psychologicznej wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.09.2016 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu wg norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 7200 zł i opłaty skarbowej w kwocie 34 zł.

Pozwany (...) S.A. w Ł. reprezentowany przez zawodowego pełn. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości , zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych oraz oddalenie wniosku strony powodowej o przyznanie kosztów zastępstwa procesowego w podwójnej wysokości. Pozwany przyznał ,że udzielał ochrony ubezpieczeniowej w zakresie OC sprawcy wypadku z dnia 29.08.2015 r. i uznał swoja odpowiedzialność co do zasady, wskazał, że pozwany wypłacił powodowi w toku postepowania likwidacyjnego kwoty: 1400 zł tytułem zadośćuczynienia, 336 zł tytułem zwrotu kosztów opieki, 10 zł z tytułu poniesionych kosztów dojazdu, 324, 68 zł z tytułu poniesionych kosztów leczenia.

Pozwany wskazał, że kwestionuje roszczenie powoda co do wysokości i zgłasza zarzut przyczynienia powoda do powstałej szkody , które polega na braku wymaganych uprawnień do kierowania motocyklem , co w ocenie pełn. pozwanego miało wpływ na przebieg zdarzenia, w 50 % i zastrzegł prawo do ostatecznego sformułowania stanowiska po wydaniu opinii przez biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych. Pozwany zakwestionował roszczenie powoda w zakresie utraconych zarobków wskazując, że różnica pomiędzy świadczeniem otrzymanym z ZUS a hipotetycznym wynagrodzeniem za pracę powoda wyniosła 211, 87 zł co przy przyjęciu 50 % przyczynienia daje kwotę 105, 94 zł. Zakwestionował zwrot kosztów terapii psychologicznej oraz kosztów opieki w zakresie wymiaru opieki, ilości dni i stawki godzinowej. Wskazał, że odsetki od ewentualnie zasądzonego świadczenia należne są dopiero od dnia wyrokowania.

W toku procesu pełn. powoda podtrzymywał powództwo, przy czym na rozprawie w dniu 06.02.2020 r. zmodyfikował powództwo wskazując, iż w pozwie wskazana została nieprawidłowo kwota dochodzona z tytułu utraconego zarobku i winna być kwota 2 527, 09 zł z tego tytułu , natomiast łącznie dochodzona kwota stanowi kwotę 19 931, 54 zł.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

Prawomocnym wyrokiem z dnia 25.04.2016 r. w sprawie sygn. akt oskarżony J. C. został uznany za winnego, tego że w dniu 29.08.2015 r. w P., gm. G. woj. (...) kierując samochodem M. (...) nr rej. (...) na drodze publicznej , umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym , w ten sposób, że na skutek niewłaściwej obserwacji drogi nie udzielił pierwszeństwa przejazdu jadącemu prawidłowo motocyklowi Y. F. 6 nr rej. (...) kierowanemu przez M. K. (1) doprowadzając do zderzenia pojazdów wyniku czego M. K. (1) doznał obrażeń ciała w postaci złamania kostki przyśrodkowej podudzia prawego, otarcia naskórka okolicy stawu skokowego i łokcia prawego oraz drobnej rany podeszwy stopy prawej , które to obrażenia spowodowały rozstrój zdrowia trwający dłużej niż siedem dni , a następnie zbiegł z miejsca zdarzenia tj. o czyn z art. 177 §1 kk w zw. z art. 178 §1 kk- k. 50.

Powód zgłosił szkodę osobową do pozwanego ubezpieczyciela pismem z dnia 11.09.2015 r. wnosił o wypłatę odszkodowania w kwocie 25 000 zł, kosztów opieki w kwocie 4500 zł oraz zwrot kosztów dojazdu w kwocie 20,06 zł – k. 111-113.

W dniu 30.11.2015 r. została wydana decyzja odmowna- k.115.

Następnie w dniu 09.05.2016 r. ubezpieczyciel przyznał świadczenie za szkodę osobową w kwocie 1746 zł, która obejmowała kwoty 1400 zł z tytułu zadośćuczynienia przy czym należna byłaby kwota 2400 zł , ale została ona pomniejszona o kwotę 1000 zł z tytułu nawiązki) , 336 zł z tytułu kosztów opieki (28 dni x 2godz. dziennie 6 zł) , kwotę 10 zł z tytułu zwrotu kosztów przejazdu- decyzja k. 118.

W decyzji o wypłacie odszkodowania nie zostało wskazane, żeby ubezpieczyciel na tamtym etapie postepowania ponosił okoliczność przyczynienia się poszkodowanego do powstania lub zwiększenia szkody- okoliczność bezsporna.

W wyniku reklamacji zgłoszonej przez powoda decyzją z dnia 31.08.2016 r. pozwany ubezpieczyciel przyznał kwotę 324, 68 zł tytułem odszkodowania za koszty leczenia – k. 125.

Powód po wypadku został przyjęty na Oddział (...) Urazowo- Ortopedycznej SPZOZ w G. . Był operowany w dniu 31.08.2015 r. wykonano otwarte nastawienie złamania kostki przyśrodkowej prawego podudzia i zespolenie śrubą i drutem K.. Został wypisany z Oddziału w dniu 01.09.2015 r. dalsze leczenie było prowadzone w (...) w G.. Po operacji nie zastosowano opatrunku gipsowego. Gojenie ran pooperacyjnych i ran pourazowych przebiegało prawidłowo. Szwy zostały zdjęte 15.09.2015 r. Materiał zespalający został usunięty w dniu 25.02.2-016 r. Gojenie rany pooperacyjnej przebiegało prawidłowo. Po wypadku powód przebywał na zasiłku chorobowym przez 182 dni, a następnie otrzymał prawdo do świadczenia rehabilitacyjnego na kolejne 3 miesiące, Łącznie do 26.05.2016 r. Powód poruszał się przy pomocy kul łokciowych bez obciążania prawej kończyny dolnej przez okres 3 miesięcy. Przez kolejny 1miesiąc poruszał się o kulach ze stopniowym zwiększaniem obciążenia prawej kończyny dolnej. Obecny stan zdrowia powoda kwalifikuje się do przyznania 6% stałego uszczerbku na zdrowiu wg p. 162a załącznika do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18.12.2002 r. Taka wysokość uszczerbku na zdrowiu wynika z niewielkiego ograniczenia zakresów ruchomości i niewielkiej więzadłowej niestabilności prawego stawu skokowo-goleniowego oraz z powodu drobnych blizn pourazowych. Uszkodzenia układu ruchu których doznał powód skutkowały zaburzeniami wydolności ruchu przez okres 9 miesięcy. Obecny stan układu ruchu pomimo ograniczenia zgięcia grzbietowego prawego stawu skokowo- goleniowego nie powoduje niezdolności do pracy zawodowej, nie powoduje ograniczeń w życiu rodzinnym i towarzyskim. Największe dolegliwości bólowe odczuwał powód po wypadku i przez okres ok. 5-7 dni po operacji. W tym czasie mógł wymagać systematycznego przyjmowania środków przeciwbólowych. Po tym czasie dolegliwości bólowe powinny się stopniowo zmniejszać i powód wymagał coraz mniejszych dawek leków przeciwbólowych. Mógł również wymagać przyjmowania leków przeciwbólowych przez okres 3-4 dni po zabiegu usunięcia materiału zespalającego. Powód wymagał zmiany opatrunków przez co najmniej 2 dni do 15 września 2015 r. oraz przez okres 10-14 dni po usunięciu materiału zespalającego z kostki przyśrodkowej prawego podudzia- opinia biegłego sądowego w dziedzinie (...) k. 354-355v. , dokumentacja medyczna k. 52-106, zaświadczenie o wypłaconych zasiłkach z ubezpieczenia społecznego k. 107-107 v., zaświadczenie o prawie do zasiłku/ świadczenia rehabilitacyjnego k. 108, orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 17.03.2016 r. k. 109-109 v.,

Powód korzystał z pomocy psychologicznej co najmniej 4 razy i za wizyty te zapłacił 240 zł - zaświadczenie psychologa- psychoterapeuty z dn. 12.11.2015 r. k. 110, dokumentacja psychologiczna k. 349-351, kserokopie paragonów fiskalnych k. 128.

Powód po zdarzeniu był zamknięty w sobie , wymagał pomocy innych osób przez okres miesiąca po 3-4 godz. dziennie w czynnościach życia codziennego , później wymagał pomocy przez krótszy okres czasu – zeznania świadka Ł. W. k. 258 v.- 259.

Zgodnie z Uchwałą Nr XXVI/203/2017 z dnia 29 .09.2017 r. w sprawie usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych cena 1 godz. usług opiekuńczych wynosi 15 zł.- k. 176-176 v.

Z kolei stawka godzinowa za opiekę dzienną obowiązująca w (...) Oddziale (...) wynosiła na dzień 01.12.2017 r. 14 zł/godz. za bieżącą opiekę i 18zł/godz. za bieżącą opiekę świąteczną (sobota i święta). – wydruk cennika usług pielęgnacyjnych k. 177-178. Odpłatność za godz. usług opiekuńczych w Ośrodku Pomocy (...) w N. wynosi 17 zł/godz.- wydruk Cennika usług opiekuńczych k. 179-180.

Powód z zawodu jest mechanikiem. W dacie zdarzenia miał 28 lat i był zatrudniony na umowę o pracę na czas określony od dnia 25.08.2015 r. do 31.12.2015 r. na stanowisku pracownika budowlanego na cały etat z wynagrodzeniem brutto 1750 zł – umowa o pracę k. 127. Z tego netto powód miałby wypłacane 1286, 16 zł. Powód uległ wypadkowi i do końca trwania umowy o pracę tj. do 31.12.2025 r. pozostawał na zasiłku chorobowym który wynosił 80 % wynagrodzenia netto. Powodowi został wypłacony zasiłek chorobowy w łącznej kwocie 2617,55 zł, przy czym gdyby powód nie przebywał na zasiłku to w tym okresie czasu otrzymałby wynagrodzenie w kwocie 5 144, 64 zł (1 286, 16 zł x 4).

Jeżeli kierujący motocyklem Y. F. 6 nr rej. (...) M. K. (1) jechał z prędkością zawarta w przedziale 77-94 km/h w odległości ok. 1,0 m od prawej krawędzi jezdni to jego taktyka jazdy była prawidłowa.

Jeżeli kierujący motocyklem Y. F. 6 nr rej. (...) M. K. (1) jechał z prędkością zawarta w przedziale 91-94 km/h jego taktyka jazdy była nieprawidłowa, co jednak nie miało wpływu na zaistnienie i przebieg przedmiotowego wypadku. Analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie pozwala na wykazanie istnienia związku przyczynowego pomiędzy stosowana przez powoda taktyka jazdy ,a brakiem uprawnień do kierowania motocyklem. Kierujący motocyklem marki Y. (...) nr rej. (...) M. K. (1) nie przyczynił się do zaistnienia przedmiotowego zdarzenia. Prędkość motocykla w chwili zdarzenia z samochodem m. zawierała się w przedziale 77-94 km/h. Materiał zgromadzony w sprawie pozwala na zasadne założenie, prędkość motocykla w chwili podejmowania przez kierującego decyzji o wyborze manewrów obronnych była tożsamą z prędkością w chwili zdarzenia, ponieważ kierujący motocyklem w celu skutecznej realizacji manewru omijania i musiał zaprzestać hamowania lub co najmniej istotnie zmniejszyć jego intensywność. Dopuszczalna administracyjnie prędkość na drodze po której jechał motocykl Y. wynosiła 90 km/h. Kierujący motocyklem Y. nie miał możliwości uniknięcia przedmiotowego zdarzenia. Przeprowadzona rekonstrukcja zdarzenia daje podstawy do stwierdzenia, że powód podjął właściwe manewry obronne omijania i hamowania. Zauważyć jednak nalży, że wykonanie manewru obronnego omijania wymagało całkowitego zaprzestania hamowania lub istotnego zmniejszenia intensywności hamowania. Przeprowadzona analiza wypadku nie pozwala na wykazanie istnienia związku przyczynowego pomiędzy przyjętymi manewrami obronnymi przez powoda a brakiem posiadania uprawnień do kierowania motocyklami przez powoda. Kierujący pojazdem M. nr rej. (...) J. C. wyjeżdżając z drogi podporządkowanej na drogę główna zobowiązany był do zachowania należytej ostrożności oraz ustąpienia pierwszeństwa pojazdom jadącym tą drogą. Takie zachowanie należy uznać za wyjechanie na drogę bezpośrednio przez nadjeżdżający pojazd oraz za jedyną przyczynę zaistnienia przedmiotowego zdarzenia. – opinia biegłego sądowego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych mg inż. M. K. (2) k. 303- 328.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów wymienionych wyżej. Wiarygodności dokumentów nie podważała żadna ze stron.

W zakresie zgodnym z ustalonym na podstawie dokumentów stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie uznanych za wiarygodne zeznań świadka Ł. W. k. 258 v.- 259. Pomocniczo stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie uznanych za wiarygodne zeznań powoda w charakterze strony k. 376-376 v., adnotacje 00:03: 25-00:12: 47.

W sprawie zostały dopuszczone dowody z opinii biegłych sądowych w dziedzinie (...) oraz z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych mg inż. M. K. (2). Opinie nie zostały zakwestionowane przez żadną ze stron. Wnioski płynące z opinii Sąd w pełni podziela i przyjmuje za własne.

W myśl art. 444 §1 kc w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu. Zgodnie z art. 445 §1 kc w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

W sprawie poza sporem pozostaje fakt odpowiedzialności pozwanego jako ubezpieczyciela oraz ustalone obrażenia ciała jakie odniósł powód w związku ze zdarzeniem z dnia 29.08.2015 r.

W ocenie Sądu niezasadny jest zarzut przyczynienia poszkodowanego do powstania lub zwiększenia szkody w myśl art. 362 kc.

Podnieść bowiem należy, że z niekwestionowanej opinii biegłego sądowego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych mg inż. M. K. (2) wynika, że analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie pozwala na wykazanie istnienia związku przyczynowego pomiędzy stosowaną przez powoda taktyką jazdy ,a brakiem uprawnień do kierowania motocyklem. Kierujący motocyklem marki Y. (...) nr rej. (...) M. K. (1) nie przyczynił się do zaistnienia przedmiotowego zdarzenia. Zachowanie kierującego pojazdem M. nr rej. (...) J. C. należy uznać za wyjechanie na drogę bezpośrednio przez nadjeżdżający pojazd oraz za jedyną przyczynę zaistnienia przedmiotowego zdarzenia.

Roszczenie o zadośćuczynienie jest uzasadnione w zakresie kwoty 13 000 zł i taką kwotę tytułem zadośćuczynienia Sąd zasądził. Sąd uznaje, że biorąc pod uwagę wypłaconą z tytułu zadośćuczynienia kwotę 1400 zł , kwota zadośćuczynienia wraz z wypłaconą przez ubezpieczyciela w łącznej kwocie 14 400 zł(13 000 zł +1400 zł ) nie jest nadmierna. Sąd uznaje , że kwota 14 400 zł , łącznie z kwotą wypłaconą tytułem zadośćuczynienia przez ubezpieczyciela tj.1400 zł jest adekwatna do rozmiaru cierpień psychicznych i fizycznych jakich doznał powód w związku ze zdarzeniem z dnia 29.08.2015 r.

Ustalając wysokość zadośćuczynienia Sąd wziął pod uwagę okoliczności ,istotne dla ustalenia rozmiaru krzywdy tj. wiek pokrzywdzonego, stopień cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywność i czas trwania, nieodwracalność następstw uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia (kalectwo, oszpecenie), rodzaj wykonywanej pracy, szanse na przyszłość, poczucie nieprzydatności społecznej, bezradność życiową. Jednocześnie Sąd wziął pod uwagę stopę życiową społeczeństwa i w ocenie Sądu zadośćuczynienie na poziomie łącznie 15 400 zł nie jest nadmierne.

W odniesieniu do żądania zasądzenia kwoty 2 527, 09 zł z tego tytułu utraconego zarobku Sad uznaje , że roszczenie to jest zasadne. Pozostaje poza sporem fakt, że powód pozostawał na zasiłku chorobowym przez okres 6 m-cy, w tym przez okres 4 m-cy w czasie trwania stosunku pracy. W tym czasie kiedy pozostawał w stosunku pracy wypłacany był na jego rzecz zasiłek chorobowy odpowiadający 80 % wynagrodzenia netto. W okresie 4 miesięcy nie zostało mu wypłacone wynagrodzenie w pełnej wysokości , co wynikało z faktu, że uległ wypadkowi w dniu 29.08.2015 r. W związku z powyższym należało zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2 527, 09 zł z tytułu utraconego zarobku , która stanowi różnice pomiędzy , kwotą , która byłaby wypłacona powodowi z tytułu wynagrodzenia ze stosunku pracy oraz pobranego rzeczywiście zasiłku chorobowego (5 144, 64 zł – 2 617, 55zł = 2 527, 09 zł) .

Powód M. K. (3) jak wynika z opinii biegłego w dziedzinie ortopedii i traumatologii poruszał się przy pomocy kul łokciowych bez obciążania prawej kończyny dolnej przez okres 3 miesięcy. Przez kolejny 1 miesiąc poruszał się o kulach ze stopniowym zwiększaniem obciążenia prawej kończyny dolnej. W związku z tymi ograniczeniami powód z pewnością przez okres 3 miesięcy tj. w przybliżeniu 90 dni wymagał pomocy osób trzecich w sprawach życia codziennego tj. w przygotowaniu i podaniu posiłków, czynnościach higienicznych, pościeleniu łózka, korzystaniu z toalety. W związku z powyższym żądanie kwoty (...) tytułem zwrotu kosztów opieki sprawowanej nad powodem w związku z wypadkiem z dnia 29.08.2015 r. jest w pełni uzasadnione. W ocenie Sądu żądanie kwoty 10 zł za godz. opieki nad powodem nie jest wygórowane w kontekście stawek za opiekę wynikających ze złożonych przez powoda dowodów z dokumentów w postaci Uchwały Nr XXVI/203/2017 z dnia 29.09.2017 r. w sprawie usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych gdzie cena 1 godz. usług opiekuńczych wynosi 15 zł oraz wydruku cennika usług pielęgnacyjnych w (...) Oddziale (...) na dzień 01.12.2017 r. gdzie stawka godzinowa za opiekę dzienną wynosi 14 zł/godz. za bieżącą opiekę i 18zł/godz. za bieżącą opiekę świąteczną (sobota i święta)oraz wydruku stawek za usługi opiekuńcze w Ośrodku Pomocy (...) w N. gdzie stawka za usługi opiekuńcze wynosi 17 zł/godz. Zdaniem Sądu przyjęcie stawki godzinowej za opiekę nad powodem w kwocie 10 zł jest uzasadnione.

Sąd uwzględnił także żądanie zasądzenia kwoty 240 zł z tytułu zwrotu kosztów wizyt psychologicznych. Powód złożył dowody z dokumentów w postaci paragonów na łączna kwotę 240 zł oraz zaświadczenie od psychologa, na potwierdzenie faktów, że korzystał z pomocy psychologicznej odpłatnie.

O kosztach procesu w pkt. II wyroku Sąd orzekł z mocy art. 98 §1i 3 kpc. Na zasądzoną kwotę składają się opłata sądowa od uwzględnionej części powództwa w kwocie 1002 zł, koszty opinii biegłych w kwocie 2000 zł, koszty zastępstwa prawnego powoda przez pełn. zawodowego w kwocie 1200 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Na etapie sporządzania uzasadnienia sędzia referent zauważył, iż wyrok nie zawiera rozstrzygnięcia co do umorzenia postępowania w zakresie cofniętego powództwa co do kwoty 90,46 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie z tytułu zwrotu kosztów utraconego zarobku bowiem w tym zakresie przed zamknięciem rozprawy pełn. powoda powództwo zmodyfikował, co jest równoznaczne z cofnięciem powództwa w tej części.

Z podniesionych względów na podstawie wymienionych przepisów Sąd orzekł jak w wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Kosińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Garwolinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Agnieszka Basek
Data wytworzenia informacji: