Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 września 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	st. sekr. sądowy Iwona Chojecka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 września 2014r. w S.

odwołania B. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 7 listopada 2013 r. Nr (...)

w sprawie B. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo B. G. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od(...)

Sygn. akt IV U 1395/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 7 listopada 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił B. G. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż u wymienionej nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła B. G. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczona wskazała, że miała przyznane prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy. Choroba trwa nadal, jest po mastektomii, ma usunięte węzły chłonne, prawa kończyna górna puchnie i jest częściowo niewładna (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 30 października 2013r., która nie stwierdziła u ubezpieczonej niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona B. G. do 30 września 2013r. uprawniona była do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja organu rentowego z 23 września 2011r. k. 136 akt rentowych). W dniu 23 sierpnia 2013r. ubezpieczona wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k.138 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez Lekarza Orzecznika, który w orzeczeniu z 16 września 2013r. ustalił, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (k.140 akt rentowych). Na skutek sprzeciwu ubezpieczonej od powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika ubezpieczona skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 30 października 2013r. ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (sprzeciw ubezpieczonej od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS k. 141 i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 30 października 2013r. k. 145 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 7 listopada 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 146 akt rentowych).

Biegli z zakresu ortopedii i neurologii w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu (k.9-10 akt sprawy) rozpoznali u B. G. obrzęk limfatyczny z dysfunkcją kończyny górnej prawej po przebytej mastektomii i limfadenektomii prawostronnej w 2008r. z powodu raka piersi i okresowy zespół bólowy kręgosłupa L/S bez ograniczenia jego funkcji ruchowej stwierdzając, że stopień zaawansowania tych schorzeń, a w szczególności skutków leczenia choroby nowotworowej w postaci mastektomii powoduje, że ubezpieczona jest w dalszym ciągu częściowo niezdolna do pracy do lutego 2015r. Orzeczenie takie uzasadnia dysfunkcja kończyny górnej prawej będąca następstwem przebytej mastektomii.

Nadto biegły onkolog rozpoznał u B. G. raka piersi po mastektomii w 2008r. i po chemioterapii w trakcie obserwacji stwierdzając, że powikłania po leczeniu chirurgicznym ,tj. przewlekła niewydolność chłonna prawej kończyny górnej, powodują u ubezpieczonej częściową niezdolność do pracy do lutego 2015r. (opinia biegłego onkologa k.17-18 akt sprawy).

Ubezpieczona ma wykształcenie zawodowe, jest ogrodnikiem. Pracowała w szklarni przy uprawie i zbiorze warzyw oraz przy produkcji kosmetyków. Przy obu rodzajach pracy musi mieć pełną sprawność ręki. Jest osobą praworęczną. Wymaga rehabilitacji przeciwobrzękowej. Rehabilitacja polega na masażu limfatycznym w rękawie, masażu ręcznym i ćwiczeniach usprawniających (wyjaśnienia ubezpieczonej k. 30v).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej B. G. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u ubezpieczonej istnieje w dalszym ciągu częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzone na tę okoliczność opinie biegłych lekarzy z zakresu onkologii oraz ortopedii i neurologii dały podstawy do ustalenia, że ubezpieczona jest nadal częściowo niezdolna do pracy do lutego 2015r. Analizując opinie biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydane zostały przez specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonej, a ponadto poprzedzone były analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinie są spójne i należycie uzasadnione. Biegli rzeczowo wyjaśnili dlaczego uzasadnione jest uznanie ubezpieczonej za osobę częściowo niezdolną do pracy. Wskazali, że za orzeczeniem takim przemawia dysfunkcja kończyny górnej prawej – powikłania po leczeniu chirurgicznym i konieczność ciągłej rehabilitacji. Sąd nie przychylił się do wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii innego zespołu biegłych, gdyż zastrzeżenia do powyższej opinii zgłoszone przez Przewodniczącego Komisji Lekarskich ZUS (w piśmie na k.27 akt sprawy) stanowią polemikę z prawidłowymi ustaleniami biegłych. Niesporne jest, że ubezpieczona wykonywała pracę fizyczną. Brak odpowiedniej sprawności fizycznej może zatem uniemożliwiać lub znacznie utrudniać wykonywanie jej pracy. U ubezpieczonej rozpoznano przewlekłą niewydolność chłonną prawej kończyny górnej. Stopień zaawansowania tego schorzeń uniemożliwia ubezpieczonej (przynajmniej okresowo) wykonywanie dotychczasowej pracy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonej przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od (...)