IV U 1006/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2014-05-14

Sygn. akt IV U 1006/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 maja 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2014r. w S.

odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 16 lipca 2013 r. Nr (...)

w sprawie J. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty socjalnej

oddala odwołanie

Sygn. akt IV U 1006/13

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 16.07.2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił J. K. prawa do renty socjalnej w zbiegu z rentą rodzinną. W uzasadnieniu decyzji ZUS podniósł, że ubezpieczony nie spełnia wymogów ustawowych, ponieważ zgodnie z orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS nie jest całkowicie niezdolny do pracy.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony J. K. wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do renty socjalnej i rodzinnej. W uzasadnieniu odwołania podniósł, że stopień zaawansowania schorzeń, na które cierpi od dzieciństwa, powoduje u niego całkowitą niezdolność do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując te same argumenty, co w uzasadnieniu decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

J. K. urodzony (...) był uprawniony do renty socjalnej i do renty rodzinnej (pobierał świadczenia w zbiegu) do dnia 31.05.2013r. W dniu 23.04.2013r. wystąpił z wnioskiem o przyznanie renty socjalnej i renty rodzinnej na dalszy okres. Lekarz Orzecznik ZUS nie uznał ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy. Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 12.07.2013r. stwierdziła, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy, co było podstawą wydania zaskarżonej decyzji. Badając sporną okoliczność niezdolności do pracy Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego lekarza psychiatry J. U. i psychologa N. W. oraz psychiatry M. A. i psychologa A. J.. Biegli w swoich opiniach (k. 9-11, 28-30) stwierdził u ubezpieczonego upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim. Schorzenie to, zdaniem biegłych, nie powoduje całkowitej niezdolności do pracy.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie nie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27.06.2003r. o rencie socjalnej (Dz. U. Nr 135, poz. 1268) renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:

1)przed ukończeniem 18. roku życia;

2)w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej - przed ukończeniem 25. roku życia;

3)w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.

Zgodnie z art. 68 ustawy o emeryturach i rentach z FUS prawo do renty rodzinnej mają dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione:

1)do ukończenia 16 lat;

2)do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia, albo

3)bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie, o którym mowa w pkt 1 lub 2.

Ubezpieczony nie spełnia warunku całkowitej niezdolności do pracy. W świetle opinii biegłych lekarzy psychiatrów i psychologów nie jest całkowicie niezdolny do pracy. Sąd Okręgowy w całej rozciągłości podziela opinię biegłych, ponieważ została wydana przez lekarzy odpowiedniej specjalności po bezpośrednim zbadaniu ubezpieczonego i analizie dokumentacji medycznej. Ubezpieczony funkcjonuje prawidłowo, nie korzysta z pomocy psychiatry

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art. 477 14 par. 1 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Żuk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Jerzy Zalasiński
Data wytworzenia informacji: