II Ka 875/23 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2024-02-12

Sygn. akt II Ka 875/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2024r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSO Karol Troć

Protokolant:

st. sekr. sąd. Anna Sieczkiewicz

przy udziale prokuratora Sylwii Kiersnowskiej

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2024 r.

sprawy E. B.

oskarżonej z art. 286 § 1 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego w Węgrowie

z dnia 27 września 2023 r. sygn. akt II K 438/22

wyrok uchyla i sprawę E. B. przekazuje Sądowi Rejonowemu w Węgrowie do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 875/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 27 września 2023 r. sygn. akt II K 438/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

obrazę przepisów prawa karnego procesowego mającą wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie - art. 4, art. 7, art. 410, art. 424§ 1 pkt 1 kpk poprzez bezzasadne obdarzenie w całości wiarą wyjaśnień oskarżonej bez ich weryfikacji i w konsekwencji przyjęcie, iż w zachowaniu E. B. brak było z góry powziętego zamiaru działania mającego na celu wyłudzenie pieniędzy od pokrzywdzonej, a do niewywiązania się z zamówienia złożonego przez U. K. doszło na skutek niekorzystnych dla oskarżonej zdarzeń gospodarczych, w sytuacji, gdy swobodna, ale nie dowolna, jak to uczynił Sąd, ocena zgromadzonych w sprawie dowodów, w szczególności informacji nadesłanych przez (...) Bank (...) S.A., f. (...), jak też dokumentów złożonych przez pokrzywdzoną oraz orzeczeń sądów i prokuratur w sprawach przeciwko E. B. w powiązaniu z faktem, iż mając możliwość zwrotu należności pokrzywdzonej, do czasu wydania wyroku oskarżona nie uczyniła tego, nie pozwalały za obdarzenie tych wyjaśnień wiarą i wskazywały na to, iż oskarżona działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadziła U. K. w błąd co do zamiaru wywiązania się z zobowiązania i doprowadziła ją do niekorzystnego rozporządzenia mieniem

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Słusznie skarżący wywodzi, że dokonana przez Sąd I instancji ocena materiału dowodowego i wywiedzione z niej wnioski co do faktów są nieprawidłowe. Niekwestionowane fakty są takie, że oskarżona za pośrednictwem strony internetowej – założonego „sklepu internetowego” oferowała sprzedaż towarów, którymi fizycznie nie dysponowała, na zasadzie swoistego pośrednictwa i w ramach tej działalności przyjęła od pokrzywdzonej zamówienie (potwierdzając to mailem z k. 10) oraz przelew (z dnia 28 marca 2022 r.) z wpłatą ceny zakupu, potwierdzając to kolejnym mailem z informacją, że realizacja zamówienia (a więc opłaconego) wydłuży się – k. 11, ale ostatecznie towaru nie wysłała, nie odpowiadała też na maile pokrzywdzonej, pieniędzy nie zwróciła. Oskarżona wskazywała, że przyczyny tego były od niej niezależne z uwagi na formę działalności (dropshipping), braki w hurtowni i utratę dostępu do panelu administracyjnego sklepu z danymi klientów, którzy nie otrzymali towaru ani zwrotu środków, co uniemożliwiło rozliczenie niezrealizowanej umowy. Dalsze argumenty o zamieszaniu i przeoczeniu akurat U. K. wydają się nieracjonalne, bo albo oskarżona miała dostęp do baz danych oraz informacji o niezaspokojonych klientach i przeoczyła pokrzywdzoną, albo go nie miała i wskutek tego nie miała chaosu informacyjnego, bo nie miała żadnych informacji. O ile oczywistym jest, że nie każde niezrealizowanie umowy cywilnoprawnej jest oszustwem, że zdarza się, iż czasem wskutek zdarzeń od sprzedawcy niezależnych nie jest on w stanie wywiązać się z umowy, o tyle oczywistym jest, że uczciwy sprzedawca niezwłocznie informuje o tym nabywcę i komunikuje się z nim, by rozwiązać umowę i się z niej w satysfakcjonujący sposób rozliczyć. Tymczasem, co niekwestionowanie wynika z zeznań pokrzywdzonej, po uiszczeniu opłaty w dniu 28 marca 2022 r., oczekując na przysłanie towaru, co miało nastąpić w ciągu 14 dni, otrzymała ona mail z informacją o przedłużeniu o kolejne 2-3 tygodnie, potem kolejny, że nie ma towaru, wobec czego uiszczona cena zostanie zwrócona – ale pieniądze nie zostały przelane, mimo iż kilkukrotnie zgodnie z prośbą wysyłała mailem dane do przelewu. Bezskuteczne oczekiwanie skutkowało zgłoszeniem w dniu 24 czerwca 2022 r. zawiadomienia o przestępstwie. Na tym tle twierdzenia oskarżonej, że utraciła dostęp do danych sklepu (w lipcu 2022 r. – k. 181, przy czym w rzeczywistości domena wygasła, a nie, jak twierdziła, została zablokowana) czy do poczty, z której sklep ów obsługiwała (choć wg informacji z k. 61 logowała się do niej jeszcze w sierpniu 2022 r.) nie mogą logicznie być uznane za usprawiedliwiające brak reakcji na monity pokrzywdzonej. Na marginesie zupełnie zauważyć można, że konto bankowe (męża oskarżonej) na które pokrzywdzona dokonała przelewu, było aktywne (brak jakiejkolwiek informacji o jego zablokowaniu) i choćby już tylko z historii przelewów oskarżona mogła zasięgnąć informacji umożliwiającej jej zwrócenie ceny (k. 38). Również na marginesie wskazać należy, że okoliczności o zablokowaniu dostępu do potrzebnych danych oskarżona nie potwierdziła żadnymi dowodami (nie mogą nimi być orzeczenia sądów czy prokuratur w innych postępowaniach, dotyczących zdarzeń z innego czasu), podczas gdy z już zebranych dowodów wynika, że oskarżona dostęp taki co najmniej do daty przedstawienia jej zarzutów miała i ze swoich obowiązków wywiązać się mogła. W żaden sposób też nie potwierdziła formy prowadzonej sprzedaży, przekazania zleceń wysyłki (oraz przelania zapłaty) deklarowanej hurtowni, nie wykazała dokumentami ani innymi dowodami problemów z dostępnością towaru mimo rzekomo automatycznie aktualizujących się stanów magazynowych hurtowni, jakiejkolwiek korespondencji z tą hurtownią, dobrowolnego dokonywania zwrotów tym klientom, których udało się jej ustalić itd. Zamiast tego złożyła na swą obronę szereg orzeczeń sądów i prokuratur, z których część uznawała, że nie popełniła ona czynu zabronionego – z tym że orzeczenia te dotyczyły generalnie analogicznych jak w sprawie niniejszej zachowań, ale dużo wcześniejszych, nawet z początku roku 2021 r. (kwiecień – wrzesień 2021 r., również oferty sprzedaży foteli – wiszących, ogrodowych, typu kokon), podczas gdy oskarżona wskazała, że zaprzestała takiej formy sprzedaży, gdy okazało się, że fotele te są w hurtowni niedostępne (k. 173). Orzeczenia w tych postępowaniach zapadały nawet jeszcze w grudniu 2021 r. i później, a mimo to oskarżona – po zmianie nazwy sklepu i nr rachunku do wpłat, nadal oferowała analogiczne fotele za nawet prawie takie same kwoty, sprzedając ich wg jej wyjaśnień setki sztuk i setkom osób nie wysyłając towaru, nie zwracając pieniędzy, nie wyciągając żadnych wniosków z wcześniejszych doświadczeń, gdy miała już problemy tak z realizacją zamówień, jak i ze zwrotem pieniędzy i z wieloma prokuraturami, stawiającymi jej zarzuty – ale i uznającymi, że można się pomylić, przyjąć pieniądze, nie wysłać towaru, zrzucić odpowiedzialność na kontrahenta i uniknąć odpowiedzialności karnej. Oskarżona w marcu 2022 r. (rok po najwcześniejszych umowach, niezrealizowanych rzekomo również z powodu niedostępności foteli w hurtowni, z którą współpraca miała się świetnie układać), nadal oferuje do sprzedaży fotele, których nie posiada, przyjmuje pieniądze, informuje o opóźnieniach, na żądanie zwrotu pieniędzy już nie odpowiada, mimo iż ma dostęp do poczty, którą te żądania za niezrealizowaną umowę są wysyłane, jak też do konta bankowego, na które pieniądze te zostały przelane, a mimo to Sąd uznaje za wiarygodne jej gołosłowne twierdzenia, że robi to tylko dlatego, że roszczeń osób, z którymi umów nie zrealizowała, było za dużo. Taka ocena wyjaśnień oskarżonej (bo żadnych innych dowodów, potwierdzających faktyczną obiektywną, niezawinioną niemożność realizacji umów sprzedaży, nie ma) należało zdaniem Sądu okręgowego uznać za ewidentnie nieprawidłową, sprzeczną z zasadami logiki i z wiarygodnymi, niezakwestionowanymi dowodami, zgromadzonymi już w aktach sprawy.

Skutkiem błędnego uznania wyjaśnień oskarżonej za godne wiary i nienależytej oceny okoliczności, następujących po zawarciu umowy sprzedaży (dotyczących przedłużania terminu rzekomej dostawy towaru, który rzekomo wcześniej miał być dostępny, ale zniknął ze stanów magazynowych hurtowni, braku zwrotu uiszczonej ceny, braku reakcji na próby kontaktu ze strony pokrzywdzonej), było dokonanie błędnych ustaleń w zakresie istnienia bądź nieistnienia po jej stronie rzeczywistego zamiaru wywiązania się z zawartej z pokrzywdzoną umowy i wprowadzenia jej w błąd w tym zakresie.

Wniosek

O uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

zasadność zarzutu skutkowała zasadnością wniosku. Zgodnie z treścią art. 437 § 2 kpk, uchylenie orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania może (i musi) nastąpić w wypadkach wskazanych m.in. w art. 454 kpk (przy potrzebie kasacji wyroku uniewinniającego lub umarzającego postępowanie - gdy zachodzą przesłanki do wydania wyroku skazującego).

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zasadność zarzutu apelacji oskarżyciela publicznego i brak podstaw do wydania orzeczenia innego niż skazujące

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Rozpoznając sprawę ponownie Sąd przeprowadzi przewód sądowy od początku, uwzględniając powyższe uwagi dokona oceny zebranego materiału dowodowego, który w razie zaistnienia takiej potrzeby uzupełni, a następnie wyda wyrok, który w razie konieczności uzasadni.

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Zgodnie z treścią art. 626 § 1 kpk tylko w orzeczeniu kończącym postępowanie orzeka się o jego kosztach, wobec czego w związku z treścią orzeczenia o kosztach tych nie orzekano.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość wyroku

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Olewińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Karol Troć
Data wytworzenia informacji: