Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przewodniczący:

SSO Agata Kowalska

Protokolant:

st.sekr.sądowy Agata Polkowska

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 615/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 11 maja 2023 r. w sprawie II K 1183/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-----

--------------

------------------------------------------------------------------

----------------------------

------

-----

---------------

------------------------------------------------------------------

----------------------------

------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-----

--------------

------------------------------------------------------------------

-------------------------------

------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

------------------------

-------------------------------------

-----------------------------------------------------------------------------

-------------------

-------------------------------------

-----------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------------

---------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

1. Naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 7 k.p.k. polegające na dokonaniu oceny dowodów w sposób sprzeczny z tym przepisem, w szczególności w zakresie ustalenia mocy dowodowej zeznań świadków J. L. i S. P. oraz wiarygodności wyjaśnień oskarżonych;

2. Błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na przyjęciu, że w chwili zamknięcia przewodu sądowego istniała w majątku poszkodowanego szkoda, do której naprawienia byli zobowiązani oskarżeni.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty podniesione przez obrońcę oskarżonych okazały się niezasadne, wskutek czego nie zasługiwały na uwzględnienie, jednakże Sąd Okręgowy zauważył potrzebę dokonania zmian
w pierwszoinstancyjnym wyroku, na które w swoim środku odwoławczym skarżący zwrócił uwagę.

Po zapoznaniu się z całokształtem zebranego materiału dowodowego, niewątpliwie należy przyznać rację Sądowi meriti w sposobie oceny jego wiarygodności. Zdaniem Sądu odwoławczego, zeznania J. L. i S. P. słusznie zostały uznane za wiarygodne w całości, a zarazem stanowiły podstawę do ustalenia rzeczywistego stanu faktycznego i wydania wyroku o przedmiotowej treści. Nie sposób zgodzić się z zarzutem obrońcy dotyczącym naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów ujętej w art. 7 k.p.k. zarówno w zakresie oceny poszczególnych depozycji, jak i całego materiału postępowania. Świadek J. L. w swoich zeznaniach przedstawił ciąg zdarzeń logicznie i zgodnie z tym, co mógł w ówczesnych warunkach zaobserwować, nie dokonując przy tym nadintepretacji. Pomimo tego, że z uwagi na porę wieczorną i znaczną odległość nie był w stanie rozpoznać sylwetek zaobserwowanych postaci, to za pomocą sprzętu termowizyjnego, służącego mu do wykonywania czynności myśliwskich, spostrzegł jak po zauważeniu zbliżającego się S. P. obserwowane przez niego osoby rzuciły się do ucieczki, przy czym dwie z trzech osób schowały się w rowie. Świadek wskazał, że były to te same dwie osoby, których tożsamość ustalono po ujawnieniu się przez oskarżonych pokrzywdzonemu, jego kuzynowi P. W. i funkcjonariuszom Policji, którzy niebawem zjawili się na miejscu zdarzenia. Świadek od momentu powzięcia podejrzeń o celu ich przebywania w tym miejscu, nie przestawał ich obserwować. Wspomnieć należy, że J. L. i S. P. nie znali oskarżonych, toteż nie mieli motywów do fałszywego oskarżenia D. D. i J. S.. Ponadto, depozycje świadków korespondują i uzupełniają się z pozostałym materiałem dowodowym, a zwłaszcza z protokołem oględzin miejsca zdarzenia, z którego wynika, że ujawniono tam przygotowane do kradzieży słupki. Na tej samej podstawie należało uznać za wiarygodne zeznania S. P. w zakresie w jakim wskazał na okoliczność kradzieży pozostałych słupków, których nie ujawniono na pastwisku. Poinformował on, iż codziennie wypuszcza konie na pastwisko, a ten fakt świadczy o tym, że jeśli ubytek w ogrodzeniu powstałby wcześniej, to niewątpliwie byłby zauważony, tym bardziej jeśli zważy się na ilość skradzionych słupków. Sąd Rejonowy słusznie przyznał walor wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonych jedynie w części, w której wyjaśniali na okoliczność wspólnego podróżowania samochodem marki R. (...). Tłumaczenie przyczyny swojej obecności w pobliżu pastwiska oraz zachowania mającego miejsce w trakcie kradzieży w żadnym stopniu nie pozwala dać temu wiary, co zostało już trafnie uargumentowane przez Sąd Rejonowy. Przyznanie wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonych byłoby sprzeczne z logiką, zasadami doświadczenia życiowego i przeczyło zasadzie swobodnej oceny dowodów, której naruszenie właśnie zarzuca obrońca. Zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd meriti procedował zgodnie z przesłankami wyrażonymi w art. 7 k.p.k., dokonując oceny materiału dowodowego swobodnie, z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, przy czym zarzuty skarżącego stanowią jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami Sądu. Powyższe okoliczności pozwoliły ustalić prawidłowy stan faktyczny i przypisać oskarżonym sprawstwo za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., wbrew twierdzeniom skarżącego.

W związku z powyższym oraz w nawiązaniu do tego o czym już wspomniano w pierwszym akapicie, należało dokonać zmian w przedmiotowym wyroku poprzez wyeliminowanie z opisu czynu przypisanego oskarżonym w pkt I wyroku słów „w krótkich odstępach czasu,
w wykonaniu z góry powziętego zamiaru”, zaś z kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonym wyeliminowania art. 12 § 2 kk, albowiem przedmiotem postępowania był jeden czyn, na który złożył się zabór w celu przywłaszczenia 30 sztuk słupków wykonanych
z tworzywa sztucznego oraz 40 sztuk słupków metalowych, a także usiłowanie dokonania zaboru w celu przywłaszczenia 35 sztuk słupków z tworzywa sztucznego (ujawnionych na miejscu zdarzenia). Zauważyć należy, że użyta w art. 12 § 2 k.k. formuła "odpowiada jak za jeden czyn zabroniony" oznacza, że sprawca nie tylko w sensie "naturalnym", ale i w świetle prawa popełnił kilka czynów zabronionych (wykroczeń), chociaż odpowiada wedle reguł przewidzianych dla odpowiedzialności za jeden czyn (m.in. Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 20 czerwca 2022 r., X Ka 360/22). Biorąc pod uwagę wcześniejsze rozważania, w przedmiotowej sprawie takie okoliczności nie wystąpiły, dlatego też nie można w ustalonym stanie faktycznym uznać, że oskarżeni działali w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, jak też że ich zachowania stanowiły odrębne wykroczenia..

Należało także prawidłowo wskazać łączną wartość mienia, które zostało skradzione oraz te, którego kradzieży usiłowano dokonać. Pokrzywdzony określił wartość jednego słupka
z tworzywa sztucznego na kwotę 8 zł oraz wskazał, że z drutu o wartości 49 zł można wytworzyć 5 słupków metalowych. Po przeliczeniu ilości słupków z tworzywa sztucznego i metalowych, których zaboru dokonano i których zaboru usiłowano dokonać, zgodnie ze wskazaną wartością, otrzymano łącznie kwotę 912 zł. Podobnie, należało dokonać korekty kwoty orzeczonej tytułem naprawienia szkody do wartości 632 zł. Należało bowiem od powyższej kwoty 912 zł stanowiącej łączną wartość mienia, które przywłaszczono i usiłowano przywłaszczyć, odjąć wartość 35 sztuk słupków z tworzywa sztucznego, które ujawniono na pastwisku, a tym samym pokrzywdzony je odzyskał.

Obrońca, podobnie jak oskarżony D. D. (k. 150v), zakwestionował wycenę mienia objętego przedmiotowym czynem, lecz zarzucając pokrzywdzonemu zawyżenie wartości nie przedstawił żadnego przeciwdowodu. Sąd uznał twierdzenia pokrzywdzonego za zgodne ze stanem faktycznym, gdyż był najlepiej zorientowany co do jakości słupków
i materiałów, które nabywał, a określone przez niego kwoty są adekwatne do cen rynkowych przedmiotów tego rodzaju.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku, przez uniewinnienie oskarżonych od zarzucanego im czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec niezasadności zarzutów podniesionych przez obrońcę, wniosek apelacyjny nie zasługiwał na uwzględnienie.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 11 maja 2023 r. w sprawie II K 1183/22 za wyjątkiem rozstrzygnięć podanych w rubryce 5.2.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wskazano w rubryce 3.1. Jednocześnie, Sąd Okręgowy nie dopatrzył się istnienia uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 11 maja 2023 r. w sprawie II K 1183/22 w zakresie:

- wyeliminowania z opisu czynu przypisanego oskarżonym w pkt. I wyroku słowa „w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru”, zaś z kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonym wyeliminowania art. 12 § 2 kk;

- określenia wartości mienia, które przywłaszczono i usiłowano przywłaszczyć na 912 złotych;

- obniżenia do 632 złotych kwotę orzeczoną w pkt. II wyroku tytułem naprawnienia szkody.

Zwięźle o powodach zmiany

Wskazano w rubryce 3.1.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. w zw. z art. 633 k.p.k., zgodnie ze stawkami określonymi w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych oraz § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym, Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonych D. D. i J. S. na rzecz Skarbu Państwa po 410 złotych tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, z uwagi na nieuwzględnienie apelacji skarżącego.

PODPIS