Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przewodniczący:

SSO Karol Troć

Protokolant:

st. sekr. sąd. Anna Sieczkiewicz

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 481/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 12 kwietnia 2023 r. w sprawie II K 1028/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-----

--------------

------------------------------------------------------------------

----------------------------

------

-----

---------------

------------------------------------------------------------------

----------------------------

------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-----

--------------

------------------------------------------------------------------

-------------------------------

------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

------------------------

-------------------------------------

-----------------------------------------------------------------------------

-------------------

-------------------------------------

-----------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------------

---------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

1. Obraza przepisów postępowania, a mianowicie art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k., mająca wpływ na treść orzeczenia, zaistniała na skutek dokonania przez Sąd I instancji oceny zgromadzonych dowodów, która nie respektowała zasad wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego poprzez uznanie w wydanym wyroku, że przypisane oskarżonemu zachowania charakteryzują się jedynie nieznacznym stopniem społecznej szkodliwości i zawinieniem sprawcy,
w szczególności wskutek nadania zbyt dużej wagi właściwościom osobistym Ł. K. w postaci jego młodego wieku oraz cierpienia na chorobę A. oraz niedostatecznego uwzględnienia faktu kierowania pojazdem przez wymienionego
z wysokim stężeniem alkoholu w wydychanym powietrzu, spowodowania przez niego kolizji drogowej oraz podjęcia się ucieczki przed funkcjonariuszami Policji, które to zachowania stworzyły realne niebezpieczeństwo w ruchu drogowym, co finalnie doprowadziło do niezasadnego wydania orzeczenia w przedmiocie warunkowego umorzenia postępowania.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty podniesione przez oskarżyciela publicznego okazały się zasadne, jednakże wniosek zawarty w środku odwoławczym jest zbyt daleko idącym.

Sąd Okręgowy po zapoznaniu się z aktami sprawy, po przeanalizowaniu apelacji przyznał rację skarżącemu, iż Sąd meriti naruszył przywołane przepisy proceduralne, co skutkowało niewłaściwym określeniem stopnia społecznej szkodliwości czynów i stopnia winy, a tym samym niesłusznie umożliwiło warunkowe umorzenie postępowania wobec oskarżonego. Jak wynika z uzasadnienia przedmiotowego wyroku, Sąd Rejonowy orzeczenie warunkowego umorzenia postępowania argumentuje przede wszystkim względami związanymi z osobą oskarżonego – jego wiekiem, chorobą, niekaralnością, czy trudnymi przeżyciami z dzieciństwa. Odnosząc się do tego należy wpierw przytoczyć stanowisko powszechnie występujące
w judykaturze, które jest podzielane również przez Sąd Okręgowy, a dotyczy sposobu określania stopnia społecznej szkodliwości czynu – „art. 115 § 2 k.k., który zawiera zamknięty katalog kryteriów oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu, nie pozostawia wątpliwości, że dominujące znaczenie mają okoliczności z zakresu strony przedmiotowej, do której dołączono tylko dwie przesłanki strony podmiotowej (postać zamiaru i motywację sprawcy), a pominięto natomiast okoliczności związane z samym podmiotem czynu, tj. sprawcą, takie jak: wiek, opinia, właściwości i warunki osobiste, które wpływają na wymiar kary” ( Wyrok Sądu Najwyższego
z dnia 11 maja 2017 r., WA 2/17). Biorąc pod uwagę powyższe można dostrzec, że Sąd I instancji niesłusznie skupił się na wymienionych okolicznościach, które stały się podstawą orzeczenia warunkowego umorzenia postępowania wobec Ł. K.. Zważając na okoliczności ściśle związane ze stroną przedmiotową należy zauważyć, że zarzucone oskarżonemu czyny niewątpliwie charakteryzują się wyższym stopniem społecznej szkodliwości aniżeli nieznacznym. Jak wynika z protokołu badania stanu trzeźwości (k. 2), oskarżony kierował samochodem będąc w stanie nietrzeźwości z wynikiem 0,96 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, co jest znaczną wartością, która wyraźnie stwarza zagrożenie dla pozostałych uczestników ruchu drogowego tym bardziej, jak sam oskarżony wskazał w wyjaśnieniach
(k. 32v), spowodował wcześniej kolizję drogową, a więc nie był w stanie zachować prawidłowej techniki jazdy. Ponadto, przy próbie zatrzymania do kontroli drogowej (czyn z pkt. II aktu oskarżenia) podjął próbę ucieczki, co jednoznacznie zwiększało i urzeczywistniało wystąpienie kolejnego zagrożenia na drodze o poważniejszych już skutkach. Biorąc pod uwagę powyższe, aprobując argumentację skarżącego należało uznać podniesione zarzuty za słuszne.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez wymierzenie oskarżonemu Ł. K. za zarzucane mu przestępstwa, kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy
z warunkowym jej zawieszeniem na okres próby wynoszącym 3 lata, oddania go w okresie próby pod dozór kuratora z obowiązkami: informowania o przebiegu okresu próby kuratora raz na 6 miesięcy oraz powstrzymania się od nadużywania alkoholu, a także środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w łącznym wymiarze 4 lat oraz świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5.000 złotych.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec zasadności zarzutów podniesionych przez oskarżyciela publicznego, wniosek apelacyjny o skazanie oskarżonego zasługiwał na uwzględnienie, jednakże nie można było przyznać racji w pełnym zakresie co do wnioskowanego wymiaru kary i środków karnych.

Orzeczenie wobec oskarżonego za oba czyny kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy z warunkowym jej zawieszeniem na okres próby wynoszącym 3 lata ze wskazanymi obowiązkami, a także środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w łącznym wymiarze 4 lat oraz świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5.000 złotych byłoby niewspółmiernie surowe i tym samym niezgodne z dyrektywami wymiaru kary wskazanymi
w art. 53 k.k. Okoliczności, które Sąd Rejonowy niesłusznie przywołał przy dokonywaniu oceny stopnia społecznej szkodliwości czynów, zostały uwzględnione przez Sąd II instancji przy rozstrzyganiu w zakresie kary i środków karnych, koncentrując się na funkcjach jakie winny spełniać, a zwłaszcza w aspektach wychowawczych i prewencyjnych. Na korzyść oskarżonego niewątpliwie przemawia młody wiek, dotychczasowa niekaralność, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa. Na niekorzyść świadczy z kolei znaczny stan nietrzeźwości, podjęta próba ucieczki przed zatrzymaniem do kontroli drogowej, spowodowanie realnego zagrożenia w ruchu lądowym, które się już urzeczywistniło w postaci kolizji. Zdaniem Sądu Okręgowego, karą adekwatną do okoliczności sprawy jest kara grzywny w rozmiarze 100 stawek dziennych, przy czym wysokość jednej stawki wynosi 10 złotych – za czyn z pkt. I oraz
w rozmiarze 150 stawek dziennych, gdzie wysokość jednej stawki wynosi również 10 złotych – za czyn z pkt. II. Tak orzeczone kary grzywny należało połączyć i orzec łączną karę grzywny
w rozmiarze 200 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na 10 złotych. Należało również orzec środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat – jednakowo względem obu czynów. Na podstawie art. 90 § 2 k.k. niniejsze zakazy połączono i orzeczono łączny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, który pozwoli wyeliminować oskarżonego z uczestnictwa w ruchu jako kierującego pojazdami mechanicznymi, spełniając tym samym swoje cele. Na podstawie art. 64 § 4 k.k. dokonano zaliczenia oskarżonemu na poczet łącznego zakazu prowadzenia pojazdów okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 2 września 2022 roku. Za oba czyny należało także orzec od Ł. K. świadczenia pieniężne w wysokości po 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Rozstrzygnięcie w takiej postaci zgodne jest ze wspomnianymi dyrektywami wymiaru kary i środków karnych z art. 53 k.k., spełni swoje cele wychowawcze i zapobiegawcze - zarówno indywidualne, jak i społeczne, jednocześnie odpowiada ona stopniowi społecznej szkodliwości czynów oraz zawinienia.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 12 kwietnia 2023 r. w sprawie II K 1028/22 za wyjątkiem rozstrzygnięć podanych w rubryce 5.2.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wskazano w rubryce 3.1. Jednocześnie, Sąd Okręgowy nie dopatrzył się istnienia uchybień podlegających rozpatrzeniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 12 kwietnia 2023 r. w sprawie II K 1028/22 w zakresie warunkowego umorzenia postępowania i rozstrzygnięć z tym związanych, a w to miejsce:

- uznania oskarżonego Ł. K. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu
w pkt. I aktu oskarżenia, stanowiącego występek z art. 178a § 1 k.k. i za czyn ten na podstawie tego przepisu skazania go i wymierzenia mu kary grzywny w rozmiarze 100 (sto) stawek dziennych, wysokość jednej stawki ustalając na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

- orzeczenia w związku z tym czynem na podstawie art. 42 § 2 k.k. wobec niego środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzy) lat oraz na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeczenia od niego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenia pieniężnego w wysokości 5000 (pięć tysięcy) złotych;

- uznania oskarżonego Ł. K. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu
w pkt. II aktu oskarżenia, stanowiącego występek z art. 178b k.k. i za czyn ten na podstawie tego przepisu skazania go i na podstawie art. 178b k.k. w zw. z art. 37a k.k. wymierzenia mu kary grzywny w rozmiarze 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych, wysokość jednej stawki ustalając na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

- orzeczenia w związku z tym czynem na podstawie art 42 § 1a k.k. wobec niego środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzy) lat oraz na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeczenia od niego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenia pieniężnego w wysokości 5000 (pięć tysięcy) złotych;

- połączenia na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. orzeczonych kar grzywny
i wymierzenia oskarżonemu łącznej kary grzywny w rozmiarze 200 (dwieście) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na 10 (dziesięć) złotych;

- połączenia na podstawie art. 90 § 2 k.k. orzeczonych środków karnych zakazu i wymierzenia oskarżonemu łącznego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzy) lat;

- zaliczenia oskarżonemu na podstawie art. 63 § 4 k.k. na poczet łącznego zakazu prowadzenia pojazdów okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 2 września 2022 roku.

Zwięźle o powodach zmiany

Wskazano w rubryce 3.1.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art. 626 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. w zw. art. 635 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k., zgodnie ze stawkami określonymi w art. 10 ust. 1 w zw. z 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych oraz § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym, Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 200 zł tytułem opłaty za obie instancje oraz kwotę 20 zł tytułem wydatków postępowania odwoławczego.

PODPIS