Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przewodniczący:

SSO Dariusz Półtorak

Protokolant:

sekr. sąd. Beata Wilkowska

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 475/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 20 marca 2023r. sygn.. akt II K 1624/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

- rażącej niewspółmierności kary orzeczonej wobec oskarżonego D. B. (1), polegającej na orzeczeniu przez Sąd w punkcie I wyroku za czyny z punktów I-III aktu oskarżenia, popełnione w warunkach art. 91 §1 kk kary 1 roku i czterech miesięcy pozbawienia wolności oraz obowiązku naprawienia szkody w całości na rzecz J. K. podczas, gdy ustalone przez Sąd okoliczności, a zwłaszcza charakter popełnionych przestępstw, motywacja i sposób działania oskarżonego w tym wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, a nadto stopień naruszenia przez niego norm prawnych i społecznych jak również stopień jego winy, a także wysoki stopień społecznej szkodliwości jego czynów, a dodatkowo dotychczasowa jego karalność, przemawiają—za orzeczeniem wobec oskarżonego kary 4 (czterech) lat pozbawienia wolności, która zadośćuczyni społecznemu poczuciu sprawiedliwości i wypełni dyrektywy sądowego wymiaru kary wskazane w art. 53 kk, zwłaszcza w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej,

- rażącej niewspółmierności kary orzeczonej wobec oskarżonego K. D. B. (2), polegającej na orzeczeniu przez Sąd w punkcie IV wyroku za czyny z punktów IV i V aktu oskarżenia, popełnione w warunkach art. 91 §1 kk kary I roku pozbawienia wolności podczas, gdy ustalone przez Sąd okoliczności, a zwłaszcza charakter popełnionych przestępstw, motywacja i sposób działania oskarżonego w tym wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami a nadto stopień naruszenia przez niego norm prawnych i społecznych jak również stopień jego winy a także wysoki stopień społecznej szkodliwości jego czynów, przemawiają za orzeczeniem wobec oskarżonego miesięcy pozbawienia wolności, która zadośćuczyni społecznemu poczuciu sprawiedliwości i wypełni dyrektywy sądowego wymiaru kary wskazane w art. 53 kk, zwłaszcza w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej,

- rażącej niewspółmierności kary orzeczonej wobec oskarżonego B. Ł. polegającej na orzeczeniu przez Sąd w punkcie VI wyroku za czyny z punktów VI i VII aktu oskarżenia, popełnione w warunkach art. 91 § I kk kary 1 roku pozbawienia wolności, podczas gdy ustalone przez Sąd okoliczności, a zwłaszcza charakter popełnionych przestępstw, motywacja i sposób działania oskarżonego tym wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, a nadto stopień naruszenia przez niego norm prawnych i społecznych, jak również stopień jego winy, a także wysoki stopień społecznej szkodliwości jego czynów, a dodatkowo dotychczasowa jego karalność, przemawiają za orzeczeniem wobec oskarżonego kary 2 (dwóch) lat i 6 (szczęściu) miesięcy pozbawienia wolności, która zadośćuczyni społecznemu poczuciu sprawiedliwości i wypełni dyrektywy sądowego wymiaru kary wskazane w art. 53 kk, zwłaszcza w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut podniesiony w apelacji prokuratora jest zasadny i w znacznej części zasługuje na uwzględnienie, albowiem kara pozbawienia wolności orzeczona wobec B. Ł. nie odpowiada wskazaniom art. 53 kk i musi być uznana za rażąco łagodną, nie odpowiadającą istniejącym w sprawie okolicznościom obciążającym i łagodzącym.

I tak zgodzić się należy z poglądem oskarżyciela publicznego, iż oba czyny przypisane oskarżonemu cechują się znacznym stopniem winy i społecznej szkodliwości na co składają się w szczególności:

- rodzaj naruszanego dobra, jakim było mienie zaawansowanych wiekowo osób, od których w wyniku przestępstw wyłudzono „dorobki” życia przy ograniczonych lub wręcz wykluczonych aktualnie możliwościach zarobkowych,

- znaczne wartości wyłudzonego wspólnie z pozostałymi współsprawcami mienia, które w jednym wypadku wyniosło 11.600 zł, w drugim 21.500zł,

- sposób działania, który polegał na współpracy z innymi sprawcami, uprzedniego zaplanowania i przygotowania działań przestępczych,

- nagminności przestępstw, które wykorzystują zaufanie starszych wiekowo osób do instytucji państwowych (w tym wypadku organów ścigania), które to zaufanie, właśnie w wyniku takich przestępstw zostaje podważone,

- popełnienie przestępstw na szkodę osób nieporadnych ze względu na wiek i stan zdrowia.

Za wymierzeniem odpowiednio surowej kary przemawiały warunki osobiste oskarżonego i dotychczasowy tryb jego życia. Z jednej bowiem strony Sąd Okręgowy miał na uwadze status młodocianego, jaki przysługuje oskarżonemu i wskazania zawarte w art. 54 § 1kk, z drugiej natomiast należało uwzględnić dotychczasową karalność i to za popełnienie przestępstwa tego samego rodzaju, za które została orzeczona wobec niego kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Oskarżony nie wykorzystał szansy danej mu przez wymiar sprawiedliwości i nie zrealizował możliwości przestrzegania norm prawnych dopuszczając się w okresie próby popełnienia kolejnego, podobnego przestępstwa, czego konsekwencją będzie obligatoryjne zarządzenie wykonania kary pozbawienia wolności. Podnieść należy, że B. Ł. był tylko raz karany przez sąd powszechny, ale wynika to tylko i wyłącznie z młodego wieku. Z materiałów zawartych w aktach sprawy wynika bowiem, że przed osiągnieciem progu odpowiedzialności karnej naruszał on normy prawa karnego, za co wielokrotnie odpowiadał przed sądem rodzinnym, a stosowane w tych postępowaniach środki wychowawcze nie wpłynęły na zmianę sposobu życia i nie skłoniły oskarżonego do przestrzegania norm prawnych.

Reasumując powyższe, Sąd Okręgowy uznał, iż karą adekwatną do wskazanych wyżej okoliczności, a jednocześnie spełniającą wskazania zawarte w art. 53 kk będzie kara 2 lat pozbawienia wolności. Wprawdzie przestępstwo z art. 286 §1 kk zagrożone jest karą do 8 lat, niemniej – biorąc pod uwagę uregulowania zawarte w art. 91 §1 kk maksymalny wymiar kary jaka mogła zostać wymierzona oskarżonemu wynosi 12 lat. Pozwala to uznać, że przy uwzględnieniu tak nagromadzonych okoliczności obciążających (o czym była mowa wyżej), nawet przy uwzględnieniu młodego wieku oskarżonego kara 2 lat pozbawienia wolności nie przekracza stopnia winny, społecznej szkodliwości popełnionych czynów i czyni zadość wymogom z art. 53 kk i n.

Wniosek

O wymierzenie karych 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Podwyższenie kary do 2 lat pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach zmiany

Wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV.

Zwolniono oskarżonego od wydatków postepowania i opłaty za II instancję biorąc pod uwagę przewidywany pobyt jego w zakładzie karnym, gdzie nie będzie miał możliwości zarobkowych.

7.  PODPIS