Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przewodniczący:

SSO Agnieszka Karłowicz

Protokolant:

sekr. sąd. Beata Wilkowska

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 320/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 9 lutego 2023 r. w sprawie II K 1262/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

------------------

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

------------------

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

naruszenie art. 4 kpk w zw. z art. 167 kpk poprzez niezbadanie okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego, tj. brak przeprowadzenia dowodu pozwalającego na ustaleniu danych sprawcy u administracyjnego portalu V., w tym danych eksploatacyjnych w postaci oznaczenia identyfikującego zakończenie sieci telekomunikacyjnej lub systemu telekomunikacyjnego, z którego korzystał usługobiorca, a więc ustalenia administratora środowiska, w którym doszło do popełnienia czynu

w konsekwencji

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i mający wpływ na jego treść poprzez całkowicie nieuprawnione przyjęcie, że istnieją podstawy aby uznać, że to oskarżony wprowadził pokrzywdzoną w błąd i nie mając zamiaru wywiązania się z powziętego zobowiązania zażądał od pokrzywdzonej dokonania płatności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- Sąd Okręgowy nie podzielił stanowiska apelującego, jakoby Sąd Rejonowy
miał obowiązek poszerzenia postępowania dowodowego z urzędu o dane telekomunikacyjne z serwisu ogłoszeniowego V., a także dowody wskazujące na miejsce z którego korespondowano z pokrzywdzoną oraz z jakiego urządzenia wówczas korzystano. Zgodnie z przepisem art. 167 kpk dowody przeprowadza się na wniosek stron albo z urzędu, a więc z przepisu tego wynika, że na sądzie rozpoznającym
daną sprawę również ciąży inicjatywa dowodowa związana z zasadą wynikającą z
art. 2 § 2 kpk, która zobowiązuje sąd do dążenia aby czynić prawdziwe ustalenia faktyczne. Jednakże nie można zapominać, że sąd rozpoznający sprawę jest zobowiązany do podjęcia inicjatywy dowodowej jedynie w wypadku, gdy uważa, że w sprawie nie zostały jeszcze wyjaśnione jakieś istotne kwestie, które mogą mieć wpływ na treść końcowego rozstrzygnięcia (postanowienie SN z 22.06.2010 r., III KK 424/09, OSNwSK 2010, nr 1, poz. 1246). Taka sytuacja jednak nie miała miejsca w przedmiotowej sprawie. Tym samym Sąd Rejonowy słusznie nie dostrzegł konieczności przeprowadzania dodatkowych czynności dla zbadania trafności postawionego oskarżonemu zarzutu popełnienia przestępstwa oszustwa. Co należy wskazać obrona również w postępowaniu pierwszoinstancyjnym sądowym nie wykazywała potrzeby uzupełnienia materiału dowodowego. Wbrew ocenie skarżącego nie było powodów aby uznawać za konieczne na etapie rozpoznawczym przed Sądem I instancji badanie adresu IP oraz innych danych osoby, która umieściła przedmiotowe ogłoszenie na portalu V., miejsca z którego korespondowano z pokrzywdzoną oraz z jakiego urządzenia wtedy korzystano. Ustalenia w tym zakresie nie miałyby bowiem takiego znaczenia jak oczekiwałby apelujący, tj. nie prowadziłyby automatycznie do wykluczenia oskarżonego jako sprawcy przedmiotowego oszustwa. Nie da się bowiem przy postawieniu takiej tezy odrzucić wersji, że oskarżony osobiście nie zamieścił tego ogłoszenia. Należy przypomnieć, że oferujący wskazał numer rachunku bankowego, który bezspornie należał do oskarżonego (k. 5, 24). Historia tego rachunku ukazuje, iż właściciel tego konta jednocześnie korzystał z portalu V., o czym świadczą tytuły przelewów przychodzących. Dodatkowo fakt popełnienia czynu potwierdzają dane logowań w czasie czynu z telefonu komórkowego oskarżonego do systemu bankowości elektronicznej (k. 40v), a propos wielokrotne. Nie sposób zatem stwierdzić, aby doszło do włamania na jego konto. Gdyby tak było oskarżony zostałby o tym, jak słusznie wskazał Sąd Rejonowy, powiadomiony. Jego twierdzenia w tym zakresie są tym bardziej nieprzekonujące, że w przeszłości wskazywał, że takie działania kontrolne podejmował: „Moja wizyta dotyczyła tego, że jakieś inne urządzenie mobilne włamało się do mojego konta bankowego” (k. 130v). Nawet, jeżeli taka sytuacja miałaby miejsce, to zachowaniem standardowym w takim przypadku byłaby blokada konta i ewentualnie powiadomienie organów ścigania o tym fakcie. Tego jednak oskarżony nie uczynił, a konto, jak wskazuje historia rachunku bankowego, nadal było aktywne. Nie ulega też wątpliwości, że jeszcze tego samego dnia, kiedy dokonano przelewu na konto oskarżonego, wypłacił on środki pieniężne poprzez bankomat metodą BLIK, która do działania wymaga posiadania aplikacji mobilnej banku. Taka czynność nie jest możliwa do zrealizowania zdalnie, a jedynie poprzez osobiste działanie. Nadto jak zostało to
już wcześniej wykazane oskarżony aktywnie korzystał z bankowości elektronicznej, a także swojego telefonu, który niezbędny jest do wypłaty środków ww. metodą.
Nie podnosił natomiast, aby z doszło do kradzieży danych umożliwiających dostęp do jego rachunku bankowego i nie zaprzeczał aby on z niego nie korzystał. Wiedział zatem o przelanych przez pokrzywdzoną na jego konto środkach i z jakiego powodu
je otrzymał, tylko on wypłacał gotówkę, a więc był jedyną osobą, która mogła popełnić zarzucane mu przestępstwo, a więc twierdzenie Sądu Rejonowego, iż był on sprawcą zarzucanego mu oszustwa spotkało się z aprobatą Sądu Odwoławczego. Nie wszystkie bowiem fakty ustalone przez Sąd I instancji muszą być oparte na dowodach bezpośrednich, ale mogą wynikać także z nieodpartej logiki sytuacji oraz jednoznacznego kontekstu ustalonej sekwencji faktów ubocznych, na podstawie których doświadczenie życiowe nasuwa jednoznaczny wniosek, że dana okoliczność faktyczna istotnie wystąpiła (wyrok SN z 4.10.1973 r., III KR 243/73, OSNKW 1974,
nr 2, poz. 33). W niniejszej sprawie dowody w postaci zeznań pokrzywdzonej,
popartych wydrukami korespondencji, a przede wszystkim dokumentacją bankową były wystarczające do przypisania oskarżonemu winy, a postulaty obrony nie zdołały skutecznie podważyć rozumowania Sądu I instancji.

- aby zasadnie, tym samym skutecznie, podnieść zarzut obrazy art. 4 kpk nie wystarczy ogólne stwierdzenie o jego naruszeniu, które oparte jest na wyłącznie subiektywnym odczuciu strony, która wynika niejednokrotnie z odmiennej oceny materiału dowodowego skupiającej się tylko na korzystnych dowodach. O braku obiektywizmu Sądu można natomiast mówić wtedy, gdy zostały naruszone określone przepisy zawierające normy nakazujące lub zakazujące działań na niekorzyść określonej strony postępowania lub gdy w sposób wyraźny i udokumentowany Sąd faworyzuje jedną ze stron. Brak precyzyjnego odwołania się do sytuacji procesowej, w której doszło do przekroczenia tych przepisów czyni zarzut oparty na tychże przepisach bezzasadnym (wyrok SA w Warszawie z 18.10.2018 r., II AKa 402/17, LEX nr 2581120).

- skoro więc Sąd meriti nie naruszył żadnego z przepisów ze sfery gromadzenia i oceny dowodów to brak jest również podstaw, jak to wskazano powyżej do kwestionowania dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

niezasadność zarzutów skutkowała niezasadnością wniosku.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 9 lutego 2023 r. w sprawie II K 1262/22 –
w całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

zarzuty apelacji okazały się w całości bezzasadne, zaś Sąd Okręgowy nie dostrzegł, ażeby w sprawie zachodziły podstawy do zmiany wyroku na podstawie okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

w sprawie oskarżony reprezentowany był przez obrońcę ustanowionego z urzędu, zatem Sąd Okręgowy na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1184 z późn. zm.), a także § 17 ust. 2 pkt 4 i § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 18 z późn. zm.) uwzględnił wniosek obrońcy i zasądził od Skarbu Państwa na jego rzecz kwotę 516,60 zł (w tym 96,60 VAT) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu w postępowaniu odwoławczym.

III.

na podstawie art. 624 § 1 kpk Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, mając na uwadze jego sytuację materialną oraz dolegliwości finansowe wynikające dla niego z zaskarżonego wyroku.

PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana