Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:		SSO Dariusz Półtorak
Protokolant:	st.sekr.sądowy Agata Polkowska

przy udziale Prokuratora Włodzimierza Chemycza

po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2017 r.

sprawy skazanej K. K.

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę skazanej

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Węgrowie

z dnia 31 stycznia 2017 r. sygn. akt II K 385/16

wyrok uchyla i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Węgrowie.

Sygn.akt II Ka 310/17

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2016r. do Sądu Rejonowego w Węgrowie wpłynęło zawiadomienie kuratora zawodowego Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe o rozważenie możliwości wydania wyroku łącznego w stosunku do skazanej K. K..

W trakcie postępowania przed Sądem I instancji ustalono, iż K. K. została skazana prawomocnymi wyrokami:

I. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie sygn. akt III K 272/12 za:

-

czyn z art. 275 § 1 kk popełniony w dniu 30 września 2011r. na karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych po 10 zł każda;

-

czyn z art. 275 § 1 kk popełniony w dniu 30 września 2011r. na karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych po 10 zł każda;

-

czyn z art. 275 §1 kk popełniony w dniu 16 września 2011r. na karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych po 10 zł każda

na podstawie art. 85 i 86 § 1 i 2 kk wymierzono karę łączną grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 10 zł każda,

II. Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 31 października 2012r. w sprawie sygn. akt II K 681/12 za:

-

czyny z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk popełnione w bliżej nieustalonym okresie czasu we wrześniu 2011r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

-

czyn z art. 275 § 1 kk popełniony w bliżej nieustalonym dniu w okresie od maja do września 2011r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

na podstawie art. 85 i art. 86 § 1 kk wymierzono karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 4 lat tytułem próby, na podstawie art. 73 § 2 kk oddano oskarżoną pod dozór kuratora; na podstawie art. 46 § 1 kk nałożono na oskarżoną obowiązek częściowego naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem,

III. Sądu Rejonowego w Węgrowie VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Sokołowie Podlaskim z dnia 10 września 2013r. w sprawie sygn. akt VII K 522/13 za:

-

czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 20 września 2011r. na karę 1 roku pozbawienia wolności;

-

czyn z art. 275 § 1 kk popełniony w dniu 20 września 2011r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk orzeczono karę łączną 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 4 lat tytułem próby, na podstawie art. 73 § 2 kk oddano oskarżoną pod dozór kuratora; na podstawie art. 46 § 1 kk nałożono na oskarżoną obowiązek naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem,

IV. Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 13 listopada 2013r. w sprawie sygn. akt II K 208/12 za ciąg przestępstw, na który składają się:

-

czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 09 września 2011r.;

-

czyn z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zb. z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 09 września 2011r.;

-

czyn z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zb. z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 09 września 2011r.,

na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat tytułem próby, na podstawie art. 73 § 2 kk oddano oskarżoną pod dozór kuratora; na podstawie art. 46 § 1 kk nałożono na oskarżoną obowiązek częściowego naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem,

V. Sądu Rejonowego w Węgrowie VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Sokołowie Podlaskim z dnia 29 lipca 2014r. w sprawie sygn. akt VII K 102/14 za czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 14 września 2011r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 4 lat tytułem próby oraz karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł, na podstawie art. 73 § 2 kk oddano oskarżoną pod dozór kuratora; na podstawie art. 46 § 1 kk nałożono na oskarżoną obowiązek naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem,

VI. Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 16 września 2015r. w sprawie sygn. akt II K 243/14 za ciąg przestępstw, na który składają się:

-

czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 03 października 2011r.;

-

czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 04 października 2011r.;

na karę 2 lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 5 lat tytułem próby oraz karę grzywny w wysokości 40 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł,

na podstawie art. 73 § 1 kk oddano oskarżoną pod dozór kuratora; na podstawie art. 46 § 1 kk nałożono na oskarżoną obowiązek naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem,

postanowieniem Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 22 kwietnia 2016r. w sprawie sygn. akt IIK 243/14, II2Ko79/16 zarządzono wykonanie kary 20 dni pozbawienia wolności w zamian za niewykonaną karę grzywny

Wyrokiem z dnia 31 stycznia 2017r. Sąd Rejonowy w Węgrowie orzekł:

I. na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 i 2 kk, art. 89 § 1a i § 1b kk połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania orzeczone przez:

-

Sąd Rejonowy w Siedlcach z dnia 31 października 2012r. w sprawie sygn. akt II K 681/12 w wymiarze 1 roku pozbawienia wolności na okres 4 lat próby;

-

Sąd Rejonowy w Węgrowie VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Sokołowie Podlaskim z dnia 10 września 2013r. w sprawie sygn. akt VII K 522/13 w wymiarze 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności na okres 4 lat próby;

-

Sąd Rejonowy w Węgrowie z dnia 13 listopada 2013r. w sprawie sygn. akt II K 208/12 w wymiarze 10 miesięcy na okres 3 lat próby;

-

Sąd Rejonowy w Węgrowie VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Sokołowie Podlaskim z dnia 29 lipca 2014r. w sprawie sygn. akt VII K 102/14 w wymiarze 1 roku pozbawienia wolności na okres 4 lat próby;

-

Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 16 września 2015r. w sprawie sygn. akt II K 243/14 w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności na okres 5 lat próby

i wymierzył skazanej K. K. łączną karę pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

II.  w częściach nie podlegających łączeniu wyroki z pkt II, III, IV, V I VI pozostawił do odrębnego wykonania;

III.  na podstawie art. 572 kpk postępowanie w części dotyczącej wyroku wymienionego w pkt I umorzył;

IV.  zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej w W. kwotę 177,12 zł tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu wykonywaną na rzecz skazanej przez adw. M. C.;

V.  zwolnił skazaną od wydatków, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

Apelację od tego wyroku wniósł obrońca skazanej zaskarżając go w części dotyczącej kary i zarzucając rażącą niewspółmierność kary łącznej pozbawienia wolności poprzez orzeczenie jej w rozmiarze powyżej 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby przy uwzględnieniu zasady absorpcji oraz okoliczności związanych z sytuacją osobistą skazanej, w tym jej zachowania po wydaniu ostatniego w z wyroków skazujących.

Podnosząc ten zarzut obrońca wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez obniżenie łącznej kary do 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

Na rozprawie odwoławczej obrońca popierał apelację - skazana przyłączyła się do stanowiska obrońcy. Prokurator natomiast wnosił o utrzymanie wyroku w mocy.

Sąd Okręgowy w Siedlcach zważył, co następuje:

Zawarty w apelacji obrońcy zarzut ocenić należy za zasadny, albowiem w realiach przedmiotowej sprawy orzeczona wobec skazanej kara 2 lat i 6 miesięcy musi być uznana za rażąco surową. O konieczności wydania orzeczenia o charakterze kasatoryjnym przesądziły inne uchybienia, których dopuścił się Sąd I instancji, a ponadto zbyt drastyczna i daleko idąca zmiana wymiaru orzeczonej kary stałaby, w ocenie Sądu Okręgowego, w rażącej sprzeczności z obowiązującą w procedurze karnej zasadą instancyjności i pozbawiałaby oskarżyciela publicznego możliwości kwestionowania zmodyfikowanej przez Sąd odwoławczy kary.

Jak trafnie ustalił Sąd Rejonowy w Węgrowie wobec K. K. zapadło w sumie 6 wyroków skazujących, w których orzeczone zostały rodzajowo te same kary, które – przy spełnieniu innych warunków – mogą podlegać łączeniu. Przy czym pierwszych 5 skazań miało miejsce przed dniem 01 lipca 2015r., a tylko ostatni wyrok – Sądu Rejonowego w Węgrowie w sprawie II K 243/14 zapadł po tej dacie tj. 16 września 2015r.. Dlatego, w sytuacji zaistniałej w przedmiotowej sprawie, zważywszy na treść art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy – Kodeks Karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015r. poz.396), zaszła potrzeba – przy zastosowaniu art. 4 § 1 kk – rozważenia jaką ustawę, jako względniejszą zastosować w odniesieniu do skazanej. Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku, Sąd I instancji uznał, iż względniejszymi dla skazanej będą przepisy obowiązujące po dniu 01 lipca 2015r., jednakże przywołana na poparcie tego stanowiska argumentacja nie jest przekonywująca.

Sąd na poparcie swojego stanowiska odwołał się do art. 89 § 1b kk, który określa swego rodzaju „przeliczniki” przy orzekaniu w wyroku łącznym bezwzględnej kary pozbawienia wolności wymierzonej za karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania.

Jednakże instytucja ta stosowana jest jedynie w wypadku orzekania kary bez warunkowego zawieszenia, co nie jest obligatoryjne wobec skazanej w przedmiotowej sprawie, ponieważ art. 89 § 1 kk stanowi, iż w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania Sąd może w wyroku łącznym orzec karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Fakultatywność stosowania przywołanej instytucji nakłada na Sąd ją stosujący obowiązek wyczerpującego i przekonywującego uzasadnienia tego rodzaju decyzji. W szczególności wykazania, dlaczego Sąd uznał, iż niezbędnym jest w chwili wydawania wyroku łącznego osadzenie osoby skazanej w zakładzie karnym. Tymczasem w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku kwestia ta w ogóle nie została poruszana, a rozważania Sądu ograniczyły się jedynie do przytoczenia okoliczności, które miał na względzie dokonując wymiaru bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Uchybienie to jest tym bardziej istotne, jeżeli zważy się na realia przedmiotowej sprawy w której:

-

wszystkie czyny, za które K. K. została skazana zostały popełnione w przeciągu miesiące, prawie 6 lat temu,

-

od pierwszych wyroków skazujących upłynęło kilka lat, przez który to okres skazana przestrzegała porządku prawnego,

-

ostatni wyrok objęty wyrokiem łącznym zapadł w dniu 16 września 2015r. (SR w Węgrowie sygn.. akt II K 243/14), gdzie została orzeczona kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania,

-

praktycznie wszystkie zobowiązania skazanej wynikłe z wyroków podlegających łączeniu zostały przez nią wykonane (kary grzywny, obowiązki, naprawienia szkody).

Wymienione wyżej okoliczności muszą i powinny być rozważane przez Sąd przy rozstrzyganiu, czy istnieje potrzeba osadzenia skazanej w zakładzie karnym, a skoro Sąd I instancji zaniechał tego koniecznym było uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd I instancji będzie miał na względzie uwagi zawarte w niniejszym uzasadnieniu. Rozstrzygając w oparciu o regułę zamieszczoną w art. 4 § 1 kk o „względności” przepisów będzie miał na względzie to, że zgodnie z uregulowaniami obowiązującymi przed 1 lipca 2015r. zgodnie z obowiązującym ówcześnie art. 92 kk możliwe było objęcie karą łączna kar już wykonanych, co umożliwiłoby orzeczenie kary łącznej grzywny w wyroku III K 272/12 z 25.04.2012r. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z grzywnami orzeczonymi w innych wyrokach. Należy także uwzględnić, iż przepisy obowiązujące do 30 czerwca 2015r. dawały możliwość orzeczenia z warunkowym zawieszeniem wykonania kary do 2 lat pozbawienia wolności. Sąd uzyska także aktualne dane o karalności skazanej, gdyż niewykluczone jest, do czasu ponownego rozpoznania sprawy, zatarcie niektórych skazań z uwagi na upływ okresu próby.

Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 437 § 2 kpk, Sąd Okręgowy orzekł, jak w wyroku.