II Ka 299/23 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2023-06-23

Sygn. akt II Ka 299/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 czerwca 2023r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

sędzia (del.) Paweł Mądry

Protokolant:

asystent sędziego Natalia Romańska

po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2023 r.

sprawy K. P.

oskarżonego z art. 157 § 2 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim

z dnia 31 stycznia 2023 r. sygn. akt II K 23/21

I.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

II.  zasądza od oskarżonego K. P. na rzecz oskarżyciela prywatnego A. K. kwotę 840 zł tytułem kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu odwoławczym,

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 zł tytułem opłaty za II instancję.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 299/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

6.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim z dnia 31 stycznia 2023r.

w sprawie II K 23/21

6.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

6.3.  Granice zaskarżenia

6.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

6.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

6.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

6.5.  Ustalenie faktów

6.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

-------------------

---------------------------------------------------------

-------------

---------------

6.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

--------------------

----------------------------------------------------------

--------------

----------------

6.6.  Ocena dowodów

6.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

---------------

---------------------------------------------------------------

-----------------------------------------------

6.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---------------

---------------------------------------------------------------

------------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

zarzut obrazy przepisów postępowania, mającej wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 7 kpk poprzez zaniechanie wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy, brak obiektywizmu, dokonanie dowolnej a nie swobodnej oceny dowodów, w szczególności w postaci wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadków: J. K., K. K., D. P., P. G., co doprowadziło w rezultacie do przyjęcia przez Sąd, że oskarżony uderzał pięścią leżącego oskarżyciela, a tym samym popełnił przypisywany mu czyn zabroniony, tymczasem z materiału dowodowego, w szczególności z wyjaśnień oskarżonego, a także korespondujących z nimi zeznań świadków wynika, że oskarżony został w środku nocy zaatakowany przez pijanego J. K. i odparł jego bezprawny atak w sposób adekwatny do sytuacji nie powodując u oskarżyciela uszczerbku na zdrowiu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- w uzasadnieniu apelacji obrońca stwierdził, że oskarżony w czasie zdarzenia odparł bezpośredni i bezprawny atak fizyczny A. K., znajdującego się pod znacznym wpływem alkoholu. Obrońca dodał także, że A. K. siedząc w salonie czekał na oskarżonego, aby ponownie go sprowokować, zaś oskarżony w chwili czynu był zaspany i zaskoczony atakiem. Oceniając te twierdzenia obrońcy należy zauważyć, że stan faktyczny zaprezentowany przez obrońcę nie jest w całości spójny ze stanem faktycznym przyjętym przez Sąd Rejonowy. Otóż Sąd I instancji zasadnie przyjął, że A. K. zażądał opuszczenia mieszkania przez oskarżonego, a następnie uderzył go w twarz. Zachowanie pokrzywdzonego nie mogło być całkowitym zaskoczeniem dla oskarżonego, gdyż – jak sam przyznał obrońca – wcześniej pokrzywdzony próbował dostać się do sypialni, gdzie przebywała K. K. i K. P., szarpał za drzwi do sypialni i kierował wobec niej słowa wulgarne. Zachowanie pokrzywdzonego było zatem na tyle intensywne, że nie było możliwe, aby oskarżony nie wiedział o tym, że pokrzywdzony przebywał w salonie. Oczywiście oskarżony mógł nie przewiedzieć tego, że A. K. zada mu cios w głowę, lecz nie sposób twierdzić, że był to dla oskarżonego atak nagły, skutkujący tym, że oskarżony bezwiednie zaczął bronić się przed nieznanym napastnikiem. Warto zauważyć, że istnieje pomiędzy oboma mężczyznami znaczna dysproporcja siły, z korzyścią dla oskarżonego, a mimo to, K. P. nie ograniczył się jedynie do zablokowania ciosów pokrzywdzonego, lecz powalił pokrzywdzonego na podłogę, przycisnął kolanem i bezbronnemu zadawał ciosy w głowę, powodując rozległe obrażenia ciała wskazujące na zadawanie ciosów z dużą siłą. Znamienne są w tym zakresie zeznania H. K., który podał, że oskarżony jeszcze przed przyjazdem policji popchnął na ścianę pokrzywdzonego, gdy ten wyszedł z łazienki. W ocenie Sądu Okręgowego, ta z pozoru nieistotna okoliczność ma znaczenie w sprawie dla oceny postawy oskarżonego wobec A. K.. Otóż bezpodstawne są twierdzenia obrońcy, iż oskarżony w tej sprawie jedynie odpierał bezprawny atak A. K., gdyż zachowanie oskarżonego, w tym wielokrotne zadawanie ciosów w głowę, gdy pokrzywdzony był obezwładniony, czy też popchnięcie go na ścianę bez wyraźnej przyczyny wskazuje, że oskarżony wykorzystał sytuację, że A. K. go zaczepił i zadał jeden cios w głowę, aby odpłacić mu za wcześniejsze prowokacyjne i zapewne uciążliwe dla domowników zachowania A. K. wobec oskarżonego. Oskarżony nie tyle bronił się przed słabszym od siebie przeciwnikiem, co dał upust swym emocjom bijąc pokrzywdzonego. Z tych powodów Sąd Okręgowy nie zgadza się z twierdzeniem obrońcy, że oskarżony nie popełnił przestępstwa, gdyż działał w obronie koniecznej „odpierając atak pijanego napastnika w środku nocy”.

- obrońca zakwestionował także ustalenia Sądu Rejonowego w zakresie obrażeń ciała wywołanych u pokrzywdzonego przez oskarżonego wskazując, że świadkowie zdarzenia nie widzieli żadnych obrażeń ciała u pokrzywdzonego. W tym zakresie jednak zasadnie wskazał Sąd I instancji, iż z zeznań interweniujących policjantów wynika wprost, że pokrzywdzony skarżył im się na ból żeber oraz twierdził, że został pobity przez oskarżonego. Wbrew przekonaniu obrońcy, nie budzą wątpliwości okoliczności w jakich powstała dokumentacja medyczna obrazująca obrażenia ciała pokrzywdzonego, gdyż jego zeznania są w tym zakresie wiarygodne, zaś obrońca wskazując na okres 2 tygodni pomiędzy zdarzeniem a sporządzeniem opinii lekarskiej z k. 5 nie zauważa, że zaświadczenie lekarza dentysty zostało sporządzone w dniu 15 stycznia 2021r., a zatem 8 dni po zdarzeniu.

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała brak podstaw do zmiany wyroku zgodnie z wnioskiem

3.2.

zarzut obrazy prawa materialnego, tj. art. 25 kk poprzez jego niezastosowanie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- obrońca w treści uzasadnienia apelacji stwierdził, że wykluczenie przez Sąd I instancji ustalenia o tym, że oskarżony działał w czasie zdarzenia w granicach obrony koniecznej jest „ nieprzystające do dynamicznej sytuacji i niesprawiedliwe”. Tymczasem, zdaniem Sądu Okręgowego, zachowanie oskarżonego w czasie zdarzenia (opisane w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku) prowadzi do odmiennego wniosku, gdyż oskarżony nie tylko podjął działania zmierzające do zmuszenia napastnika do zaniechania ataku, lecz wykorzystał sytuację, aby dotkliwie pobić pokrzywdzonego, zaś takiego rodzaju zachowanie nie znajduje się pod ochroną zawartą w art. 25 kk.

- Sąd Okręgowy nie zgadza się także z twierdzeniem obrońcy, że stopień obrażeń napastnika nie może stanowić przesłanki do uznania przekroczenia granic obrony koniecznej, zaś w przypadku obrony koniecznej nie obowiązuje zasad proporcji dobra zagrożonego zamachem i naruszonego w wyniku jego odparcia. Jak słusznie zauważył obrońca, oskarżony odpierając atak nie posługiwał się niebezpiecznymi narzędziami, lecz ta sama uwaga zachowuje aktualność w stosunku do pokrzywdzonego. Oskarżony miał możliwość odeprzeć atak słabszego od siebie przeciwnika bez stosowania tak agresywnych form stosowania przemocy. Z wyjaśnień oskarżonego nie wynika także, aby traktował A. K. za osobę niebezpieczną, wobec której odczuwał strach. Popchnięcie pokrzywdzonego na ścianę, w sytuacji gdy A. K. nie był agresywny i oczekiwał na przyjazd policji wskazuje wręcz na to, że oskarżony pogardliwie go traktował, a zatem nie traktował go za osobę, która może zagrozić jego bezpieczeństwu.

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała brak podstaw do zmiany wyroku zgodnie z wnioskiem

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

6.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

cały wyrok

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

bezzasadność apelacji oraz brak okoliczności, które sąd winien uwzględnić z urzędu

6.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

6.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

------------------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.1.4.1.

-------------------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-------------------

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Sąd Okręgowy uwzględnił wniosek pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego i zasądził od oskarżonego na rzecz A. K. kwotę 840 zł tytułem kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu odwoławczym, gdyż apelacja złożona na korzyść oskarżonego okazała się bezzasadna. Wysokość kosztów została określona na podstawie § 11 ust. 2 pkt 4 i ust. 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

III

na podstawie art. 636 § 1 i § 3 kpk i art. 7 i art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 123 z późń. zm.), zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 złotych tytułem opłaty za II instancję

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Olewińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia () Paweł Mądry
Data wytworzenia informacji: