II Ka 246/23 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2023-08-03

Sygn. akt II Ka 246/23



WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 sierpnia 2023r.


Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:


Przewodniczący:

SSO Dariusz Półtorak



Protokolant:

st.sekr.sądowy Agata Polkowska

przy udziale Prokuratora Joanny Zaniewicz

po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2023 r.

sprawy M. Z. (1)

oskarżonego z art. 279 § 1 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Węgrowie

z dnia 21 grudnia 2022 r. sygn. akt II K 512/21


wyrok utrzymuje w mocy;

zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 300 złotych opłaty za II instancję i obciąża go wydatkami postępowania odwoławczego w kwocie 20 złotych.

































UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 246/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:


CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 21 grudnia 2022r. sygn.. akt II K 512/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty







2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty






2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu




2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu




STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków


Lp.

Zarzut



Zawarty w pkt I-szym apelacji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny


Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny


Zarzut nie jest zasadny i nie zasługuje na uwzględnienie.


Sąd Okręgowy nie podziela zastrzeżeń autora apelacji, co do oceny dowodów, jakiej dokonał Sąd I instancji. Nie budzi wątpliwości, że głównym, bezpośrednim dowodem wskazującym na sprawstwo oskarżonego są zeznania R. Z., K. Z. (1) i K. Z. (2). Wszystkie te osoby na nagraniu z monitoringu rozpoznały oskarżonego jako osobę, która dokonuje kradzieży T. (...), stanowiącej własność R. Z. i brak jest podstaw do kwestionowania tych zeznań i wyrażonej przez świadków pewności tego rozpoznania. Przede wszystkim świadkowie mieli „podstawy” do rzeczonego rozpoznania, wynikające z wieloletniej już uprzedniej dobrej znajomości oskarżonego. M. Z. (1) był już im znany od dłuższego czasu, jako członek rodziny M. Z. (2) i w tej sytuacji w odmienny sposób ocenić należy deklarowaną przez w/w świadków pewność rozpoznania, niż gdyby miało dojść do niego po jednorazowym kontakcie wzrokowym. Nie ma też racjonalnych powodów, dla których pokrzywdzona i jej dzieci niezgodnie z prawdą pomawialiby oskarżonego o działania, których w rzeczywistości nie dopuścił się. Nie istniał pomiędzy nimi przecież żaden konflikt, który mógłby przynajmniej teoretycznie uzasadniać składanie w tym zakresie fałszywych, niezgodnych z prawdą zeznań. Same depozycje świadków były jednolite i konsekwentne, albowiem już na etapie postępowania przygotowawczego dokonali rozpoznania oskarżonego jako sprawcy kradzieży i swoje twierdzenia podtrzymali na rozprawie.


Wiarygodność tych zeznań wzmacnia i to, że znajdują one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym. Niekwestionowanym nawet przez oskarżonego jest fakt utrzymywania bliskich kontaktów ze swoim krewnym – M. Z. (2), który skonfliktowany jest z byłą żoną – właścicielką skradzionego samochodu. Zresztą w noc, kiedy został skradziony pojazd oskarżony aż 10-krotnie kontaktował się telefonicznie właśnie z M. Z. (2), a dołączone do akt dane dot. logowania telefonu M. Z. (1) wskazują, że w tym czasie w późnych godzinach nocnych przemieszczał się on m.in. w miejscu gdzie parkowany był utracony pojazd.


Kolejnym dowodem wskazującym na winę oskarżonego jest dowód z opinii osmologicznej. Zgodzić się można i należy ze stanowiskiem autora apelacji, iż samodzielnie, przy braku innych dowodów, opinia ta byłaby niewystarczająca do przyjęcia sprawstwa oskarżonego, nie mniej w przedmiotowej sprawie sytuacja taka nie zaistniała. Opinia ta bowiem ( wykazująca zgodność zapachową materiału porównawczego pobranego od M. Z. (1) z materiałem dowodowym uzyskanym z tablicy rejestracyjnej skradzionego pojazdu) jest jednym z innych – wskazanych już wyżej dowodów wskazujących na winę oskarżonego i jej wiarygodność musi być oceniana również w powiązaniu z tymi dowodami. Skoro brak jest okoliczności wskazujących, aby oskarżony miał już wcześniej styczność z samochodem przyjąć należało, że dowodowy ślad zapachowy został pozostawiony przez niego w trakcie dokonywania przez niego demontażu tablicy rejestracyjnej, po wcześniejszej kradzieży pojazdu.


Reasumując powyższe, w ocenie Sądu Okręgowego nie może być wątpliwości, że przedstawione wyżej, a prawidłowo ocenione przez sąd meriti dowody, w sposób pewny i nie podlegający wątpliwości wskazują, że M. Z. (1) dopuścił się przypisanego mu czynu. Ustaleń tych nie może podważyć opinią z badań mechanoskopijnych. W opinii tej stwierdzone zostało, że badania nie wykazały, aby na 2 kluczach oryginalnych pochodzących ze skradzionego samochodu nie ujawniono śladów, które świadczyłyby, iż użyto ich do wykonania duplikatów (kopii) na urządzeniu kopiującym. To, że śladów takich „nie stwierdzono” nie pozwala przecież automatycznie wyciągać wniosków, że faktycznie takich duplikatów nie wykonano, ponieważ mogło do tego dojść bez uszkadzania oryginalnych kluczy. Scenariusz taki jest tym bardziej realny, jeśli się zważy, że M. Z. (2) miał dostęp do mieszkania pokrzywdzonej, gdzie klucze te się znajdowały. Nie mniej kwestia ta w realiach przedmiotowej sprawy miała drugorzędne znaczenie i nie była szerzej rozważana przez Sąd Okręgowy.


Instancja odwoławcze nie widzi również potrzeby do szczegółowego odnoszenia się do zawartej w uzasadnieniu apelacji analizy czasowej. Trudno dociec jaka była intencja ich autora, ale jeżeli sugestia, że pokrzywdzona miałaby zainscenizować samą „kradzież” samochodu, to całkowicie nieracjonalnym z jej strony zachowaniem byłoby oddanie na policję 2 oryginalnych kluczyków do pojazdu.


Wniosek


O zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego od stawianego zarzutu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny


Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.


Niezasadność zarzutów warunkowała nieuwzględnienie wniosku


STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut


Z pkt II apelacji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Z uwagi na nieuwzględnienie zarzutu podważającego ocenę dowodów brak było podstaw do zakwestionowania ustaleń faktycznych, które zostały dokonane na podstawie dowodów uznanych za wiarygodne.

Wniosek


☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.


Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności


ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

W całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany


Zwięźle o powodach zmiany


5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.



art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia


2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia


3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia


4.1.


art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia


5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania


5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności



Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II,

Zasądzono od oskarżonego opłatę za II instancję oraz obciążono go wydatkami postępowania odwoławczego.

PODPIS









Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Walerczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Dariusz Półtorak
Data wytworzenia informacji: