Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przewodniczący:

SSO Karol Troć

Protokolant:

st. sekr. sąd. Anna Sieczkiewicz

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 230/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Garwolinie z dnia 17 grudnia 2019 r., sygn. II K 222/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---

-------------------

-------------------------------------------------------

-------------

-------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

--------

-------------------

-------------------------------------------------------

-------------

-------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

----------------

---------------------------------

-------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

----------------

---------------------------------

-------------------------------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

-

obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia, tj.:

a)  art. 4 kpk w zw. z art. 366 kpk w zw. z art. 167 kpk w zw. z art. 193 § 1 kpk poprzez niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy, w szczególności w zakresie leków zażywanych regularnie i zażytych w dniu zdarzenia przez oskarżonego i niedopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu toksykologii, który miałby opracować swoją opinię na podstawie wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań świadka K. Z., T. P., E. T. celu określenia składu przedmiotowych leków, ich wpływu na obecność alkoholu w organizmie człowieka

b)  art. 170 § 1 i 3 kpk w zw. z art. 167 kpk poprzez oddalenie wniosku dowodowego obrońcy oskarżonego odnośnie przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego toksykologa poprzez wskazanie, iż dowód ten zmierza do „przewlekłości” postępowania w sytuacji, gdy był on niezbędny celem ustalenia okoliczności faktycznych w sprawie oraz stanu nietrzeźwości lub nie oskarżonego

c)  art. 170 § 1 i 3 kpk w zw. z art. 167 kpk poprzez oddalenie wniosku dowodowego obrońcy oskarżonego odnośnie dowodu z zeznań świadków: K. Z., T. P., E. T. na okoliczność zażywanych przez oskarżonego leków oraz okoliczności zdarzenia z dnia 16 luty 2019 r.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

-

zarzut apelacji obrońcy nie zasługuje na uwzględnienie;

-

odnosząc się bezpośrednio do zarzutów o charakterze proceduralnym, na które powołał się skarżący, w pierwszej kolejności wskazać należy, iż w przekonaniu Sądu Odwoławczego, orzekając w niniejszej sprawie Sąd Rejonowy w Garwolinie - wbrew wywodom zawartym w apelacji - przeprowadził postępowanie dowodowe w sposób prawidłowy i wnikliwy. Przede wszystkim, w toku procedowania Sąd I instancji wyczerpał wszystkie dostępne możliwości dowodowe w celu ustalenia, czy istnieją podstawy do przypisania oskarżonemu sprawstwa zarzucanego mu czynu, respektując przy tym naczelne zasady procesowe, a w tym: prawdy materialnej, bezstronności (art. 4 kpk), regułę in dubio pro reo oraz zasadę swobodnej oceny dowodów, w konsekwencji czego, dokonane w wyroku ustalenia faktyczne wolne są od błędów i uwzględniają całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy;

-

w ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy zasadnie oddalił wnioski dowodowe obrońcy oskarżonego. Po części ich przeprowadzenie było zbędne, po części zaś nie miały one istotnego znaczenia w sprawie. Wskazać w tym miejscu należy, iż o dopuszczeniu określonego dowodu nie decyduje subiektywne przekonanie wnioskodawcy o istotności dowodu, ale obiektywne i weryfikowalne przekonanie organu, iż dowód ma znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy (wyrok SN z 20.08.2015 r., SNO 44/15, LEX nr 1771721). Przyjmuje się w orzecznictwie, że: „Sąd nie może być związany ani gołosłownie, ani też dowolnie formułowanymi wnioskami dowodowymi. Przyjęcie założenia, że sąd ma powinność uwzględniania każdego wniosku dowodowego przy jakimkolwiek uwiarygodnieniu związku tego dowodu z przedmiotem postępowania i luźnym określeniu miejsca, gdzie ten dowód może się znajdować, prowadziłoby do sytuacji ad absurdum (...). Nadużyciem uprawnień sądu – prowadzącym do uchybienia zasadzie szybkości postępowania, uchybienia dyrektywie rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie, uchybienia zasadzie ekonomiki procesowej i uchybienia elementarnym regułom prakseologii - będzie również bezzasadne uwzględnienie wniosku dowodowego i bezefektywne podejmowanie czynności procesowych niezdatnych do realizacji celu głównego, to jest rozstrzygnięcia bez zbędnej zwłoki o kwestii prawnej odpowiedzialności oskarżonego" (wyrok SA we Wrocławiu z 16.02.2006 r., II AKa 347/05, LEX nr 171991). Podkreślić należy, iż niedopuszczalne jest prowadzenie postępowania dowodowego niejako „na wszelki wypadek", dla sprawdzenia, czy za pomocą kolejnych dowodów da się wysnuć alternatywne, choćby najbardziej nieprawdopodobne wersje zdarzenia (postanowienie SN z 31.05.2016 r., III KK 173/16, LEX nr 2057624; postanowienie SN z 26.04.2013 r., III KK 42/13, LEX nr 1331333). Dowody dopuszcza się w celu udowodnienia konkretnych okoliczności, a nie w celu sprawdzenia hipotezy wnioskodawców czy ewentualnie nie okażą się przydatne w postępowaniu (wyrok SA w Warszawie z 21.02.2014 r., II AKa 3/14, LEX nr 1448637). Mając powyższe na uwadze uznać należało słuszność procedowania Sądu I instancji, w tym oddalenie wniosku dowodowego obrońcy oskarżonego odnośnie przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego toksykologa oraz dowodu z zeznań świadków: K. Z., T. P., E. T. na okoliczność zażywanych przez oskarżonego leków oraz okoliczności zdarzenia z dnia 16 lutego 2019 r. Sąd Okręgowy stoi na stanowisku, iż przyjmowanie leków na bazie alkoholu nie wymaga opinii specjalisty dla dokonania ustaleń istotnych w sprawie, bowiem oskarżony był zobowiązany przed rozpoczęciem jazdy upewnić się, czy przyjmowane leki nie wpływają na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych. Wymienione przez oskarżonego farmaceutyki w swoim składzie zawierają alkohol, z czego każdy użytkownik musi zdawać sobie sprawę, wobec czego ich zażycie nie może zwalniać oskarżonego od odpowiedzialności za prowadzenie pojazdu po ich zażyciu. Dotyczy to wszystkich medykamentów (jak antybiotyki), co do których występują przeciwwskazania do ich łączenia z alkoholem, bo mogą mieć ewentualny wpływ na stężenie alkoholu w organizmie (który nota bene nie jest tak istotny, by przy niemałym stężeniu, stwierdzonym u oskarżonego, mógł mieć znaczenie decydujące z punktu widzenia odpowiedzialności za przestępstwo). Słusznie Sąd nie brał pod uwagę twierdzeń o wypalonym papierosie, który nie mógł mieć wpływu na wynik drugiego i trzeciego badania, wykonywanych blisko godzinę po pierwszym. W ocenie Sądu Okręgowego okoliczności, na jakie mieliby być przesłuchani wskazani w zarzucie świadkowie, uznać można było za udowodnione wyjaśnieniami oskarżonego. W kontekście dopuszczenia dowodu z zeznań świadka E. T. wskazać należy, iż jako lekarz przepisywała ona oskarżonemu leki, nie była natomiast świadkiem ich zażywania, zatem nie sposób uznać dowodu z jej zeznań jako przydatnego dla ustalenia czy i jakie leki oskarżony rzeczywiście przyjął;

-

Sąd Okręgowy stoi na stanowisku, iż Sąd I instancji dokonał prawidłowej oceny dowodu z wyjaśnień oskarżonego w zakresie w jakim uznał, iż stanowią one linię obrony, która w realiach niniejszej sprawy nie może się ostać. Należało mieć w polu widzenia, iż wyjaśnienia oskarżonego ewoluowały. Składając je po raz pierwszy oskarżony nie przyznał się do zarzucanego mu czynu, mimo iż do protokołu badania stanu trzeźwości podał, że pół godz. przed pierwszym badaniem pił likier w ilości ok. 0,20 mg (l?). W toku rozprawy oskarżony przyznał się do prowadzenia pojazdu po użyciu alkoholu (k. 57v), wskazując przy tym, iż po wypiciu dwóch kieliszków wódki zażył nervosol, przepłukał usta płynem Dentosept, zapalił papierosa, ponadto wcześniej zażywał jeszcze antybiotyk, amol i głóg. Sąd Okręgowy podziela stanowisku Sądu I instancji, iż znamiennym w kontekście oceny przedmiotowych wyjaśnień było, iż oskarżony nie wskazywał wcześniej na powyższe okoliczności. Ilość oraz rodzaj substancji, jakie miał zażyć oskarżony nie pozwalały przyjąć, iż nie mogło to pozostać w pamięci oskarżonego, co wpływa na ocenę wiarygodności dowodu z jego wyjaśnień;

-

w ocenie Sądu Okręgowego prawidłowa ocena całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postaci wyjaśnień oskarżonego, zeznań świadków, w tym funkcjonariuszy Policji, a także protokół badania stanu trzeźwości, dała podstawy do uznania, iż w realiach niniejszej sprawy spełnione zostały znamiona czynu z art. 178 a § 1 kk, tj. prowadzenia przez oskarżonego pojazdu w stanie nietrzeźwości

Wniosek

-

uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Garwolinie, wobec konieczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości

-

na wypadek nieuwzględnienia w/w wniosku o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

-

ze względu na bezzasadność podniesionego przez obrońcę oskarżonego zarzutu, wniosek apelacyjny nie mógł zostać uwzględniony

Lp.

Zarzut

2

-

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, polegający na uznaniu, iż „kwestia przyjmowania leków nie miała w tej sprawie znaczenia”, podczas gdy okoliczność przyjęcia przez oskarżonego leków, których skład mógł wpłynąć na obecność stężenia alkoholu w organizmie oskarżonego miała istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy oraz przypisania mu zarzucanego aktem oskarżenia czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

-

zarzut podniesiony przez obrońcę oskarżonego należało uznać za bezzasadny;

-

w realiach niniejszej sprawy brak było podstaw do stwierdzenia tzw. „błędu dowolności” w poczynionych przez Sąd Rejonowy ustaleniach faktycznych. Zarzut odwoławczy błędu w ustaleniach faktycznych nie może polegać wyłącznie na polemice z ustaleniami faktycznymi poczynionymi przez Sąd I instancji. Skarżący nie wykazał, aby zasadność ocen i wniosków, wyprowadzonych przez Sąd Rejonowy z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego, nie odpowiadała prawidłowości rozumowania, z uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego;

-

Sąd Okręgowy stoi na stanowisku, iż Sąd I instancji dokonał prawidłowej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, na którym oparł poczynione w sprawie ustalenia faktyczne. Nie sposób podzielić zarzutów skarżącego, dotyczących błędnego ustalenia przez Sąd stanu faktycznego, kiedy to ustalenia te zostały poczynione na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i którego ocena nie nasuwa jakichkolwiek zastrzeżeń Sądu II instancji;

-

w ocenie Sądu Odwoławczego Sąd I instancji dokonał prawidłowej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, co doprowadziło do uznania, iż kwestia przyjmowania przez oskarżonego leków nie miała w tej sprawie znaczenia. Wskazać należy, iż w doktrynie i orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, iż jeśli Sąd meriti nie naruszył żadnego z przepisów ze sfery gromadzenia i oceny dowodów, to brak jest podstaw do kwestionowania ustaleń faktycznych (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 30 lipca 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt II AKa 171/15). Zgodnie bowiem z powszechnie akceptowanym stanowiskiem Sądu Najwyższego, ustalenia faktyczne wyroku tylko wtedy nie wykraczają poza ramy swobodnej oceny dowodów, gdy poczynione zostały na podstawie wszechstronnej analizy przeprowadzonych dowodów, których ocena nie wykazuje błędów natury faktycznej czy logicznej, zgodna jest ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz prowadzi do sędziowskiego przekonania, odzwierciedleniem którego powinno być uzasadnienie orzeczenia (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 września 1974 roku w sprawie o sygnaturze akt II KR 114/74). Mając na względzie, iż Sąd I instancji dokonał należytej oceny zgromadzonego w toku sprawy materiału dowodowego, to ustalenia faktyczne poczynione w niniejszej sprawie uznać należało za prawidłowe

Wniosek

-

uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Garwolinie, wobec konieczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości

-

na wypadek nieuwzględnienia w/w wniosku o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

-

ze względu na bezzasadność podniesionego przez obrońcę oskarżonego zarzutu, wniosek apelacyjny nie mógł zostać uwzględniony

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

całość wyroku Sądu Rejonowego w Garwolinie z dnia 17 grudnia 2019 r., sygn. II K 222/19

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

-

bezzasadność wniesionej apelacji w tym względzie i brak okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

--------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

--------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

-

na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 636 § 1 kpk w zw. z art. 627 kpk oraz art. 8 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.), zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 zł opłaty i kwotę 20 zł wydatków za postępowanie odwoławcze

7.  PODPIS