II Ka 1/20 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2020-02-14

Sygn. akt II Ka 1/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lutego 2020r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSO Dariusz Półtorak

Protokolant:

st. sekr. sądowy Agata Polkowska

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2020 r.

sprawy K. M. oskarżonego z art. 157§2 kk

i L. S. oskarżonej z art. 157§2 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego K. M.

od wyroku Sądu Rejonowego w Łukowie

z dnia 31 października 2019 r. sygn. akt II K 507/17

I.  wyrok utrzymuje w mocy;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. W. D. w Ł. 516,60 złotych (w tym 96,60 zł podatku VAT) tytułem wynagrodzenia za obronę wykonywaną z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III.  zasądza od oskarżonego K. M. na rzecz Skarbu Państwa 120 złotych opłaty za II instancję oraz obciąża go wydatkami postępowania odwoławczego w kwocie 516,60 złotych.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 1/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 31 października 2019r. sygn.. akt II K 507/17

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ inny pełnomocnik oskarżyciela prywatnego

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------------------------------------------------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

--------------------------------------------------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---------------------------------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  błędnej i dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów oraz ich wybiórcze akceptowanie, przejawiające się w przyznaniu w pełni wiarygodności L. S. i jej mężowi J. S., pomimo, iż są pełne sprzeczności m.in. brak okoliczności „biegania” przez minutę oskarżycielki wokół oskarżonego i jego zony w chwili zdarzenia, a nadto składane przez nich wyjaśnienia/zeznania są sprzeczne z materiałem dowodowym zebranym w sprawie - zgodnie z dowodem z opinii biegłego wynika, ze obrażenia jakie odniosła L. S. maja charakter obrażeń charakterystycznych dla osoby atakującej a nie broniącej się, co Sąd zupełnie pominął, brak jest również wskazania o braku śladów na nogach (rzekome miejsce ataków oskarżonego)

- bezpodstawne odmówienie wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonym, i świadkowi M. M., wyłącznie ze względu na uprzednie skazanie jako obwianego w sprawie która nie dotyczyła bezpośrednio tego zdarzenia (pobicia), oraz wobec „rzekomej znacznej sprzeczności w zeznaniach małżonków M.” w sytuacji gdy takie sprzeczności nie zachodzą;

- naruszenie przepisów postępowania tj. art. 167 k.p.k. w zw. z art. 170 k.p.k. poprzez oddalenie wniosku dowodowego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu medycyny i z zakresu psychiatrii, jako niemającego znaczenia dla rozpoznania sprawy w sytuacji, gdy fakt samookaleczania się oskarżycielki ma kluczowe znaczenia w zakresie oceny materiału dowodowego, wobec kwestionowania obrażeń przez oskarżonego, dodatkowo zaś, jeśli Sąd uprzednio dopuścił do wydania opinii podstawowej w oparciu m.in. o zdjęcia z internetu obrazujące określone chwyty „zapaśnicze”;

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mający wpływ na jego treść, a polegający na niewłaściwym przyjęciu, że oskarżony K. M. zaatakował oskarżycielkę poprzez zadawanie jej uderzeń rękoma po ciele, duszenie oraz przewracanie po ziemi, gdy w materiałach sprawy brak jest wiarygodnych dowodów przemawiających za powyższym wnioskiem;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty zawarte w apelacji obrońcy K. M., działającego jednocześnie w charakterze jego pełnomocnika jako oskarżyciela prywatnego, nie są zasadne i nie zasługują na uwzględnienie.

Orzekający w tej sprawie Sąd Rejonowy w Łukowie dysponował dwiema wersjami wydarzeń: pierwszą prezentowaną przez L. S. oraz jej małżonka J. S. i drugą przedstawianą przez K. M. i jego małżonkę M. M.. Sąd meriti za wiarygodne uznał pierwszą z przedstawionych wyżej wersji zdarzenia, ocenę tę podziela Sąd Odwoławczy, a apelacja wniesiona przez pełnomocnika K. M. nie podniosła na tyle rzeczowej i przekonywującej argumentacji, która byłaby w stanie tę ocenę zakwestionować.

Odnosząc się do oceny dowodów stwierdzić należy, iż w tej kwestii niewątpliwie „przewagę” ma Sąd I instancji, który bezpośrednio styka się z dowodami osobowymi (oskarżonymi, świadkami) w trakcie ich wysłuchania i z tego powodu ma - nieporównywalnie większe możliwości niż Sąd Odwoławczy – do wyrobienia sobie przekonania o ich wiarygodności, bądź też nie. Następuje to w oparciu o obserwację osoby składającej depozycje, jej reakcje, płynność składanej relacji, sposób odpowiedzi na zadawane pytania itp. Wszystkie te okoliczności możliwe są do zaobserwowania w trakcie bezpośredniego przesłuchania i nie mają odzwierciedlenia w zawartych w aktach protokołach. Dlatego w sytuacji, gdy tak jak w przedmiotowej sprawie – obie strony konfliktu prezentują odmienny przebieg zdarzeń, te bezpośrednie odczucia sądu meriti dają podstawę do obdarzenia wiarygodnością jednych, czy drugich dowodów osobowych. Natomiast rola osoby kwestionującej tę ocenę dowodów sprowadza się do wykazania, iż niezgodna jest ona ze wskazanym art. 7 kpk tj. zasadami wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego. Analiza akt sprawy, uzasadnienia wyroku Sądu I instancji oraz wniesionej apelacji pozwala uznać, że wymogu tego nie spełnia apelacja pełnomocnika K. M..

Odnośnie zawartych w apelacji wniosków dowodowych o wywołanie opinii biegłych z zakresu medycyny i psychiatry, Sąd Okręgowy wypowiadał się już na rozprawie odwoławczej i nie ma potrzeby przytaczania zawartej tam argumentacji. Dodać jedynie należy, że zawarta w aktach sprawy opinia biegłego lekarza medycyny, specjalisty chirurga (k.115) w żadnym razie nie podważa wersji przedstawianej przez pokrzywdzoną. Dotyczy to w szczególności mechanizmu obrażeń odniesionych przez L. S., jak i przez K. M.. Co więcej, biegły stwierdził, iż prawdopodobne jest, że do ugryzienia oskarżonego w oba przedramiona doszło w wyniku działania obronnego pokrzywdzonej, gdy była duszona przez napastnika. Taki mechanizm powstania obrażeń u K. M. odpowiada nie tylko depozycjom pokrzywdzonej, ale również zasadom logiki i doświadczenia życiowego. Trudno bowiem nawet wyobrazić sobie, aby w trakcie zdarzenia oskarżycielka prywatna napastowała oskarżonego próbując go ugryźć z własnej inicjatywy. Jeżeli nawet zdecydowałaby się teoretycznie zaatakować K. M., to mogła to realizować w inny sposób używając do tego np. kończyn. Dlatego mając na względzie ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd I instancji uznać należało, że brak jest jakichkolwiek podstaw do uznania, że K. M. działał w obronie koniecznej, albowiem to on był napastnikiem, a pokrzywdzona podjęła działania obronne.

Wniosek

Bezzasadność zarzutów przesądziła o niezasadności wniosku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

--------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Zasądzono od K. M. na rzecz Skarbu Państwa łącznie 636,60 zł kosztów sądowych.

7.  PODPIS

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Walerczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Dariusz Półtorak
Data wytworzenia informacji: