XI Ka 940/21 - wyrok Sąd Okręgowy w Lublinie z 2021-12-02

Sygn. akt XI Ka 940/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2021 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie XI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący Sędzia Dorota Dobrzańska

Protokolant Marta Kańska

przy udziale Prokuratora Marcina Szczepanowskiego

po rozpoznaniu dnia 2 grudnia 2021 roku

sprawy A. O. , syna L. i A. zd. Ł., ur. (...) w M.

oskarżonego z art. 178 a § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim z dnia 25 sierpnia 2021 roku sygn. akt II K 732/20

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że okres zakazu określonego w punkcie 2 podwyższa do 5 (pięciu) lat;

II.  w pozostałej części wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa za postępowanie odwoławcze 300 (trzysta) złotych opłaty oraz 50 (pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu wydatków.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

XI Ka 940/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim z dnia 25 sierpnia 2021 roku wydany w sprawie II K 732/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

x oskarżyciel publiczny albo prokurator

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐na korzyść

X na niekorzyść

☐w całości

X w części

co do winy

co do kary

x

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art.438 pkt 1 k.p.k.– obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

x

art. 438 pkt 4 k.p.k.– rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art.439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

x

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

A. O.

Nie figuruje w kartotece Krajowego Rejestru Karnego.

Dane o karalności

109

2

A. O.

Zawarł dwie umowy o pracę na pełny etat z (...) SA w M. na stanowisku Aparatowego w (...) pierwszą na okres próbny od dnia 1 lutego 2021 r. do dnia 30 kwietnia 2021 r., a drugą na czas określony od dnia 1 maja 2021 r. do dnia 30 kwietnia 2022 r.

Umowy o pracę

106

107

3

A. O.

Jest pracownikiem zdyscyplinowanym, zaangażowanym, punktualnym i sumiennym oraz posiada różne inne pozytywne cechy wskazane w przedmiotowej opinii.

Opinia

105

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

3

Opinia (...)

Wystawiona i czytelnie podpisana przez (...) SAA. K., w którym zatrudniony jest oskarżony A. O..

2

Umowy o pracę

Sporządzone w przypisanej prawem formie, jasno określają strony umowy i warunki zatrudnienia, podpisane przez strony – w tym A. O. - i zaopatrzone w daty.

1

Dane o karalności

Wystawione przez uprawniony podmiot we właściwej formie i zaopatrzone we właściwe podpisy i pieczątki.

2.2.2.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1) Rażąca niewspółmierność środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, gdy powinien być orzeczony na okres co najmniej 5 lat.

x zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

2) Niezasadne wyłączenie z zakresu orzeczonego środka karnego uprawnień do prowadzenia pojazdów, do których wymagane jest posiadanie kategorii C i E.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

1) Sąd I instancji prawidłowo uznał za udowodniony fakt, że 20 maja 2020 roku o godz. 14.10 zawartość alkoholu we krwi oskarżonego wynosiła 2,18 promila (patrz protokół z k. 18 i sprawozdanie z badania z k. 19). Bezsporna pozostaje także okoliczność, że ww. badanie na zawartość alkoholu we krwi przeprowadzono dopiero kilkadziesiąt minut po zakończeniu jazdy samochodem, a którego dokładny czas był niemożliwy do ustalenia. Jak jednak wynika z samych wyjaśnień oskarżonego (k. 74), większość alkoholu wypił tego dnia rano (godz. 9-10, cztery piwa), a później pił jeszcze alkohol jadąc samochodem (jedno piwo), bezpośrednio przed uderzeniem w ogrodzenie. Z powyższych okoliczności wynika, że to alkohol wypity rano odpowiadał niemal w całości za rezultat badania, a wynikające z niego maksymalne stężenie wystąpiło w okresie przed badaniem. Należy wnioskować, że w momencie popełnienia czynu stężenie alkoholu we krwi oskarżonego nie różniło się znacząco od tego wykrytego w badaniu. Niemożność jego dokładnego określenia nie może być traktowana jako przesłanka do orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w najniższym możliwym okresie – czyli 3 lat – skoro pozostaje oczywiste, że rzeczywista zawartość alkoholu we krwi znacznie przekroczyła granicę stanu nietrzeźwości, tj. 0,5 promila. Środek karny powinien odpowiadać stopniowi winy i społecznej szkodliwości czynu, która to reguła nie została zachowana w niniejszej sprawie – byłoby istotnie niesprawiedliwe, gdyby osoba prowadząca pojazd w stanie nietrzeźwości 0,5 promila miała orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów na taki sam okres co oskarżony w niniejszej sprawie. Dla wysokości środka karnego zasadniczym punktem odniesienia jest miara przekroczenia ustawowo dopuszczalnego progu nietrzeźwości.

Z tego powodu zasadny jest zarzut prokuratora co do rażąco niewspółmiernie niskiego okresu orzeczonego środka karnego.

2) Prawidłowe jest stanowisko Sądu w zakresie wyłączenia z zakazu prowadzenia pojazdów kategorii C i E. Ponieważ środek karny został orzeczony finalnie na okres 5 lat, należało ocenić w całości jego dolegliwość. Nie tracąc z pola widzenia wagi naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wskazać należy, że okoliczności osobiste oskarżonego przemawiały za zaakceptowaniem rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego w omawianym zakresie. A. O. wykonywał zawód kierowcy, obecnie zmuszony został do pracy za znacznie niższe od poprzedniego wynagrodzenie, a posiada na utrzymaniu trójkę dzieci i niezdolną do pracy żonę. U podstaw wyłączenia 2 kategorii leżą fundamentalne zasady sprawiedliwości i słuszności, gdyż orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów w pełnym zakresie wywołałoby skutki zupełnie nieproporcjonalne do wagi popełnionego przestępstwa i to nie tylko dla oskarżonego, lecz również dla jego najbliższej rodziny. Odnośnie konieczności zapewnienia bezpieczeństwa w komunikacji należy zaś wskazać, że jak wynika z akt sprawy, oskarżony podjął z pozytywnym skutkiem leczenie w zakresie uzależnienia od alkoholu, tak też wbrew twierdzeniom prokuratora obecnie nie ma obawy, że oskarżony będzie prowadził pojazdy odpowiadające kategoriom C i E w stanie nietrzeźwości.

W jednolitym orzecznictwie Sądu Najwyższego niejednokrotnie podkreślano, że ratio legis zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych stanowi wykluczenie z ruchu drogowego takich kierowców, którzy wykazali, że zagrażają bezpieczeństwu w komunikacji, a skoro tak, to nie można abstrahować od związku między rodzajem pojazdu, który sprawca prowadził, a zakresem orzeczonego przez sąd zakazu. Oznacza to, że z zakresu zakazu prowadzenia pojazdów nie mogą być wyłączone uprawnienia do prowadzenia pojazdu takiego rodzaju, który sprawca prowadził, dopuszczając się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji (por. np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 2006 r. V KK 360/2006 OSNKW 2007/1 poz. 7).

Analizowanemu wyłączeniu nie sprzeciwiają się również cele zapobiegawcze i wychowawcze, w szczególności ze względu na dotychczasową niekaralność oskarżonego. Podjęcie wskazanego wyżej leczenia przez oskarżonego również sugeruje, że postępowanie karne odniosło już wobec niego pożądany skutek, a w przyszłości będzie przestrzegał w porządku prawnego, w szczególności poprzez powstrzymywanie się od jazdy w stanie nietrzeźwości.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec A. O. środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat.

☐ zasadny

x częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W części dotyczącej okresu obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów wniosek jest zasadny, co wyjaśniono powyżej.

W pozostałej części jest on niezasadny, co również wyjaśniono powyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Brak.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcia co do kary (punkt 1), co do świadczenia pieniężnego (punkt 3), co do zaliczenia okresu zatrzymania prawa jazdy (punkt 4).

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcia prawidłowe, nieobjęte zarzutami apelacji.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Podwyższenie okresu zakazu określonego w punkcie 2 wyroku sądu I instancji do 5 lat.

Zwięźle o powodach zmiany

Uznając za zasadny zarzut prokuratora i kierując się przesłankami wskazanymi w analizie zarzutu, sąd odwoławczy ustalił w/w okres na 5 lat, gdyż nie jest on nieproporcjonalnie wysoki w porównaniu do stopnia winy oskarżonego i społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu, a o wyższy prokurator nie wnosił.

5.3.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art.439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Opłatę ustalono na 300 zł jako 10% orzeczonej kary grzywny 150 stawek dziennych po 20 zł (czyli 3000zł) zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych.

Wydatki obliczono jako sumę ryczałtu za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (30zł) i ryczałtu za doręczenie pism w II instancji (20 zł) zgodnie z par. 3 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego i par. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wymiar środka karnego

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Joanna Giderewicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Lublinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Dorota Dobrzańska
Data wytworzenia informacji: