Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sygnatura akt

XI Ka 907/21

Liczba załączników

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego Lublin - Zachód sygn. IX K 1138/20 z dn. 24.6.2021 r.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

1.  oskarżyciel publiczny – prokurator

2.  obrońca

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

1. na niekorzyść

2. na korzyść

w całości

1.3.2. Podniesione zarzuty

1

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

2

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych

3

art. 438 pkt 4 k.p.k. – niesłuszne niezastosowanie środka karnego

1.4. Wnioski

☒ Uchylenie

☒ Zmiana

2.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzuty (w kolejności wynikającej z art. 438 K.p.k. i sekcji 1.3.2.)

2.1.

I Apelacja prokuratora

Obrazy art. 4, art. 7 i art. 410 k.p.k. przez nieuwzględnienie wszystkich dowodów i okoliczności.

II Apelacja obrońcy

Obrazy art. 7 k.p.k. przez uznanie za niewiarygodne wyjaśnień w zakresie nieprzyznania się do winy.

niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Z uwagi na stanowisko, które zostanie wyrażone w sekcji 4 rozpoznanie zarzutów jest bezprzedmiotowe w rozumieniu art. 436 K.p.k.

Są one jednak w sposób tak oczywisty i tak dalece chybione, iż stwierdzić należy, co następuje:

Ad I Zarzut nie wskazuje jakiż to dowodów i okoliczności Sąd I instancji miał nie uwzględnić, zaś zawarte w uzasadnieniu apelacji twierdzenie, że nie wziął pod uwagę stanu nietrzeźwości oskarżonego (ostatni akapit na k. 152) jest w świetle opisu czynu przypisanego (k. 141) oraz uzasadnienia wyroku (k. 145) tak absurdalne, że nie tylko nie wymaga, ale wręcz nie zasługuje na komentarz.

Ad II Stwierdzenie stanowiące odpowiedź oskarżonego na pytanie czy przyznaje się do winy, to w istocie oświadczenie procesowe strony, a nie żadne wyjaśnienia, które mogą następować dopiero po nim, a – jak sama nazwa wskazuje – stanowią opis zdarzenia – relację oskarżonego o faktach.

Wniosek

Ad I O uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Ad II O zmianę wyroku przez uniewinnienie.

niezasadne

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutów, a co do pkt. II – brak jakichkolwiek racjonalnych przesłanek, w szczególności z art. 454 § 1 k.p.k., dla ponownego rozpoznawania sprawy.

2.2.

I Apelacja prokuratora

Błędu w ustaleniach przez wyrażenie poglądu, że wina i szkodliwość czynu nie są znaczne.

II Apelacja obrońcy

Błędnego ustalenia, iż oskarżony działał z winy umyślnej.

niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Jakkolwiek, ze względów uprzednio wskazanych w pkt. 2.1. rozpoznanie zarzutów jest bezprzedmiotowe zasygnalizować wypada, iż:

Ad I Przesłanka z art. 438 pkt 3 k.p.k. – jak sama nazwa nawet laikowi dostatecznie wskazuje – dotyczy faktów (np. wiek oskarżonego, sposób jego zachowania, stopień upojenia, czas, miejsce), a nie wartościujących ocen (czy poglądów, jak określa to zarzut) na tych faktach opartych.

Ad II Twierdzenie (notabene pozbawione jakiegokolwiek racjonalnego uzasadnienia), jakoby oskarżony nie działał umyślnie, tj. nie miał świadomości, że jest nietrzeźwy lub że steruje pojazdem jest zupełnie niedorzeczne. Nawet jednak, gdyby tak było, to zastosowanie znalazłby art. 31 § 3 k.k. Co więcej, supozycja jakoby oskarżony nie chciał tego robić, jest wprost sprzeczna z jego wyjaśnieniami, że nie prowadził w drodze do domu z uwagi na nietrzeźwość, a siadł za kierownicę, by pomóc konkubinie ustawić pod budynkiem auto.

Wniosek

Ad I O uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Ad II O zmianę wyroku przez uniewinnienie.

niezasadne

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutów, a co do pkt. II – brak jakichkolwiek racjonalnych przesłanek, w szczególności z art. 454 § 1 k.p.k., dla ponownego rozpoznawania sprawy.

2.3.

Apelacja prokuratora

Niezastosowania zakazu prowadzenia pojazdów.

niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Choć rozpoznanie zarzutu, podobnie, jak poprzednio omówionych, jest bezprzedmiotowe, zaznaczyć wypada, iż Skarżąca nawet nie wskazała ani w nim, ani w jego uzasadnieniu czy za błąd uznaje nieorzeczenie obligatoryjnego zakazu, co nastąpiło na skutek warunkowego umorzenia postępowania, zamiast oczekiwanego skazania, czy też kwestionuje niezastosowanie go w związku z umorzeniem.

Wniosek

O uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek o uchylenie ma się nijak do zarzutu, gdyż w objętym nim zakresie możliwa byłaby zmiana wyroku.

3.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Oskarżony dopiero po wprowadzeniu auta przez konkubinę na podwórze kamienicy, po jej kilku nieudanych próbach ustawienia samochodu na niewielkiej dostępnej powierzchni, wsiadł za kierownicę, jedynie po to, aby wprowadzić pojazd na wolne miejsce.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Art. 440 k.p.k. nakazuje zmianę wyroku, gdy jego utrzymanie w mocy byłoby rażąco niesprawiedliwe.

Ratio legis regulacji zawartej w art. 178a § 1 k.k. stanowi natomiast ochrona innych, poza sprawcą, uczestników ruchu drogowego – a o takich w realiach sprawy nie może być mowy – przed potencjalnym zagrożeniem, mogącym wynikać z zaburzenia psychomotoryki kierującego pojazdem w stanie nietrzeźwości. Co więcej, nie każda inicjowana przez człowieka zmiana położenia pojazdu względem powierzchni ziemi jest „ruchem lądowym” w rozumieniu tego przepisu. Z tego punktu widzenia kluczowe znaczenie ma miejsce zdarzenia.

W sprawie niniejszej była nim zaś fizycznie oddzielona od obszaru ruchu ulicznego, zamknięta bramą, niedostępna dla przypadkowych, postronnych osób, niewielka przestrzeń podwórka, z którego korzystać mógł wyłącznie zamknięty, wąski krąg nielicznych użytkowników.

W tym stanie rzeczy, podniesione w apelacji oskarżyciela „zagrożenie bezpieczeństwa w komunikacji” (k. 153) nie wchodzi w grę (na podwórku, gdzie miało miejsce zdarzenie nie odbywa się komunikacja), a zachowanie oskarżonego nie wyczerpało znamion zarzuconego mu przestępstwa.

4.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

4.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

4.2.

Przedmiot i zakres zmiany

Uniewinnienie.

Zwięźle o powodach zmiany

Względy wskazane uprzednio w sekcji 3.

5.  Koszty Procesu

Punkt

Przytoczyć okoliczności

II

Art. 632 pkt 2 K.p.k. w zw. z art. 634 K.p.k. stanowi, iż w razie uniewinnienia oskarżonego wydatki ponosi Skarb Państwa.

6.  PODPIS

Artur Achrymowicz

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Warunków umorzenie

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Warunkowe umorzenie

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana