Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 sierpnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSO Joanna Składowska

Sędziowie SSO Iwona Podwójniak

SSR del. Małgorzata Klęk

Protokolant sekretarz sądowy Elwira Kosieniak

po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2016 roku w Sieradzu

na rozprawie sprawy

z powództwa K. B.

przeciwko Skarbowi Państwa – Szefowi (...) Zarządu (...) w B.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Łasku

z dnia 26 kwietnia 2016 roku, sygnatura akt I C 1109/13

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanego Skarbu Państwa – Szefa (...) Zarządu (...) w B. na rzecz powódki K. B. 600 (sześćset) złotych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

Sygn. akt I Ca 322/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2016 roku wydanym w sprawie o sygn. akt I C 1109/13, Sąd Rejonowy w Łasku zasądził na rzecz powódki K. B. od pozwanego Skarbu Państwa- Szefa (...) Zarządu (...) w B., kwotę 5.337, 67 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12 kwietnia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i odsetkami za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty. Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie, nie obciążył powódki kosztami zastępstwa procesowego oraz nie obciążył stron kosztami sądowymi związanymi z wydaniem opinii biegłych i nieuiszczoną opłatą sądową.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło po ponownym rozpoznaniu sprawy w zakresie roszczenia o odszkodowanie w kwocie 15.000 złotych z odsetkami, z tytułu kosztów rewitalizacji akustycznej budynku mieszkalnego posadowionego na działce powódki, oznaczonej numerem (...), na skutek orzeczenia wydanego w niniejszej sprawie przez Sąd Okręgowy w Sieradzu w dniu 09 października 2013 r. zadekretowanej pierwotnie pod sygn. akt I Ca 348/13.

Powyższe rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy oparł na ustaleniach faktycznych i dowodach, które Sąd Okręgowy w pełni podzielił i przyjął za własne, a których istotne elementy przedstawiają się następująco:

Powódka K. B. jest współwłaścicielką w 4/6 częściach nieruchomości położonych w C. gmina B., które stanowią działki gruntu oznaczone numerami ewidencyjnymi (...) o powierzchni łącznej 3,0363 ha, dla których w Sądzie Rejonowym w Łasku prowadzona jest księga wieczysta za numerem (...).

Na działce oznaczonej numerem (...) usytuowane są budynki gospodarcze oraz zamieszkiwany przez powódkę budynek mieszkalny murowany, kryty papą, ocieplony styropianem i otynkowany. Znajdują się w nim trzy pokoje, łazienka oraz korytarz. W budynku zamontowane są drewniane okna.

(...) należące do powódki K. B. położone są w okolicy lotniska wojskowego w Ł.. Na skutek hałasu związanego z funkcjonowaniem lotniska, powódka posiada ograniczone możliwości sposobu korzystania z nieruchomości. Hałas ten słyszalny jest wewnątrz domu przy zamkniętych oknach oraz na zewnątrz. Loty odbywają się w różnych porach doby i z różną częstotliwością. Hałas w trakcie przelotu samolotu zagłusza rozmowy telefoniczne czy dźwięk telewizora.

Hałas ten przekracza dopuszczalny poziom dźwięku, w związku z czym w dniu 09 lutego 2010 roku Sejmik Województwa (...) podjął uchwałę Nr (...) w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania lotniska Ł., która weszła w życie w dniu 11 kwietnia 2010 roku.

W obszarze ograniczonego użytkowania strefy A (podobszar, którego granicę wewnętrzną wyznacza granica terenu lotniska, a zewnętrzną - izolinia równoważnego poziomu dźwięku A dla pory nocy wyrażonego wskaźnikiem hałasu L A. n ⁼ 50 dB), znalazły się nieruchomości należące do powódki .

Sąd Rejonowy wskazał, że zakres prac remontowo- budowlanych koniecznych do zapewnienia odpowiedniego klimatu akustycznego w budynku mieszkalnym zajmowanym przez powódkę, przy uwzględnieniu wymogów wygłuszenia budynków ustanowionych w uchwale Sejmiku Województwa (...) i Polskich Normach obejmuje wymianę dwóch okien na wymienniki o podwyższonej izolacyjności akustycznej.

Koszt prac koniecznych do przeprowadzenia w budynku powódki w celu zapewnienia izolacji akustycznej stanowi (według opinii biegłego z zakresu szacowania nieruchomości i budownictwa lądowego) wydatek w kwocie 2.907,78 złotych.

Sąd I instancji ustalił również, że właściwym rozwiązaniem kompensującym niemożność otwierania okien, jest wyposażenie pomieszczeń mieszkalnych w wentylatory sufitowe (łącznie 4 wentylatory), które powinny spełniać wymagania techniczne. Koszt zakupu odpowiednich wentylatorów, zgodnie z opinią biegłego, stanowi wydatek w kwocie 2.429,89 złotych.

Poziom dźwięku hałasu wytwarzanego przez wentylatory, według biegłego z zakresu akustyki, nie powinien przekraczać 35 dB.

Z poczynionych przez Sąd pierwszej instancji ustaleń wynika, że w § 11 uchwały Sejmiku Województwa (...) wymagania techniczne zalecają zgonie z Polskimi Normami dotyczącymi izolacyjności akustycznej elementów budowlanych, zastosowanie zabezpieczeń zapewniających izolacyjność ścian zewnętrznych, okien i drzwi w ścianach zewnętrznych dachów i stropodachów.

W dniu 03 kwietnia 2012 roku powódka skierowała do pozwanego przesądowe wezwanie do zapłaty odszkodowania, które spotkało się z odmową uznania zgłoszonych roszczeń.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów: opinii biegłych, zeznań powódki, a także na podstawie tych twierdzeń stron, które nie zostały zakwestionowane w toku postępowania (art. 230 kpc).

W tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd pierwszej instancji rozstrzygając kwestię zasadności roszczenia powódki wskazał, iż zgodnie z treścią art. 136 ust. 3 w zw. z art. 129 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 roku Nr 25, poz. 150 z późn. zm), doszło do przekroczenia dopuszczalnych poziomów hałasu w pomieszczeniach budynku mieszkalnego zajmowanego przez powódkę K. B.. Wobec powyższego konieczne stało się wykonanie prac związanych z rewitalizacją akustyczną budynku, których koszt oszacowano na kwotę łączną 5.337,67 złotych.

O odsetkach Sąd I instancji orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c., ustalając, że pozwany jest w zwłoce od daty wytoczenia powództwa. Na podstawie art. 102 kpc Sąd odstąpił od obciążania powódki kosztami postępowania, a w oparciu o art. 100 kpc nie obciążył obu stron nieuiszczoną opłatą sądową i wydatkami na pokrycie kosztów wynagrodzenia biegłych, które łącznie stanowiły uszczuplenie w sumach budżetowych Skarbu Państwa w kwocie 10.176,40 złotych.

Rozstrzygnięcie Sądu I instancji zakwestionował pozwany Skarb Państwa, zarzucając rozstrzygnięciu Sądu I instancji:

1.  naruszenie prawa materialnego, tj. art. 136 ust. 3 ustawy prawo ochrony środowiska w zw. z art. 129 tejże ustawy, art. 481 kc w zw. z art. 363§2 kc poprzez błędną jego wykładnię polegającą na przyjęciu, że odsetki od pieniężnego świadczenia odszkodowawczego należą się od daty wcześniejszej niż data wyrokowania;

2.  niewłaściwe zastosowanie art. 455 kc przez przyjęcie, że niezwłocznie po wezwaniu do zapłaty , Skarb Państwa powinien spełnić świadczenie pieniężne w wysokości ustalonej znacznie później przez Sąd Rejonowy w Łasku , według cen z daty wyrokowania.

W oparciu o podstawy apelacyjne, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i zastąpienie w pkt. 1 orzeczenia daty – 12 kwietnia 2012 r., datą – 26 kwietnia 2016 r., kiedy Sąd wydał wyrok. Nadto skarżący wniósł o zasądzenie od powódki kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył:

Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje za własne ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji, jak również podziela wszystkie wyprowadzone na ich podstawie wnioski i ocenę prawną.

Apelacja pozwanego Skarbu Państwa- Szefa (...) Zarządu (...) w B. jest bezzasadna i podlega oddaleniu.

Zarzut naruszenia powołanych w apelacji przepisów prawa materialnego, w tym przepisu art. 481§1 kc nie zasługuje na uwzględnienie.

Ustalenia faktyczne istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy poczynione przez Sąd Rejonowy, są prawidłowe i Sąd Okręgowy przyjmuje je za własne. Na aprobatę zasługują również wnioski i ocena prawna roszczenia, przyjęta przez Sąd I instancji, jak również i termin naliczania odsetek od świadczenia odszkodowawczego.

Również materiał dowodowy zgromadzony w sprawie został oceniony zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów. Sąd I instancji ocenił wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, z uwzględnieniem wszystkich dowodów przeprowadzonych w postępowaniu, jak również wszelkich okoliczności towarzyszących przeprowadzaniu poszczególnych dowodów i mających znaczenie dla oceny ich mocy i wiarygodności.

W myśl art. 129 ust. 4 powołanej ustawy z roszczeniem, o którym mowa w ust. 2, można wystąpić w okresie 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego.

Uchwała nr (...) Sejmiku Województwa (...) z dnia 9 lutego 2010 roku w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego Ł. weszła w życie w dniu 12 kwietnia 2010 roku. Powódka K. B. zachowała termin do wytoczenia powództwa, kierując pozew do Sądu o odszkodowanie w kwocie 25.000 złotych tytułem zwrotu kosztów rewitalizacji budynku mieszkalnego jako kompensaty zapewnienia właściwego klimatu akustycznego.

Zgodnie z przepisem art. 481 § 1 kc, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia. Powódka K. B. domagała się odsetek, wskazując że są one należne od dnia wytoczenia powództwa.

Świadczenie będące przedmiotem niniejszej sprawy jest świadczeniem bezterminowym – termin jego spełnienia nie jest oznaczony i nie wynika również z właściwości zobowiązania. Zgodnie z dyspozycją art. 455 kc, takie świadczenie winno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania.

W niniejszej sprawie wezwaniem do wykonania świadczenia było doręczenie pozwanemu przedsądowego wezwania do zapłaty, co znajduje potwierdzenie w dowodzie nadania pisma do pozwanego (k. 26).

Skoro pozwany został wezwany do zapłaty, to – w świetle regulacji art. 455 kc statuującego obowiązek niezwłocznego wykonania zobowiązania – uznać należy, że żądanie zasądzenia odsetek od daty wytoczenia powództwa jest uzasadnione – w tej dacie niewątpliwie pozwany winien był już spełnić świadczenie. Zatem odsetki należne są od dnia oznaczonego w wyroku.

Rroszczenie odszkodowawcze staje się pieniężnym po skonkretyzowaniu zapłaty określonej sumy. Opóźnienie w zapłacie po takim wezwaniu rodzi roszczenie o zasądzenie odsetek ustawowych, zgodnie z art. 481 § 1 k.c.

Żaden przepis ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku prawo o ochronie środowiska, która stanowi podstawę odpowiedzialności pozwanego, nie przewiduje konieczności ustalenia przez sąd wysokości odszkodowania. Wyrok sądu w tym zakresie nie ma charakteru konstytutywnego, nie jest zatem źródłem zobowiązania pozwanego do zapłaty, pozostaje nim ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości. Szkoda powstaje w dacie wejścia w życie uchwały wprowadzającej strefę ograniczonego użytkowania i w sprawie niniejszej brak jest podstaw do przyjęcia, że ustalona kwota odszkodowania odbiega w jakimkolwiek stopniu od wartości szkody właśnie z tej daty, co mogłoby stanowić podstawę zasądzenia odsetek od daty wyrokowania.

Jeżeli pozwany Skarb Państwa uznał, że żądane odszkodowanie jest wygórowane, to mógł zapłacić świadczenie w wysokości ustalonej przez siebie z zastrzeżeniem zwrotu. Wówczas, gdyby okazało się, że odszkodowanie w ogóle nie przysługuje powodowi albo przysługuje w mniejszej wysokości, po orzeczeniu sądu pozwany mógłby żądać zwrotu całego świadczenia albo nadpłaty (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 lutego 2010 r., II CSK 434/09, nie publikowany, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 sierpnia 2013r., I CSK 667/12, LEX nr 1391106).

Koszty związane z zapewnieniem w budynku mieszkalnym powódki właściwego klimatu akustycznego są bezpośrednim uszczerbkiem związanym z ustanowieniem stref ograniczonego użytkowania. Budynek przeznaczony na potrzeby mieszkaniowe wymaga ochrony akustycznej, podlegając tym samym ochronie przed hałasem na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Usytuowany na nieruchomości powódki K. B. budynek mieszkalny, nie spełnia obowiązujących wymogów i nie zapewnia należytego klimatu akustycznego. W celu ochrony akustycznej konieczne jest poczynienie nakładów, których łączne koszty zostały oszacowane na kwotę – 5.337,67 złotych. Koszty te mają zapewnić właściwy klimat akustyczny budynku mieszkalnego i odzwierciedlać zakres nakładów, których powódka dotychczas nie poczyniła, co jednak nie stoi na przeszkodzie w dochodzeniu odszkodowania, ponieważ zgodnie z funkcjonującym w doktrynie i judykaturze poglądem, roszczenie o zasądzenie kosztów potrzebnych do rewitalizacji akustycznej budynku nie jest uzależnione od uprzedniego poniesienia tych wydatków (wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 10 kwietnia 2008r., I ACa 2/2008, lex 580137).

Podsumowując, wynikające z powyższych rozważań wnioski potwierdzają, że o odsetkach Sąd I instancji orzekł prawidłowo, na podstawie art. 481 § 1 kc, zasądzając je od dnia wytoczenia powództwa.

W związku z powyższym i w oparciu o art. 385 k.p.c. apelacja pozwanego, jako bezzasadna podlegała oddaleniu.

Mając na uwadze wszystkie poczynione wyżej rozważania, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 kpc apelację jako bezzasadną oddalił.