Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VIIK 551/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

R. W.

w dniu 14.04.2021 r. ok. godz. 9:00 na ul. (...) w P., gm. P., pow. (...), woj. (...) oskarżony nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym przez to, że kierując samochodem osobowym marki S. nr rej. (...) nie zachował ostrożności i w sposób nieprawidłowy obserwował drogę, nie ustąpił pierwszeństwa pieszej D. W. (1) przechodzącej w sposób prawidłowy przez oznakowane przejście dla pieszych czym nieumyślnie spowodował wypadek drogowy w wyniku którego obrażeń ciała w postaci złamania żeber XI i XII po stronie lewej, złamania trzonu obojczyka lewego, złamań odcinka piersiowego kręgosłupa, licznych złamań odcinka lędźwiowego kręgosłupa doznała piesza D. W. (1), które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów jej ciała na okres dłuższy niż siedem dni

tj. o czyn z art. 177 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony w dniu 14 kwietnia 2021 roku ok. godz. 9.00 prowadził pojazd marki S. nr rej., (...) .Jechał wraz z kolegą G. M. ulicą (...) w P. w kierunku S.. Warunku atmosferyczne były złe- padał deszcz i nawierzchnia była mokra.

Zeznania świadka G. M.

Wyjaśniania oskarżonego

Zeznania świadka P. S.

Protokół oględzin miejsca wypadku

-k.47

-k. 52 –k.86

-k. 25v

-k. 6v

W tym samym czasie piesza D. W. szła na spacer z psem, który był na smyczy. Kobieta zbliżając się do przejścia dla pieszych na ul. (...) spojrzała w lewo, w prawo upewniając się, że może przejść weszła na nie, Gdy znajdowała się już na przejściu, bliżej wysepki oddzielającej pasy ruchu, została z lewej strony uderzona przez pojazd prowadzony przez oskarżonego. Kobieta upadła. Oskarżony zatrzymał się, wybiegł z auta i zaczął udzielać jej pomocy.

Wyjaśniania oskarżonego

Zeznania świadka P. Ś.

-k.52 –k.86

-k. 16v

Pokrzywdzona D. W. w wyniku zdarzenia doznała obrażeń ciała w postaci złamania żeber XI i XII po stronie lewej, złamania trzonu obojczyka lewego, złamań odcinka piersiowego kręgosłupa, licznych złamań odcinka lędźwiowego kręgosłupa, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów jej ciała na okres dłuższy niż siedem dni

Opinia sądowo-lekarska

-k. 41

Oskarżony jest osobą karaną

Karta karna

-k. 92-82

Zarówno oskarżony jak i pokrzywdzona byli trzeźwi

Protokoły badania na stan trzeźwości

-k. 4-5

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego należało uznać za wiarygodne. R. W. potwierdził, że prowadził pojazd i potrącił pieszą.

Zeznania świadków

P. Ś.,

M. R.

G. M.

Zeznania świadków wzajemnie się uzupełniają i stanowią wiarygodny materiał dowodowy.

Zeznania

Pokrzywdzonej

Zeznania te są prawdziwe i zostały uzupełnione depozycjami pozostałych świadków.

Opinia sądowo-lekarska

Opinia ta jest jasna, pełna, kompletna i nie zawiera sprzeczności. Ponadto wydana w sprawie opinia nie budzi zastrzeżeń pod względem fachowości i rzetelności. Nie była ona także kwestionowana przez strony. Dlatego była ona podstawą ustaleń faktycznych w zakresie tą opinią objętych.

Dane o karalności

Protokoły oględzin

Protokoły badania na stan trzeźwości

Protokół oględzin płyty z nagraniem

Dowody dokumentujące przebieg oględzin (protokoły, szkic, dokumentacja fotograficzna) nie budzą wątpliwości. Protokoły oględzin miejsca i rzeczy stanowią rejestrację czynności procesowej, podpisaną przez osobę podejmującą oględziny. Odpowiadają wymogom przewidzianym w art. 148 § 1 kpk.

Badania trzeźwości uczestnika zdarzenia drogowego przeprowadzone zostały zgodnie z wymogami określonymi w przepisach ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 1997 r. Nr 98, póz. 602 z póżn. zm.). Dokument w postaci protokołu badania oskarżonego sporządzony został w sposób jasny i przejrzysty. Wyniki opisanych badań wskazują, że oskarżony był trzeźwy w chwili zdarzenia. Dowody te nie były kwestionowane przez żadną ze stron procesu.

Nie ma wątpliwości co do prawdziwości pozostałych dokumentów zgromadzonych w sprawie.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony dopuścił się występku wyczerpującego dyspozycję art. 177 § 1 kk.

Zgodnie z treścią art. 177 § 1 k.k. działa bezprawnie ten, kto naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym albo powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, którego następstwem jest spowodowanie obrażeń ciała skutkujących naruszeniem czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas powyżej 7 dni.

Dla bytu przestępstwa stypizowanego w art. 177 § 1 k.k. niezbędnym jest ustalenie, iż oskarżony naruszył poprzez swój czyn zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym albo powietrznym. Biorąc pod uwagę, iż oskarżony poruszał się samochodem osobowym po drodze publicznej oczywistym jest, iż obowiązany był przestrzegać zasad regulujących ruch drogowy. Te zasady stypizowane są w przepisach ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity: Dz. U. 2020 r. poz. 110). Tenże akt prawny w art. 3 ust. 1 wskazuje, iż każdy uczestnik ruchu obowiązany jest zachować ostrożność, unikać wszelkiego działania, które mogłoby spowodować zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku ruchu drogowego oraz narazić kogokolwiek na szkodę. Zgodnie zaś z art. 19 ust. 1 kierujący pojazdem, jest obowiązany jechać z prędkością zapewniającą panowanie nad pojazdem, z uwzględnieniem warunków, w jakich ruch się odbywa, a w szczególności: rzeźby terenu, stanu i widoczności drogi, stanu i ładunku pojazdu, warunków atmosferycznych i natężenia ruchu.

Analizując zgromadzony w toku postępowania materiał dowodowy wskazać należy ponad wszelką wątpliwość, iż R. W., nie zachował wymaganej od niego ostrożności, bowiem poruszając się w okolicach przejścia dla pieszych w sposób nieprawidłowy obserwował drogę i nie ustąpił pierwszeństwa pieszej, która w sposób prawidłowy tam przechodziła.

W oparciu o zgromadzony materiał dowodowy uznać należy, iż oskarżony naruszenia zasad w ruchu drogowym w tym zakresie dopuścił się nieumyślnie. Nie zakładał bowiem, iż jego zachowanie w kontekście techniki i taktyki jazdy spowoduje tak daleko idące stworzenie zagrożenia, a w konsekwencji spowodowanie u pasażera tego pojazdu obrażeń ciała skutkujących naruszeniem czynności narządów jego ciała na okres powyżej 7 dni.

Oskarżony jest osobą zdatną do zawinienia, ze względu na wiek. Oskarżony jest zdolny do rozpoznania bezprawności swojego czynu, znajduje się w sytuacji, która nie wyklucza możliwości dania posłuchu normie prawnej. W realiach tej sprawy nie zachodzą okoliczności wyłączające bezprawność czynu oskarżonego lub jego winę.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. W.

1

Kara 120 stawek dziennych grzywny jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego oraz stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, a uwzględnia jako:

a/ okoliczności obciążające:

- naruszenie kluczowej zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym ;

- wcześniejsza karalność.

b/ okoliczności łagodzące:

- przyznanie się do popełnienia zarzucanego oskarżonemu czyn,

Orzeczona kara grzywny to realną dolegliwość, jaka dotknie sprawcę pozostawiając go w przekonaniu negatywnej oceny czynu, którego się dopuścił oraz powstrzyma go od popełnienia w przyszłości przestępstw, natomiast w społeczeństwie wzmocni przekonanie o skuteczności udzielonej przez państwo ochrony prawnej.

Przy kształtowaniu wysokości jednej stawki dziennej (20,00 zł) Sąd miał na uwadze treść art. 53 § 2 kk i 33 § 3 kk, a w szczególności to, że oskarżony posiada dochody.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. W.

2

W ocenie Sądu mając na uwadze, że do wypadku doszło na przejściu dla pieszych, należało orzec na podstawie art. 42 § 1 kk zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 1 roku

R. W.

3

Mając na uwadze cierpienia jakich doznała pokrzywdzona należało orzec nawiązkę w wysokości 500 zł. Obligatoryjnie wynika to z treści art. 37 a §1 kk.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

W oparciu o treść art. 626 § 1 kpk w zw. z art. 618 § 1 kpk, art. 616 § 2 kpk, art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa:

a/ wydatki w kwocie 220 zł na które złożyły się:

- opłaty przewidzianą za udzielenie informacji z rejestru skazanych – 30 zł,

- ryczał za doręczenia korespondencji w postępowaniu przygotowawczym oraz sądowym – łącznie 40 zł - (§ 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym /Dz. U. Nr 108, poz. 1026 z późn. zm./),

- wynagrodzenie biegłego chirurga – 150 zł,

b/ opłatę w kwocie 220 zł orzeczono na podstawie art. 627 kpk i art. 3 ust. 2 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity Dz. U. z 1983 roku , Nr 49, poz. 223 z późn. zm.).

6.  1Podpis